ลำดับตอนที่ #1
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : งานเข้า!...0_0
"พ่อคะแม่คะ หนูไปก่อนนะคะ แล้วว่างๆจะกลับมาค่ะ"
"ไปดีมาดีนะสาลี่ อย่าไปต่อยกับใครที่เกาหลีล่ะ พ่อเป็นห่วง"
ใช่แล้วค่ะ ชั้นนี่แหละ คือสาลี่ พ่อชื่อทองหยอด แม่ชื่อหนมผิง ชั้นเรียนจบจากมหาลัยเสรีรักษ์ ระดับปริญญาเอก ด้านภาษาทุกภาษาและการบริหารธุรกิจ เอ่อ...คำว่าชั้นนี่มันคงแรงไปขอใช้ชื่อแทนตะวเองว่าสาลี่ก็แล้วกันนะคะ สาลี่น่ะต้องไปทำงานที่เกาหลี ชื่อบริษัทว่า บริษัท ออนไลน์ซอฟท์จำกัดมหาชน ซึ่งเป็นบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในเกาหลี
"โถ่พ่อหนูเป็นผู้หญิงนะคะจะทำอย่างนั้นได้อย่างไรกัน"
"ก็เป็นผู้หญิงอย่างลูกนี่แหละพ่อถึงพูด เพราะลูกน่ะห้าวกว่าทอมหรือผู้ชายซะอีก เห้อ~ไปได้แล้วเดี๋ยวจะตกเครื่องซวยกันพอดี" พ่อพูดพร้อมกับกุมขมับ
"เดินทางดีๆนะลูกแม่เป็นห่วง ระวังตัวด้วยล่ะ" คุณแม่ขา~สาลี่รักแม่จังเรยยยยยยว่าแล้วก็สวมกอดคุณพ่อคุณแม่ให้ชื่นใจ แล้วรีบเดินไปขึ้นเครื่องบินทันทีเพราะใกล้เวลาออกเดินทางแล้ว
~กรุงโซล ประเทศเกาหลี~(ซึ่งก็ต้องใช้ภาษาเกาหลี)
"แท็กซี่ๆๆ" สาลี่โบกมือเรียกรถแท็กซี่ที่กำลังสัญจรไปมาและก็ได้นั่งรถแท็กซี่ตามต้องการ โฮะๆๆ...
"ไปบริษัทออนไลน์ซอฟท์ค่ะพี่"
"ok คับ" คนขับรถแท็กซี่ตอบอย่างแข็งขัน แต่ขณะนั่งรถมาถึง4แยก เอี๊ยด!!!!!...รถแท็กซี่ที่สาลี่นั่งมานั้นต้องเบรคอย่างกระทันหัน เพราะอยู่ๆมีรถหรูคันหนึ่งตัดหน้า อย่างนี้สาลี่ขอเคลียร์ ว่าแล้วก็รีบลงจากรถแท็กซี่หวังจะต่อว่าให้หนำใจ แต่ยังไม่ทันอ้าปากนายคนนั้นก็ลงจากรถมาแล้วก็ต่อว่าต่างๆนานาไม่มีทีท่าว่าจะหมดยก เป็นคุณ คุณจะอึ้งมั้ยล่ะคะ ในเมื่อเราไม่ผิดแต่เรากลับโดนต่อว่าต่างๆนานา แต่ในความคิดของสาลี่นะคะ นายคนนั้นหล่อระดับซูเปอร์สตาร์ ผิวขาว หุ่นดี ตาโต ตัวสูง แต่งชุดสูตร รองเท้าหนังอย่างดี ผมซอยระต้นคอ โอ้ว!เอาเป็นว่าเพอร์เฟคทุกอย่างค่ะ ตั้งแต่หัวจรดเท้าเลยล่ะค่ะ อย่างนี้น่าให้อภัย เอ๊ย!บ้าๆๆๆๆๆ คนผิดไม่ใช่เรา แต่เรากลับโดนต่อว่าอย่างนี้สาลี่รับม่ายด้ายยยยยยย...
"เน่นาย นายนั่นแหละผิดขับรถไม่ดูตาม้าตาเรือรู้ก็รู้นี่มันเป็นสี่แยกนะยะรู้จักคำว่ากฎหมายอยู่ในสมองบ้างรึปล่าว ฉอดๆๆๆๆ แจ๊ดๆๆๆๆๆ แว้ดๆๆๆๆๆ นายนั่นแหละผิดชั้นไม่ผิดเข้าใจมั้ยยะพ่อคุณ ! - -^" นายนั่นรู้สึกอึ้งไปพักใหญ่เพราะคำด่าของนายนั่นยังไม่ได้ครึ่งของชั้นเรยนะสิ 55+ ภูมิใจเกิดเป็นไทยหน้าหนา ด่าเก่ง ติดคุณแม่คะ โฮะๆๆ! ^0^/
"ทำไมไม่เถียงเล่า โธ่ ป๊อดว่ะ! " สาลี่ขอปิดท้ายด้วยความสะใจแต่อันความจิงเสียงนายนั่นหล่อจังกร้ากๆๆ-*- แล้วสาลี่ก็เดินสะบัดก้นใส่นายนั่นแล้วขึ้นรถแท็กซี่ไปบ่นให้พี่คนขับฟัง
"พี่คะ พี่ไม่โกรธบ้างหรอคะ หนูล่ะขึ้นสุดๆเลยอ่ะ งึมงำๆๆๆ"และก็บ่นอะไรอีกสารพัดหาสาระไม่มี
"ก็พี่เห็นน้องลงไปด้วยหน้าบูดๆพี่คิดว่าไม่ลงไปจะปลอดภัยกว่า น้องก็มีปากเป็นอาวุธพี่ไม่เคลียร์จะดีที่สุด น้องอยู่เกาหลีได้แน่นอน เพราะเหตุการณ์อย่างนี้ยังมีอีกเยอะนะน้องในเกาหลีเนี่ย" โหคนเกาหลีเนี่ยกวนเท้าซะจริงๆ สุ้คนไทยก็ไม่ได้ตรงไปตรงมา สาลี่ชอบ โฮะๆๆ^0^
"ไปดีมาดีนะสาลี่ อย่าไปต่อยกับใครที่เกาหลีล่ะ พ่อเป็นห่วง"
ใช่แล้วค่ะ ชั้นนี่แหละ คือสาลี่ พ่อชื่อทองหยอด แม่ชื่อหนมผิง ชั้นเรียนจบจากมหาลัยเสรีรักษ์ ระดับปริญญาเอก ด้านภาษาทุกภาษาและการบริหารธุรกิจ เอ่อ...คำว่าชั้นนี่มันคงแรงไปขอใช้ชื่อแทนตะวเองว่าสาลี่ก็แล้วกันนะคะ สาลี่น่ะต้องไปทำงานที่เกาหลี ชื่อบริษัทว่า บริษัท ออนไลน์ซอฟท์จำกัดมหาชน ซึ่งเป็นบริษัทที่ใหญ่ที่สุดในเกาหลี
"โถ่พ่อหนูเป็นผู้หญิงนะคะจะทำอย่างนั้นได้อย่างไรกัน"
"ก็เป็นผู้หญิงอย่างลูกนี่แหละพ่อถึงพูด เพราะลูกน่ะห้าวกว่าทอมหรือผู้ชายซะอีก เห้อ~ไปได้แล้วเดี๋ยวจะตกเครื่องซวยกันพอดี" พ่อพูดพร้อมกับกุมขมับ
"เดินทางดีๆนะลูกแม่เป็นห่วง ระวังตัวด้วยล่ะ" คุณแม่ขา~สาลี่รักแม่จังเรยยยยยยว่าแล้วก็สวมกอดคุณพ่อคุณแม่ให้ชื่นใจ แล้วรีบเดินไปขึ้นเครื่องบินทันทีเพราะใกล้เวลาออกเดินทางแล้ว
~กรุงโซล ประเทศเกาหลี~(ซึ่งก็ต้องใช้ภาษาเกาหลี)
"แท็กซี่ๆๆ" สาลี่โบกมือเรียกรถแท็กซี่ที่กำลังสัญจรไปมาและก็ได้นั่งรถแท็กซี่ตามต้องการ โฮะๆๆ...
"ไปบริษัทออนไลน์ซอฟท์ค่ะพี่"
"ok คับ" คนขับรถแท็กซี่ตอบอย่างแข็งขัน แต่ขณะนั่งรถมาถึง4แยก เอี๊ยด!!!!!...รถแท็กซี่ที่สาลี่นั่งมานั้นต้องเบรคอย่างกระทันหัน เพราะอยู่ๆมีรถหรูคันหนึ่งตัดหน้า อย่างนี้สาลี่ขอเคลียร์ ว่าแล้วก็รีบลงจากรถแท็กซี่หวังจะต่อว่าให้หนำใจ แต่ยังไม่ทันอ้าปากนายคนนั้นก็ลงจากรถมาแล้วก็ต่อว่าต่างๆนานาไม่มีทีท่าว่าจะหมดยก เป็นคุณ คุณจะอึ้งมั้ยล่ะคะ ในเมื่อเราไม่ผิดแต่เรากลับโดนต่อว่าต่างๆนานา แต่ในความคิดของสาลี่นะคะ นายคนนั้นหล่อระดับซูเปอร์สตาร์ ผิวขาว หุ่นดี ตาโต ตัวสูง แต่งชุดสูตร รองเท้าหนังอย่างดี ผมซอยระต้นคอ โอ้ว!เอาเป็นว่าเพอร์เฟคทุกอย่างค่ะ ตั้งแต่หัวจรดเท้าเลยล่ะค่ะ อย่างนี้น่าให้อภัย เอ๊ย!บ้าๆๆๆๆๆ คนผิดไม่ใช่เรา แต่เรากลับโดนต่อว่าอย่างนี้สาลี่รับม่ายด้ายยยยยยย...
"เน่นาย นายนั่นแหละผิดขับรถไม่ดูตาม้าตาเรือรู้ก็รู้นี่มันเป็นสี่แยกนะยะรู้จักคำว่ากฎหมายอยู่ในสมองบ้างรึปล่าว ฉอดๆๆๆๆ แจ๊ดๆๆๆๆๆ แว้ดๆๆๆๆๆ นายนั่นแหละผิดชั้นไม่ผิดเข้าใจมั้ยยะพ่อคุณ ! - -^" นายนั่นรู้สึกอึ้งไปพักใหญ่เพราะคำด่าของนายนั่นยังไม่ได้ครึ่งของชั้นเรยนะสิ 55+ ภูมิใจเกิดเป็นไทยหน้าหนา ด่าเก่ง ติดคุณแม่คะ โฮะๆๆ! ^0^/
"ทำไมไม่เถียงเล่า โธ่ ป๊อดว่ะ! " สาลี่ขอปิดท้ายด้วยความสะใจแต่อันความจิงเสียงนายนั่นหล่อจังกร้ากๆๆ-*- แล้วสาลี่ก็เดินสะบัดก้นใส่นายนั่นแล้วขึ้นรถแท็กซี่ไปบ่นให้พี่คนขับฟัง
"พี่คะ พี่ไม่โกรธบ้างหรอคะ หนูล่ะขึ้นสุดๆเลยอ่ะ งึมงำๆๆๆ"และก็บ่นอะไรอีกสารพัดหาสาระไม่มี
"ก็พี่เห็นน้องลงไปด้วยหน้าบูดๆพี่คิดว่าไม่ลงไปจะปลอดภัยกว่า น้องก็มีปากเป็นอาวุธพี่ไม่เคลียร์จะดีที่สุด น้องอยู่เกาหลีได้แน่นอน เพราะเหตุการณ์อย่างนี้ยังมีอีกเยอะนะน้องในเกาหลีเนี่ย" โหคนเกาหลีเนี่ยกวนเท้าซะจริงๆ สุ้คนไทยก็ไม่ได้ตรงไปตรงมา สาลี่ชอบ โฮะๆๆ^0^
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น