บทเพลงสังหาร[Music murder]ภาค 1 The first blood Fic[SNSD]

ลำดับตอนที่ #9 : Nightmare that is hard to dissolve.ฝันร้าย ที่ยากจะลบเลือน

ภายใต้กองไฟที่กำลังลุกไหม้

 ปัง ปัง!

" เหย เหลือใครอีกไหมวะ? " เสียงผู้ชายท่าทางน่ากลัว

" ขึ้นไปชั้น 2 ไม่เจอใครแล้ววะ คงไม่มีใครละ " เสียงผู้ชายอีกคน

เด็กสาววัยรุ่นอายุ 14 คนหนึ่งกำลังซ่อนอยู่ในตู้เสื้อผ้าเพื่อหลบชายทั้งสอง

" ไม่มีอะไรแล้ว รีบๆขนของออกไปเร็วเดียวตำรวจก็แห่กันมาแล้ว " ชายทั้งสองพูดกัน

พวกมันออกไปจากที่นั้นอย่างรวดเร็ว เด็กสาวเห็นว่าปลอดภัยแล้วจึงออกมาจากตู้

" พ่อจ้า...แม่จ้า...หื้อ.อ.. " เด็กสาวค่อยๆเดินไปที่ร่างที่ไรวิญญาณของพ่อและแม่ น้ำตาที่ไหลเพราะความเสียใจยากจะอธิบายได้

เด็กสาวจำหน้าพวกมันได้ เป็นใบหน้าที่เธอจะจำไปตลอดชีวิต ใบหน้าของคนที่ฆ่าพ่อแม่เธอ

เจ้าหน้าที่ตำรวจได้พาตัวเด็กสาวไปผากไว้ที่สถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า

เด็กสาวยังคงอยู่ในอาการซึมเศร้า เธอชอบนั่งคนเดียวตามที่ต้องๆ พร้อมกับมองสร้อยคอของผู้เป็นมารดาเหมือนของดูต่างหน้า

" นี้ เธอเพื่อนๆของเธอละ... " เด็กสาวอีกคนหน้าตาน่ารัก เข้ามาทักเด็กสาวที่อยู่ในอาการซึมเศร้าอยู่

" ..... " เด็กสาวที่นั่งอยู่ไม่พูดอะไร เธอเงยหน้าขึ้นไปมองเจ้าของเสียง

" มาใหม่สินะ " เด็กสาวที่เข้ามาทักพูด

" เอาฮะ ว่าแต่ เธอมีชื่อไหม? " เด็กสาวที่ยืนอยู่ถาม

" ฉันชื่อเจสสิก้า.. " เด็กซึมคนนั้นตอบ

" อ่า พูดได้ด้วยนิ ฉันชื่อทิฟฟานี่นะ ^_^ " ร้อยยิ้มของผู้มาทักช่างดูเป็นมิตรจริงๆ

" ลุกขึ้นมาสิ ฉันจะพาไปหาอะไรสนุกๆทำ มานั่งอยู่แบบนี้เหงาแย่ ปะ " ทิฟฟานี่จับมือสิก้าขึ้นมา ทำให้สิก้าต้องลุกตามฟานี่

ฟานี่พาเดินไปเรื่อยๆ จนพบกับต้นไม้ต้นใหญ่ดูรมรื่น และสบายตา...

" รออยู่นี้นะ ฉันมีอะไรให้เธอดู.. " ฟานี่พูดพร้อมกับดึงเกสรจากต้นหญ้าออกมา

ฟานี่โยนมันขึ้นไปบนอากาศสายลมพัดทำให้มันปลิวไปตามแรงลม สวยงามจริงๆ

" ว้าว " สิก้าอุทาน

" เธอก็ลองดูสิ.. " ฟานี่บอกกับสิก้า

สิก้าเล่นกับฟานี่จนพวกเธอสนิทกับพอสมควร

เด็กทั้งสองกลับมาที่พัก หลังจากทานอาหาร(ดูสิก้าจะกินไม่ค่อยลง แต่เพราะมีฟานี่ ทุกอย่างเลยดีขึ้น) อาบน้ำเรียบร้อยแล้ว

ผู้ดูแลศูนย์รับเลี้ยงได้จัดที่นอนไว้ให้แล้ว

" ดีจังเลย เธอนอนใกล้ๆฉันนี้เอง.. " ฟานี่พูด

" อือ ฟานี่ ขอบคุณนะ.. " สิก้าขอบคุณฟานี่จากใจ

" ^_^ " ทิฟฟานี่ยิ้มให้ก่อนจะเอนตัวลงนอน

กลางดึก

" เหะ ! " เสียงของสิก้าตกใจตื่นขึ้นมากลางดึก

ฟานี่ตื่นขึ้นมาเพื่อดูสิก้า

" เธอ ไม่เป็นอะไรนะ " ฟานี่ถาม

" ฉันกลัว... " สิก้าพูดน้ำตาไหลออกจากตาทั้งสองของเธออย่างน่าสงสาร

" ความฝันสินะ.... " ฟานี่พูด

หมับ!

ฟานี่กอดตัวสิก้าที่กำลังร้องให้ทำให้สิก้าเริ่มคลายความหวาดกลัวลงได้

" รู้สึกดีขึ้นไหม? " ฟานี่ถาม

สิก้าไม่ได้พูดอะไร สิก้าค่อยๆหลับตาลงจนหลับสนิท

" ฉันเข้าใจดี ความสูญเสียแบบนั้น... " ฟานี่พูดขณะที่สิก้าได้หลับในอ้อมกอดของเธอแล้ว

นับแต่นั้นมา ทั้งคู่เป็นเพื่อนที่รักกันมาก เป็นตัวป่วนประจำศูนย์ จนเวลาผ่านไป 3 ปี ตอนนั้นทั้งคู่อายุ 17 แล้ว

" ฟานี่ ฉันว่าฉันจะออกไปลองสอบตำรวจดูนะ " สิก้าพูด

" ฉันก็จะไปอยู่เหมือนกัน...ถ้างัน เราออกจากศูนย์แล้วดีไหม ฉันมีเงินที่เก็บไว้เยอะอยู่นะ " ฟานี่พูด

" ของฉันก็เยอะแล้ว คงได้เวลาไปจากที่นี้แล้วสินะ " สิก้าพูดด้วยความเสียดายเล็กน้อย

หลังจากนั้นทั้งสองได้ลาจากศูนย์รับเลี้ยงเด็กกำพร้าเพื่อเดินตามฝันของตัวเอง ใจลึกๆ สิก้ายังแค้นคนที่ฆ่าพ่อแม่เธออยู่ เธอไม่มีวันลืมชายสองคนนั้นได้

พวกเธอทำได้สำเร็จ พวกเธอสามารถสอบตำรวจได้ เนื่องจากความพยายามและความสามารถของสิก้าและทิฟฟานี่ พวกเธอได้เข้าประจำอยู่หน่วยจู่โจมพิเศษเป็นที่สำเร็จ พวกเธอทำงานของพวกเธอไปเรื่อยๆ จนเวลาผ่านไปอีก  2 ปี สิก้ายังไม่ลดละที่จะตามหาคนที่ฆ่าพ่อแม่ของเธอ

" นี้ผู้หมวดสิก้า ฉันถามจริงๆเถอะ เธอเป็นอะไรกับหมวดทิฟฟานี่อะ " เพื่อนร่วมงานถามสิก้า

" ^_^ ก็เพื่อนรัก ไม่สิ เพื่อนชีวิตของฉัน ^_^ " สิก้าตอบอย่างแจ่มใส่

" อะหึม! คุยกันสนุกเชียวนะ มีภารกิจด่วนเข้ามา สายรายงานว่ามีพ่อค้าอาวุธชืื่อ วอจอ ชาวจีน ได้ปลอมเอกสารลักลอบเข้าประเทศเรา หลังจากก่อคดีอาชญากรรมเอาไว้ ในประเทศเราหลายครั้ง  " หัวหน้าหน่วยเข้ามาพูด

" ที่อยู่ของมันในตอนนี้อยู่ใกล้หน่วยเรา พิกัดแจ้งเอาไว้แล้ว ขอให้พวกเราทุกคนบุกเข้าจับตัวเขาให้ได้ " หัวหน้าอธิบาย

" รับทราบ! " ทุกคนพูดรับคำ

ภารกิจเริ่มขึ้นหน่วยจู่โจมพิเศษได้ปิดล้อมบ้านหลังหนึ่งไว้ ที่เป็นบ้านพักของ วอซอ

ทีมจู่โจมได้ลักลอบเข้าไปในบ้านผ่านทางหลังคา

" เหย! พี่ ตำรวจบุก " โจรคนหนึ่งพูด

ปัง ปัง ปัง ปัง !!!

เสียงปืนปะทะกันสนันบ้าน โจรร้ายถูกกระสุนทะลุร่างจนตายไปเป็นที่น่าอนาต

" เร็วเข้า วอจอ อยู่ในห้อง " หน่วยจู่โจมบุกเข้าไปเรืื่อยๆ

 บึ๋ง!

เสียงประตูโดนพังจากหน่วยจู่โจม

" อย่าขยับ " สิก้าพูด

" ถ้าฉันไม่ยอมละ " ชายคนนั้นหันหน้ามาพร้อมกับปืนกล

ปัง ปัง ปัง ปัง !!

มันกราดกระสุนใสหน่วยจู่โจมจนเจ้าหน้าที่ถูกกระสุนบาดเจ็บไปหลายคน

สิก้าและทิฟฟานี่หมอบลงกับพื้น ค่อยๆคลานหลบไปตามโต็ะ

" ฟานี่ ออกไปพร้อมกันนะ 1 2 3! " สิก้าพูด

สิ้นเสียงสิก้าทั้งคู่กระโจนออกมาจากที่ซ่อน ก่อนจะกราดปืนกลไปทาง วอจอ จนมันล้มลงไป

สิก้าจำหน้ามันได้ดี คนที่ฆ่าพ่อแม่ของเธอ คือ วอจอ นั้นเอง

แง แง แง!

เสียงเด็กร้องให้ ฟานี่มองไปเรื่อยๆเพื่อหาต้นเสียง

" แกจำบ้านที่แกเผาในตอนนั้นได้ไหม? จำชายหญิงสองคนที่แกฆ่าได้ไหม? " สิก้าถามกับวอจอ  ทิฟฟานี่ยืนอยู่ตรงนั้นด้วย

" ฉันรอเวลานี้มา 5 ปี ในที่สุดวันตายของแกก็มาถึง " สิก้าชักปืนเลงไปที่หัวขอวอจอ

พลัก!

ฟานี่ดึงปืนออกจากมือของสิก้า

" เราเป็นเจ้าหน้าที่นะ อย่าลืมสิ! " ฟานี่ตะคอกสิก้า

" แต่มันฆ่าพ่อแม่ฉันนะ ฟานี่ เธอต้องเข้าใจฉันสิ ฉันไม่ได้ฆ่ามันชาตินี้ฉันต้องพบกับฝันร้ายนี้ตลอดไปแน่ " สิก้าเถียงฟานี่

" ถ้าเธอฆ่ามัน ฝันร้ายของเธอไม่มีวันหายไปหรอก เธอดูตรงนั้นสิ " ฟานี่ชี้ไปที่ใต้เตียงของวอจอ

ใต้เตียงมีหญิงสาวกับลูกน้อยกำลังหลบอยู่ พวกเธอตกใจที่ฟานี่เห็นพวกเธอ

สิก้ามองดูเด็กทารกกับแม่ของเด็กก่อนจะหันมาที่วอจอ

" เธอฆ่าฉันเถอะ ฉันเข้าใจในสิ่งที่ฉันทำผิดมา ฉันรู้ว่าเธอแค้น แต่ตอนนั้นฉันเหมือนคนบ้า ไรความคิด เธอยิงฉันทิ้งเลย แต่ถ้าฉันตายแล้ว ดูแลลูกเมียฉันแทนฉันด้วยนะ... " วอจอพูด

หญิงสาวที่หลบใต้เตียงอุ้มลูกน้อยวิ่งมาหาร่างของวอจอเธอกางแขนออกเพื่อปกป้องสามีของเธอ

" อย่าทำอะไรเขานะ ได้โปรด... " หญิงสาวพูดด้วยน้ำตา

ภาพนั้นทำให้สิก้ากลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่

" คุณจะอยู่หรือตาย เป็นหน้าที่ของกฏหมายที่จะตัดสิน " ฟานี่ลากแขนสิก้าออกมา เจ้าหน้าที่เข้าไปจับกุมตัววอจอได้สำเร็จ

สิก้ายังช็อคกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น เธอเกือบทำให้เด็กน้อยคนนั้นต้องกำพร้าพ่อไปตลอดชีวิต ฟานี่ปลอบสิก้าเท่าที่ทำได้

" ฉันขอโทษนะที่ตะคอกใส่เธอ " ฟานี่พูด

" ไม่เป็นไรหรอก ฉันมันโง่เอง " สิก้าพูดออกมา

" ไม่มีใครโง่ แต่ละคนทำตามสิ่งที่ตัวเองคิด เรากำลังทำสิ่งที่ถูกต้องอยู่ " ฟานี่พูด

" ขอบคุณนะ ฟานี่ หื้อ..อ! " สิก้าร้องให้พร้อมกับส่วมกอดฟานี่เพื่อนรัก

หลังจากนั้นต่อมา ฝีมือที่โดดเด่นของพวกเธอ พวกเธอได้รับเลี้ยงให้เป็นสมาชิกโปรเจคลับของรัฐบาล นั้นก็คือ หน่วยต่อต้านก่อการร้ายสากล หรือ SNSD นั้นเอง

...









ขอโทษที่ ไปเที่ยวมากลับมาแต่งต่อแล้ว ขาดไปหลายตอนเลย

เม้น + โหวตด้วยนะ -0- วิจารย์ด้วยก็ดี - -