All [OS] Baby Baby (WooGyu / MyungYeol / Yadong)

ลำดับตอนที่ #2 : [OS] Baby Baby [MYUNGSOO X SUNGYEOL] NC-17 FT.INFINITE

                                                                   lPairing : Myungsoo x Sungyeol

rating: nc-17

Note : เรื่องนี้มาจากเซตเดียวกันของพี่กยูกับนามูเมื่อกี้ แต่ว่าพูดถึงเด็กคนล่ะแบบ.. เท่านั้นเอ้งงง

.......................................................................

ขาเรียวยาวก้าวเข้าไปในห้อง ตาก็ยังคงมองซ้ายมองขวาหาเมมเบอร์ในวง -ไปไหนกันหมดเนี่ย- ถึงยังงั้นเขาก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมาย ดีซะอีกพวกนั้นไม่อยู่จะได้พักผ่อนซะหน่อย

ซองยอลเดินไปที่ครัว หยิบขนมสุดโปรดออกมาจากเคาท์เตอร์แล้วกลับมานั่งที่ห้องโถงเพื่อดูโทรทัศน์ แขนยาวพาดไปตามความยาวของโซฟา ส่วนขาก็ไขว่กันอย่างสบายใจ

ถ้าหากเมมเบอร์มาเห็นซองยอลตอนนี้ก็คงจะอิจฉาไม่น้อย โดยเฉพาะพี่ซองกยู ทำไมน่ะหรอ ? ก็พี่ซองกยูหน่ะอายุค่อนข้างมากที่สุดในวง อารมณ์มักจะแปรปรวนง่ายไปซักหน่อย บางที่ก็ชอบแอบน้อยใจน้องๆในวง ดีนะที่มีอูฮยอนอยู่ ไม่งั้นพวกเขาก็คงไม่รู้จะจัดการกับพี่ซองกยูกันยังไง

ร่างบางยังนั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยจนไม่รู้สึกตัวว่ามีคนมานั่งข้างๆเจ้าตัวตั้งนานแล้ว มยองซูมองอีกฝ่ายอย่างสงสัย นั่งอยู่ทีวีก็จริง แต่ซองยอลสายตาไม่ได้จดจ่อกับทีวีแต่สายตาและสีหน้ากับเปลี่ยนไปเรื่อย แล้วตอนนี้ซองยอลกำลังทำหน้าโล่งใจ ทั้งๆที่ทีวีตอนนี้กำลังฉาย...

"ยอล"มยองซูเอ่ยเรียกอีกฝ่ายเบาๆ ซองยอลหลุดจากพวังทันที หันหน้าไปทางต้นเสียงอย่างตกใจ ก่อนจะเผยสีหน้าโล่งอกออกมาอีกรอบ

"อ้าวว กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่"

"มะกี้อ่ะ คิดอะไรอยู่"

"เรื่อยเปื่อยแหละ"

'อ้าา ที่รักคะ ตรงนั้นแหละค่ะ' เสียงจากทีวีเพียงแค่ประโยคเดียวทำให้ทั้งสองหยุุดการสนทนา และหันไปมองจอทันที ผู้หญิงที่อยู่บนภาพกำลังนอนกระสับกระส่ายอยู่บนเตียง ซองยอลรีบคว้ารีโมททีวีมาปิด 

"สงสัยพี่ซองกยูดูค้างไว้"มยองซูเบือนหน้าหนีไปอีกทาง

ซองยอลเลื่อนตัวเข้าไปหาอีกฝ่าย กระซิบลงข้างหูอีกคนจนทำให้มยองซูได้แต่ยิ้มมุมปาก

"มยองรู้มั้ย ? วันนี้ทั้งหอมีแค่เราล่ะ"เขาพูดเสร็จก็ลุกขึ้นจากโซฟาแล้วเดินเข้าห้องไปทันที ไม่วายหันหน้ามาส่งสายตาหวานเยิ้่มให้มยองซูด้วย

มยองซูเดินตามไปอย่างใจเย็นก่อนจะข่มอารมณ์ไว้ เมื่อรู้สึกว่าเลือดในตัวกำลังร้อนขึ้นเรื่อยๆ เมื่อซองยอลอ่อยซะขนาดนั้น ไม่สนองให้ก็กระไรอยู่ 

ซองยอลกลืนน้ำลายอย่างลำบากเมื่อความเย็นของกำแพงแผ่ซ่านทั่วแผ่นหลัง มยองซูกดน้ำหนักไปที่ตัวอีกฝ่ายจนแนบสนิท ลมหายใจอุ่นๆรินลดไปตามซอกคอขาวจะซองยอลถึงกับควบคุ้มแรงสะท้านของตัวเองไม่อยู่ มือที่เคยอยู่ข้างกายตอนนี้ลูบไล้ไปตามโครงหน้าที่ได้รูปของอีกฝ่าย 

ซองยอลเบิกตากว้างทันทีเมื่อรู้สึกถึงได้แรงเบียดกายที่กระชิดที่กระทบลงกับต้อนคอของตนเองหนักๆ ลมหายใจร้อนเคลื่อนที่ไปอย่างช้าๆ หยอกล้อกับผิวสีขาวที่ตอนนี้เริ่มเปลี่ยนไปเป็นสีม่วง เนื่องจากแนวฟันขาวที่คอยคบกัดไปตามต้นคอ 

แอ้ดดดดด

"เอ่ออ คือพี่จะเอาของอ่ะ  ขัดจังหวะแปปนึงได้มั้ย"ซองกยูเอ่ยอย่างตะกุกตะกัก เมื่อเห็นทั้งสองกำลังนัวเนียกันอย่างเมามันกันอยู่ 

มยองซูเงยหน้าขึ้นอย่างขัดใจมองไปทางต้นเสียงที่มาขัดจังหวะอย่างหงุดหงิด

"พี่จะเอาอะไรรีบเอาซิ"มยองซูตอบกลับน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความหงุุดหงิดไม่น้อย ส่วนอีกฝ่ายน่ะหรอ มุดหน้าเข้ากำแพงไปแล้ว -บ้าจริง ลืมล็อคห้องได้ยังไงกัน-

"พี่หาเจอยังเนี่ยย ผมค้างง"มยองซูตะโกนเร่งอีกฝ่ายอีกครั้ง ซองกยูลุกลี้ลุกลนอยู่แล้ว ทำให้รีบกว่าเดิมอีก อูฮยอนได้ยินเสียงมยองซูถึงข้างนอกห้องนั่งเล่ยจึงรีบเดินเข้ามาในห้องทันที

"พี่หาอะไรหน่ะ สำคัญมั้ย?"เมื่อเขาก้าวเข้ามาในห้อง ก็ยิงคำถามใส่ซองกยูทันที

"ไม่สำคัญเท่าไหร่ จริงๆพรุ่งนี้ก็ได้"ซองกยูลุกขึ้นแล้วหันหน้าไปมองมยองซูด้วยแววตารู้สึกผิดๆนิด .. นิดๆจริงๆ

"ออกมาเถอะหน่าา ถ้ามีคนมาขัดเราแบบนี้ผมคงลงแดงตายพอดี"อูฮยอนดึงมือซองกยูออกมาจากห้องโดยมีสายตาของมยองซูที่มองตามด้วยความอาฆาต

"ฉันอยู่ทางนี้ต่างหากหันหน้าเข้ากำแพงแบบนั้นทำไม"

"ก็ฉันอายนี่นา ไม่ด้านแบบนายนี่"มือหนาคว้าไหล่อีกคนให้หันมาปะทะหน้า ก่อนจะครอบครองริมฝีปากนุ่มอีกครั้ง มยองซูไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรก่อนจะลงมือกับสิ่งที่ค้างคาต่อ มยองซูพลิกตัวและดันกายซองยอลจนร่างทั้งสองกระทบกับขอบเตียง แล้วดันตัวอีกฝ่ายให้นอนลงไป

"เอ่ออ... พวกนาย"ดงอูยืนอยู่หน้าประตู สายตาแสดงออกถึงความสงสัย โฮวอนเดินมากอดเอวดงอูก่อนจะโน้มปากเข้าไปกระซิบอีกคน "พวกเค้ากำลังจะมีน้องไง พี่ต้องไม่มาขัดจังหวะซิ" แล้วก็หันหน้าไปพูดกับมยองซูต่อ

"ขอโทษทีนะ คือแบบเสียงซองยอลดังไปหน่อย พี่ดงอูคิดว่าซองยอลเป็นอะไร เป็นห่วงเลยเข้ามาดู"แล้วโฮวอนก็พาดงอูเดินจากตรงนั้นทันที

มยองซูทิ้งตัวลงข้างๆซองยอลก่อนจะหันไปสบตาอีกฝ่ายอย่างเหนือยใจ

"บางทีเราควรจะไปทำที่อื่นนะ ว่ามั้ย"

โบนัส 

นัม : เลื่อนต่ำลงกว่านี้อีกได้มั้ย อ้าาา อย่างงั้นแหละ ดีมาก

กยู : พอยัง

นัม : อ้าา ยังๆ อีกนิดนึง

ยอล&แอล (แค้นตั้งแต่ตอนโดนขัดจังหวะ)  รีบเปิดประตูห้องเข้าไปทันที

ผลัวะ 

ยอล&แอล : O_o!!

กยู : เข้ามาทำไมหนิ ?

แอล : หึ ครั้งหน้าไม่พลาดแน่ !! *พึมพำเบาๆ*

ยอล : พี่นวดขาให้อูฮยอนเฉยๆ ทำไมต้องทำเสียงแบบนั้นด้วย โว้ยยยยยยยยย 

นัม : หึๆ ถึงยังงั้นพวกนายก็มาขัดฉันไม่ได้หรอกนะ *ยิ้มร่า*

กยู : *พยักหน้า* ออกไปได้แล้วไป

end.

_____________________
 

ไม่สามารถอธิบายให้ฟังได้ว่าเกี่ยวกับเด็กตรงไหน คาดว่าคงจะรู้ๆกันอยู่ ฮิๆ >//<

มัน(โคตร)แตกต่างกับของพี่กยูกับนัมเมื่อกี้มากมาย 55555555555