my boyfriend แฟนฉันช่างใสซื่อ... (ฟิคจง คีย์)

               SHINee หรือ วงบอยแบรน น้องใหม่ที่กำลังดังเป็นพลุเฉลิมฉลองวันปีใหม่ในเวลานี้ บอยแบรนที่สาวๆคนไหนเห็นเป็นต้องกรี๊ดดดดดส์สลบสยบให้ทุกราย และขณะนี้ วงบอยแบรนด์วงนี้กำลังย่างเท้าก้าวเดินเข้าไปยังบริษัทต้นสังกัดอย่าง SM Entertainment พร้อมกับเสียงกรี๊ดเล็กๆน้อยๆและแฟนคลับมากมายที่ยืนอยู่รอบด้าน แต่ก็ไม่มากนัก เพื่อไปประชุมเรื่องการทำอัลบั้มใหม่ ซึ่งเมเนเจอร์ของเขาเหล่านั้น ก็กำลังจะออกเดินทาง

‘’ นี่พี่อนยู เหลือเวลาเท่าไหร่หรอฮ่ะ ถึงจะเริ่มประชุมกัน’’ แทมินซึ่งเป็นมักเน่หรือน้องเล็กที่หน้าตาน่ารักที่จิ้มลิ้มน่าหยิกน่ากอดและมากความสามารถ  ได้เอ่ยปากถามอนยู ด้วยเสียงที่สดใสร่าเริงในเหมือนทุกวัน

‘’ อ่อ ... ก็เหลืออีกประมาณ 15 นาทีได้ล่ะมั้ง ทำไมหรอ??’’ อนยูผู้ซึ่งเป็นลีดเดอร์ของวงที่มีตาขนาดเล็กประดับไว้บนหน้า หันไปให้คำตอบกับแทมิน ด้วยน้ำเสียงอันซังเท((มีด้วยหรอไรเตอร์  - - “)) และเนื่องน้ำเสียงซังเทอันทรงพลัง+กับตาอันกระจิดริดจึงทำให้มีผลกระทบกับการทำงานของส่วนอื่นๆซังเทไปด้วย ทำให้เกิดโรคที่ทางการแพทย์เรียกว่า”โรคขาไม่สามัคคีกัน”หรือเรียกง่ายๆว่าสะดุดขา และได้นำพาให้หัวหน้าวงต้องลดตัวลงไปส่องหาจิ้งหรีดเกาหลีกินที่บันไดหน้าตึก SM หรือว่าเพราะเขาหิวข้าวกันแน่ (เกี่ยว?)

‘’ อ้าว นึกว่าถึงเวลาแล้วซะอีก อุตส่าห์รีบมา งั้นผมขอไปหาอะไรลองท้องก่อนนะพี่ เพราะตั้งแต่เช้าผมกับคีย์ยังไม่ได้ทานอะไรมาเลยอ่ะ’’ จงฮยอนผู้ชายคนที่ตัวสูงเพียง 173 ซ.ม.และมีหน้าตาคล้ายๆเป็ดพูดแทรกขึ้นและแน่นอนซึ่งจงฮยอนไม่รอให้อนยูตอบคำถามว่าไปได้รึเปล่า ก็จ่ำๆเดินออกไปพร้อมกับฉุดเมมเบอร์คนที่สวยที่สุดและเก่งเรื่องภาษาที่ชื่อว่าคีย์ให้เดินไปด้วยกัน ((ตอนแรกก็โดนฉุดซะละ)) ในความคิดของจงฮยอนไม่ได้คิดอะไร แต่คีย์ใบหน้าเริ่มร้อนผ่าว และออกสีแดงแบบเจือจางตั้งแต่ที่คนตัวเล็กจับมือเขาเดินออกมา

“โอ๊ะ พี่อนยูไปทำอะไรตรงนั้นหน่ะ”มินโฮ บุรุษที่ซึ่งเงียบขรึมและสูงที่สุดในวงมีความสูงถึง 184 ซ.ม.ต้องหลุดจากภวังค์ของเขาเนื่องจากเห็นผู้เป็นลีดเดอร์ของเขานั้นล้มลงไปหน้าขมำลงไปกับพื้น และเขากับแทมินจึงช่วยพยุงลีดเดอร์ขึ้นและไม่สนใจ 2 คนนั้นที่เดินห่างไปเรื่อยๆ

ในขณะที่เดินไปตามทางหัวสมองของคิมคีย์คิดแค่ว่าอยากหยุดเวลาเอาไว้แค่นี้ เพราะว่าตอนนี้คือตอนที่คือแม่นางมีความสุขที่สวดดดด((ฮ่าๆ วิบัติซักหน่อยเพื่อสีสัน))  แต่ก็ได้แค่คิดและหยุดเอาไว้แค่นั้นเพราะในตอนนี้พวกเขาทั้งสองได้มาหยุดอยู่ที่สี่แยกที่มีอิลกบ(((ภาษาเกาหลีเลข7คืออิลกบหรือมันคือเซเว่นบ้านเรานั่นเอง)))อยู่ตรงกับข้ามและคนหน้าเป็ดได้ปลุกเขาออกมาจากห้วงความคิดซะก่อน

‘’ คีย์ นี่นายเป็นอะไรรึเปล่า ฉันเรียกนายตั้งหลายรอบแล้วนะ แล้วทำไมหน้าแดงล่ะ ไม่สบายรึเปล่า ฉันจะได้โทรบอกพี่อนยูให้เตรียมยาไว้ให้ ‘’ จงฮยอนถามคีย์ด้วยความเป็นห่วง

‘’ อ่อ...  ไม่ได้เป็นอะไรหรอก แค่คิดอะไรไปเรื่อยเปื่อยนะ ‘’ คีย์พูดแก้ตัวเบือนหน้าหนีไปทางอื่นด้วยความที่กลัวว่าผู้ชายหน้าเป็ดสุดหล่อคนนี้จะจับได้ว่า เพราะอะไรที่ทำให้เขาหน้าแดงและตัวร้อนผ่าวได้ขนาดนี้ แต่ในใจลึกๆ คีย์ก็รู้สึกว่ามีความสุขและดีใจ ที่จงรู้สึกเป็นห่วง เป็นใยขนาดนี้

‘’ งั้นไม่ได้เป็นไรก็ดีแล้ว ....อ่ะ...นั้นไง อิลกบไปหาไรกินดีกว่า ไปเถอะคีย์ ‘’ เมื่อเขามองหาเซเว่นเจอ ก็จับมือคีย์ฉุดกระชากลากถูขูดกระทบกระเทือนกระแทกไปที่เซเว่นทันที ((ต่อความยาวสาวความยืดซักนิดหน่อย))

เมมเบอร์อีก  3 คนที่เหลือ ในตอนนี้อยู่ ณ ห้องประชุมแล้ว

‘’ เมื่อไหร่2คนนั้นจะมาเนี้ย อีกไม่กี่นาทีก็จะเริ่มประชุมกันแล้ว เมื่อกี้ ผจก. ก็โทรมาบอกว่าจะถึง SM แล้วด้วย ‘’

อนยูพูดพลางหัวเสียที่น้องของตนยังไม่มาถึงซะที

‘’ เดี๋ยวก็คงมามั้งฮ่ะ พี่อนยูอย่าพึ่งอารมณ์เสียไปเลยนะ’’ มินโฮเอ่ยพลางทำให้อารมณ์ของอนยูคลายลงบ้าง

แอ๊ดดดดดดดดดด  แอดดด ((((( ประตูใกล้พังเนื่องจากทางค่ายไม่ยอมซ่อมแซม 55 +)))))

แล้วประตูของห้องประชุมก็เปิดขึ้น

‘’ มาแล้วววววว....  รอนานมั้ยคร๊าบบก๊าบๆ’’ จงฮยอนทำเสียงดังเพื่อ กลบเกื่อนความผิดที่มาช้า

‘’ อ่ะพี่อนยูอันนี้ของพี่ ไก่ทอดเทอริยากิที่พี่ชอบกินไงผมซื้อมาฝาก 555...’’ จงฮยอนซื้อมาฝากอนยูเผื่อจะทำให้อนยูหายโกรธ ซึ่งมันก็ได้ผล จากที่อนยูกำลังหัวเสียอยู่ ก็พลางยิ้มแป้นเพราะได้ยินคำว่า ไก่ทอด

แล้วซักพักต่อมา ผจก. ก็มาพร้อมถือแฟ้มมากมาย เดินเข้ามาหาเหล่าเมมเบอร์ SHINee ทันที

‘’ อ่ะ...  มากันครบแล้วใช่มั้ย ฉันจะได้เริ่มประชุมกันสักที ‘’ ผจก.  กล่าวทันที เมื่อเห็นว่าทุกคนมากันครบแล้ว

‘’ คือว่านะ ที่มานัดทุกคนมาพร้อมกันในวันนี้เพราะว่าทาง เพราะว่าทางสังกัดของเรา ได้อนุมัติให้เราออกอัลบั้มชุดใหม่ แล้วอัลบั้มนี้จะพิเศษอยู่ที่ว่า ถ้าออกอัลบั้มเสร็จจะมีงาน มีท แอนท์ กรี๊ด ต่อมาอีก แล้วก็ยังมีรายการอีกหลายช่องที่ต้องการพวกนายไปเป็น แขกรับเชิญ แล้วก็ live อีก และอีก บลาาาาาๆๆ ....’’

‘’เอาล่ะ งานก็มีแค่เนี้ยแหละ นิดเดียวเอง’’ ผจก. พูดด้วยความมั่นใจว่า เหล่านี้ ต้องทำได้ถึงแม้ว่าจะหนักแค่ไหนก็ตามเพื่อ ชื่อเสียง และก็มีเสียงค้านขึ้น

‘’โหยยย ...  ผจก. งานมีเนี้ย นิดเดียวที่ไหนกันอ่ะ  เยอะจะตายไปแล้วทีนี่ผมจะมีเวลาที่ไหนมาร์คหน้าล่ะ -*-‘’ คีย์ซึ่งรักสวยรักงามที่สุดในวง เริ่มออกเสียงค้านขึ้นมาทันที

‘’ นี่ คีย์ อย่าบ่นสิ ถ้างานนี้นายทำมันพังล่ะก็  ... หึหึ นายตายแน่’’ ผจก. พูดตอบกลับคีย์ด้วยเสียงที่ขู่นิดๆ

‘’ งั้นก็ได้ฮ่ะ T^T ‘’ คีย์เลยจำใจยอมเพราะรู้ว่า ผจก. เวลาทำโทษโหดแค่ไหน

‘’ งั้นไม่มีอะไรแล้วแหละ พวกนายก็กลับไปเตรียมตัวเถอะ อีก2-3วัน ก็จะมาประชุมกับทางทีมงาน และ สตาฟว่าจะเป็นคอนเซ็ป อะไร ‘’ พอพูดเสร็จ ผจก. ก็ลุกไป และออกจากห้องประชุมไปในที่สุด เหลือเพียง หนุ่มๆ SHINee

“ห๊ะ  นัดมาแค่นี้เนี่ยนะ ทำไมไม่เอาแค่พี่อนยูมานะเปลืองเวลานอนกอดตุ๊กตาเป็ดนาของผมซะเยอะเลย  เปลืองตังด้วยค่าไก่ทอดนี่ก็แพงขึ้นทุกวันๆ  ชิชะ”  จงฮยอนสบถออกมา

‘’ งั้นไม่มีอะไรแล้วใช่มั้ยเนี้ย  พวกเราก็กลับดีกว่า  ‘’  อนยูออกความคิดเห็นทันที่ ที่ ผจก. ออกไป