ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : Be careful. ยับยั้งชั่งใจ
หน่วยแพทย์และกำลังเสริมจาก SCT เข้ามาช่วยเหลือ
" ท่านค่ะ จะยกเลิกการประชุม G-20 รึปล่าวค่ะ? " แทยอนถามประธานาธิบดีขณะที่เขากำลังเช็คร่างกายโดยแพทย์อยู่
" มันเป็นสิ่งที่ยกเลิกไม่ได้ จะเป็นตายร้ายดียังไง เพื่อประเทศฉันก็ต้องไป " ประธานาธิบดีพูดด้วยความหนักแน่น
" ค่ะ งันฉันกับคนของฉันจะไปส่งท่านเองนะค่ะ " แทยอนพูด
แทยอนจัดขบวนรถเดินทางให้ประธานาธิบดีใหม่อีกครั้ง ก่อนจะไปแทยอนได้เดินเข้ามาหาสิก้า
" สิก้าไม่เป็นอะไรนะ " แทยอนถามขณะดูอาการลูกน้องที่กำลังทำแผลอยู่
" ค่ะ แค่เฉียดๆค่ะ " สิก้าพูด
" ยูริดูแลคู่หูเธอให้ดีด้วย ทางที่ดีก็กลับไปที่พักก่อนเลยก็ได้ ที่เหลือฉันกับทิฟฟานี่จะไปส่งประธานาธิบดีที่งานเอง " แทยอนพูดก่อนจะเดินไปขึ้นรถเพื่อไปส่งประธานาธิบดีประชุมต่อ
" งันเราก็กลับหอกันเถอะนะ " ยูริแนะนำ
" ค่ะ ก็ได้ " สิก้ารับคำ
ห้องลับแห่งหนึ่งนอกเมือง
" พลาดได้ไง " ชายคนหนึ่งแลดูหน้ากลัวถามกับลูกน้องที่พึ่งทำงานพลาดมา
" คือว่า พวกมัน มีกำลังเสริมมาช่วยได้ยังไงไม่รู้ครับท่าน " ลูกนอกตอบอย่างกล้าๆกลัวๆ
" กำลังเสริมเหรอ? ถ้าพวกนายไม่ช้ากว่าเวลาที่ว่างแผนไว้ มันก็ไม่มีอะไรพลาดหรอก " ชายผู้นั้นพูด
" ไม่เป็นไร ฉันให้โอกาสคนได้เสมอ แต่คราวหลังพวกนายพลาดอีก ก็ไม่ต้องกลับมาให้ฉันเห็นหน้า " เข้าพูดอย่างดุดัน
หอพักของ SNSD ตอนกลางคืน
คนอื่นๆยังไม่กลับมา ทำให้เหลือแต่สิก้ากับยูริเท่านั้นที่อยู่ที่หอ
" หัวหน้าค่ะ มีอะไรรึปล่าว " ยูริเป็นห่วงแทยอนเพราะตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว แต่ยังไม่กลับมาเลย
" หือ! ไม่มี อะไร ประธานาธิบดีเลี้ยงพวกเรานิดหน่อย " แทยอนพูดในสภาพที่เมาเล็กน้อย
" อ๋อค่ะ งันแค่นี้นะค่ะ " ยูริว่างสาย (ไม่น่าไปเป็นห่วงเลย T_T)
ยูริกำลังจะนอนแล้ว แต่ก็อดเป็นห่วงสิก้าไม่ได้เพราะสิก้าได้รับบาดเจ็บ ยูริจึงไปที่ห้องของสิก้าเพื่อถามอาการ
ก็อกๆ! เสียงเคาะประตู
" สิก้า ฉันเองยูริ " ยูริพูด
" เข้ามาสิ... ประตูไม่ได้ล็อค " สิก้าตอบรับ
ยูริค่อยๆเปิดประตูเข้ามา พบสิก้ากำลังนั่งอยู่บนเตียงเธอเปิดเสื้อข้างหลังตรงที่เป็นแผลไว้ พร้อมกับขวดยาทาแผลบนเตียง
" ยูริ เธอมาก็ดีแล้ว ช่วยฉันทาแผลหน่อยสิ... " สิก้าพูด
" - - ! " ยูริเหงื่อตก แต่ก็พอจะเข้าใจเพราะแผลนั้นมันเป็นข้างหลังทำให้สิก้าไม่สามารถทำแผลได้เอง
" อืม ก็ได้หันหลังมาสิ " ยูริค่อยๆนั่งลงบนที่นอนของสิก้า พร้อมกับจับขวดยาและสำลีขึ้นมาค่อยๆทาลงบนแผลของสิก้า
" โอ้ย เบาๆสิ " สิก้าอุทาน
คำพูดของสิก้าทำให้ยูริเบามือลง ผิวเนียนๆของสิก้าน่าหลงไหลจริงๆ ยูริกลืนน้ำลายหลายทีเลยทีเดียว -0-
" สะ เสร็จแล้วสิก้า ใส่เสื้อเต็มๆตัวได้แ้ล้ว " ยูริบอกพร้อมกับกำลังเก็บขวดยา สิก้าค่อยๆดึงเสื้อขึ้นมาใส่เหมือนปกติ
" ไม่มีอะไรแล้ว ฉันกลับก่อนนะ มีอะไรก็ไปเรียกฉันก็แล้วกัน " ยูริพูด
" เดียวก่อน... ฉันมีอะไรจะขอ " สิก้ารั้งยูริไว้
" อะไรเหรอ? " ยูริสงสัย
" คืนนี้เธอนอนกับฉันหน่อยสิ..นอนเป็นเพื่อนฉันหน่อยนะ.. " สิก้าขอให้ยูรินอนด้วย
" หา!~ " ไม่จริง ไม่ ไม่ ฉันฝันไป -0- เป็นครั้งแรกในชีวิตมีคนที่เราชอบช่วนนอนด้วย(ยูริคิดในใจ 55+)
" มันจะดีเหรอ? เราก็พึ่งรู้จักกันได้ไม่นานนะ... " ยูริไม่กล้าเท่าไหร่
" ฉันไม่ได้จะให้เธอทำอะไรฉันนิ ฉันแค่บอกว่านอนเป็นเพื่อนเชยๆ(คิดไปไหน..) " สิก้าพูด
" อ่า อื่มได้สิ ถ้าเพื่อนเธอมาฉันจะออกไปนะ " ยูริบอกไว้ก่อน
" แล้วแต่เธอสิ " สิก้าตอบ
สิก้านอนบนที่นอนของเธอ ให้ยูรินอนข้างๆบนที่นอนของฟานี่
ถึงยูริจะนอนเป็นเพื่อนแต่สิก้ายังมีอาการแปลกๆ เธอหันหน้าไปมองยูริ ทำให้ยูริสงสัย
" มีอะไรเหรอ? " ยูริถามอีกครั้ง
" เธอนะ กอดฉันหน่อยสิ " สิก้าพูดออกมาจากปาก
" - -! (ยัยนี้ขออะไรแปลกๆวะ รู้ๆอยู่คนมันหวั่นไหว..)" ยูริทำหน้าหนักใจ หน้าแดง มือเย็นไปหมด
" ฉันขอร้องหล่ะ กอดฉันที ฉันนอนไม่หลับ " สิก้าขอร้องอีกครั้ง
" ฉันรู้ว่าเธออายนะ ฉันก็อายเหมือนกันหล่ะ แต่... ฉันนอนไม่ได้ถ้าไม่มีใครกอดฉันนอน " สิก้าอธิบาย เธอต้องมีอดีตอะไรแน่ๆ
" .... ขยับมาสิ " ยูริบอก สิก้าค่อยๆเคลื่อนตัวเข้ามา เพราะสิก้าก็อายเหมือนกัน(อายแล้วไปขอให้เขากอดทำไหม? เหอๆ)
กายทั้งสองค่อยแนบชิดกัน สิก้าดึงมือของยูริเข้ามาโอบตัวเอง
" ขอบคุณนะ ยูริ ถ้าฉันขอมากไปฉันขอโทษนะ เธอดีจริงๆ สิ่งของต่างๆที่เธอให้ ขอบคุณมากๆเลยนะ " สิก้าขอบคุณยูริสำหรับเรื่องต่างๆที่ผ่านมา
" ไม่เป็นไรหรอก " ยูริตอบรับ
" ฉันจะฝันร้ายทุกครั้งที่นอน แต่ถ้ามีใครสักคนมากอดฉันไว้ ฝันร้ายนั้นมันจะไม่ชัดเจนมาก ทำให้ฉันหลับตาได้ " สิก้าอธิบาย...
" (ผู้หญิงคนนี้น่าสงสารจัง ชีวิตเธอต้องผ่านอะไรมาเยอะแน่) " ยูริคิดในใจ
" เธอก็นอนซะสิ " ยูริบอก
สิก้าและยูริค่อยๆหลับตาลงจนหลับสนิท
ดึกๆประมาณตี 2 ได้
' " มาวโว้ยย กิ่วๆๆ " ฟานี่อยู่ในอาการมึนเมาค่อยๆเปิดประตูห้องเข้ามา ภาพที่เธอเห็นบนเตียงเล่นเอาเธอหายเมาเลยทีเดียว
" - -! สิก้า ยูริ พวกเธอ...ฉันจะบอกหัวหน้า... " ฟานี่พูดเบาๆ
" โอเค ไม่รบกวนละ สนุกๆนะฉันไปนอนโซฟาข้างนอกก็ได้ ฮาๆ " ฟานี่ค่อยๆปิดประตูและจากไป
รุ่งเช้า
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น