คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : sweet COUPLE- นางฟ้ากับคุณจิ้งจอก 100%
Sweet Couple 02- นางฟ้ากับคุณจิ้งจอก
Hinata talk :) 4นาฬิกา
งืม UoU วันนี้แล้วสินะที่ฉันจะได้ไปที่ไหนก็ไม่รู้กับพี่ เลยต้องตื่นเช้าเป็นพิเศษ ร้อยวันพันปี คุณพ่อกับพี่เนจิไม่เคยให้ฉันไปต่างประเทศเลยนะ ทำไมอยู่ดีๆถึงได้ให้ล่ะเนี่ย
หลังจากที่ไล่ความง่วงได้แล้ว ฉันก็อาบน้ำ และเช็คของใช้ส่วนตัวต่อเลยล่ะคะ ถึงแม้ฉันจะไม่รู้ว่าต้องเตรียมอะไรไปบ้างก็ตามค่ะ...T^T
“ท่านฮินาตะ ไปกันเถอะ” พี่เนจิ เดินเข้ามาบอก เห? เร็วจัง ฉันเดินตามพี่เนจิออกไปพร้อมกับกระเป๋าใบเล็ก เพราะไม่มีอะไรมากนักแล้วก็.. โน้ตบุ๊คหนึ่งตัวเพราะ ไว้แต่งหนังสือ
“พี่เนจิคะ บอกหน่อยเถอะค่ะ ว่าเราจะไปไหนกัน” ฉันถามด้วยความอยากรู้
“...” แง้ๆๆT^T พี่เนจิไม่บอกง่ะคะ สงสัยเป็นห่วงเท็นเท็นจังมากสินะ เลยดูแปลกๆช่วงนี้ เฮ้อ ฉันเลยยังต้องไปอยู่เป็นเพื่อนเท็นเท็นจัง..ถึงเธอจะดีขึ้นแต่ก็ไม่มากนัก
“โถ่.. ก็ได้ค่ะ” ฉันเดินไปอย่างหงอยๆที่ไม่ได้คำตอบ เพื่อไปลาคุณพ่อที่ห้องทำงาน ดูสิ ท่านยังหลับคาโต๊ะอยู่เลย แต่เมื่อฉันเดินเข้าไปใกล้ๆ ท่านก็ตื่นทันที พร้อมกับคุณหัวหน้าแม่บ้านที่เดินมาหาฉัน หรือว่าคุณพ่อก็ไม่แน่ใจ
“อ้าว ท่านฮินาตะคะ ยังไม่ไปเหรอ”เธอถาม
“กำลังจะไปค่ะ แต่มาลาเสียหน่อยดีกว่า”
“อ่อ ค่ะ” แล้วเธอก็เดินออกจากห้อง ขณะที่จะปิดประตูเธอก็พล่งขึ้น
“งั้น โชคดีนะคะ^^” แล้วเธอก็ปิดประตูลง
“...”ฉันเงียบ
“..” คุณพ่อก็เงียบอ่ะค่าT^T
“หนูจะไปกับพี่นะคะ ดูแลตัวเอง อย่าทำงานหนักนะคะ”
“อืม รักษาตัวล่ะ” หลังจากนั้นฉันก็คุกเข่า กอดเอวคุณพ่อก่อนจะลาทันที จากนั้น เราก็ออกจากบ้าน(คฤหาสน์)ทันที ขณะที่พี่เนจิขับรถเราก็คุยกันไปด้วย อืม... หวังว่าไปกับพี่เนจิจะเจอกับสิ่งที่ดีนะคะ^^
___________________________________________________________________________________________
@ Konoha Airport
หลังจากที่เรานั่งรถกันตั้งนานก็มาถึงที่สนามบินเสียที>o< นี่เป็นครั้งแรกจริงๆนะคะที่ขึ้นเครื่องบินน่ะ เพราะว่าทั้งพี่ทั้งพ่อไม่ยอมให้ฉันขึ้นเลย บอกว่ากลัวเครื่องที่ฉันนั่งมันจะตกเอาTTOTT ไม่ได้มีความหมายว่าฉันอ้วนหรอกใช่ไหมคะ แค่กลัวเครื่องมันเกิดขัดข้อง แต่เครื่องนี่กลับให้..แปลกจังเลยครั้งนี้กลับสั่งให้ฉันมาได้นะ
แล้วสายตาของฉันก็ไปจ๊ะเอ๋กับเท็นเท็นจังที่ยืนหม่ออยู่ เฮ้อ จะเป็นอะไรอะไรมากหรือเปล่านะ แต่เท็นเท็นจังมาที่นี่ทำไมกันนะ หรือว่าจะมากันกับพี่เนจินะ อ้อ เอาอย่างนี้ดีกว่าค่า^-^
“พี่เนจิคะ”
“?” พี่เนจิหันมามองฉันขณะเดินไปหารถเข็นกระเป๋าเดินทาง
“นั่น เท็นเท็นจังไงคะ”ฉันว่าพลางชี้
“อืม งั้นท่านฮินาตะเดินไปหายัยซาลาเปาไหมล่ะครับ” เขาถาม
“ไม่ล่ะค่ะพี่เนจิ^-^ พี่ไปเถอะ” ฉันอยากให้เท็นเท็นจังเป็นพี่สะใภ้มากกว่าอยากไปหาตอนนี้>//<
“งั้นของพี่ยกให้แล้วกันนะ... ท่านฮินาตะไม่ไปด้วยเหรอ”พี่เนจิลังเล แต่ก็เอากระเป๋าเดินทางขนาดจิ๋วของฉันไปรวมกับกระเป๋าพี่
“หนูไปร้านหนังสือนะคะ พี่ไปเถอะค่ะเดี๋ยวหนูไปหาพี่เองได้”
ว่าแล้วฉันก็เดินออกห่างพี่เนจิโดยแทบจะทันที ขอโทษนะคะพี่เนจิ แต่..ฉันก็ว่านะคะ คนที่ทำให้เท็นเท็นจังไม่เศร้ามากก็มีแค่พี่อ่า T^T ถึงจะพูดไปอย่างงั้น พี่เนจิ ใจจริงก็อยากไปหาเท็นเท็นนั่นแหละ ดูสิ วิ่งไปซะแล้วล่ะค่ะ= = อะเอ่อ..กำลังจะบอกพี่ว่าหนูไม่รู้ว่าพี่จะไปอยู่ที่ไหนนะค้าYOY เราก็ไม่น่าจะไปทำอย่างนั้นเลยอ่ะ อุตส่าห์คิดหน้าไว้แล้ว(เค้าเรียกคิดหน้าไม่คิดหลังจ้ะ เธอคิดแต่หน้าเหรอ ฮินะเอ้ย//ไรเตอร์)
.
.
.
ฉันอ่านหนังสือนิยายเป็นแนวแต่ง ที่ร้านหนังสือ รอพี่เนจิมาตั้งนานแล้วนะคะ...แต่ก็ยังไม่เจอพี่เลย แถมยังมีรังสีไม่ทราบชนิด ที่ส่งมาทางฉัน ทั้งผู้หญิงที่ควงแฟนอยู่มองหน้าฉันอย่างกับกินเลือดกินเนื้อ คุณดาร์กฮินาตะก็จัดการสยไปหลายคนแล้ว สงสารจริงๆT^T
ส่วนแฟนพวกผู้หญิงก็เหมือน เอิ่ม..ละเมอล่ะมั้งคะเนี่ย ฉันเพิ่งรู้ว่า พวกผู้ชายเขาบ้านักเขียนนิยายกว่าผู้หญิงเสียแล้ว ดูสิ ถึงมองฉันอย่างนี้T^T(แน่ใจนะ ว่าผู้ชายไม่ได้มองที่เอ่อ...ฮินะจังน่ะ//ไรเตอร์) แล้วก็ยังนินทานู่นนี่ ซึ่งฟังไม่ถนัดเลย]jt8jt
“นั่นๆๆๆ กลุ่มของพวกดาราผู้หญิงที่สวยๆทั้งนั้นนี่นา”
“แต่เธอไม่ใช่ดารานะ”
“อ้าย สวยกว่าฉันได้ไง”
“อยู่กลุ่มนี้ ไม่มองหน้ารู้ว่าของมันแน่อยู่แล้วว่าโคตะระ สวย”
“อิจฉาๆๆ”
“กรี๊ดดด นั่นนักเขียนนิยายที่ฉันกำลังอ่านนี่นา><”
“แฟนใครวะนี่ น่ารักอ่ะ”
“เหมาะกันนะ สองคนนี้”>> มาจากไหนคะT^T
“กรี๊ด หล่อไปแล้วน้า><”>> นี่ฉันเป็นผู้ชายตั้งแต่เมื่อไหร่
ทั้งหมดคือเสียงนินทาจำนวนหนึ่งในสิบที่กำลังพูดถึงฉันT^T จะร้องไห้จริงๆแล้วนะคะนี่ หาพี่ไม่เจอ ดาร์กฮินาตะไปไหนค้า ถึงไม่อยู่ตอนนี้ ตอนนี้พี่เนจิกับเท็นเท็นจังไปไหนก็ไม่รู้อ่ะ แง่ๆๆๆๆๆ
“น...นี่ นางฟ้าใช่ไหม??”
เสียงทุ้มๆดังขึ้น พร้อมกับเงาของใครบางคนมาบังฉันได้พอดิบพอดี จากข้างหลัง ..นางฟ้าเหรอ.. อย่าบอกนะว่าคนที่พูดคือเขาน่ะ ..คุณจิ้งจอก!!! ว่าแล้วฉันก็ต้องตกใจเมื่อได้หันกลับไปแล้ว ชนกับอกกว้างของบางคนเข้า ขอล่ะ ไม่ใช่เขาหรอกนะคะ
“ไม่ได้เจอกันนาน น่ารักขึ้นนะJ” ช..ใช่เขาจริงๆด้วย ดวงตาสีฟ้านี้ ผมอย่างนี้
“O//////O” หน้าฉันเอง
ฟุบ...... แล้วฉันก็ไม่ได้ยินอะไรอีก เพราะรู้สึกว่าทุกอย่างมืดไปหมด
Writer talk:)
ขณะที่ฮิวงะ ฮินาตะหลับ เดี๋ยวต้าจะอธิบายเรื่อง นางฟ้า(ที่ไม่ได้ใจดีตลอด)กับคุณจิ้งจอกนะ ว่าทำไมเขาถึงเรียกกันอย่างนี้
หลายปีก่อน..เมื่อเด็กน้อยนารุโตะ และฮินาตะ ยังอายุ5ขวบ
เสียงอึกทึก และแสงไฟสีต่างๆเหมือนกับลูกกวาด ไม่ต้องบอกผู้คนก็สามารถจะรู้ได้ในทันทีที่ได้เห็นแสงสีลูกกวาดนั่นเลยว่า..งานรื่นเริงวันคริสมาสต์..
เด็กน้อยนามวัยห้าปี อุสึมากิ นารุโตะ ลูกชายเจ้าภาพงานมูลนิธิ เพื่อนพึ่งพาทุกคน(เห้ยๆ//รีดเดอร์) ที่ต้องแสดงเป็นแกะน้อยให้มูลนิธิ วันคริสมาสต์ ดูเหมือนชุดมันจะเล็ก มินาโตะ หาคนมาใส่ไม่ได้เลยให้ลูกชายของเขาใส่ขึ้นทั้งที่ เด็กชายดูจะไม่สบอารมณ์เลย
ในขณะที่ ฮิวงะ ฮินาตะก็มาแสดงเป็นนาฟ้าตัวน้อยที่เดินตามหลังพระเจ้าในเรื่องต้อยๆเพราะพ่อ ที่เป็นหนึ่งสมาชิกมูลนิธิ ขณะนั้น แล้วที่เธอยอมทำน่ะเหรอ ก็เพราะว่าเงินพวกนี้ถ้าได้ก็เอาไปบริจาคให้คนอื่นไงล่ะ เมื่อแสดงเสร็จตามคิว เด็กๆทั้งสองก็มานั่งจิบช็อกโกแลตร้อน หลังเวที
“นะ..นายชอบ คุณแกะไหมจ้ะ” เด็กหญิงตัวน้อยทนบรรยากาศที่เงียบไม่ไหว ทั้งๆที่เธอไม่กล้าแสดงออกด้วยซ้ำ
“ก็ไม่ชอบเหมือนกัน” เขาตอบด้วยน้ำเสียงเบื่อๆ
“ค..ค่ะ ฉันก็ว่านะ...คุณจิ้งจอก เหมาะกับนายมาก”
“?” คำว่าจิ้งจอก ทำให้เขาสนใจขึ้นมาบ้าง
“ก็... มะไม่มีไรหรอกจ้ะ”เธอแก้ตัว
“งืม... งั้นเธอก็คงเป็นนางฟ้านะ ฉันขอเรียกเธอว่า นางฟ้าแล้วกัน^_^”
“จ้ะ แต่จะดีเหรอคะ อะ..เอ่อนายชื่ออะไรเหรอ”
“เรียกฉันว่า คุณจิ้งจอกนั่นแหละ” เขายิ้มอย่างจริงใจขัดกับตอนแรกมาก
“อ้อ มันต้องดีสิ ที่เรียกเธอว่านางฟ้า ใครกันบ้างอยากเป็นแม่มด” เขาแกล้งล้อ
“คะ...คุณจิ้งจอกT///T” เด็กหญิงไม่เข้าว่าทำไมตัวเธอโหมดมืดถึงไม่ออกมา แต่...ก็เป็นเรื่องที่ดี
“ฮ่ะๆๆ เธอนี่ล่ะก็...ทำให้ฉันยิ้มออกจริงๆนะ ว่าแต่ตกลงนะ?” เขาพูดความจริง เพราะปกติเขาจะไม่ได้ยิ้มจริงใจให้ใครนัก
“ได้ค่ะ...ค..คุณจิ้งจอก^//^” เธอพูด จากนั้นทั้งสองคนก็เริ่มคุยสนิทกัน จากนั้นก็เดินเที่ยวงานคริสมาสต์ หลังงานนารุโตะบอกกับเด็กหญิงว่า
“เจอกันนะที่สนามบิน พรุ่งนี้...คือ ฉันจะไปอยู่อังกฤษแล้ว นะนางฟ้านะ” เพียงเท่านั้นเธอก็ใจหายวูบแต่ก็ต้องบอกไปว่า
“จ..จ้ะ คุณจิ้งจอก”
ฮินาตะวัยเด็กน้อยไม่รู้หรอกตอนเธอไปส่งเพื่อนอย่างคุณจิ้งจอกนั้น...เขาก็ได้เอาหัวใจของเธอไปด้วยเช่นกัน
_________________________________________________________
โอ๊สสสสส มาลงแล้วนะคะ ถึงจะยังไม่ครบ ถ้ารีบปั่น อาจจะแวะมาลงอีกค่ะ แล้วก็ ฝากแบนเนอร์หน่อยนะคะ เอ้อ แลแบนเนอร์กันได้จ้า
__________________________________________________________
Naruto talk:)
ผมแค่เห็นหลังของใครแวบๆ ขณะที่กำลังเดินไปจุดนัดพบ แล้วความรู้สึกมันก็บอกว่า... นางฟ้า อยู่ตรงนี้ ผมเลยเดินไปหา แล้วก็ใช่จริงๆด้วย>_< แต่แล้วเธอก็สลบไปซะแล้ว
“*O*”สายตาของผู้ชายลามกบางคนกำลังจ้องมาที่นางฟ้า
“- -+++”สายตาผมเอง แล้วพวกมันก็เผ่นแนบไปเลย เหอะ อย่าทำร้ายนางฟ้าของผมเสียให้ยาก
ตอนนี้เธอสลบผมก็เลยต้องรีบประคองไว้....อืม เอาอย่างนี้แล้วกันผมอุ้มเธอมานอกร้านหนังสือแล้วไปนั่งเก้าอี้โดยให้เธอ นอนบนตัก เบากว่าที่คิดนะเนี่ย เด็กในสต๊อกผมยังหนักกว่าเลย>< อย่าว่าผมหื่นเลยนะครับ... ที่ดูล้วว่าเธอเปลี่ยนไปมาก น่ารักมากด้วยที่สำคัญ....เอ่อ เธอแบบว่า...=//=(จะพูดอะไรก็พูดสิยะนารุจัง//ไรเตอร์) เอาเหอะ E+ ชัวร์ (ไอหยา นารุจังหื่นT_T//ไรเตอร์) ให้ตายเถอะ ผมต้องอดใจไว้นะ เพื่อนางฟ้าของผม ใช่ไหม...
คือ ปกติผมทำกับเด็กของผมเลย...แต่ผมควรจะไม่ทำร้ายจิตใจของเธอใช่ไหมล่ะครับ เพราะงั้น...ขอสัญญา ตรงนี้เลยว่าจะไม่ทำร้ายผู้หญิงคนนี้เป็นอันขาด!!!!!!
“งืม” เสียงใสๆของคนที่นอนสลบอยู่คราง ผมเลยหนมองอย่าสนใจ
“ว่าไง^O^ นางฟ้า ไม่ได้ตั้งกี่ปีน้า”
“เห...นี่ไม่ได้ฝันเหรอ” นางฟ้าบ่นงุบงิบ
“เชอะ งอนแล้ว ไอเราอุตส่าห์ดีใจไม่ได้เจอตั้งนาน-3-“
“ค..คือ ไม่ใช่นะคะ>//<” เอ๋ ทำไมต้องหน้าแดงขนาดนั้น
“แล้วยังไงครับJ”
“ก...ก็แค่ตกใจนิดหน่อยค่ะคุณจิ้งจอก”เธอหลบตา ฮ่ะๆ น่ารักดี ผมว่าเราควรจะรู้ชื่อจริงดีกว่านะ ตอนนี้แล้ว
“อืม ว่าแต่ชื่อนางฟ้าจริงๆคือ...”
“ฮิวงะ ฮินาตะ ค่ะ^-^” เธอตอบ อ้อ ญาติไอ เนจิ หา!! เนจิ
“ฮินาตะ...เธอเป็นอะไรกับเนจิ” ขออย่าแต่งงานกันนะT_T(เพลย์บอยฉันเพ้อ//ไรเตอร์)
“อะ..อ๋อ พี่เนจิเป็นพี่ฉันเองค่ะ”เธอตอบ เย่>O<
“อื้ม ดีจัง ว่าแต่ทำไมฉันไม่รู้เลยว่ามันมีน้อง”จริงๆนะ
“คงไม่อยากให้รู้ว่ามีฉันมั้งคะ...”นางฟ้าหรือ ฮินาตะพูดเสียงดังไม่เกินกระซิบ แต่ผมหูดีฟังทัน- -
“ไม่จริงหรอกน่า^()^”ผมให้กำลังใจ
“o///o”
“ก็นะ ไอเจ้านั่นคงห่วงน้องมั้ง”ความจริงผมอยากพูดว่า...กันผมไม่ให้รู้จักเพราะกลัวผมแอ้มฮินาตะเหมือนคนอื่นๆ แต่ขอโทษนะ ไม่ใช่เลย!!(- -)=333
“คะ..ค่ะ”เธอก้มหน้างุดๆ เฮ้อ น่ารักไปแล้ว>____<
“เอ้อ แล้วฮินาตะยังสนิทกับกลุ่มของ ซากุระจังนี่นา” ที่มี5คน ถ้าจำไม่ผิดนะ
“ค่ะ นารุโตะคุง^_^” เธอรู้ชื่อผมแล้ว...รู้แล้ว....เฮ้ย! รู้ได้ไง
“ฮินาตะ..เธอรู้ด้วยเหรอ”ผมยื่นหน้าเข้าไปใกล้
“กะก็....นะนารุโตะคุงดังนี่คะ-///-“
“อ๋อ แล้วฮินาตะล่ะ ทำอะไรครับ^_^”ผมยิ้มถามอย่างฝืดๆ เพราะถ้าเธอรู้ เธอรู้แน่ๆเลยว่าผมเพลย์บอยอ่ะ TOT ประกาศไปซะขนาดนั้นด้วย เธอจะไว้ใจผมเหรอ ไม่ได้การ ผมต้องรีบแก้ตัว ก็คราวนี้ล่ะวะ!!!
“ยังไม่แน่นอนเหมือนกันค่ะ ตอนนี้..แค่แต่งนิยายน่ะค่ะ”
“จริงเหรอ เรื่องไหนบ้างเดี๋ยวฉันซื้อมาอ่านเลย”ผมรีบจับมือเธอมาร้านหนังสืออีกรอบโดยไม่สนใจสายตาประชาชน...ผมสนแค่นางฟ้าที่หน้าแดงอยู่
“น...นารุโตะคุง คือ..มันเยอะนะคะ”เธอว่า
“เอานา ฉันอยากลองอ่านนิยายบ้าง” ซะที่ไหนล่ะ - - ผมแค่อยากอ่านผลงานเธอ
“จะดีเหรอคะ”เธอยงลังเล
“อื้อ แน่อยู่แล้ว^[++]^”
“อืม... งั้นนี่ค่ะๆ”เธอยื่นนิยาย มาให้ไม่ยั้งจากในร้านที่มีนิยายของเธอ=[]= หนาจัง
“แค่นี้ก็พอมั้งค่ะ^^”แค่เล่มเดียวผมก็เอียนแล้วคร้าบบบบ- - แต่ไม่เป็นไร
“อื้ม”ผมเงยหน้าจากการดูหน้าปกนิยายหาเธอ แต่สายตาของผก็ไปเตะกับ...หนังสือเล่นหนึ่ง
“นี่....” ผมชี้ไปที่หนังสือเล่มนั้น
“O////O”หน้าฮินาตะ
“ขอเล่มนี้ด้วยนะครับ...คุณนางฟ้า” ผมยิ้มเย็นๆ แล้วหยิบหนังสือที่มีนามปากกาเดียวกับนิยายในมือผม เดาไม่ยากเลยว่าฮินาตะเป็นคนแต่ง...คุณจิ้งจอกเพลบอย vs นางฟ้าสองมุม... นี่คือชื่อเรื่อง...เดาไม่ยากนะว่าเธอหมายความว่าไงJ
“O////O” ขณะที่เธอหน้าแดงผมก็รีบพาไปจ่ายเงิน เพราะถ้ารอสงสัยนางฟ้าได้เป็นแม่มดอาละวาดแน่ๆ;P
“แล้ว..นี่ตามหาเนจิสินะ”ผมถาม
“ค...ค่ะ”เธอตอบ
“อืม ฉันว่าเราคงได้เจอกันอีกนาน”
“เห?”เธอร้อง
“น่า นางฟ้า เดี๋ยวก็รู้ ตามมาเถอะ”
แล้วเราก็เดินไปจุดนัดพบพร้อมกับผม...ที่ถือหนังสือเล่มนั้นแน่นทีเดียว เป็นคุณ...ก็คิดเหมือนผมใช่ไหมล่ะJ
ยังอวยพรคริสมาสต์ล่วงหน้าสำหรับคนเม้นๆอ่านๆเหมือนเดิมนะค้า>< ไม่มั่นใจว่าช่วงนี้ต้าบ้า หรือเป็นยังไงนะคะ ชแบเขียนแนวหวานๆ อาจจะไม่หวานสำหรับรีดเดอร์บางคนก็ไม่เป็นไร ขอโทษแล้วกันเนอะเคอะ รับรองเรื่องต่ไปกับ ซาสึซากุ ดุเด็ดเผ็ดมัน(?)ค่า^[]^
Fly
ความคิดเห็น