ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Soul Gear เมืองผี

    ลำดับตอนที่ #1 : บทที่ 1 เปิดตำนาน

    • อัปเดตล่าสุด 3 มิ.ย. 50


                                                               บทที่ 1   เปิดตำนาน 

                       "ว้าว เกรด 4 แฮะ" เสียงของเด็กหนุ่มวัย 14  ดังขึ้นในขณะที่รู้รู้คะแนนสอบของตนเอง

      "แล้วเธอหล่ะ  ลีฟ" เสียงเด็กหนุ่มถาม "เกรด 4 จ้ะ" "เยี่ยมเลย!" เด็กหนุ่มตะโกนขึ้นอย่างเสียงดัง              "อย่าเอะอะไปสิ  กิล"  เสียงตอบจากเด็กผู้หญิงผมสีดำขลับ น่าตาน่ารักอายุไล่เลี่ยกันตอบ  "นี่กิล"

                "ไร" เด็กหนุ่มตอบ "เราหาไรกินกันก่อนมะ มันจาบ่ายและนะ" เด็กสาวบอกด้วยความหิวเนื่องจากยังไม่ได้ทานข้าวเช้า  "อืม..ก็ได้ฉันก็เริ่มหิวและ" 

                เด็กหนุ่มตอบ หลังจากพึ่งจะรู้สึกตัวว่าหิว ..........                   "อืม..แล้ว ลีฟเธอ  ได้ไปฝึกวิชาลมๆ อะไรของเธอนั่นยังอ่ะ"  เด็กหนุ่มถามขณะที่ข้าวยังคาปากอยู่  "ยังเลยอ่ะ..."  เด็กสาวตอบขณะกำลังทำหน้าซีดๆ

                    "แล้วอาจารปราจำสายธาตุมะว่าหรอ...เดี๋ยวจาสอบปฏิบัติและน้า เห็นคนเค้าบอกว่าอาจารปราจำสายธาตุลมยิ่งโหดๆอยู่ด้วยมะใช่หรอ" เด็กหนุ่มทำท่าล้อเลียน  "เดี๋ยวจาโดน จารวิน หักคาแนนจาแย่เอาน้าจ้า เหอๆๆๆ" เด็กหนุ่มยั่วอารมเด็กสาว "อยากตายใช่มะ" เด็กสาวทำหน้าซาดิส "เปล่า ก๊าบ"

    "งั้นก็รีบๆ  กินซะแล้วก็จ่ายด้วย ฉันจาไปฝึก เจอกานที่ ร.ร. นะ" เด็กสาวพูดเสร็จก็สลายตัวกลายเป็น ลม  "ไรว้า..." เด็กหนุ่มพูกขึ้นแบบเซ็งๆหลังจากจ่ายค่าอาหาร หลังจากนั้นก็สลายตัวกลายเป็นไฟไป

    ที่ ร.ร. ก๊อดเซลิค

                    ภายใน ร.ร. เต็มไปด้วย เทพหลายองค์ฝึกวิชา และบางองค์ ก็พูดคุยกับนักเรียนบ้าง อาจารบ้าง เป็นธรรมดา ปกติ

      "ไอ้กิล" เสียงเพื่อนของเด็กหนุ่มเรียก "ไร...ไอ้แชมป์" เจ้าตัวตอบขณะยังเหม่อๆอยู่นิดหน่อย

      "จารเฟินเรียกอ่ะ"  "เออๆเด๋วไป"  หลังจากนั้นไม่นานเด็กหนุ่มก็เดินไปหาจาร

     "มีไรฮะจารเฟิน"  "มีเรื่องจาให้ทำนิด  ตอนนี้อ่ะ เธอรู้มะนอกเมืองอ่ะ  มันมีพวกจากเมือง  โซลเกียร์  แอบลักลอบเข้ามาในเมือง"  "ก็ได้ยินมานิดหน่อยอ่ะคับ  อืมแล้วไอพวกโซลเกียร์เนี่ยมันเผ่าไหนอ่ะจาร"

    "พวก  อันเดท  ก็คือไม่มีวันตายนั่นแหละ  ง่ายๆ  คือถ้ามันตาย  อีก 3 ปีมันก็จะฟื้นมาใหม่เรื่อยๆและมันก็คือปีนี้แหละ"   "ตกลงจะให้ผมไปจัดการหรอ"   "อืม"   ผู้เป็นอาจารตอบสั้นๆง่ายๆและได้ใจความ 

    "และผมจาไปทำรายมานได้อ่ะ"   "อย่ากังวลน่า...นักเรียนปราจำสายธาตุไฟทั้งหมดและก็ธาตุดิน  น้ำ  ลม  ทั้งหมดนั่นแหละ  จารเองก็ไปนะ  ไม่ใช่แค่จารยังมี   จารเอิร์ท   จารวิน   จารวอท  ก็ไปด้วยนะ  ง่ายๆก็คือไปกันหมดทั้งโรงเรยนนี่แหละพวกเทพก็ไปช่อวยสนับสนุนด้วยนะ"  "เยี่ยมเลยจารแล้วจาออกเดินทางวันไหนอ่ะจาร"

    "พรุ่งนี้จ้า"  "ห๊า!!!!"  "ไมเพิ่งมาบอกวะ"  คำสบถด่ามากมายพุ่งพรวดขึ้นมาในความคิดของเด็กหนุ่ม

    "งั้น  พรุ่งนี้เจอกันลานน้ำพุนะจ๊ะ  อย่าสายหล่ะ"       เอาวะตายๆเป็นตายยยยยยย
       วันรุ่งขึ้น
    นักเรียนมารวมตัวกันที่ลานน้ำพุ
    "หวัดดีจาร" เสียงกิลพูดขึ้นทักคนผู้เปงอาจาร  "อืมดีๆ" เสียงจารตอบทักกลับ
    "เห้ยยย....ไอ้กิลบ้านี่มันกี่โมงแล้วมานสายแล้วคนเค้ารอแกกันเนี่ยตั้งแต่  6  โมง"
    "ไมหยอคับ"   "นี่มัน  8  โมงแล้วนะ"   เสียงคนผู้เปงจารตวาด  "งั้นไปๆกันดีกว่า"
    "แล้วรหัสพื้นที่อ่ะ"   "จำให้ขึ้นใจนะ    voc  02 a    แต่เวลาเคลื่อนย้ายหน่ะมานต้องใช้พลังเวทย์จากปกติ กลายเปง  x5"   "โหยไรวะ...แล้วพอไปถึงก็โดนมานตบตายไง..."    "เออน่า"
    "ไปกันเหอะ"  หลังจากนั้นผุ้คนที่อยู่ที่ลานก็ค่อยๆหายไปทีละคน ทีละคน   
    จนเหลือแค่ กิล กับ ลีฟ 2 คน "ไปกันเหอะ"  เด็กสาวพูดหลังจากนั้นก็หายไป
    "ตายเป็นตายตูกิลเด็กสายไฟจาไปกัวไรสู้ไปตายเอาดาบหน้าดีกว่า  ย๊ากกกกกกกก!!!!"
      

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×