คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : ++Sweet 15 เรียกหา & คำสารภาพที่เธอไม่ได้ยิน++[EVO]
เหมือนะๆับอนนี้ยัไบอไม่ถู= =(นแ่)
เริ่มเน่าอีแล้ว... ถึไ้ั้ว่าSweet ไ- -"
_______________________________
ผมสะลึมสะลือื่นึ้นมาพลายันัวลุึ้นมอนาฬิา ะหโมแล้ว ผมหลับยาวมาสอั่วโมเลยหรือเนี่ย ผม่อยๆลุึ้นาเ้าอี้แล้วสะพายระเป๋า อนนี้ผมยัอยู่ที่โรเรียนอยู่เลย ะที่ทุๆนลับไปหมแล้ว
ุอยารู้ใ่ไหมล่ะว่าทำไม...อ๊ะ อย่าปิเสธนะ ผมรู้ว่าุอยารู้...!!
อโทษทีที่ผมวนประสาท เพราะอนนี้ ผมำลัฝืนยิ้มเ็มที่ทีเียวเียว...
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*ย้อน
*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-ลับ
-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*ไป
หลัาที่ผมนั่เฝ้ายัยน้ำแ็นเลิเรียน ไอ้หมาบ้า็อาสาส่เธอลับบ้าน ผมมอมันอย่าหุหิพลามุ่นิ้วแล้วหันหน้าหนี
ยัยน้ำแ็หันมาหาผมพร้อมส่สายาที่สื่อวามหมายอะไรบาอย่า(ที่ผมไม่รู้เรื่อ)มาให้ ผมทำหน้าสสัยพลา้อลับ
“อะไร...” ผมถาม
“ันไปไ้ไหม” ำถามอเธอทำให้ผมยั้ว เหมือนเธอะอยาไปะเ็มประา!!!
“อยาไป็ไปสิ !! ันไม่มีสิทธิ์ห้ามเธอนี่ !! มาถามันทำไมเล่า!!!” ผมว่า้วยวามหุหิ่อนะเปลี่ยนไปีหน้าายเหมือนไม่สนใ ให้ายเถอะ ทั้ๆที่ผมอยาะโนออไปว่า’ เธอ้อลับับันนเียว’ แท้ๆ ผมนึอยาบีบอัวเอนั ทำไมผม้อันมาปาไม่รับใเอาอนนี้้วยนะ!!
"......" เธอมอผมอยู่นาน่อนะถอนหายใแล้วพยัหน้า้าๆ หัวใผมเ็บแปล๊บ แ่ผม็ไ้แ่แล้ทำเป็นไม่สนใแล้วมอูทั้สอนเินออไปเียบๆ พอยัยน้ำแ็ับไอหมาบ้าเินออไปเอ็เินมาหาผม
“ทิิสูริๆเลยนะนายน่ะ” เอนั่ที่นั่อเรียลพลาพูึ้นลอยๆ
“...” ผมเียบพลาถอนหายใ
“ทำไมนายไม่ลทิิลสัหน่อย แ่ลอรั้เธอไว้ เธอ็ะลับับนายเหมือนทุทีแน่ๆ” เอพู่อ ยิ่พู็ยิ่แทใำ เพราะผมไม่ยอมพูรั้เธอไว้แท้ๆ ยิ่ิยิ่โมโหัวเอผมเลยทรุหน้าลที่โ๊ะอย่าเ็ๆ
“ัน...ะอยู่ที่นี่สัพั” ผมว่าพลาหลับาล สัพัเอ็เินออไปาห้อ แล้วในที่สุผม็เผลอหลับไป ื่นมาอีที็เือบะหโมแล้ว ผมรีบวิ่ลมาาึเรียนรไปที่มอเอร์ไ์อัวเอ
"้ามา!!" ...เรียล!! เธอรอผมอยู่หรือเนี่ย!? ไม่ริน่า สอั่วโมเนี่ยนะ!!
"เธอะลับับอินไม่ใ่หรอ" ผมรีบสวนโยอัโนมัิ หัวใพอโอย่าบอไม่ถู
"ไม่ไ้หรอ..." เรียลว่าเบาๆพร้อมเินมาหาผม
"ันะ้อนมอเอร์ไ์นายนเียว..." เธอเยหน้าึ้นมามอหน้าผมแล้วยิ้มพลาหลับาล
"เรียล..." แล้วผม็่อยๆโน้มัวล…
++++++++ ั!! ++++++++
บาินนาารเ้า้าัวเอบ้าบอนี่ไ้แล้ว ไม่้อิมาเลย ไอ้า้าบนนั่นลืมมันไปให้หม !!
มอเอร์ไ์สีำอผมว่าเปล่า ลมหนาวพัมาเบาๆทำเอาเนไทอผมไหวไปามแรลม
ผมสั่น... ผมไม่ไ้หนาวหรอนะ...ทำไมผมถึสั่น??
ผมเหา! ผมิถึยัย้อนน้ำแ็! ผมรู้ว่าเป็นไปไม่ไ้ที่เธอะเินมาหาผมพร้อมบอว่าอยาลับับผมมาว่าไอ้หมอนั่น รัแรอเธอ...อันธพาลอย่าผมสู้ไม่ไ้เลยั้แ่้น
ผมเินเ้าไปร่อมมอเอร์ไ์พร้อมสาร์ทเรื่อ ผมัวสั่นอีรั้
หนาว...
หนาว หนาวมา... ไม่อบอุ่นเหมือนทุรั้ที่ผมลับาโรเรียน ทั้ๆที่ผมิว่าถ้าให้ยัย้อนน้ำแ็นั่นอยู่้วยมันะยิ่หนาวแท้ๆ...
"ระ... เรียล.... เรียล .... ยัย้อนน้ำแ็!! ลับมาหาัน... มาหาัน... ้อนท้ายัน...แล้วอันไว้แน่นๆ... ัน...หนาว...ลับมา...หาัน..."
ผมเรียื่อเธอพร้อมพูอะไรมั่วๆ้ำไป้ำมาอย่าบ้าลั่ มือผมำันเร่แน่น แ่ผมไม่มีแรแม้ะบิมัน น้ำาผมไหลอย่าไม่รู้ัว รู้ัวอีที็เมื่อมันแะไปทั้หน้า ผม่อยๆใ้แนเสื้อปาน้ำาพร้อมใ้มือวาที่ไร้เรี่ยวแรบิันเร่
ึ ึ ึ
รถผมเหมือนโนอะไรบาอย่าึที่้าท้าย ผมหันไปูอย่าสสัย หวัว่ามันไม่ใ่ผีหรอนะ??= ="
แล้วผม็้อา้า ปาสบถเรียื่อนที่อยู่รหน้าเบาๆอย่าใ
"เรียล...? นี่ินนาาร้าืนอีแล้วหรอ" ผมสบถ
"ินนาาร้าืน…? ำนี้แปลี ว่าแ่มันหมายวามว่าอะไรล่ะ" เธอพูพร้อมหยิบหมวันน๊อไปใส่แล้วึ้น้อนท้ายผม ผมรีบหยิแ้มัวเอ มันทำให้ผมรู้ว่าผมไม่ไ้ฝันไป
"เฮ้ย!!...หนะ...ไหนเธอว่าะลับับอินไ" ผมหันไปถามเธอพลาเอามือ้านึปิหน้าเพื่อไม่ให้เธอเห็นราบน้ำา
"ันเปลี่ยนใแล้ว" เธออเอวผมแน่นนผมสะุ้เฮือ
"เหมือนะมีใรบาน...อยาให้ันอ…?" เธอว่าบผม็หน้าแแปร๊ึ้นมาทันที
"เปล่านะ นั่นัน...!!!" ผมรีบแ้ัวแ่็พูอะไรไม่ออ
“อะไรล่ะ” เธอพูัอ
"ัน... "//0//0//
เธอยั้อหน้าผมไม่เลิในะที่สมอผมว่าเปล่าิอะไรไม่ออ ถ้ายัิอีผมไ้บ้าายแหๆ ผมเลยัสินใไม่พูอะไรแล้วรีบออรถ้วยวามเร็วสูทำให้ยัยน้ำแ็ใรีบอผมแน่นึ้นอี
อบอุ่น… ทั้ๆที่เธอออะเย็นานเหมือนน้ำแ็ยัษ์ที่ไม่มีวันละลาย
“ันรัเธอ...ยัยน้ำแ็…” ผมพูเบาราวับระิบพลาเร่วามเร็วึ้นอีเพื่อให้เสียลมและเรื่อยน์ลบเสียวามในใอผมออไป
“ันรัเธอออออออ~~!!! ันไม่อยาให้เธอลับับนอื่นเลย!! ันหึเธอนะลั่ายอยู่แล้ว!!!”
ผมะโนออไปสุเสียพลาหอบหายใ
“อะไรนะ!!? ไม่ไ้ยินเลย!!” เธอะโนถามผม ผม่อยๆลวามเร็วล่อนะหันไปหาเธอแล้วยิ้มให้ ไม่ว่าอะไระเิึ้น ถ้าเธอไม่เินาไปาผม ผมะไม่มีวันยับไปไหนาเธอเป็นอันา
“ไม่มีอะไรหรอ” ว่าบผม็ลวามเร็วลอีนสามารถุยันโยไม่้อะโนไ้(ว่า่ายๆือเหมือนเ่าลาน - -**)
“นี่!!” ผมเรียพลามอเธอผ่านระ
“อะไร” เธอถามลับมาอย่าสสัย
“ล ทำไมเธอถึไม่ลับับอินล่ะ” ผมถามึ้น้วยวามรู้สึแปลๆ เธอลายมือออเล็น้อย่อนะอบ
“ถ้ารู้ว่าันอยู่ห้อเียวับนาย็ยุ่น่ะสิ” เธอพูเสียเรียบอย่าไม่ใส่ใ
“ั้นหรอ” ผมว่าพลาเียบไปพัให่่อนะพูึ้นอีรั้
“นี่!” เธอมอผมอย่าสสัย ผม่อยๆสูหายใเ้าลึๆ่อนะเยหน้าึ้นเพื่อไม่ให้เธอเห็นหน้าผมผ่านระ
“...ั้นเธอ...ลับับันทุวันไ้ไหม”
ไม่มีำอบาเธอ มีเพียรอยยิ้มน้อยๆผ่านระหลัเท่านั้น...แ่เพียเท่านั้น มัน็ทำให้ผม้อียิ้มออมาอย่า่วยไม่ไ้ ให้ายเถอะ...ผมสู้ยัยนี่ไม่ไ้เลยริๆ
------------------------บนห้อ---------------------
"นายะอาบน้ำ่อนหรือะิน้าว่อน" ยัยน้ำแ็ถามผม มันทำให้ผมรู้สึีใ้วยเรื่อไร้สาระึ้นมาะหิๆ ำพูนี้เป็นำพู้อนรับอภรรยาหลัาที่สามีลับมาาบ้านสินะ อนนี้ผมอยาะอบว่า ‘ันอยาินเธอ’ ึ้นมาะแล้วสิ
"ันอยาินเธอ" แ่ิ ปา็พูามเอโยอัโนมัิ เธอัสีหน้าใเล็น้อย่อนะยิ้มแล้วใ้มือรั้นอผม
“็ินสิ” ำพูรับมุอเธอทำเอาผมหน้าแแปร๊่อนะะโนลับ
“ยัยบ้า!!” ผมรีบใ้มือปิหน้า้วยวามเิน เธอหัวเราะเบาๆ่อนะเินเ้าห้อไปทำให้ผมไ้แ่ยืนเินอยู่นเียว ผมัอยาะินเธอึ้นมาริๆะแล้วสิ ผมิพลาหัวเราะในใ
ยัยน้ำแ็เินเ้าไปในห้อน้ำพร้อมเสื้อผ้า1ุ+ผ้าเ็ัว1ผืน นเมื่อประูห้อน้ำปิลผม็ยันัวึ้นาโฟาเพื่อไปแอบู.... เฮ้ยย!! ไม่ใ่ว้อยยยย!! ไปเรียมัวอาบน้ำบ้า ผมเินเ้าไปในห้อพร้อมหยิบเสื้อยืสีาวับาเาสั้นมาอย่าละัว
ผมเปิเรื่อPS2ที่แม่เพิ่ื้อให้มาเพราะลัวผมเหา แล้วนั่เล่นเม่าเวลา
…..10นาทีผ่านไป.....
๊อ ๊อ ๊อ~
"เอ้อ!!" ผมานพร้อมเินไปเปิประู
"ันอาบเสร็แล้ว นายะอาบ่อเลยมั้ย" ยัยน้ำแ็บอพร้อมี้ไปที่ห้อน้ำ เสื้อยืสีาวับาเายาวสีรีม...
ผมมอเสื้อผ้าเธออย่าพิศมัย ปิผู้หิะใส่พวลายอไม้หรือุโปร่ๆอะไรพวนี้ไม่ใ่เรอะ เอาเถอะ ยัย้อนน้ำแ็นี่เหมือนนทั่วไปะที่ไหน
"อืม... เี๋ยวันอาบ่อ" ผมพูปัๆ นยัยน้ำแ็เหลือบไปเห็นเรื่อ ps2 อผมเลยทำหน้าสสัยเล็น้อย
"นั่นอนายหรอ" เธอถาม
"อืม ทำไมล่ะ?" ผมอบอย่าๆ
"เปล่า..." เธอว่าพลาหันหลัลับ
"มีเมยิผี้วยนะ... เล่นมั้ย?" แ่ผมพูบเท่านั้นแหละ ยัยน้ำแ็็เินเ้ามาในห้ออผมทันทีโยไม่ออนุา พร้อมรไปที่เรื่อPS2 อผม และวานหาเมที่ผมบออย่าใใ่อ
ผมเาหัวแรๆพร้อมเินไปหาเธอ หยิบแผ่นเมออมาพร้อมใส่แผ่นลในเรื่อเพลย์ ผม่อปืนพร้อมเ้าเมแล้วยื่นปืนให้ยัยน้ำแ็
"ันไปอาบน้ำล่ะ อย่าเล่นึนัล่ะพรุ่นี้้อไปโรเรียนแ่เ้า" โอ พระเ้าอร์!! ำพูนี้ออมาาปาอผมริๆอ่ะ ๐...O"!!?
"อืม" ยัยน้ำแ็อบรับอย่าว่า่าย ผมเินไปหยิบเสื้อผ้า,ผ้าเ็ัวแล้วเินรไปที่ห้อน้ำ
ยัยบ้านี่น้า... ไม่ระวััวเอาะเลย เ้าห้อผู้าย่ายๆอย่านี้ ผมถอนหายใอีรั้พร้อมับประูห้อน้ำที่ปิล
เอาเถอะ... แ่เพราะอย่านั้น ันเลย้ออยปป้อเธอไล่ะ ยัยน้ำแ็ใสอ่อนโล!!
ความคิดเห็น