คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : SF B.A.P I remember you- [โล่แจ]
‘นี่นักเรียนใหม่ ทุกคน ดูแลเขาด้วยนะ’ เข้ามากลางเทอม ดูท่าน่าจะย้ายโรงเรียนบ่อย แผลที่หน้ายังไม่หายดีเลยมั้ง นักเลงชัดๆ หน้าบ่งบอกชิบหาย –ยูยองแจ-
เหอะ โรงเรียนนี้มีอะไรสนุกๆทำบ้างไหมเนี่ย ผมกวาดตาไปรอบๆ งืมมมม หื้ม นั่น...พี่ยูยองแจ -ชเวจุนฮง-
“ไปนั่งโต๊ะว่างๆนั่นก็แล้วกัน” ครูประจำชั้นชี้ให้จุนฮงเดินไปนั่งโต๊ะว่างๆที่อยู่ถัดจากตะของยองแจไปสองโต๊ะ เมื่อจุนฮงนั่งครูก็เดินออกไป
“โฮ้ นายสูงจัง” เสียงคนโต๊ะข้าง แต่ผมมองไปที่ยองแจ
“นายขาวมากเลยอ่ะ” อีกคนที่ทักผม แต่ผมก็ยังมองไปที่เขา
“นายชื่ออะไรนะ” ทำไมนาย? ยองแจ โกธรผมใช่ไหม
“เฮ้อออออ ชเวจุนฮง เจลโล่ก็ได้” ผมตัดสินใจ
“ยูยองแจ” ตะโกนเรียกชื่อนี้อีกครั้ง หลังจากที่ผมไม่ได้เรียกชื่อนี้มาเกือบสองปี
“.........” พี่ยองแจยังคงน่ารักเหมือนเหมือนเดิม ความรู้สึกเมื่อ ๒ ปีก่อนมันยังคงชัดเจนเสมอ....เหมือนเดิม
“จุนฮงงงงงง” ภายใต้รอบยิ้มที่สดใส “นั่นนายจะไปไหนมาทางนี้ซิ” เสียงเรียกพร้อมกวักมือเรียกผมจากอีกฝั่งของถนน ผมเอามือล้วงกระเป๋ากางเกง ยืนมองผู้ชายที่ชื่อยูยองแจ
“^_^” แบบนี้เสมอ ผมเดินข้ามถนนไป
“จุนฮง ระวัง”
เอี๊ยดดดดพลั่กกกก................... ตุบ
เมื่อผมลืมตา เพดานสีขาวไม่คุ้นตากับกลิ่นแปลกๆเหมือนน้ำยาฆ่าเชื้อ ผมเดาได้ว่าตัวผมคงอยู่โรงพยาบาลแน่ๆ แล้วยูยองแจล่ะ นึกขึ้นได้ ผมรีบลุกทันที อ๊ะ เจ็บไหล่ ผมกัดฟันลุกขึ้นอีกครั้ง
“จุนฮง นายฟื้นแล้วเหรอ” จงออบนายอยู่ที่นี่ได้ไง
“ยองแจ พี่ยองแจอยู่ไหน” สิ่งแรกที่ผมถามเพื่อนผม
“พี่ยองแจ ยูยองแจน่ะ....”
ผมไม่คิดว่าหลังจากนั้นสองปี ผมจะได้เจอพี่ยองแจอีกครั้ง
“หื้ม เด็กใหม่ นายรู้จักชื่อฉันด้วยเหรอ” ทำไม ชื่อพี่ ผมต้องจำได้ซิ หรือว่า พี่จำผมไม่ได้
“ฉัน จุนฮง” ไง
“อื้ม หวัดดีจุนฮง” แค่นั้น ยองแจก้มอ่านหนังสือในมือต่อ
พี่คงโกธรผมหรือว่าพี่จำผมไม่ได้ ขอโทษเมื่อสองพี่ก่อนผมไม่ได้ตามหาพี่ ทั้งๆที่ผมก็ไม่เชื่อว่าพี่จะตายไปแล้วกับการช่วยเหลือผมครั้งนั้น ละอายเกินกว่าจะตามหาถึงแม้ว่าพี่จะไม่อยู่บนโลกนี้แล้ว
เด็กใหม่นั่น เรียกชื่อผมแล้วทำท่าทางแปลกๆ รู้จักชื่อผมได้ไง อ่า คงเห็นป้ายชื่อผม หรือว่า จะเป็นคนที่เคยรู้จักเมื่อสองปีก่อน เอ๊ะหรือยังไง ผมได้รับอุบัติเหตุเมื่อสองปีก่อน เป็นเจ้าชานนิทราไปเกือบสองปี นั้นเป็นสาเหตุที่ผมยังเรียนอยู่ เมื่อผมตื่นขึ้น เรื่องราวบางส่วนได้เลือนหายไป ผมพยายามตามหาเรื่องราวส่วนนั้น แต่ก็จำไม่ได้ สักที เฮ้อ.....
“ยูยองแจ พี่ยองแจ” เสียงเรียกจากใครสักคนคนนั้นคือจุนฮง ทำไมผมรู้สึกคุ้นเคยกับเสียงเรียกนี้จัง
“ยูยองแจ ยองแจ พี่ยองแจ” เสียงมันยังคงดังขึ้นเรื่อยๆ
“เสียงนี้ มัน..”
“ยองแจ” เพื่อนใหม่เข้ามานั่งข้างผม ผมหันไปช้าๆตามเสียงที่ได้ยิน
แว๊บ... ใบหน้าใครสักคนที่คุ้นเคยกับเพื่อนใหม่ที่เพิ่งรู้จักแต่กลับคุ้นเคยมาแสนนาน
“ยูยองแจ”
“จะ จุนฮง”
“^_^”
I remember you.
ความคิดเห็น