ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Back to all people.กลับมาครบทุกคน
สิก้าตัดสินใจเป็นคนบังคับเครื่องบินเอง
" อันดับแรกต้องแจ้งไปที่ศูนย์สินะ.. "
" เครื่องบิน 747 เรียกศูนย์..เปลี่ยน " เจสสิก้าใช้เครื่องมือสื่อสารติดต่อภาคพื้นดิน
" คุณเป็นใคร? นักบินอยู่ไหน? เราอยากคุยกับนักบิน " ภาคพื้นดินตอบกลับมา
" นักบินถูกโจรฆ่าตายแล้วค่ะ " สิก้าตอบกลับไป
" ฉันชื่อจอง เจสสิก้า เจ้าหน้าที่สังกัดหน่วย SNSD SCT ค่ะ " เจสสิก้ารายงานตัว
" ทราบแล้วครับ ผู้หมวดขับเครื่องบินพานิชเป็นรึไม่ครับ? " ภาคพื้นดินสอบถาม
" ฉันเคยขับ AC 130 สำหรับลำนี้น่าจะไม่มีปัญหาค่ะ จะนำเครื่องลงจอดนะค่ะ " เจสสิก้าแจ้งไป
" โอเคครับ ผู้หมวด ถ้าเกิดอะไรขึ้น เรียกพวกเราได้ตลอดนะครับ "
ทำเนียบประธานาธิบดี
ขณะที่เหล่าผู้นำกำลังเถียงกันอยู่ มีชายคนหนึ่่งเข้ามาเพื่อรายงานสถาณกาณ์บางอย่าง
" ท่านครับ เครื่องบินลำดังกล่าวได้รับการช่วยเหลือแล้วครับ ด้วยคนของเรา " ชายคนนั้นกล่าว
" จริงเหรอ? ใครเป็นคนปลดอาวุธผู้ก่อการร้าย.. " ประธานาธิบดีถาม รัฐมนตรีต่างพากันสนใจ
" คนของหน่วย SNSD SCT ครับ ร้อยโทเจสสิก้ากับร้อยตรีทิฟฟานี่ครับ บังเอิญพวกเธอโดยสารเครื่องบินลำนั้นมาด้วย เลยช่วยกันปลดอาวุธผู้ก่อการร้ายครับ " ชายคนนั้นรายงาน
" ดีมาก ดี ผอ.แทยอน คนของคุณทำผลงานอีกแล้วนะ " ประธานาธิบดีกล่าวชม
" เป็นโชคดีของหน่วยเรามากกว่าค่ะ ขอบคุณค่ะท่าน " แทยอนตอบอย่างนอบนอม
สนามบิน
เจสสิก้านำเครื่องลงแล้ว ตำรวจและเจ้าหน้าที่มาจับตัวคนร้าย
สิก้ากับทิฟเดินเข้ามาในสนามบินพร้อมกับสัมภาระ พวกเธอไม่ลืมที่จะปลอมตัวสักพักมีการติดต่อเข้ามา
" ทำงานได้ดีมากเลย สิก้า ฟานี่ " แทยอนนั้นเองที่ติดต่อเข้ามา
" ค่ะ ขอบคุณค่ะหัวหน้า... "
" พวกเธอมาถึงแล้วพักผ่อนสักพัก ฉันจะพาไปร้านโซจูที่เดิมนะ ^_^ " แทยอนพูด
" ค่ะหัวหน้า แล้วเจอกันค่ะ "
ร้านโซจู
ทุกคนมาถึงแล้วแทยอนได้เลือกห้องที่มิดชิดเพื่อพวกเขาจะได้ไม่จำเป็นต้องปลอมตัวอีก
" เอาหล่ะ อยากทานอะไรสั่งเลยนะ ฉันเลี้ยงเอง " แทยอนพูด
พวกเขาดื่มกันอย่างเมามัน มีแต่ซอฮยอนที่ค่อยเตือนพี่ๆ ก่อนที่จะกลับหอพร้อมกัน สภาพแต่ละคนเหนือคำบรรยาย อุปกรณ์ปลอมตัวหลุดก็มี แต่โชคดีมันเป็นเวลากลางคืนดึกมากแล้ว ไม่มีใครจำพวกเธอได้
รุ่งเช้า..
พวกเธอตื่นขึ้นมาทำงานตามปกติ บางคนไปซ้อมเต้น มันเหมือนกับการฝึกร่างกายให้แข็งแกร่งพร้อมรับกับทุกสถาณการณ์ไปในตัวด้วย..
" หัวหน้าค่ะ วันนี้มีงานประกาศผลรางวัลของ SBS นะค่ะ มีตารางงานของพวกเราที่ต้องไปแสดงในรายการทีวีของ SBS ด้วย " ซอฮยอนบอกกับแทยอน
" อืม ฉันรู้นานแล้วบอกพวกเราเตรียมตัวด้วยนะ " แทยอนพูด
" ค่ะ จะจัดการให้ค่ะ " ซอฮยอนรับคำ
ห้องแต่งหน้า สาวๆคุยกัน
" วันนี้เราต้องแสดงเพลงอะไรอ่ะ .. " ซันนี่ถาม
" ดูจากชุดที่สถานีเตรียมไวให้ น่าจะเป็นเพลง Genie นะ " ซูยองตอบ
" หว่า... เพลงนี้ทำให้ฉันเตี้ยลง T_T " ซันนี่พูด
" เอาน่า เดียวฉันบังเธอเองนะ ฮาๆ " ยูริพูด
" ไม่ต้องมาพูดดีเลยนะ ชิ.. " ซันนี่เคืองนิดๆ
" วันนี้จะร้องสดหรือลิปซิง ลิปซิงก็ดีนะ ฉันเหนื่อยT_T " ซูยอง
" วันนี้คนนอกมาดูเยอะ ร้องสดดีกว่า " ฟานี่แนะนำ
" เดียวรอฟังแทยอนกับสิก้าอีกที เอานักร้องเสียงหลักว่าก็แล้วกัน " ฮโยยอนแนะนำ
" คงจะตามนั้นหล่ะ " ยูริพูด
" ร้องสดนะ ไมค์สถานีคงพร้อม ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร ร้องสดเลยก็ได้ " สิก้าพูด
" โอเค ตามนั้น แล้วหัวหน้า... เหย แล้วแทยอนละ " ฮโยถาม
" แทยอนเหรอ เดียวสักพักคงมาถึง เห็นว่ามีธุระด่วน แต่แทยอนแต่งตัวเสร็จหมดแล้ว ไม่มีปัญหาอะไรหรอก เธอมาก็แสดงได้เลย " สิก้าพูด
ในเวลาเป็นนักร้องพวกเธอจะใช้ภาษาทีเ่ป็นกันเองเพื่อป้องกันความสงสัยในตัวพวกเธอและลดจุดสังเกตุลง แม้แต่แทยอนที่ปกติเป็นหัวหน้าทุกคนต่างใช้ภาษาปกติกับเธอ
เสียงประตูห้อง หญิงสาวคนหนึ่งเดินเข้ามา
" เอาละพร้อมกันรึยังสาวๆ เดียวอีก 5 นาที รอวง 2NE1 แสดงเสร็จก็ตาพวกเราแล้ว " แทยอนที่เปิดประตูเข้ามาพูด
' พร้อมแล้วค่ะ...อิอิ " สาวๆตอบด้วยความร่าเริง
ข้างหลังเวทีก่อนการแสดง
สิก้าดูเหมือนจะมีปัญหาอะไรสักอย่างกับสายไมค์ที่อยู่ข้างหลังในเสื้อเธอ เจ้าตัวมองไปรอบๆเพื่อหาคนมาช่วยดึงสายนี้ขึ้นมา
" ยูริ เธอช่วยฉันหน่อยสิ " เจสสิก้าเห็นยูริอยู่ใกล้ที่สุด
" มีอะไรเหรอ? " ยูริเดินเข้ามา
" คือสายเนี้ย มันหลุดลงไปในเสื้อชั้นในช่วยดึงออกให้ทีสิ " สิก้าบอกกับยูริ ขอร้องให้เธอช่วย
ยูริถอนหายใจ หัวใจเต้นรุนแรง หน้าแดงเล็กน้อย
" เออ คือ ให้ ฟานี่ ไม่ก็ ฮโยมาทำให้ไม่ดีกว่าเหรอ? " ยูริแนะนำเธอพูดติดๆขัดๆ
" เอาน่า เธออยู่ใกล้ที่สุดแล้ว เอามือล่วงเข้าไปเลย เร็วๆเข้าจะได้เวลาแสดงแล้ว " สิก้าพูด
ยูริไม่รู้จะทำยังไง หัวใจเต้นแรง เธอค่อยๆยืนมีเข้าไปในเสื้อของสิก้า ยูริพยายามที่จะไม่ให้มือไปโดนผิวของสิก้า เธอจับสายไมค์ได้ ค่อยๆดึงมันออกมา
พับ!
มีของยูริไปโดนใส่แผนหลังนวลๆของสิก้าจนได้ เพราะสิก้าพยายามหลบสตาฟที่เดินไปเดินมา ตอนนี้ยูริหน้าแดงจนทำอะไรไม่ถูกยูริรีบนำมือและสายไมค์ออกจากเสื้อของสิก้าอย่างรวดเร็ว
" อ่า ขอบคุณนะ ยูริ " สิก้ากล่าวขอบคุณ หารู้ไม่ ยูริกำลังเลือดคลั่งในสมอง - -
สิก้าค่อยๆเดินไปทีบรรไดเพื่อรอขึ้นแสดงต่อไป ยูริยังคงยืนบื้ออยู่กับที่
" ( ผิวเนียนจริงๆนะ .... เหย! คิดแบบนั้นไม่ได้ เพื่อนร่วมงานนะ เพื่อนร่วมงาน เราต้องรักษาระยะห่างนี้ไว ) " ยูริคิดในใจเพื่อเตือนสติตัวเอง(หื่นวะ)
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น