รักกระชากใจของนายจอมโหดซุปเปอร์สตาร์

ลำดับตอนที่ #1 : chapter 1

วิชา SS501

          1.นายคุเอโด้ ชินอิจิโร่   99.9%

          2.นางสาว มิโซระ นาโอมิ   95.0%

          3.…………

          4.…………

แว๊กกกกก!!!!

            ฉันโดนแย่งตำแหน่งอันดับหนึ่งไปอีกแล้ว >O<

สวัสดีค่ะฉันชื่อ มิโซระ นาโอมิหรือเรียกง่ายๆว่านาโอมิ ตอนนี้ฉันเรียนอยู่ชั้นปีที่ 4 มหาวิทยาลัยเซนกุ ซึ่งอยู่ในโครงการแลกเปลี่ยนนักเรียนไทย-ญี่ปุ่น ฉายาของฉันที่เพื่อนๆตั้งให้คือ BM ไม่ใช่ยี่ห้อรถหรอกนะคะ แต่ย่อมาจาก Best of Midterm ซึ่งนั่นแปลว่าฉันมักจะสอบได้คะแนนเป็นอับดับหนึ่งมาตลอดในการสอบกลางภาค (ส่วนปลายภาคไม่เกี่ยวนะคะ อิอิ ^^) แต่ตอนนี้ตำแหน่งนี้ของฉันถูกแย่งไปโดยใครคนหนึ่งที่ชื่อ คุเอโด้ ชินอิจิโร่ (ไม่รู้ว่าเป็นอะไรกับโคนันคุง) แง้ๆๆๆๆ เจ็บใจที่ซู้ดดด T^T 

ฉันทนอยู่เฉยไม่ได้ จึงออกตามหาคนที่มาหยามศักดิ์ศรีกันถึงถิ่นขนาดนี้ แล้วก็รู้ว่านายคุเอโด้ (เอาเป็นว่าฉันขอเรียกเขาว่าโคนันจัง ก็แล้วกันนะคะ ^^) โคนันจังเป็นนักเรียนจากมหาวิทยาลัยอื่นที่เพิ่งขอย้ายมาเก็บเกรดที่มหาวิทยาลัยของฉัน แต่ที่สำคัญคือ เขาหล่อมั่กๆ โฮะๆ -.,- เลยกลายเป็นว่าเรื่องที่เขาแย่งตำแหน่งบีเอ็มของฉันไป ฉันอภัยให้หมดเลย ^O^ อาโฮะอาโฮะ

อ๊อดดดด~

เสียงอ๊อดหมดคาบเรียนดังขึ้น เด็กนักศึกษาที่อยู่ในห้องจึงเริ่มเก็บข้าวของส่วนตัวแล้วแยกย้ายกันกลับบ้านเหลือเพียงฉัน ยัยโนอา และยัยโมโม่ ที่กำลังนั่งเม้าท์กระจายกันอย่างเผ็ดร้อนเกี่ยวกับคอนเสิร์ตวง Dark Devil ที่เพิ่งไปดูมาเมื่อวาน

“ชินจิหล่อมากมาย ฉันอยากได้เป็นสามี โฮะๆ ^^” ยัยโมโม่หัวเราะเสียงดัง

“แหวะ~ ขี้เก็ก”

หมอนั่นขี้เก็กจริงๆนี่คะ สายตาของเขาเวลามองสาวๆ เหมือนจะเหยียบให้ยัยพวกนั้นติดดินไปเลยทีเดียว ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าคนขี้เก็กอย่างหมอนั่น ทำไมถึงได้รับตำแหน่งชายหนุ่มเซ็กซี่แห่งปีด้วย

“ฉันชอบแฮอินมากกว่า เวลาเขาร้องเพลงหัวใจฉันแทบละลาย” ยัยโนอาแย้งขึ้น

“แหวะ~ ลามก”

ก็หมอนั่นลามกจริงๆ เอะอะอะไรก็ต้องขอหอมแก้มสาวๆ และยัยผู้หญิงบ้าพวกนั้นอีก แค่โดนหอมแก้ม ทำไมต้องทำเหมือนโดนดูดวิญญาณไปด้วย

สรุปแล้ว...ไม่ว่าใครก็สู้ทีระของฉันไม่ได้ เพราะทีระทั้งหล่อทั้งเท่ห์ ฮิวๆๆ ไม่อยากจะบอกว่าเวลาเขาส่งยิ้มมาที่ฉัน ฉันอยากจะขึ้นไปบนเวทีแล้วอุ้มกลับบ้านซะอย่างนั้น -.,-

วง Dark Devil เป็นกลุ่มบอยแบนด์ที่มีชื่อเสียงโด่งดังที่สุดในยุคนี้ เพราะเสียงร้องที่เป็นเอกลักษณ์และน่าตาหล่อโคตร ทำเอาพวกกระซู่กรูปรีทั้งหลายรวมทั้งยัยสองชะนีที่อยู่ข้างๆฉันในตอนนี้แทบจะพลีกายถวายหัวให้พวกเขาเลยทีเดียว ส่วนฉันเองขอบอกว่าฉันไม่ได้บ้าดาราขนาดยัยสองคนนี้หรอก ฉันก็แค่.....บ้ามากกว่า ^^ เพราะตอนนี้ห้องนอนของฉันเป็นพิพิธภัณฑ์สะสมรูปถ่ายส่วนตัวของทีระ ซึ่งเป็นหนึ่งในสมาชิกวง Dark Devil ไปแล้ว อุปกรณ์การนอนทุกชิ้นไม่ว่าจะเป็นหมอนหรือหมอนข้างล้วนแต่มีใบหน้างามๆของทีระติดอยู่ ^^ โฮะๆ เพื่อความฝันอันสวยงาม ทีระจ๋า I love you~

ในขณะที่ฉันยังเม้าท์อย่างเมามันกับสองชะนีเพื่อนรัก ฉันก็รู้สึกเหมือนตัวเองกำลังถูกซุ่มมองจากสายตาอันน่าสะพรึงกลัว โฮะๆๆคงไม่ใช่มนุษย์ต่างดาวหรอกนะ T^T

กริ้ง~ กริ้ง~ กริ้ง~

โทรศัพท์มือถือของฉันส่งเสียงดังขึ้น ฉันมุดหัวลงไปในกระเป๋าสะพายก่อนจะเงยหน้าออกมาพร้อมโทรศัพท์ในมือ

“ฮาโหล~”

(ถึงไหนแล้วลูก แม่รอตั้งนานแล้วนะ จำไม่ได้เหรอว่าวันนี้เรามีนัดกัน)

“อ้า!! หนูลืมไปเลยค่ะว่าวันนี้นัดกับแม่ไว้”

(อ้าว!! งั้นรีบมาเลยนะ แม่มีธุระสำคัญมาก ถ้าลูกเบี้ยววันนี้แม่ต้องแย่แน่ๆ)

“ไม่ไปไม่ได้เหรอคะแม่ หนูยังอยากคุยกับเพื่อนอยู่เลย”

(แล้วโทรศัพท์คุยกันไม่ได้รึไง)

“มันก็ได้อยู่หรอกค่ะ แต่มันไม่สนุกเพราะไม่ได้แลกน้ำลายกัน”

(แว๊กกก!! ลูกสาวแม่พูดอะไรออกมา น่าอายจังเลย -////- เอาไว้คุยกันวันหลังนะ วันนี้แม่ขอร้องล่ะ รีบกลับบ้านด่วน Please~)

อา...แม่เล่นมุกนี้เลยปฏิเสธไม่ลงเลยแหะ -_-^

“ก็ได้ค่ะ เดี๋ยวหนูจะรีบไป งั้นแค่นี้นะคะแม่”

ฉันวางหูโทรศัพท์แล้ววิ่งออกจากห้องทันที ทำเอายัยชะนีเพื่อนรักทั้งสองมองหน้ากันเลิ่กลั่กเมื่อเห็นฉันวิ่งออกไป

อันที่จริงวันนี้ก่อนออกจากบ้านแม่ก็กำชับนักหนาว่าให้ฉันรีบกลับบ้านให้เร็วที่สุด เพราะแม่มีนัดกับคนสำคัญซึ่งจำเป็นต้องลากฉันไปด้วย -_-* แต่ฉันดันเม้าท์ติดลมซะนี่ ก็แหมนานๆทีวง Dark Devil จะมีคอนเสิร์ตเป็นของตัวเองสักครั้ง ฉันที่เกิดมาเพิ่งเสียเงินเพื่อดูคอนเสิร์ตเป็นครั้งแรกก็ต้องตื่นเต้นเป็นธรรมดา แต่อันที่จริงฉันไปเพื่อดูว่าที่สามีในอนาคตของฉันร้องเพลงต่างหากล่ะ อาโฮะอาโฮะ ^O^

ฉันกลับถึงบ้านก็โดนแม่ลากเข้าห้องน้ำทันที (อย่าแปลกใจเลยนะคะ เพราะฉันกับแม่ชอบอาบน้ำด้วยกันเป็นประจำ ^^ และก็มักจะโดนแม่เปรียบเทียบเรื่องน้อง milk ที่แบนราบจนเทียบของแม่ไม่ติด T.T) นอกจากจะโดนขัดตัวด้วยเกลือสมุนไพรจนตัวแดงไปหมดแล้ว เมื่ออาบน้ำเสร็จแม่ก็โม๊ะแป้งทั้งกระปุกที่ใบหน้าบอบบางฉันก่อนจะปัดแก้มให้อมชมพูนิดๆทาปากหน่อยๆจนตอนนี้ฉันกลายเป็น......เป็น......เฮือก!!! โจโจ้ซัง!!! อ๊ากกก!!!! รับตัวเองไม่ได้!!!!

ติ้งหน่อง~

เสียงกริ่งหน้าบ้านของฉันดังขึ้น แม่ที่ดูจะตื่นเต้นเป็นพิเศษจึงรีบวิ่งลงไปเปิดประตูทันที ทิ้งให้ฉันนั่งสยองกับน่าตาตัวเองอยู่คนเดียว T^T

ที่หน้าบ้าน

“ทำไมมาถึงเร็วจัง”

“ก็รถมันดันไม่ติดน่ะสิ โฮะๆ”

-_-^^

“นี่ลูกชายฉันเอง ชินจิไหว้คุณน้าซิจ๊ะ”

ชายหนุ่มยกมือขึ้นไหว้ก่อนจะเดินเข้ามานั่งที่ห้องรับแขก ส่วนแม่ของฉันหลังจากจัดเตรียมน้ำชาให้แขกทั้งสองเสร็จเรียบร้อยแล้วก็ขึ้นมาเรียกฉันให้ลงไปข้างล่างเพื่อทักทายเพื่อนสนิทของท่าน

OoO!!! <= แม่ฉัน

ฉันที่อยู่ในสภาพผีจูออน (ใบหน้าขาวซีด แต่ปากกับแก้มยังมีสีชมพูอยู่ อันที่จริงสิ่งที่แม่ตกใจก็คือผมทรงกระเซิงของฉันต่างหาก เพราะมันเหมือนรังนกกระจอกที่เพิ่งถูกขย้ำ) ฉันคลานกระดึบๆเข้าไปนั่งใกล้ๆแม่ แต่แม่ผู้แสนน่ารักของฉันกลับกระเถิบหนีแถมยังทำสีหน้ารังเกียจปนขยะแขยงฉันอีก อา...นี่แม่รักหนูจากใจจริงรึเปล่าเนี่ย น้อยใจจัง T^T

“ทะ...ทะ...ทำไมเป็นอย่างนี้ละลูก”

“ไดร์เป่าผมมันไหม้น่ะค่ะแม่ เหอๆ -*-”

ฉันก็กลัวจะโดนดุเหมือนกัน เพราะนี่เป็นไดร์เป่าผมพันปีที่แม่ใช้มาตั้งแต่ฉันยังไม่เกิด แม่ทั้งรักทั้งหวงไดร์นี้มาก ประเภทไม่ยอมให้ซื้อของใหม่เป็นอันขาด ท่านบอกว่าของใหม่ๆยังไงก็สู้ของเก่าไม่ได้ -*- แต่ตอนนี้ฉันทำมันพังหมดแล้ว เพราะตอนที่ฉันกำลังไดร์ผมอยู่ ฉันหันไปเห็นตัวเองที่หน้ากระจกเข้าก็เลยตกใจ ทำไดร์เป่าผมจิ้มหัวตัวเองจนผมเข้าไปพันติดกับมอเตอร์ และไดร์ก็พังในที่สุด -_- (อธิบายซะยาว ทำอย่างกับมีคนอยากจะรู้ : ผู้เขียน)

“อะ....เอ่อ ช่างเถอะ แขกมาถึงบ้านแล้วยังไงก็ต้องลงไป เรื่องไดร์ค่อยว่ากันทีหลัง”

แม่เดินนำฉันลงไปข้างล่าง ไม่รู้ว่าฉันคิดไปเองหรือเปล่า แต่ดูเหมือนแม่จะไม่ค่อยอยากให้แขกด่านล่างเห็นหน้าฉันสักเท่าไหร่ -_-* แล้วจะเรียกฉันลงไปทำไมล่ะเนี่ย กำ~

เมื่อไปถึงห้องนั่งเล่น แม่เบี่ยงตัวที่กำลังบังฉันออกไปยืนข้างๆ ทำให้แขกทั้งสองคนของแม่เห็นฉันที่เดินตามมาติดๆได้ชัดเจนขึ้น

OoO <= แขกทั้งสองคนของแม่

“อะ...เอ่อ นี่ลูกสาวของฉันไง โฮะๆๆ นาโอมิไหว้คุณป้าแยจินสิลูก T_T”

ฉันยกมือไหว้คุณป้าแยจินซึ่งจำได้ว่าแม่มักพูดถึงอยู่บ่อยๆว่าเป็นเพื่อนรักสมัยเด็กของท่าน

“ส่วนนั่น พี่ชินจิ เป็นลูกชายของคุณป้าแยจินจ๊ะ” แม่ชี้มือไปที่ผู้ชายที่นั่งอยู่ข้างๆคุณป้า

OoO!! นะ...นั่นมัน ชินจิ ชายหนุ่มผมดกดำระต้นคอ นัยน์ตาสีน้ำตาลดูอ่อนโยน เขาเป็นหนึ่งในสมาชิกวง Dark Devil นี่นา! โฮะๆๆ งานนี้ข่าวใหญ่แน่ถ้ายัยโมโม่รู้ว่านักร้องสุดหล่อที่หล่อนชื่นชอบกำลังนั่งปั้นหน้าจิ้มลิ้มอยู่ที่บ้านของฉัน ยัยนั่งคงกรี๊ดสลบ ตามด้วยผูกคอตายใต้ต้นมะกอกหน้าบ้านฉันแน่ๆ ^^

“ไม่ใช่พี่สักหน่อย เขาอายุมากกว่าหนูแค่ 7เดือนเอง -O-” ฉันโต้ขึ้นทันทีซึ่งนั่นทำให้แม่หันมาค้อนขวับแถมด้วยการแอบหยิกที่ต้นขาฉันจนเนื้อแดงเป็นจ้ำ อา...เจ็บปวด YoY

ถึงแม้ฉันจะกรี๊ดวง Dark Devil แค่ไหนแต่สำหรับชินจิกับแฮอินนี่ฉันไม่ปลื้มเอาซะเลย เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะสองคนนั้นทั้งขี้เก็ก ทั้งเจ้าชู้ ทั้งกระล่อน และที่สำคัญ เขาหล่อน้อยกว่าทีระของฉันมากมาย โฮะๆ ^O^

“นี่แสดงว่าหนูนาโอมิรู้จักชินจิแล้วหรือจ๊ะ” ป้าแยจินมีท่าทีดีใจอย่างท่วมท้น เหมือนเพิ่งถูกสลากกินแบ่งรัฐบาลงวดที่แปดล้านยี่สิบเอ็ดมาหมาดๆ

“แสดงว่าเด็กสองคนนี้มีดวงเป็นเนื้อคู่กันจริงๆนะ เธอว่ามั๊ย ^^”

เนื้อคู่!!! นี่แม่ต้องโดนมนุษย์ต่างดาวเข้าสิงแน่ๆ ถึงได้เหมาให้ฉันไปเป็นเนื้อคู่ของนายขี้เก็กจอมกะล่อนนั่น

ฉันมองไปที่ชินจิ แต่นายนั้นกลับส่งยิ้มมุมปากมาที่ฉัน ชิชะ!นี่นายคงไม่ได้หมายความว่าอยากจะเป็นสามีของฉันหรอกใช่มั๊ย โฮะๆๆ ฉันก็เข้าใจหรอกนะว่าฉันสวยบาดตาเกินห้ามใจ แต่ฉันไม่ใช้ผู้หญิงใจง่ายที่จะวิ่งเข้าใส่คนหล่อๆแบบนายง่ายๆหรอกนะ

ตอนนี้ป้าแยจินกับแม่ของฉันกำลังจะขาดอากาศตายเพราะท่านทั้งสองกำลังกอดคอกันหัวเราะเสียงดังน้ำตาไหลพราก -_-^^^ ไม่รู้ว่าโดนอะไรเข้าสิง

“งั้นเรามาหาฤกษ์หมั้นเลยดีกว่า” ป้าแยจินที่เพิ่งกลับสู่สภาวะปกติพูดขึ้นพรางปาดน้ำตาออกจากใบหน้าแดงก่ำของท่าน

“หมั้น!! นี้มันเรื่องอะไรกันคะ ใครจะหมั้นกับใครมิทราบ”

“ก็ลูกกับชินจิไงจ๊ะ ในเมื่อลูกทั้งสองรู้จักกันแล้ว ก็ไม่ต้องเสียเวลาให้มากกความ หมั้นๆกันไปเลย พวกแม่สองคนจะได้สบายใจกันสักทีที่เห็นลูกทั้งสองคนเป็นฝั่งเป็นฝา ^O^”

“แว้กกก!!! หนูไปบอกแม่ตั้งแต่เมื่อไหร่ว่าหนูรู้จักกับหมอนี่ >O<”

“ก็เมื่อกี้ลูกพูดเองไม่ใช่หรอว่าชินจิไม่ใช่พี่ แค่อายุมากกว่าลูกแค่ 7 เดือนเท่านั้น ถ้าขนาดวันเกิดของชินจิลูกยังรู้ แล้วอย่างนี้จะเรียกว่าไม่รู้จักได้ยังไง”

“ง่ะ! ก็หมอนี่เป็นนักร้องซุปเปอร์สตาร์นี่คะ แล้วอีกอย่างยัยโมโม่ก็นั่งท่องวันเดือนปีเกิดของเขาให้หนูฟังอย่างกับท่องแม่สูตรคูณ แล้วหนูจะจำไม่ได้ได้ยังไงกันเล่า YOY”

“ไม่สนล่ะ ยังไงก็ต้องแต่ง” ป้าแยจินบังคับกันซะงั้น

“แล้วทำไมต้องเป็นหนูด้วยล่ะคะ อย่าบอกนะว่าเป็นคำสัญญาสมัยเจ้าคุณปู่ว่าอยากให้ลูกหลานของสองตระกูลเกี่ยวดองกัน”

“ใช่จ๊ะ ^^” ป้าแยจินกับแม่ตอบพร้อมกัน

OoO!

โฮะๆๆ นี่ฉันไปมีเจ้าคุณปู่ตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย T.T แถมดูหมอนั่น ยังทำนิ่งเฉยเหมือนไม่รู้ร้อนรู้หนาวซะงั้น เห็นแล้วหมั่นไส้ชิบ

“งะ..งั้นหนูขอคุยกับ พะ..พี่ชินจิตามลำพังได้มั๊ยคะ”

“โอ้ว~ได้เลยจ้า มันเยี่ยมยอดมากเลยลูก แม่กับป้าเกิดมาเพื่อสิ่งนี้ ^O^” ป้าแยจินกับแม่พูดพร้อมกันอีกแล้วครับท่าน

-_-^