ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ห้องเก็บของ!! ห้ามเหยียบย่างเข้ามาเด็ดขาด!

    ลำดับตอนที่ #7 : Theorem of Darwin กฎของการเอาชีวิตรอด2

    • อัปเดตล่าสุด 10 พ.ย. 56


    Application form } ใบสมัครเชิญทางนี้!

     

    ชื่อ :: คุซุยเระ คาจินน์

    เพศ ::ชาย(ดันชื่อคาจินน์..........//คาจินน์=หญิงงาม)

    อายุ :: 18
    วัน/เดือนเกิด ::8/8
    สัญชาติ :: ญี่ปุ่น
             เชื้อชาติ :: ญี่ปุ่น

    ลักษณะรูปร่าง ::ส่วนสูงพอประมาณ น้ำหนักออกไปทางต่ำกว่าเกณฑ์อย่างแรง(?)เป็นคนบอบบาง(?)และผอมแห้งแรงน้อย เนื่องจากไม่ค่อยได้ออกกำลังกาย ไว้ผมยาวถึงท้ายทอยสีดำสนิท ตาเรียวสีดำ หน้าตาดูเผินๆคล้ายคนป่วย 

    ส่วนสูง/น้ำหนัก ::168 /50

     สีผม/สีตา :: ดำและดำทั้งคู่ แต่เวลาโดนแดดจะส่องแสงคิระๆปิ๊งออกมา(?)เป็นสีน้ำตาล

    สีผิว ::ผิวคนเอเชีย ผิวเหลือง

    ตำหนิ :: -

    สุขภาพ ::เป็นพวกคนที่ออกแรงมากๆไม่ค่อยได้ เหนื่อยง่าย

    ลักษณะนิสัย ::ขี้ขลาด(?)ไม่ค่อยเชื่อมั่นในตัวเอง เป็นฝ่ายคล้อยตามคนอื่นมากกว่าจะไปขัดใจ เป็นคนที่ตกใจง่ายมากๆ จึงชอบหวาดระแวงรอบข้างเสมอ ไม่กล้าแสดงความคิดเห็น ถ้าเจอปัญหาเศร้าทุกข์ใจหรืออะไร จะหลบไปซ่อนก่อนทันที(?)พอตั้งสติได้แล้วก็ค่อยๆกลับมาแก้ไขทีหลัง ชอบอยู่คนเดียวเพราะทำให้รู้สึกปลอดภัยมากกว่าอยู่กันเป็นหมู่มาก มีความอดทนสูงมาก เป็นคนอ่อนโยนและใจดีไม่สมกับนิสัยก่อนหน้า(?)เวลาสงสัยอะไรก็เก็บไว้คนเดียว ไม่ยอมถามออกไป ไม่ค่อยแยแสต่อโลกภายนอกเท่าไร

    ชอบ ::บ้านของตัวเอง

    ไม่ชอบ ::อยู่กับคนเยอะๆ คนเผด็จการ ปัญหาทุกข์ใจ 

    เกลียด ::การถูกจ้องมองด้วยสายตาคาดคั้น

    กลัว ::การกลายเป็นจุดสนใจของคนอื่น

    งานอดิเรก ::อยู่เฉยๆ ใช้ความคิด ให้เวลากับตัวเอง  

    ประวัติคร่าวๆ ::เนื่องจากทางบ้านอยากได้ลูกสาว เลยตั้งชื่อให้ว่าคาจินน์ ซึ่งแปลว่าหญิงงาม(?)ทำให้ตอนเด็กโดนล้อและแกล้งจากคนรอบข้าง จึงทำให้กลายเป็นคนที่มีนิสัยไม่มั่นใจในตัวเองอย่างแรง ไม่กล้าออกความเห็น ทำให้คาจินน์เกลียดครอบครัวของเขานิดหน่อย แต่ก็ยังสามารถอยู่กันแบบสงบสุขได้เรื่อยๆ ไม่มีปัญหาอะไร แต่ทางครอบครัวชอบให้เขาลองไปอยู่กลางดงคนเยอะๆ เพื่อดัดนิสัยบ้าง ซึ่งแน่นอน เขาไม่ยอม(?)

    ความสัมพันธ์กับคนในครอบครัว ::มีเขม่นกันบางเวลาสาเหตุจากเรื่องไม่เป็นเรื่อง เช่นกับข้าว(?) 

    สไตล์การแต่งตัว ::เสื้อยืดคอกว้างสีดำกับกางเกงยีนส์ขายาวสีขาว ไม่ใส่รองเท้า(?)แต่ใส่ถุงเท้าสีดำ

    ลักษณะการพูด ::พูดเสียงเบามากถึงมากที่สุด เพราะเป็นคนกลัวการกลายเป็นจุดสนใจอย่างยิ่ง เวลาพูดเลยติดๆขัดๆอยู่บ้าง จนบางทีกลายเป็นติดอ่างไปเลย สุภาพเป็นบางครั้งถ้าไม่ลืม(?) เช่น “อ๊ะ  เอ่อ.......ไง ส..สวัส...ดี”

    “ข....ขอบคุณ....ครับ”

    ท่าทางที่มักจะทำเป็นประจำ ::ชอบยกมือทั้งสองข้างมาทำท่าทางแปลกๆ ยึกยักอยู่บริเวณหน้าอก เหมือนไม่รู้ว่าจะเอามือไปไว้ที่ไหน

    ความสามารถพิเศษ :: - //คนธรรมดา ไม่มีความสามารถพิเศษอะไร ;w;

    ความใฝ่ฝัน ::ผู้ประกาศข่าว เพราะเห็นว่าเท่ห์ดี สามารถสู้หน้ากล้องได้(?)

    ความรู้สึกในตอนที่รู้ว่าตัวเองตื่นขึ้นมาในสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย ::ท..ทำไมคนเยอะจังเลยล่ะ......ผมไม่ชอบสถานที่ที่คนมันเยอะๆนะ....

    ความรู้สึกเมื่อรู้ว่าต้องมาเล่นเกมเพื่อเอาชีวิตรอด ::ผ...ผมไม่ได้อยากจะเล่นสักหน่อย.....ทำไมทุกคนชอบเผด็จการจังเลย.....(ประโยคหลังพึมพำคนเดียวเบาๆ)

    สิ่งที่คิดว่าจะทำขณะอยู่ภายในเกมนี้ ::พยายามทำตัวให้จืดจางที่สุด เพราะไม่อยากเป็นจุดเด่น

    คิดว่าตัวเองจะรอดหรือไม่ ::ไม่น่าจะรอด ถึงรอดก็ตายด่านหลังๆเพราะนิสัยที่ไม่น่าจะไปได้ไกล ถถถถส์

    เพิ่มเติม :: //ฉันว่าฉันปั่นเมะนะ ไปๆมาๆแกล้งให้เคะอีกแล้ว 55555555

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×