คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : บทที่ 8 เรียนวันแรก
บทที่ 8
การเรียนวันแรก
รุ่งขึ้น
“แว๊กได้เวลาไปเรียนแล้วนิ”ร้องระบายเลมอนตื่น
“หาวมีไรอะไรหรอลูกสน”เลมอนถามว่าทำไมต้องร้อง
“นี่เลมอนจะได้เวลาเรียนอยู่แล้วนี่”ฉันบอกเลมอนด้วยความเร่งรีบ
“จ๊ากจริงด้วยต้องรีบไป”เลมอนบอกพร้องไปแต่งตัว
“เร็วๆนะเลมอน”ฉันเร่งเลมอน
“จ้าจะรีบ”เลมอนทักกลับ
“ว่าแต่ทำไมเจ้าฟามันต้องมีเรียนซ่อมด้วยฟะ”ฉัยบ่นกับด้วยเองทันใดนั้น♫~♪~ก็มีโทรศัพท์มา
“อ้าวแม่นี่”ฉันบ่นกับตัวเอง
“สวัสดีค่ะแม่มีอะไรหรอค่ะ”
“นี่ลูกสนอยู่วิทยาลัยห้ามเล่นดนตรีห้ามเรียนคณะดนตรีสากลห้ามเข้าชมรมดนตรีห้ามร้องเพลง
ห้ามทำทุกอย่างที่เกี่ยวกับดนตรีเข้าใจไหม”
“เกรงว่าจะไม่ได้ค่ะคุณแม่^^++”
“ทำไมย่ะถ้าฉันรู่ว่าเธอทำอะไรเกี่ยวกับดนตรีนะฉันพลิกฟ้าลากเธอกับบ้านเลยย่ะ”
“ไม่ได้ก็คือไม่ได้ค่ะคุณแม่”
“ทำ...”ฉันตัดสายก่อนที่คุณแม่จะพูด
“เสร็จแล้วจ้าไปกันเถอะ”เลมอนบอก
“ไปกันเถอะ”ฉันบอกเลมอน
ณ ชมรมดนตรี
“เด็กๆเข้าไปได้แล้วค่ะ”ครูที่ปรึกษาเรียกเด็กเข้าไป
“ถึงแล้วทันไหมเนี่ย”เลมอนบ่น
“น่าจะทันนะ”ฉันบอกเลมอน
“เด็กๆตรงนั้นได้เวลาเรียนแล้วจ๊ะ”ครูที่ปรึกษาเรียก
“ค้า”ฉันกับเลมอนตอบครูพร้อมกัน
“สวัสดีจ๊ะเด็กๆเรียกครูว่าอะไรดีใครคิดออกมั้ง”ครูแกถาม
ทันใดนั้นก็มีคนยกมือ
“จะเรียกว่าอะไรเอ๋ย”ครูถามคนที่ยกมือ
“งั้นเรียนครูว่าครูสุดาไหมค่ะ”
“ก็ดีนะจ๊ะ”
“งั้นทุกคนเรียกครูว่าครูสุดานะจ๊ะ”
“ค่ะ”เด็กในห้องตอบ(เพราะมีแต่ผู้หญิง)
“งั้นเริ่มเลยนะจ๊ะ”
“ในสมัยกรุงพระนเรศวรดนตรีไทยมีลักษณะเป็นการขับลำนำและเล่นวรรณคดี “ไตรภูมิพระ
ร่วงกล่าวถึงเครื่องดนตรีได้แก่ กีต้า ฆ้อง กลอง ฉิ่ง แฉ่ง(ฉาบ) บัณเฑาะว์ พิณ ซอ ปี่ไฉน ระฆัง
กรับ และ กังสดาล ”
“ต่อไปคำถาม”
“สมัยกรุงพระนเรศวรดนตรีไทยมีลักษณะใด”
ทันใดฉันยกมือ
“ตอบได้จ๊ะ”
“ เป็นการขับลำนำและเล่นวรรณคดีไตรภูมิพระร่วงค่ะ”ฉันตอบครูแบบกล้าๆกลัวๆ
“ถูกจ๊ะเก่งมาก”
“ต่อไป”
“การขับลำนำและเล่นวรรณคดีไตรภูมิพระร่วงกล่าวถึงเครื่องดนตรีได้แก่”
ไม่มีใครตอบได้ประมาณ15นาทีเลมอนก็ยกมือ
“ตอบได้”
“ กีต้า ฆ้อง กลอง ฉิ่ง แฉ่ง บัณเฑาะว์ พิณ ซอ ปี่ไฉน ระฆัง กรับ กังสดาล”
“เหมือนเคยจ๊ะ”
“พักได้”
ถามชื่อกันและกันเพราะคงมีความรู้สึกว่าจะได้อยู่ด้วยอีกนานทันใดนั้นฉันก็เดินเข้าไปถามชื่อใคร
สักคน
“ เธอชื่ออะไรหรอ”ฉันเดินเข้าไปถามแบบมั่วๆ
“สวัสดีจ๊ะฉันชื่อ โรส”เขาตอบ
“เรียกฉันว่าโรสก็ดีนะ”
“ก็ได้จ๊ะโรส”ฉันตอบโรส
“แล้วคนข้างหลังล่ะชื่อไรหรอ”
“คนข้างหลังฉันชื่อข้าวน่ะ”โรสตอบ
“สวัสดีจ๊ะ”ข้าวทัก
“จ้าสวัสดี”ฉันทักกลับ
“แล้วคนที่อยู่ข้างหลังเธอชื่อว่า ปั้นนะ”ข้าวบอก
“โว้ยอยู่มาตั้งแต่เมื่อไร”ฉันอุทานพร้อมตกใจ
“โทษทีที่ทำให้ตกใจนะ”ปั้นตอบ
“ไม่เป็นไร”ฉันตอบปั้น
“เอ้าเด็กๆหมดเวลาพักจ้า”ครูสุดาตะโกนบอกนักเรียน
“เรียนต่อเลยนะจ๊ะ”
“ในสมัยกรุงศรีอยุธยามีวงปี่พาทย์ที่ยังคงรู้แบบปี่พาทย์เครื่องห้าเหมือนเช่นสมัยกรุงสุโขทัยแต่เพิ่ม
ระนาดเอกเข้าไปนับแต่นั้นวงปี่พาทย์จึงประกอบด้วยระนาดเอก ปี่ใน ฆ้องวงใหญ่ กลองทัด
ตะโพน ฉิ่ง ส่วนวงมโหรีพัฒนาจากวงมโหรีเครื่องสี่ เป็นมโหรีเครื่องหก เพิ่มขลุ่ย และรำมะนา
รวมเป็นมี ซอสามสาย กระจับปี่ ทับ (โทน) รำมะนา ขลุ่ย และกรับพวง”
“ต่อไปตอบคำถาม ”
“ในสมัยศรีอยุธยามีวงอะไร”
โรสยกมือ
“ตอบได้”
“วงปี่พาทย์ ค่ะ”โรสตอบ
“ถูก”
“ในวงปี่พาทย์มีเครื่อนดนตรีกี่อย่างมีอะไรบ้างเพราอะไร”
ฉันยกมือ
“ตอบได้”
“เครื่องห้าเหมือนเช่นสมัยกรุงสุโขทัยแต่เพิ่มระนาดเอกเข้าจึงเป็นหกเครื่อง มีเครื่องดนตรี
ระนาดเอก ปี่ใน ฆ้องวงใหญ่ กลองทัด ตะโพน ฉิ่ง”
“ถูกต้อง”
“วงมโหรีพัฒนาจากวงมโหรีเครื่องสี่เป็นวงมโหรีกี่เครื่อง”
เลมอนยก
“ตอบ”
“เครื่องหก”
“ถูก”
“ถึงสมัยรัตนโกสินทร์เริ่มจากรัฐกาลที่ 1 เพิ่มกลองทัดเข้าวงอีก 1 ลูก รวมเป็น2ลูก ตัวผู้ส่งเสียง
สูง ตัวเมียส่งเสียงต่ำ รัชกาลที่ 2 ทรงพระปรีชาสามารถการดนตรี ทรงซอสามสาย คู่พระหัตถ์คือ
ซอสายฟ้าฟาดและทรงพระราชนิพนธ์เพลงไทย บุหลันลอยเลื่อน รัชสมัยรัชสมัยนี้เกิดกลองสอง
หน้าพัฒนามาจากเปิงมางของมอญพอในรัชกาลที่ 3 พัฒนาเป็นวงปี่พาทย์เครื่องคู่ มีการประดิษฐ์
ระนาดทุ้มคู่กับระนาดเอก และฆ้องวงเล็กให้คู่กับฆ้องวงใหญ่รัชกาลที่ 4 เกิดวงปี่พาทย์เครื่องใหญ่พร้อมการประดิษฐ์ระนาดเอกเหล็ก และระนาดทุ้มเหล็ก รัชกาลที่ 5 สมเด็จฯ กรมพระยานริศรานุวัติวงศ์ทรงคิดค้นวงปี่พาทย์ดึกดำบรรพ์ประกอบการแสดงละครดึกดำบรรพ์ ในรัชกาลที่ 6 นำวงดนตรีของมอญเข้าผสมเรียกวงปี่พาทย์มอญโดยหลวงประดิษฐไพเราะ (ศร ศิลปบรรเลง) มีการนำอังกะลุงเข้ามาเผยแพร่เป็นครั้งแรก และนำเครื่องดนตรีต่างชาติ เช่น ขิม ออร์แกนของฝรั่งมาผสมเป็นวงเครื่องสายผสม”
“อืมใกล้หมดเวลาแล้วนิ”ครูสุดาบ่น
“ตอบคำถามไม่แน่”ครูสุดาบ่น
“ครูอยากให้นักเรียนเรียกครูว่าครูสุดีกว่าง่ายดี”ครูแกพูดซะงั้น
“และต่อไปให้การบ้าน”
“แงแงแงแง”ฉันร้องออกมาในใจ
15 นาทีผ่านมา
“อ้าจดเสร็จแล้ว”ฉันบ่น
“เอาล่ะเด็กๆเลิกแล้วจ้า”ครูสุเรียกเด็ก
ทันใดนั้นฉันก็ได้เหลือกเห็นเจ้าขวานฟารู้มั้ยมันยิ้มเพื่อกวนTeenฉัน
อารมณ์เสียLอยากแตะมันจริงงิ
_____________________________________________________________________________________
สฃเสร็จไปอีกหนึ่งตอนพยายามเพิ่มให้แล้วนะค่ะเนื้อตอนน่ะและ
กรุณาเม้นไม่ก็วิจารณ์ด้วยนะค่ะ ขอบคุณค่ะ
ความคิดเห็น