▓ ▓ ● ✖ ● ✖ ● lll ❤ MIRROR ❤ lll ● ✖ ● ✖ ● ▓ ▓

ลำดับตอนที่ #1 : CHATER 1

CHATER 1

ยามราตรีที่มืดสลัวมีเพียงแสงไฟสีส้มจากไฟนีออนบนเสาไฟฟ้าข้างทางที่ทำให้ถนนแคบ

เล็กในหมู่บ้านมีแสงสว่างพอมองเห็นทางในยามที่ฝนโหมกระหน่ำ อากาศหนาวเย็นท่าม
กลางสายฝนที่ชุ่มฉ่ำทำให้ผู้คนที่เดินผ่านพ่นไอเย็นสีขาวขุ่นและยกร่มหลากสีขึ้นมากาง
ไม่ให้เปียกปอนและสาวเท้าก้าวเดินอย่างรีบเร่งเพื่อให้ถึงบ้านของตัวเอง หัวมุมถนนที่ไร้
ผู้คนมีเพียงปอร์เช่สีดำคันหรูจอดหลบเลี่ยงสายตาผู้คนเพื่อปิดบังบางสิ่ง กระจกรถที่ปิด
สนิทดุขุ่นมัวจากไอเย็นภายนอกของรถถูกมือขาวเรียวยาวรูดลงเป็นทางลากยาวจากในตัวรถ

“แท...ยอน อา.....อ้า......อา.......”

น้ำเสียงต่ำที่แหบหวานร้องครวญครางด้วยความสุขสมสองมือปัดป่ายแผ่นหลังเล็กที่ขาวเนียน 
จิกฝังเล็บสีแดงยาวลงบนผิวนุ่มและข่วนเป็นทางเพื่อระบายความปารถนาในใจที่คับคั่งอยู่ภายใน 
ใบหน้าเรียวเล็กที่ซุกซนเงยขึ้นจากส่วนล่างของหญิงสาว ริมฝีปากแดงที่เปรอะเปื้อนไปด้วยน้ำรัก
สีขาวขุ่นระบายยิ้มกว้างและดันกายขึ้นชิดใบหน้าหวานของหญิงสาว ริมฝีปากแดงอวบอิ่มของ
ผู้รุกรานช้อนริมฝีปากซดชิมความหอมหวานจากคนในอ้อมกอดอยู่เนิ่นนาน เธอส่งลิ้นเรียวแทรก
เข้าไปในปากเมื่อริมฝีปากนุ่มนิ่มตอบรับรสจูบที่หอมหวานของเธอ รสสัมผัสที่นุ่มนวลและยาวนาน
ทำให้เริ่มหายใจติดขัด ทิฟฟานี่ถอดจูบและได้แต่หอบหายใจด้วยความต้องการที่เพิ่มพูนจนไม่
สามารถที่จะหยุดมันได้อีกต่อไป

“อื้อ...แท เอาอีกสิ ฉันต้องการ อะ....อีก!!”

ทิฟฟานี่ครางไม่เป็นภาษาเมื่อปลายนิ้วเรียวเล็กสอดแทรกเข้าไปในเรือนกายและขยับอย่างถี่รัวตาม
คำสั่งอย่างไม่ขัดขืน เธอได้แต่ขยับสะโพกเพื่อรับกับพายุรักที่รุนแรงของผู้รุกที่กำลังก่อเกิดอย่าง
หนักหน่วง

“ฟานี่....รักฉันไหม”

ใบหน้าเรียวซุกไซร้ซอกคอขาวที่ดูเย้ายวนสายตาพลางพรมจูบทั่วคอยาวระหงส์ เธอฟากรอยแดง
ช้ำสีกุหลาบให้ได้ชวนคิดถึงสองมือเล็กไม่ปล่อยให้เว้นว่าง เธอใช้นิ้วชี้และนิ้วโป้งบีบเฟ้นเน้นคลึง
ยอดอกที่ตั้งแข็งชูชันอย่างหนำใจราวกับจะกลั่นแกล้งให้ร่างผอมบางในอ้อมกอดนั้นได้ทรมานเล่น 
แทยอนเผยรอยยิ้มน้อยๆเมื่อมองใบหน้าที่เต็มไปด้วยความต้องการของทิฟฟานี่และเอ่ยคำถามที่
แผ่วเบาแต่ชัดเจนในความหมายข้างใบหู

“อ๊ะ..อา....รัก..รักสิ...”

“อะไรนะฟานี่ฉันไม่ได้ยินเลย”

แทยอนเงยใบหน้าขึ้นให้ใบหน้าของคนทั้งสองอยู่ในระดับเดียวกันและให้ดวงตาเล็กชั้นเดียวของ
เธอจับจ้องไปยังด้วยตากลมโตสีน้ำตาลเข้มของทิฟฟานี่ 

“ฉัน อะ....รักเธอ....แทยอน!!!!”






เสียงครางที่ร้องดังสุดเสียงของคนที่รักเมื่อถึงฝั่งฝันยังคงดังก้องอยู่ในโสดประสาทของคนตัวเล็ก 
ดวงตาที่เบิกกว้างตื่นขึ้นจากห้วงความคิดที่เคยผ่านพ้น ในเวลานี้เธอได้แต่จับจ้องมองกระจกบาน
ใหญ่ที่อยู่เหนืออ่างล้างหน้าในห้องน้ำที่คับแคบขนาดเล็ก มันสะท้อนเรือนร่างเล็กกับใบหน้าที่
ซูบซีดราวกับคนไร้ชีวิตซึ่งรับกับผมสีบลอนด์ทองซอยสั้นของเธอมันยิ่งทำให้เธอนั้นดูแห้งแล้ง
มากขึ้นเป็นทวีคูณ ในช่วงเวลาที่ดูสิ้นหวังและเต็มไปด้วยความว่างเปล่ามีเพียงเสียงน้ำที่ไหลเอื่อยๆ
เป็นเพียงสิ่งเดียวที่ดังเพื่อทำให้ห้องแคบนี้ดูไม่เงียบเหงา 

“ฟานี่!!!! เธอทำแบบนี้ทำไม ทำไม ทำไม!!! ทำไมต้องทำแบบนี้กับฉันด้วย!!”

“อ๊ากกกกกกกกกกกกกก..............”

เสียงแหลมเล็กตะโกนดังลั่นสะท้อนก้องทั่วทั้งห้องน้ำราวกับเธอกำลังบ้าคลั่งและเสียสติ ใบหน้าหวาน
ที่ดูซูบซีดของเธอในเวลานี้ดูบิดเบี้ยวเพราะความโกรธและความทรมานที่เธอไม่สามารถจะหักห้าม
ไปจากหัวใจของเธอได้ ดวงตาคมเล็กทีแข็งกร้าวขึ้นในฉับพลันนั้นได้หลับตาลงและปล่อยให้หยาด
น้ำตาใสที่หลั่งรินด้วยความเศร้าไหลอาบใบหน้าของเธอ มือเล็กกำหมัดแน่นเพื่อสะกดกลั้นความรู้สึกที่
เจ็บปวดและเต็มไปด้วยความหดหู่ของเธอ เธอยกมันขึ้นด้วยอาการสั่นสะท้านและชกเต็มแรงเข้าที่
กระจกจนเกิดรอยร้าวไปทั่ว เลือดสีแดงคล้ำไหลซึมผ่านร่องนิ้วและกระเด็นเต็มกระจก เลือดหยดเล็กๆ
ไหลหยดลงช้าๆเจือปนกับน้ำเหมือนดั่งความทรมานของเธอที่กำลังละลายไปอย่างช้าๆ

“ซันนี่คะ อยู่ไหนคะที่รัก”

เสียงต่ำที่แหบหวานดังมากจากที่ไกลๆทำให้คนตัวเล็กที่กำลังคุ้มคลั่งเรียกสติอันน้อยนิดของเธอกลับมา 
ใบหน้าเรียวเล็กเงยขึ้นช้า เธอหันกายก้าวเดินอย่างอิดออดออกนอกห้องน้ำและคว้าผ้าขนหนูผืนเล็กที่
อยู่หน้าห้องน้ำขึ้นมาผันมือที่เต็มไปด้วยเลือดและบาดแผลจากเศษกระจก สองเท้าก้าวเดินช้าๆและออก
ไปยังด้านหน้าของตึกที่เธอเปิดเป็นร้านโฟโต้ขนาดย่อมๆ ทันทีที่ถึงประตูเธอก็หยุดเท้าลงและมองไปยัง
หญิงสาวเรืองร่างผอมบางที่มีสัดส่วนที่น่ามอง เธอไล่สายตามองชุดเดรสสีขาวตัวสั้นที่ทำให้เธอคนนั้น
ดูเจิดจรัสในร้านมืดๆเช่นนี้ 

“ฟานี่”

ทันทีที่เสียงเล็กหวานใสเอ่ยเรียกใบหน้าเรียวยาวได้รูปที่รับกับผมสีดำมันขลับหันค้อนกลับมามองคน
ตัวเล็กอย่างหลงใหล เธอเผยรอยยิ้มกว้างและส่งดวงตาหวานจับใจหยีเล็กเป็นรูปพระจันทร์เสี้ยวกลับ
ไปให้ 

“ซันนี่ไปไหนมาคะ ฟานี่รอตั้งนาน”

ทิฟฟานี่ก้าวเดินเค้าหาคนตัวเล็กที่ยืนนิ่งอยู่ที่ประตูด้วยท่าทีที่ผ่อนคลาย สายตาหวานของเธอมอง
ต่ำลงและเห็นมือเล็กที่มีผ้าพัน ทิฟฟานี่หุบยิ้มและฉวยคว้ามือที่มีผ้าขนหนูที่มีเลือดสีแดงคล้ำปะปน
อยู่ขึ้นมาดูใกล้ๆด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัยและค่อยๆแกะออกดู

“ทำอะไรมาคะที่รัก ทำไมเป็นแผลแบบนี้ล่ะ”
“........”

ซันนี่ที่ยืนนิ่งมาแสนนานคว้าดึงคนตัวสูงกว่าเข้ามาสวมในอ้อมกอด เธอกระชับวงแขนของเธอให้
แนบแน่นขึ้นและกดใบหน้าเรียวเล็กของเธอลงกับซอกคอของทิฟฟานี่ 

“เป็นอะไรไปคะซันนี่”

ทิฟฟานี่เอ่ยถามเสียงต่ำอย่างไม่สบายใจ เธอรับรู้ได้ถึงรอยเปียกชื้นที่เสื้อของเธอจากหยาดน้ำตาของ
คนในอ้อมกอดที่กำลังสะอื้นอย่างแผ่วเบา

“เธอรักฉันไหมฟานี่”

“............”

ร่างผอมบางได้แต่นิ่งเงียบและเหม่อมองไปยังกำแพงที่ว่างเปล่า เธอยิ้มออกมาน้อยๆและตอบรับอ้อม
กอดของคนตัวเล็กที่ได้แต่สะอื้นอย่างทรมานเพราะความรักที่เหมือนมีลวดหนามทิ่มแทงหัวใจราวกับ
ตายทั้งเป็น 

“บอกฉันสิ....บอกให้ฉันได้ยินได้ไหมที่รัก”

ซันนี่เอ่ยเสียงแผ่วเบาและขาดห้วงอย่างสิ้นหวัง เหมือนกับว่าในเวลานี้เธอหมดหนทางที่เธอจะก้าว
เดินต่อไป มีเพียงความมืดและโดดเดี่ยวอยู่รอบกาย

ฉันจะทำไงดี ฉันควรทำไงดี

คนที่ฉันรักคือเธอเท่านั้น แต่ฉันก็ไม่สามารถจะรักได้

ถึงฉันจะอยากพูดคำๆนั้นออกไปมากแค่ไหน ฉันก็บอกเธอไม่ได้

มีแต่ห่างไกลออกไปเรื่อยๆ

ฉันรักษาคำว่ารักออกไปไม่ได้เลย

มันทำให้ฉันร้องไห้ออกมา.........

“ฟานี่รักซันนี่ค่ะ และจะรักตลอดไป”

.
.
.
.
.

เสียงเปียโนบรรเลงเพลงคลาสสิคที่อ่อนหวานดังก้องกังวานในโถงอาบน้ำขนาดใหญ่ที่หรูหราที่ถูก
ประดับประดาด้วยหินอ่อนสีขาวสว่างสะอาดตา อ่างจากุชชี่สีขาวมุขที่เป็นประกายทอรับกับแสงไฟ
สีส้มจากโคมไฟระย้าที่อยู่เหนือหัวแต่ในตอนนี้มันกลับถูกบดบังด้วยควันร้อนสีขาวที่โพยพุ่งขึ้น
กลางอากาศ น้ำที่ไหลวนเอื่อยๆและมีกลีบกุหลาบสีแดงโรยกระจายตัวออกเมื่อร่างเปลือยเปล่า
ทั้งสองโผล่พ้นจากน้ำที่อุ่นสบาย

“แทยอนอย่าเล่นสิค่ะ”


เสียงออดอ้อนบอกปัดอย่างอายๆ เมื่อคนตัวเล็กที่โอบกอดกายเธอจากข้างหลังดึงกายผอมบางของ
เธอเข้ามาแนบชิดกายที่เปลือยเปล่าของผู้รุกราน ใบหน้าเรียวคมซุกไซร้ซอกคอขาวกดเม้มย้ำรอย
แดงที่เคยให้ไว้ให้เด่นชัดมากยิ่งขึ้น คนตัวเล็กดำลงหายไปใต้น้ำอีกครั้ง เธอแหวกว่ายและโผล่ใบหน้า
ขึ้นตรงหน้าของอีกคนและยวงแขนเรียวเล็กขึ้นรวบผมสั้นสีบลอนด์ทองที่ประบ่าให้ไปข้างหลังและกด
กายแนบชิดหญิงสาว

“ฟานี่เป็นของฉันคนเดียวนะ”

นิ้วเรียวยาวจับคางมนไว้และเอียงใบหน้ามอบจูบที่หอมหวาน ริมฝีปากของคนทั้งสอบแนบชิดบดเบียด
กลืนกินจนแหลกเหลว ทิฟฟานี่ยกสองแขนขึ้นโอบรอบต้นของคนตัวเล็กและดึงเข้าหาตัวตอบรับรสจูบ
ที่คนรุกรานมอบให้ เธอถอนจูบช้าๆและเผยรอยยิ้มที่น่าดึงดูดพลางเอ่ยคำพูดแสนหวานให้ได้ยินเพียง
สองคน

“ทั้งกายและใจฉันเป็นของเธอ....แทยอน”


“อย่าไปไหนจากฉันนะฟานี่ ถ้าขาดเธอฉันคงอยู่ไม่ได้ ”

ทิฟฟานี่เผยรอยยิ้มหวานและกดใบหน้าลงมอบจูบที่เร่าร้อนให้อีกครั้งเหมือนเป็นดั่งคำตอบที่ให้แก่
แทยอน เธอใช้วงแขนดันให้คนตัวเล็กจมหายไปในน้ำพร้อมกับเธอ ในขณะที่มอบรสสัมผัสที่หวาน
จับจากริมฝีปากนุ่มนิ่มของแทยอน

ฉันไม่อาจะหยุดความลุ่มหลงในตัวเธอได้

ไม่อาจะหยุดความต้องการที่มีแต่เธอได้

ถึงแม้หัวใจฉันจะรักเพียงแต่ซันนี่ก็ตาม

-------------------------------------------------------------------------

ติดตามตอนต่อไปได้เร็วๆนี้นะคัฟ :)