ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    การเริ่มต้นของ soul

    ลำดับตอนที่ #3 : เริ่มต้นชีวิตใหม่

    • อัปเดตล่าสุด 30 มี.ค. 55


                     “ไปกันเถอะ” 1 ใน 4 คนพูด

    “แล้วจะไปไหน” โซลถาม

    “ก็เมืองของพวกเราไง” คนเดิมตอบ

    “แล้วคนในเมืองจะโกรธพวกข้ามั้ยเนี่ย” โซลถามอีก

    “ไม่โกรธหรอก ถ้านายไม่ไปทำอะไรพวกนั้น อีกอย่างพวกนั้นยังไม่รู้หรอก ว่านายเป็นผู้บุกรุก หน้าพวกนายก็เหมือนมนุษย์เดี๊ยะเลย ไม่มีใครสงสัยหรอก”

    “เหรอ”

                    เมื่อเข้าไปในเมือง

    “แล้วพวกฉันจะไปอยู่ไหนล่ะ”โซลถาม

    “ไม่ต้องห่วง ไปอยู่บ้านฉันก็ได้ ยังมีห้องว่างอยู่”

    “แล้วของกินล่ะ”โซลถามอีก

    “ไม่ต้องห่วงหรอก เดี๋ยวไปซื้อกินเอา นายมีเงินมั้ยล่ะ ถ้าไม่มีเดี๋ยวพาไปทำงาน”

    “เงินน่ะไม่มีหรอก มีแต่ไอ้เนี่ย” โซลพูดจบก็โชว์วัตถุสีทองเป็นแท่งๆในถุงที่ขนลงมาจากยานให้ดู

    “เชี่ย!!! นี่มันทองนี่นา”1 ใน 4 คนอุทาน

    “มันเป็นสิ่งมีค่าเหรอ สำหรับดาวเรามันก็เป็นแค่พลังงานอัดแท่งที่หาเก็บได้จากริมแม่น้ำเอง”โซลพูดอย่างงงๆ

    “ก็ใช่น่ะสิ สำหรับดาวเรามันเป็นวัตถุที่มีค่ามหาศาลเลยล่ะ เอาล่ะ เข้าบ้านกันเถอะ”

                    1 ชั่วโมงต่อมา

    “โอย ข้าหิวแล้วล่ะ”โซลพูดกับ1 ใน 4 คนนั้น

    “เออ ไปหาอะไรกินกันเถอะ ไปอาบน้ำแต่งตัวไป เดี๋ยวจะได้ไปเที่ยวด้วยกันเลย”

    “อือ”ทุกคนตอบรับ

                    ทั้ง 7 คนกลับมาถึงบ้านกันแล้ว

    “เออนี่ ถามอะไรหน่อยดิ”โซลสะกิดถาม 1 ใน 4 คนนั้น

    “หือ”

    “เจ้าชื่ออะไรหรือ”โซลถาม

    “อ๋อ ข้ามีชื่อว่า ซาลามันเดอร์” คนๆนั้นตอบ

    “หา ซาลาแมนเดอร์ ไอ้ตัวที่หน้าคล้ายตะกวด มีขนแผงคอ แล้วอยู่ใต้น้ำอะนะ”โซลหยอก

    “จะบ้าเรอะ อย่าเอามังกรไฟไปปนกันซาลาแมนเดอร์ดิ”ซาลามันเดอร์พูดปัด

    “ซาลามันเดอร์แปลว่ามังกรไฟเหรอ”โซลถามอย่างสงสัย

    “อือ”ซาลามันเดอร์ตอบ

                    ตี 1 ครึ่ง

    “เสียงอะไรฟะ”ซาลามันเดอร์งัวเงียตื่นขึ้นมา และก็ตกใจที่ไฟตรงห้องนั่งเล่นยังเปิดอยู่ จึงออกไปดู

    “เฮ้ย พวกนายยังไม่นอนอีกเหรอ”ซาลามันเดอร์พูดงัวเงีย

    “อือ ดูไอ้เจ้าทรงสี่เหลี่ยมอยู่นี่น่ะ ข้างในมีของให้ดูเยอะเลย”โซลพูดตอบ ในขณะที่สายตายังไม่ได้ละจากเจ้าวัตถุทรงสี่เหลี่ยมเลย

    “โทรทัศน์เนี่ยนะ”ซาลามันเดอร์งง

    “ก็ที่ดาวข้าไม่มีอย่างนี้น่ะสิ มีแต่ในคอมพิวเตอร์ต้องกดคำสั่งให้ยุ่งยากอีก”โซลพูด

    “งั้นข้าไปนอนก่อนนะ”ซาลามันเดอร์พูดจบก็กลับไปนอนที่ห้องตัวเอง

                    เช้าแล้วจ้า

    “จะไปไหนน่ะ”โซลถามขณะที่ทั้ง  คนแต่งตัวอยู่

    “ไปทำงานอ่ะดิ”1 ใน 3 คนพูด

    “แล้วซาลามันเดอร์ล่ะ ไม่ไปเหรอ”โซลหันมาถามซาลามันเดอร์ที่กำลังดื่มกาแฟอยู่

    “ไม่ละวันนี้วันหยุด”ซาลามันเดอร์ตอบ

    “พวกนายทำงานอะไรเหรอ”โซลถาม 3 คนนั้น

    “เจ้าหน้าที่ปกป้องเมือง”

    “มันคืออะไรเหรอ”โซลถามอีก

    “ไปถามเจ้าซาลามันเดอร์เถอะข้าต้องไปแล้วล่ะ”

    “มันคืออะไรเหรอ ซาลามันเดอร์”โซลถาม

    “อยากรู้จริงเหรอ”

    “ก็ใช่น่ะสิ”โซลที่หน้าอยากรู้อยากเห็น

    “มันก็คือ...”ซาลามันเดอร์อ้าปากจะอธิบาย แต่ลูกน้องที่ติดตามโซลมาก็พูดขัดเสียก่อน

    “มันก็คือ หน่วยงานลับที่ทำหน้าที่ปกป้องเมืองไงล่ะครับ จะทำหน้าที่ก็ต่อเมื่อเกิดสถาณการณ์อันตรายเท่านั้น แบ่งเป็น 4 หน่วยก็คือ

    หน่วย1 หน่วยอพยพผุ้คน ทำหน้าที่อพยพผู้คนในเมืองตอนที่เกิดสถาณการณ์อันตราย

    หน่วย 2 หน่วยดูแลความปลอดภัย ดูแลความปลอดภัยให้กับผู้อพยพ

    หน่วย 3 หน่วยรักษาเมือง ทำหน้าที่ให้สถาณการณ์อันตรายนั้นหมดไป พูดง่ายๆคือกำจัดภัย

    หน่วย 4 หน่วยซ่อมแซม ทำหน้าที่ซ่อมแซมอาคารบ้านเรือนหลังจากสถาณการณ์อันตรายสงบลง

    มีหน่วยละ 1 คนครับ แต่ฝีมือจัดอยู่ในขั้นสุดยอดทั้งนั้น จึงไม่จำเป็นต้องมีลูกน้อง เงินเดือนก็ เอ... เดี๋ยวดูก่อนนะครับ

    อ๋อ เงินเดือนคนละ 20,000บาทครับ”ลูกน้องของโซลอธิบายยาวยืด

    “มิน่าล่ะ ทำไม่เก่งนัก แต่เอ..... ถ้าทำงานเฉพาะตอนเกิดสถาณการณ์อันตรายจริงๆล่ะก็ เจ้า 3 คนนั้นมันไปไหนล่ะ”โซลถาม

    “เชี่ยแล้ว ไอ้พวกนั้นไปเที่ยวไม่ชวนพวกเราไปเลย ฮึ่ม คอยดุนะ กลับมาเมื่อไหร่ล่ะก็ น่าดู”ซาลามันเดอร์พูดอย่างโมโห

    “งั้นเราก็ไปกันบ้างสิ นะ ซาลามันเดอร์”โซลพูดอย่างตื่นเต้น

    “แล้วใครจะเฝ้าบ้านละ ลูกน้องนายคงไม่ยอมหรอก”ซาลามันเดอร์อธิบาย

    “ไม่เป็นไรหรอกครับ”ลูกน้องของโซลพูด

    “นี่ไงครับ หมาเฝ้าบ้าน”ลูกน้องของโซลพูดพลางเอาเครื่องจักรที่หน้าตาเหมือนหมาออกมาโชว์

    “แล้วเฝ้าได้แน่นะ”ซาลามันเดอร์ถามอย่างไม่ค่อยไว้ใจ

    “แน่ครับ ใครหน้าไม่เหมือนพวกเราแล้วข้าบ้านมาละก็ ได้ตายศพไม่สวยแน่ครับ ฮึๆๆ”ลูกน้องของโซลตอบอย่างเลือดเย็น

    “โหดวุ้ย” ซาลามันเดอร์คิดในใจ

    “ไปเที่ยวกันเถอะ แต่ก่อนอื่นต้องอาบน้ำก่อน”ซาลามันเดอร์พูด

                    อาบน้ำเสร็จแล้ว

    “แล้วเราจะไปเที่ยวที่ไหนเหรอ”โซลถามขณะที่กำลังนั่งรถอยู่

    “เดี๋ยวก็รู้เองแหละ”ซาลามันเดอร์พูดขณะที่สายตายังจ้องไปที่ถนนขณะที่มือก็ยังบังคับพวงมาลัย

     

    ***โปรดติดตามต่อต่อไป***

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×