คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : จุดเริ่มต้น(2)
โรเรียนธรีิวิทยา
โนอาห์เินรมาที่เานพร้อมห้อยพระำนวน 10 อ์ ประอบไป้วยพระหลวปู่มิ้น หลวปู่โสม หลวพี่ให่ และอีหลายๆ อ์เินมานั่ที่เาน
“อรุสวัสิ์ โนอาห์”พัเอร์เินมาพร้อมทัทาย านั้น้อไปที่ออโนอาห์"ห้อยพระอะไรเยอะแยะ เป็นเียนพระเหรอ?"
“ใ่ เราเป็นเียนพระ”โนอาห์พูพร้อมมอรอบๆ อย่าหวาระแว ทำเอาพัเอร์ทำหน้า ในะนั้นเอัเอร์เินมาที่เานพร้อมับพระอ์ให่หลวปู่มิ้น
“เฮ้ย หัวหน้าห้อถืออะไรมา”พัเอร์หันไปมอัเอร์ผู้เป็นหัวหน้าห้อ โนอาห์หันไป้อมอพระที่ัเอร์ถืออยู่
“เอามาเป็นเรื่อ่วยในารเรียนอะ โห่ โนอาห์นายเอ็ห้อยมาเหมือนันเหรอ พระน่ะ”ัเอร์อบำถามอพัเอร์่อนะหันมาถามโนอาห์
“ใ่ๆ พระอ์ให่ีนะ”โนอาห์อบำถามอัเอร์
“ฮืม”โนอาห์ ัเอร์ พัเอร์หันไปามเสีย็พบว่าอาร์มเินมาพร้อมใส่หูฟั เินมานั่้าๆ โนอาห์
“นายๆ”ัเอร์สะิแนอาร์ม อาร์มเหลือบมอ"นายฟัเพลอะไรเหรอ"อาร์มทำหน้า โนอาห์ึหูฟัออาร์มออ อาร์มมอแรใส่
“เราถามว่านายฟัอะไร”ัเอร์ถามำอบอีรั้
“ เราฟัอันนี้น่ะ”อาร์มึหูฟัออาโทรศัพท์ พบว่าเป็นบทสวมน์
“ฟัอันนี้อะ”อาร์มอบ้วยหน้านิ่
“ห่ะ ฟับทสว”สามหนุ่มพูพร้อมัน อาร์มไม่อบเพียแ่ทำหน้านิ่
หลัานั้นเพื่อนๆ ในห้อทยอยพาันมาโรเรียนทีละน 2 น ึ่แ่ละนที่เินมา่าพาันมอพระที่อยู่บนออโนอาห์และพระพุทธรูปอ์ให่อัเอร์ ในเวลานั้นแอลพายไ้เินทามาถึโรเรียนพอี ึ่เธอเินมาอย่าล้าๆ ลัวๆ เนื่อาเธอยัไม่ไ้อาบน้ำเพียแ่อาบน้ำล้าหน้าแปรฟัน ูแลน้อสาวแ่นั้น
“ไแอลพาย เมื่อืนเอผีอีไหม”แสเหนือเมื่อเห็นแอลพายึทั แอลพายหยุเินแล้วเหลือบมอพระพุทธรูปอ์ให่้าๆ ัเอร์และเหลือบมอสร้อยพระที่อโนอาห์
“โอ้โห่ พระอ์ให่เนอะ”แอลพายพูแวายหนุ่มสอน
“เาเรียว่าเรื่อ่วยทำให้เรียนรู้เรื่อ”โนอาห์อบโ้ลับ
“ฟุฟิ ีน้ำหอมะฟุ้เลยไม่ไ้อาบน้ำใ่ไหม”แสฝนแฝน้อายอแสเหนือ มลิ่นที่ัวแอลพาย
""อะไรเราอาบน้ำเถอะ"แอลพายทำหน้าเลิลั่
“อถามไ้ไหมโนอาห์ับพี่ัเอร์พพระมาทำให้โนผีหลอมาเหรอ”ไอ้าหันไปถามโนอาห์ับัเอร์ ทำให้เพื่อนทุนมอไปที่พวเาสอน
“เมื่อืนเราโนผีหลออะ”โนอาห์ปริปาบอทุน
“พี่็โนผีหลออะ”ัเอร์พู่อาโนอาห์
“เมื่อืน…เราเอผี”อาร์มพู่อาัเอร์
“เราโนหลอแ่เ้าเลย”แอลพายพู่อาอาร์ม
ิ่่อ
‘ประาศไ้เวลาเ้าแถวหน้าเสาธแล้ว่ะ ประาศไ้เวลาเ้าแถวหน้าเสาธแล้ว่ะ อบุ่ะ’
“เราไปเ้าแถวัน่อนไหม อยมาเล่าเรื่อผี”แม นัโปรแรมเมอร์ประำห้อ
“ั้นไปเ้าแถวัน”เวิน หนุ่มหล่อล้ายลูรึ่ีรีรอหัวหน้าห้อ
30 นาทีหลัเลิแถว
ห้อเรียน ม.5/3
ทุนพาันมานั่ล้อมรอบโนอาห์ ัเอร์ อาร์ม แอลพาย เพื่อรอเรื่อเล่าสยอวัาพวเาสปายไ้ถือล่อบาอย่าออมาาระเป๋าาเนัเรียน
“ในนี้เป็นระาษับลามี 4 เบอร์เป็นลำับารเล่า เราแอบทำอนเ้าแถว”สปายยื่นลาให้ 4 นับ
“เราเบอร์ 4 ”โนอาห์ูระาษ
“เบอร์ 2”ัเอร์ูระาษ
"1'อาร์มอบสั้น ๆ
“เราเบอร์ 3”แอลพายูระาษ
“อาร์มเล่าเลย”ไอ้าี้อาร์ม
“็ไม่มีอะไรมาเมื่อืนเรานอนอยู่ในห้ออเรา แล้วมันมีลิ่นอะไรไม่รู้ลอยมา อนแรเรานึว่าแม่เรา้มน้ำปลาร้าเรา็ไม่ไ้สนใอะไร สัพั็มีนเาะประูห้อเท่าที่ำไ้็ือ แม่ไม่อยู่บ้านเพราะไปานศพแล้วนอนที่วั แล้วมัน็รูประูห้อนอน ็นึว่าแมว ลืมไปว่าไม่ไ้เลี้ย็รู้แล้วว่า ้อโนแน่ๆ แล้วมันเสีย 'เปิประู เปิประู เปิประู' เรา็เลยหยิบหูฟัมาใส่เปิบทสวมน์แล้ว็หลับ"อาร์ม้วยสีหน้าที่เรียบนิ่ ทุนเอาพาันหลับ"อะ ให้เราเล่าแ่็มาหลับันเนี่ยนะ"
“นายเล่าแบบว่า ่วนอนสุๆ”้นไผ่อบลับ
“นายแลูิวัเนอะ ไม่ลัวบ้าเหรอผีอะ”อมพลพู่อา้นไผ่
“็ไม่นะ พอีพ่อเราเป็นสัปเหร่อ เรา็ไป่วยพ่อเบรศพทุวัน็เลยไม่ลัว”อาร์มพู้วยสีหน้าเรียบนิ่
“พี่ัเอร์เล่า่อเลย”าวฝนหันไปุยับัเอร์
“เมื่อืนเราำลันัู่หนัผี ื่อเรื่อว่า "หัภัยผีโนหัว" เราำลัูาที่นแ่เินออไปเ็บผ้าแล้วโนผีระโมาโนหัว านั้นเรา็นึถึเรื่อผีอแอลพายแล้วบอว่า ‘เอผีริๆ เหรอ’ มีผี้วยเหรอประมานี้ แล้วมีนอบว่า 'มี' แล้วถามไปอีว่า ‘มีเหรอ เรียนนเบลอไปแล้วมั้’ แล้วอบมาอีว่า ‘ไม่เบลอ’ เราหันไปมอเ็มๆ หน้าเลยผู้หิหน้าเละแล้วริ๊ สลบรนั้นอะ"ัเอร์เล่าบ
“ผีมันปลอมเสียเป็นหนูเหรอ”แอลพายถามลับ
“อื้อมันแปลเสียเธอเลย”ัเอร์อบำถามแอลพาย"แอลพายเล่า่อเลย"
“เมื่อเ้าเราื่นมาะเ้าไปอาบน้ำเราเห็นเลือใรไม่รู้เ็มพื้นห้อน้ำเลย นึว่าประำเือนัวเอแ่ลืมไปว่ายัไม่มา แล้วเพิ่สัเว่ามันมีรอยเท้าเินลมาาำแพ เนี่ยเราถ่ายมาใหู้้วย”แอลพายเปิโทรศัพท์เปิรูปให้ทุนูภาพ
“น่าลัวอะ ใ่แเห็นเมื่อืนป่ะ”้าวหอมถามแอลพาย
“น่าะใ่นะ เรา็เลยัสินใไม่อาบน้ำ เพียแ่อาบน้ำล้าหน้าแปรฟัน ูแลน้อสาวแ่นั้น”แอลพายเล่าบ
“ว่าแล้วว่าไม่ไ้อาบน้ำ”แสเหนือ
“็ว่าทำไมลิ่นน้ำหอมฟุ้ั”โนอาห์เอามือปิมู
“โนอาห์เล่า่อเลย”แอลพายมอหน้าโนอาห์
“เมื่อืนหลัาหยุุยไลน์ับทุน เราไปนัู่ยูทูป่อ พี่อ๊า สัพัอมพิวเอร์ับแล้วลม็พัแรมาเราหันไปมอประูห้อระมันแ้มอยู่็ไม่ไ้ิอะไรเพราะิว่าลมมันแรเราเลยเินไปปิสัพัฝน แล้วแย่ว่านั้นเราัุนัเรียนาไว้เราเลยรีบวิ่ไปเ็บแล้ววาไปบนที่โฟา ือุนัเรียนเปียหมเลย สายาเราเหลือบมอไปที่บันไเห็นเ็ผู้ายัวาวีนั่อยู่ั้นบนสุอบันไเราหลับาแล้วท่อในใว่า าฝาแน่ๆ เราเลยมออีรอบหายไปแล้ว ทีนี้เราำลั้มลไปเ็บอยู่เท่านั้นแหละนั่ทับเสื้อผ้าเราอยู่แล้วร้อริ๊วิ่ไปนอนที่ห้อพระ ประมานี้อะ”โนอาห์เล่าบ
“เป็นไปไ้ไหมผีที่พวแเอ อาเป็นัวเียวัน”นิ่มพูึ้นมา
“เป็นไปไ้เหรอ ที่ผีัวเียวะามหลอทุนอะ อีอย่าที่โนอาห์เห็นเป็นเ็นะ”แพรวาพูเสริม
“อาเป็นลูอผีัวนั้น็ไ้”นิ่มอบลับ
“าที่ฟัมา็หลอนีนะ แ่มันะไม่บัเอิหน่อยเหรอว่าะเป็นัวเียวัน”เ็มทิศ
“แ่เราไม่ไ้เอเป็นัวเป็นนนะไ้ยินแ่เสีย อาเป็นพววิาเร่ร่อนอะไรประมานี้”อาร์มพู้วยสีหน้าเรียบนิ่
“เรา็ไม่ไ้เอเป็นัวเหมือนัน”แอลพายยืนยันอีน
“ทุนแยย้ายันไปนั่ที่เถอะ เษามาแล้วถือไม้เรียวมา้วย”สิ้นเสียะโนอนที ทุนพาันแยย้ายันไปนั่ที่นั่อนเอแล้วเริ่มเรียนวิาแร
30 นาที่อมา
“รูะสั่านให้พวเธอไปสรุปทั้เล่มั้แ่บทที่ 1 - บทที่ 20 ส่หลัสอบปลายภาลระาษ A4 แ่ให้สวยามทั้หม 20 ะแนน และานในวันนี้ทำแบบฝึหั บทที่ 5 ำนวน 10 ้อ ส่วันศุร์อนเ้าหน้าเสาธ ใรไม่ส่โนี”รูเษาุรูสุโหที่สุในโรเรียน
“ทั้หมทำวามเารพ”
“อบุรับ/อบุ่ะ”เมื่อุรูเินออไป
“สั่านอะไรัวะ ี้เียทำ”สายละโนลั่นห้อ
“นั่นิ านเ่ายัเลียร์ไม่เสร็เลย"สปายพูเสริมึ้นมาทันที
“ เี๋ยวเราไปเ้าห้อน้ำ่อนนะ”ปลายฝนหันมาบอนิ่ม่อนที่ะหยิบผ้าอนามัยออาระเป๋านัเรียนแล้วเินไปเ้าห้อน้ำ
ห้อน้ำนัเรียน
“ เฮ้อ สบาย”
ฮื่อๆๆๆ ่วย้วย~~~ ่วย้วย
ปลายฝนนั่นิ่เพื่อฟัเสียนั้น
ฮื่อๆๆๆ ่วย้วย อ้ว! ันที
ปลายฝนเริ่มหวาระแวึรีบทำธุระส่วนัวนเสร็ ึรีบเินออาห้อน้ำสายาหันไปมอห้อ้าๆๆ ปราว่าห้อน้ำห้อหนึ่ปิสนิท ปลายฝน้ออยู่นานสัพัประูเปิออ
เอี๊ย~~~
ภาพที่อยู่รหน้าือ นัเรียนหิเสื้อผ้าีา ำลัหันหลัอ้วานั้นลับหัวมาทาปลายฝนพูว่า
มีอะไรเหรอ~~~
“ริ๊ๆๆๆๆ"ปลายฝนรีร้อแล้วสลบลไปับพื้นห้อน้ำ
้านบนห้อเรียน
“ ปลายฝนไปไหนเหรอนิ่ม”บิวี้สะิหลัถามนิ่ม
“ ไปเ้าห้อน้ำอะ แ่ไปนานแล้วนะไม่รู้ทำไม”นิ่มอบำถามบิวี้
“ โทรหามันสิ นิ่ม”แพรวาออำสั่นิ่ม นิ่มหยิบโทรศัพท์ึ้นมาเบอร์ปลายฝน
‘ปลาลามึ้นบ ิ้ยัไส้ ไอแอมเอร์รี่ ั๊ี้หัวใ แอมบันไ เพราะไอหมาเ็มทิศ’
“มันไม่ไ้เอาโทรศัพท์ไปอะ อมันอยู่นี่"นิ่มูโทรศัพท์อปลายฝนึ้นมา
“ ้าวหอมะไปเ้าห้อน้ำใ่ไหม”ไอ้าหันไปถาม้าวหอม
“ ใ่ๆ ทำไมเหรอ”้าวหอมหันมาอบ
“ ือว่าปลายฝนมันไปห้อน้ำนานแล้วอะ ถ้าเอมันพาลับมา้วยนะ”ไอ้า
“ ไ้ๆ ถ้าเอะลามาให้นะ" ้าวหอมพูเินออาห้อเรียน เินรไปยัห้อน้ำพบเอปลายฝนเินสลบอยู่" ปลายฝน มานอนอะไรรนี้ปลายฝน ื่นๆๆๆ
“Zzz” ปลายฝนเียบ ้าวหอมะโมอออไปนอห้อน้ำพบเห็นแมำลัเินออาห้อน้ำพอี
“แมๆ มานี่หน่อยิ” ้าวหอมทั
“อะไรเหรอ” แมถามอย่าๆ
“ มา่วยเฝ้าปลายฝนให้หน่อยิ อไปี่แปป”้าวหอมพูบรีบวิ่เ้าห้อน้ำ แมที่มีสีหน้า แล้วหนัว่าเิมึเินเ้าไปในห้อน้ำ้อนร่าอปลายฝนมาวาไปบนเ้าอี้หน้าห้อน้ำเพื่อรอ้าวหอมทำธุระส่วนัว
“ทำไมเรา้อมาเฝ้า้วย แล้วไปนอนในห้อน้ำทำไม” แมยืนบ่นสัพั้าวหอมเินออมาพอี เมื่อเห็นันั้นึอุ้มปลายฝนึ้นไปบนห้อเรียน
ความคิดเห็น