คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : เสน่ห์ ครั้งที่ 5
แบมแบมและลุ่มเพื่อนเินออมาาห้อเรียน
เสียพูุยัไปทั่วั้น ปาอิ่มอแบมแบมพูไม่หยุ
นิโลหัวเราะับมุลลานัอแบมแบม
“ไปหาอะไรินันีว่า
หิวมา” นาเียบอ มือเรียวยึ้นรวบผมยาวอัวเอมัหลวมๆ
“โรอาหารไหม
ี้เียับรถมา” แบมแบมว่า มือเรียวพิมพ์แป้นพิมพ์ในโทรศัพท์อย่ารวเร็ว
“โอเ” แลร์อบรับ
ทั้สี่นเินไปที่โรอาหารอมหาวิทยาลัย
เพราะเป็นโรอาหารที่อยู่ระหว่าสอะทำให้มีนัศึษาเยอะพอสมวร
“อยาินมันบัเลย”
“เมื่อวานแพึ่บนว่าน้ำหนัึ้น” นาเียพูันิโล
สาวผิวแทนะัแล้วหันมอหน้าเพื่อน
“แนี่ริๆ ัทุเรื่อ”
“เปล่า ที่บอือะหารรึ่
น้ำหนัแะไ้แบ่มาที่ัน้วยไ”
“โอเ ีล” นาเียและนิโลีมือ่อนะเินไปื้อมันบ
แบมแบมและแลร์หัวเราะออมา
“แินอะไร”
“ไม่รู้สิ เบอเอร์ไหม ่ายๆ”
“็ไ้ เอาเ็นี้ไหม แร์ัน”
“็ี” แบมแบมอบ แลร์สั่เมนูับพนัาน รอไม่นานฟาฟูเ็ให่็ถูวาล
แบมแบมหยิบมีและส้อมมาวาบนถา
“ันอยาไ้น้ำส้มเย็นๆสัแ้ว
ะเอาอะไรไหม”
“อ็อโแลปั่น”
“โอเ” แบมแบมเินไปที่ร้านาแฟ
่อนะสั่สิ่ที่ัวเอ้อาร แบมแบมยืนพิเาน์เอร์ มือเรียวยโทรศัพท์ึ้นมาเล่น
ไม่นานน้ำทั้สอแ้ว็ถูส่ให้แบมแบม
“Thanks”
“เาน่าสนใมา” นาเียบอ
แล้วส่โทรศัพท์ให้เพื่อนๆูรูป แบมแบมที่ำลััเฟรนฟรายแล้วะโหน้าไปมอรูปในโทรศัพท์
“ว้าว เา So hot”
“พระเ้า
ูาเาสิ” แบมแบมมแล้วัปาัวเอ แบมแบมอบผู้ายาสีฟ้า ยิ่ฟ้ามาเท่าไหร่
แบมแบมยิ่อบ ยิ่รู้สึเหมือนำลัมไปในมหาสมุทรที่ไม่อาถอนัวึ้น
หมับ
แรสวมอา้านหลัพร้อมับลิ่นน้ำหอมสปอร์ที่แบมแบมแทบะไม่้อเาว่าเป็นใร
มาร์ยืนหน้าเ้ามาูบแ้มแบมแบม
“มผู้ายอื่นแบบนี้ ผมหึแย่เลย” มาร์พูำๆ
แบมแบมหัวเราะแล้วยับัวให้มาร์นั่เ้าอี้้วยัน
“หึเหรอ” แบมแบมถามลับแล้วยื่นหน้าเ้าไปูบแ้มอแฟนหนุ่ม
มาร์หัวเราะแล้วยมือยี้ผมสีแอแบมแบมนยุ่ไปหม
“แ่นี้็ไม่อนแล้ว”
“โอ้ย เบื่อ
ู่รัหัวแ” แลร์พูำๆ มาร์ับแบมแบม็หัวเราะ
“วันนี้มีปาร์ี้
ไป้วยันไหม” มาร์ถาม แบมแบมทำหน้าินินึแล้วหันมามอเพื่อนๆ
“เราไม่ไ้มีนัที่ไหนใ่ไหม”
“ลุ่มลอร่าวนไปแฮ์เอาท์แ่ยัไม่ไ้บอว่าไปหรือไม่ไป”
“ั้นไม่ไป”
“โอเ” นิโลว่าแล้วหยิบโทรศัพท์ึ้นมาส่้อวาม
“สอทุ่มเี๋ยวผมเ้าไปรับ”
“อาหะ ั้ใ้อมล่ะ สอทุ่มเอัน”
“รับ ไป่อนนะสาวๆ” มาร์เินออไป
แบมแบมหันมาสนใอินบนโ๊ะ่อ แลร์มอามหลัสุหล่อาวเอเียไป
“ให้ายเถอะนาใสุ่วอร์มแบบนี้ยัูีเลย
หุ่นเา้อนาไหน”
“็...ทับแล้วหายใไม่ออเลยล่ะ”
“พระเ้า
เาฮอมาริๆ” นาเียสูปา แบมแบมมอเพื่อนำๆ นิโลท้าวาแล้วยน้ำึ้นู
“แม้ันะไม่นิยมนเอเีย
แ่เาน่ะฮอเินว่าะปล่อยไป ถ้าเธอทำเาหลุมือ มันน่าเสียายมาเลยนะวีนัส” นิโลพูบอ
แบมแบมยยิ้มมุมปาเล็น้อย
“พวที่รออยู่้อฝันัน่อไปเท่านั้นแหละ”
“.................”
“ทั้หล่อ ทั้เ็นานี้
ไม่ไ้หา่ายๆทีู่เปอร์มาร์เ็ ถ้าหลุมือไปอย่ามาเรียันว่าวีนัสเลย”
วีนัสนนี้
ะใ้เสน่ห์ทั้หมึุเอาไว้เอ
เสียแรรถัึ้นหน้าบ้าน
แบมแบมลุึ้นหยิบเอาเสื้อลุมสีเียวี้ม้ามาถือไว้่อนะเินลไปที่ั้นหนึ่
เบเนิ์นัู่่อเเบิลอยู่อ้าแนรับอ้อมอาลูเลี้ย
“ไปแล้วนะะ”
“โอเ เมาแล้วห้ามับโอเไหม”
“่ะ” แบมแบมบอแล้วเินออาบ้าน
มอเอร์ไ์บิ๊ไบ์ันให่ออยู่หน้าบ้าน
มาร์สวมเสื้อยืสีเทาและแ็เ็หนัสีำสนิทยืนพิรถอยู่
“มอเอร์ไ์?” แบมแบมเลิิ้วมอ
มาร์ยิ้มว้าแล้วส่หมวันน็อให้แบมแบม
“ผมไม่ไ้บอเหรอว่าะเอาันนี้มา”
“ไม่ ไม่ไ้บอสัำ”
“ั้น็
วันนี้เราไปี่รถินลมมวิวัน”
“้ออบุนะที่ันไม่ใส่ระโปร” แบมแบมหัวเราะ
มาร์หยิบหมวันน็อสวมให้แบมแบม ร่าเพรียวบาึ้นร่อมบิ๊ไบ์ันสู
มาร์สาร์ทรถแล้วบิันเร่เสียัามประสารถมาีี
่อนที่รถันสวยะับออไปาบ้านแบมแบม
แบมแบมสวมอเอวหนา
ลมแรๆมีเ้ามาแ่ไม่ไ้ทำให้รู้สึหนาวแ่ลับผ่อนลายมาว่า
มาร์ใ้มือ้า้ายับมือแบมแบมที่ล้อเอวัวเอเอาไว
เพียไม่นานบิ๊ไบ์ันสวย็ับมาอที่ลับแห่หนึ่
แบอมและเนนี่ยืนรออยู่ที่ทาเ้า
“ว่าะมา พวนั้นื่มไปหมถัแล้ว”นาเียบอ
ทั้สี่นเินเ้าไปในลั เสียเพลและแสสีัระแทหู
แบมแบมโยัวเล็น้อยเพราะเป็นเพลโปร
“มาันแล้ว” นิโลพู
มือเรียวหยิบเอาแ้วเบียร์ใบหน้า่อนะเบียร์าถัที่วาอยู่บนโ๊ะส่ให้แบมแบมและมาร์
“Cheer!”
แ้วเบียร์ทรสูถูเิมแ้วแล้วแ้วเล่า
ถัเบียร์ที่บรรุเบียร์ำนวน 55เมริลิร เริ่มหร่อยหรอไปเรื่อยๆ
แบมแบมรับแ้วามือแ็สันเป็นรั้ที่เท่าไหร่็ำไม่ไ้
“มาเว้ย
ลออใหม่ันหน่อย” เฟบอ มือหนาวาถอาที่มีแ้ว็อเล็ๆอยู่เ็มไปหม
“เฮ้ยๆ
แรไปไหม” แ็สันพูั
“โธ่
มาเที่ยวทั้ที่ เอาให้สุๆโว้ย ไอ้พวับรถไม่้อนะเว้ย”
“ไม่เอาอยู่แล้วเว้ย”
แ้ว็อถูส่ให้แ่ละน
แบมแบมโลเหล้า็อไปมา าลมโมอมาร์ มือเรียวหยิบเลม่อนฝานิ้นเล็ใส่ปา
“หมแ้ว!!”
แบมแบมยแ้ว็อระ
ทันทีที่แอลอฮอลสีาวไหลลอวามร้อนผ่าว็อัแน่นเ้ามา ร่าายร้อนวูบวาบ
“อ่า อัปแ็์”แบมแบมราออมาเบาๆ
มือเรียวว้าไหล่หนาอแฟนหนุ่มมาเาะไว้ ปาอิ่มยิ้มยั่วยวน มือเรียวับแ้มมาร์เบาๆแล้วยื่นหน้าเ้าไปใล้
“ทำไมภูิเียวัวนี้หล่อั” ทันทีที่พูบ
แบมแบม็รู้สึเหมือนโลหยุหมุน สิรับรู้ถูปิวูบ
วามร้อนในร่าายที่เพิ่มึ้นเรื่อยๆแ่แบมแบมไม่รู้รับรู้อะไรนอารสาิมปร่าในปาแล้วเสียนรีที่ั้อในหู
อ่า
อัปแ็์
แสสว่าลอผ้าม่านสีำสนิทเ้ามาในห้อ
แบมแบมที่นอนอยู่บนเียยับัวเพราะวามร้อนและแสแที่สาส่อเ้ามาในห้อ
“อืม” แบมแบมราออมาเบาๆ
มือเรียวยึ้นุมมับที่เ้นุบๆเหมือนะทะลุออมา
ร่าบาเอนัวไปทา้ายเพราะรู้สึเหมือนโลเอีย
หลารวบรวมสิไ้
แบมแบม็มอไปรอบๆห้อ่อนะหยิบเอาเสื้อยืูพรีมอใรสันที่ถูทิ้อยู่้าเียมาสวมปิบราเียสีแอัวเอ
มือเรีเฟนอนเปลือยอ็รู้ทันทีว่าเสื้อที่ใส่อยู่เป็นเสื้ออใร
แบมแบมเินออาห้อนอนแล้วยืนระพริบาถี่ๆมอไปทั่วห้อ
ห้อนาให่ถูแ่อย่าหรูหรา แม้ระทั่หินอ่อนที่ใ้ปูทาเินยัเาวับ
หมับ
“ื่นแล้วเหรอรับ” แรอรัที่เอวพร้อมับเสียทีุ่้นเย ริมฝีปาหยัูบที่แ้มาวแรๆ
“อรุสวัสิ์”
“อรุสวัสิ์รับ
ทำไมื่นเ้าั”
“ถามัวเอ่อนไหม”แบมแบมถามลับ ่อนะผละัวออ
มอหน้ามาร์ที่อยู่ในสภาพหัวฟูและโทรมไม่่าาแบมแบม
“เมื่อืนพวเราื่มหนัไปริ
ันำอะไรไม่ไ้เลย”แบมแบมบอแล้วเินที่ห้อรัว
“ุื่มหนัริๆ
าแฟอยู่ในู้้ายมือรับ”มาร์เินามเ้ามาแล้วนั่บนเาน์เอร์มอแบมแบมที่ำลัะาแฟ
“าแฟำไหม”
“รับ
เมื่อืนุเมามา ผมไม่ิ้วย้ำว่าุะื่นมา่อนใร”
“ันะเมามาริๆ
ำเหุาร์หลัาออาผับที่สอไม่ไ้เลย” แบมแบมอบ
มาร์หัวเราะเสียัแล้วรับาแฟำมาื่ม
“หลัานั้นเรา็โนไล่ออมาอีสามผับรับ
พวุเมาและเสียัเินไป ัวุแเป็นุ้เลย
ุำไม่ไ้ว่าุเินเท้าเปล่าแล้วเอารอเท้ามาห้อยอ”
“อ่า ะเมามาริๆ” แบมแบมหัวเราะัวเอ พลาิว่าป่านนี้รูปว่อนโเียลไปแล้ว
แบมแบมนั่ันเ่านเสื้อยืล่นึ้นนเห็นาอ่อน
าลมโหลับพริ้มรับรสาิาแฟำเ้ม้นในปา
มาร์วาแ้วาแฟล่อนะเินมายืนรหน้าแบมแบมแล้ว้มลูบปาอิ่มึ
มาร์ูปาแบมแบมอย่าแรนแบมแบมเ็บี๊นเผลอใ้ฟันัปามาร์ไ้ยินเสียัึานั้น็รับรู้ไ้ถึรสาิอเลือ
“แ่เ้าเลยนะเนี่ย” มาร์ผละออาแบมแบม ยนิ้วึ้นป้ายเลือที่ึมออาปา
“็ุัปาันนี่”
“ผม็ไม่ไ้ันไ้เลือนี่รับ”
“โรธเหรอ” แบมแบมถามแล้วใ้นิ้วับที่ปาเบาๆ ่อนะยัวึ้นูบ ลิ้นเล็ไล่เลียไปทั่วแผล
มือเรียวิลุ่มผมสีทออมาร์แน่น
“อะแฮ่ม! ะึ้นห้อันเลย็ไ้นะ” แ็สันเินเ้ามาระแอมเสียั
แ่แบมแบมับมาร์็ไม่ไ้ผละออาันแ่อย่าใ
พลั่
“หมั่นไส้เว้ย” แ็สันโวยวายแล้วเินไปแล้เะาเ้าอี้แบมแบมนเ้าอี้เลื่อน แบมแบมและมาร์ผละออาัน่อนะหัวเราะเสียั
“แล้วยอแไปไหนะล่ะ” แบมแบมพูแวๆแล้วเินไปเทาแฟำใส่แ้วมาให้แ็สัน
แ็สันพูอบุแล้วรับมาื่ม
“ลับเาหลี
และ็ไม่รู้ะลับมาเมื่อไหร่้วย” แ็สันพูเ็ๆ
แบมแบมหัวเราะเสียั
“แล้วเมื่อืนทำไมมานอนที่ไ้” แบมแบมถาม แ็สันและมาร์มอหน้าันแล้วหลุหัวเราะออมา
“รอเี๋ยวนะ” แ็สันพูแล้วเินหายไปออไปาห้อรัว
สัพั็เินลับมาพร้อมับโทรศัพท์ในมือแล้วส่ให้แบมแบม
“ู”แบมแบมเล่นวีิโอที่ถูโพสลอินราแรม
‘Too high
Can't come down
Losin' my head
Spinnin' 'round and 'round
Do you feel me now?
Oh,
The taste of your lips
I'm on a ride
You're toxic I'm slippin' under
With a taste of a poison paradise’
แบมแบมมอัวเออย่าใ
แบมแบมและเพื่อนๆอมาร์เ้นันอยู่ลาถนนระหว่าทาเินเปลี่ยนผับ แบมแบมียิ้มใส่ล้อและหันไปูบับมาร์แล้วเินออะโนร้อเพลเสียั
“็ไม่เ้าใว่าโนัวไหนมา” แ็สันพูแว มาร์หันไปีมือับเพื่อน
แบมแบมนัู่ลิปไปนบแล้วส่โทรศัพท์ืนแ็สัน
“เมื่อืนนี้ันเมาเินไปริๆ” แบมแบมพูแล้วหัวเราะัวเอ
ทั้สามนนัุ่ยไปื่มาแฟไปเรื่อยๆ
นเพื่อนให้ห้อเริ่มทยอยื่น นิโลและแลร์เินหัวฟูออมาาห้ออย่าไม่ห่วสวย
“ให้ายเถอะ
ปวหัวมา” นิโลพูเสียึ้นมู นั่ลที่พื้น
แบมแบมแหวาให้เพื่อนั่ลรลาหว่าา
“เมื่อืนันเมายับมา” นิโลเยหน้ามอเพื่อน ศีรษะเล็วาบน้นาอแบมแบม
“าแฟไหม” แลร์ถาม นิโล็พยัหน้ารับ
“ูเหมือนโนรถไฟนมาเลยว่ะ” เฟเินเ้ามา มือหนาทุบ้นอัวเอเพื่อไล่วามเมื่อยบ
“แ่เมื่อืนือโรสนุ
ูปล่อยผีเ็มที่เลย” แ็สันบอ ทุนพยัหน้าเห็น้วย แบมแบมันัวนิโลเล็น้อย่อนะลุึ้นยืน
“ะินอะไรัน
เี๋ยวทำให้”
“อ breakfast ่ายๆ” เฟบอ
ใบหน้ามบับโ๊ะระ แบมแบมหัวเราะ่อนะหันไปบอ
“ยืมเสื้อมาใส่นะ”
“อาหะ ็ว่าหายไปไหน เมื่อืน็ำไ้ว่าใส่ลับมา้วย” เฟพูำๆ
เหมือนเสื้อราาเือบหพันไม่สลัสำัอะไร
แบมแบมุเาแ๊สแล้วหยิบอสอสามอย่าออมาาู้เย็น
มือเรียวเะไส้รอแล้วทอไฟอ่อนๆในระทะ แล้วหันไปใส่นมปัับเรื่อปิ้
หลัาทอไส้รอเรียบร้อย
แบมแบม็ทำไ่น่อ มาร์นั่ท้าวามอแบมแบมทำอาหารแล้วยิ้มออมา
าเรียวเล็ยืนไว้ัน ร่าเพรียวบายับไปยับมาเพื่อับวัถุิบสำหรับทำอาหาร
“หาแฟนเ่นะมึ” แ็สันเอ่ยปา
มาร์หันไปยัิ้วให้เพื่อน ไม่นานอาหารเ้า่ายๆ็ถูวาบนโ๊ะพร้อมาแฟำเ้มๆอีนละแ้ว
ทั้เ็นนั่ทานอาหารไปเรื่อยๆ
ุยันไปเรื่อยๆอย่าสนุสนาน เรื่ออเมื่อืนถูเล่าออาปานที่มีสิที่สุอย่ามาร์
สาวๆถึับรับพฤิรรมอัวเอไม่ไหวน้อบอให้หยุ
“อยาินแพนเ้ัแฮะ” นิโลพู
่อนะหันไปถามนอื่นๆบนโ๊ะ
“เอาไหม”
“อาหะ” สาวผิวแทนลุไปเปิู้เย็นหยิบแป้แพนเ้ออมาผสม
ไม่นานแป้หอมๆ็ถูราลบนระทะแบน
“อัม มีน้ำผึ้ไหม”
“ู้ั้นสอ้ายมือ”
“โอเ” นิโลวาแพนเ้ที่ทอเรียบร้อยลบนาน
่อนะราน้ำผึ้นส่ลิ่นหอมหวานน่าิน นิโลยมาวาลาโ๊ะ
“เป็นอาหารมื้อแรที่อนโไอ้มาร์” แบอมพูำๆ
“ริเหรอ
แล้วปิินอาหารเ้าันที่ไหน”
“เบอเอร์” มาร์อบ
แบมแบมและเพื่อนๆหัวเราะลั่น
“น่าสสารั
เบอเอร์ทุสามมื้อเลยรึเปล่า เห็นวนทีไร็เบอเอร์ลอเลย”
“็ไม่ไ้มีนมาทำให้ทุวันนี้นา
ริๆ็อยาไ้สันมาทำให้ทุเ้าเหมือนัน” มาร์พูแล้วมอหน้าแบมแบม
ายาววาบนไหล่หนาอมาร์
“อัม พูแบบนี้ะวนมาอยู่้วยันหรือไ”
“แล้วอยามาอยู่ไหมละรับ”
“อเ็บไว้ิ่อน”แบมแบมพูแล้วยไหล่
มาร์ทำหน้าบูนแบมแบมเอื้อมมือไปหยิแ้ม
“สัสอเือนไหม
ถ้าบันรอะมาอยู่”
“นานั”
“ั้นสาม”
“สอ็โอเนะรับ” มาร์พูสวนออมาอย่าเร็วนนทั้โ๊ะหัวเราะ
ทั้เ็นนั่ินอาหารเ้าแล้วพูุยันไปเรื่อยๆนอาหารบนโ๊ะหม
นาเียและแ็สันรับหน้าที่ล้าาน แบมแบมและมาร์นัู่โทรทัศน์อยู่ที่โฟารับแ
ปีบ
สารีถูเปลี่ยน่อรายารเพล
แ็สันเินมาบัแบมแบมและมาร์
ใบหน้าหล่อหันมายิ้มใหู้้รัเทพนิยายแล้วหัวเราะออมาเสียั
“Jackson Show!!!”
แ็สันะโน เสียีาร์ัึ้นพร้อมับร่าอแ็สันที่โยไปับัหวะเพล
แบอมเาะแ้วาแฟเป็นัหวะ
Oh, I've been shaking
I love you when you go crazy
You take all my inhibitions
Baby, there's nothing holding me back
You take me places that tear up my reputation
Manipulate my decisions
Baby, there's nothing holding me back
There's nothing holding me back
There's nothing holding me back
มาร์เินไปหยิบีาร์ัวบาในห้อนอนออมาเล่นามัหวะเพล
เท้ายาวเหยียบไปถึโ๊ะรับแ มือเรียวเาีาร์
แบมแบมและนาเียเาะนิ้วามัหวะเพล
นิโลและแลร์ลุึ้นเ้นันอย่าสนุสนาน เสียนรีัไปทั่วทั้ห้อ
“Thanks” แ็สันโ้ัวเมื่อบเพล
แบมแบมและนาเียปรบมือให้เสียั
“เป็นแบบนี้ทุเ้าเลยเหรอ”
“ทุรั้ที่พวมันมาที่ห้อ” มาร์บอ
แบมแบมหัวเราะแล้วเอนัวบไหล่หนาอมาร์ มือเรียวประสานมือับมือหนา
“เริ่มอยาให้สอเือนเร็วแล้วสิ”
“ั้นย้ายมาเลยไหมรับ”
“สามเือน?”
“Okay ผมอยาให้ถึสอเือนเร็วๆั”
แบมแบมหัวเราะแล้วเอนัวพิไหล่อมาร์อยู่อย่านั้น
มืออทั้สอนุมันแน่น แบมแบมูบปลายาอมาร์แผ่วเบา
“สอเือน รอหน่อยนะ”
“ุทำแบบนี้ผมยิ่ไม่อยารอเลยวีนัส”
“สามเือน?”
“แ่สอเือนเอ ผมรอไ้”
เสียหัวเราะั้อไปทั่วอนโหรูอมาร์
เสียเพลที่สลับันร้อไปมาทำให้บรรยาาศนั้นยิ่สนุมาึ้นอีหลายเท่า
หรือว่า
สอเือนะนานไปริๆ :)
To Be Continue
-----------------------------------------------------------------------
100%
ลับมาแล้ว้า หายไปเนิ่นนาน
อนนี้ออาโรพยาบาลแล้ว่ะ อาะไม่มีเวลามาอัพให้บ่อยๆ แ่ะมาอัพเรื่อยๆนะะ
ฝาวีนัสับุอัมไว้ในอ้อมออทุน่ะ
#แบมวีนัส
เอนอยรีิ้
ความคิดเห็น