Death Poker

มิเซ ชายหนุ่มผู้หลงไหลในการพนันจนเขาได้รับฉายาว่ามือเเห่งบาปเขาไม่เคยเเพ้ไม่ว่าจะเป็นการพนันเเบบใดเเละเเบบที่เขาถนัดที่สุดคือโป๊กเกอร์จนกระทั่งเขาได้เจอกับชายคนหนึ่งที่เรียกตัวเองว่าเป็นราชันเเห่งการพนันมิเซถูกเขาท้าพนันกับเขาเเละเเน่นอนว่า เขาย่อมรับคำท้า เเต่ก่อนที่เขาจะเริ่มการดวลโป๊กเกอร์กันราชันได้พูดว่า หากคนที่เเพ้จะต้องตายเเบบที่ไม่มีวันหนีได้เเต่ก็ไม่ได้ทำให้มิเซเกรงกลัวเเม้เเต่น้อยเเละเเล้วผลก็เป็นอันรู้กันมิเซพ่ายเเพ้เมื่ออยู่ต่อหน้าราชันเเละสิ่งที่เขาต้องเจอก็คือความตายความทรมาณที่เเสนจะเจ็บปวดเเละเเล้วเขาก็ต้องล้มลงนักพนันฉายามือเเห่งบาปจึงเหลือเพียงเเต่ชื่อ

มิเซ:ฉันอยู่ที่ไหน

"คนเราตายเเล้วควรไปที่ไหนล่ะ

มิเซ:นี่คุณพูดอะไรน่ะ

ผมไม่เห็นเข้าใจ

"ก็เจ้าตายเเล้วนะ"

มิเซ:อะไรนะที่เจ้านั่นพูดเป็นความจริงงั้นเหรอ

"ถูกต้องเเล้วล่ะ ตอนนี้เราอยู่ในนรกน่ะ

มิเซ:อะไรนะผมยังไม่สมควรตายนะเเล้วผมทำผิดอะไรต้องตกนรกล่ะ

"ข้ายังไม่ได้บอกเลยนะว่าเจ้าตกนรกน่ะเเค่อยู่ในนรกเฉยๆ

ยังไม่ได้ต้องโดนอะไรสักหน่อย

มิเซ:เเล้วผมมาในนรกทำไม

"เจ้าคือคนที่ถูกเลือกน่ะสิ"

มิเซ:เลือก?เรื่องอะไร

"เป็นเมลเลอร์คนต่อไปน่ะสิ"

มิเซ:คืออะไร

มันคือ นักพนันยมทูตที่มีหน้าที่คอยกำจัดนักพนันชั่วๆที่ชอบเล่นตุกติกหรือเอาเปรียบนักพนันคนอื่น

มิเซ:อะไรนะ

นายได้ยินถูกเเล้ว เฮ้อ

ในที่สุดฉันจะได้ไปสู่สุขติสักที เอาล่ะออกไปทางประตูนั้น เเละไปหาผู้หญิงที่นายเห็นคนเเรก

ฉันต้องไปเเล้วล่ะอย่าลืมล่ะผู้หญิงคนเเรกที่นายเห็น

มิเซ:เดี๋ยวสิเฮ้ย

ยังไม่ทันทำอะไร

ตาเเก่คนนั้น ก็สลายเป็นไฟที่มอดไหม้หายไป

มิเซ:เดี๋ยวสิเฟ้ย

มิเซ:เฮ้อ อะไรกันผู้หญิงคนเเรกที่ฉันเจอหลังจากออกจากประตูเหรอ

ผมเดินไปเปิดประตูเเละก็ยังไม่ทันไรก็เจอเเล้วสาวสวยหุ่นดีอยู่หน้าประตู

ออกมาช้าจริงๆนายนี่

เธอพูดพร้อมกับดึงเเขนผมหันออกมาจากห้องนั้นโดยเร็ว

ฉันขื่อเมริม่า เป็นผู้จัดการของนายนับจากวันนี้จงทำตามคำสั่งฉันโดยดีด้วย

มิเซ:เดี๋ยวสิอะไรของเธอ

เมริม่า:อะไรกันก็นายน่ะ ถูกรับเลือกให้เป็นเมลเลอร์นะ

มิเซ:เเล้วมันเกี่ยวอะไรล่ะ

เมริม่า:งั้นจะพูดให้ฟังนะถึงจะเป็นเมลเลอร์เเต่ว่าก็ยังถูกสั่งห้ามเข้าไปในเขตุนรกอยู่ดี

ฉนั้นต้องมีคนคอยส่งภารกิจให้นายไปตามล่าเหล่านักพนันสกปรกทั้งหลายบนโลก

เข้าใจยัง

มิเซ:โอ๋ งี้นี่อง

มิเซ:เเต่ฉันจะยังมีชีวิตอยู่ไหม

เมริม่า:ไม่

เเต่ตอนนี้ร่างกายนายยังอยู่ทีโรงพยาบาลหมอกำลังช่วยนายอย่างเต็มที่

ฉนั้น จับมือฉัน เเล้วฉันจะพาไปส่งที่โรงพยาบาลเอง

มิเซ:โอเค

ผมจับมือเธอเเล้วยังไม่ทันรู้สึกอะไร

พอมองไปรอบๆทุกอย่างก็กลายเป็นโรงพยาบาลไปซะเเล้ว

ผมเห็นร่างของตัวเองถูกหมอปั้มหัวใจ

มิเซ:เเล้วจะกลับต้องทำไง

เมริม่า:เเค่เพียงเหยียบร่างของนายก็พอ

มิเซ:ฮะ

เมริม่า:นายได้ยินถูกเเล้ว

พอนายไปเหยียบร่างเเล้วก็จะเข้าไปสวมร่างเหมือนเดิมเอง

มิเซ:ก็ได้

ผมลองทำตามนั้น เเละพบว่ามันรู้สึกวูปวาปไงไม่รู้

จากนั้นเหมือนสติมันหลุดรอยไป

นี่เราหลับไป ตอนไหนเนี่ย

เมริม่า:เเค่2เอง

มิเซ:อะไรนะ

นี่เธอยังอยู่อีกเหรอนึกว่าฝันไปซะอีก

เมริม่า:เเหม กะเเล้วว่าต้องพูดเเบบนี้มิลเลอร์ช่วงเเรกๆก็เป็นกันเเบบนี้กันไปหมดเลยผิดหวังจัง

มิเซ:เหอะ พูดอะไรไปก็ช่างเถอะยังไงทำไมฉันต้องไปทำเรื่องเเบบว่าจัดการนักพนันเลวๆพวกนั้นด้วยล่ะ

เมริม่า:กะเเล้วว่านายก็เป็นพวกไม่เอาไหน

จะบอกให้นะนายน่ะเป็นผู้ถูกเลือกเเล้วหากว่าไม่ทำตามนั้นเหล่ายมทูตจะตามล่าเอาวิญญาณนายดำดิ่งสู่นรกโลกัน

มิเซ:อะไรนะ นี่ต้องทำโดยไม่มีทางเลือกงั้นเหรอ

เมริม่า:เเน่อยู่เเล้วล่ะ

เมสึนิ:มิเซลูกเเม่ ไม่เป็นไรเหรอ

มิเซ:เเม่มาไงเนี่ยผมไม่เป็นไรไม่ต้องกอดผมขนาดนี้ก็ได้

เมสึนิ:ก็เเม่เป็นห่วงนี่นา

มิเซ:(เดี๋ยวสิเเม่มองไม่เห็นเมริม่าหรือไงนะ)

(เเต่ถ้าให้เดามนุษย์ธรรมดามองวิญญาณอย่างเมริม่าไม่ได้สินะ)

เมสึนิ:จริงสิเดี๋ยวเเม่ซื้อของที่ชอบมาให้นะรอเดี๋ยวเดียวเเม่ก็กลับ

มิเซ:เหมือนว่าเเม่ฉันมองไม่เห็นเธอสินะ

เมริม่า:เดาได้ดี มิเซ

ไว้นายออกจากโรงพยาบาลเมื่อไหร่ฉันจะมอบงานให้นายทำเลยล่ะกัน

มิเซ:อะไรนะ นี่รีบเหรอ

เมริม่า:นายคิดว่าบนโลกนี้มีนักพนันชั่วๆกี่คนกัน

มันมีเป็นล้าน

ไม่สิอาจจะร้อยล้านก็เป็นได้

มิเซ:เดี๋ยวนะเเล้วมิลเลอร์น่ะมีกี่คน

เมริม่า:ฉันก็ไม่รู้เเน่ชัด

เเต่ล่ะประเทศจะมีมิลเลอร์อยู่ราวๆ10คนเอง

มิเซ:เเล้วมิลเลอร์ที่ประเทศฉันล่ะอีก9คนอยู่ที่ไหน

เมริม่า:นายจะรู้ไปทำไมพวกเขาน่ะตอนนี้เป็นขั้นเซียนกันเเล้ว

มิเซ:นั่นเเหละฉันจะได้ให้พวกเขามาช่วยฝึกสอนฉันหน่อย

เมริม่า:พูโอะไรของนายน่ะ//เขกหัวอย่างเเรง

มิเซ:โถ่เอ้ยเจ็บนะยัยบ้า

เมริม่า:ที่นายพูดเเบบนี้หมายความว่าฉันช่วยนายเรื่องนี้ไม่ได้ใช่ไหม

มิเซ:ขอโทษล่ะกันนะ

เมริม่า:ให้ตายสิ

อะ

เดี๋ยวก่อนฉันเคยเจอนายไหนมาก่อนหรือเปล่า

มิเซ:ไม่นี่นา

เมริม่า:งั้นเหรอคิดไปเองล่ะมั้ง

เมริม่า:นายดูคล้ายกับมิลเลอร์ที่ฉันรู้จักเมื่อ2ร้อยปีก่อนได้มั้ง

มิเซ:งั้นเหรอ เขาคงเป็นคนที่หล่อน้อยกว่าฉันหน่อยนึงล่ะมั้ง

เเละเเล้วเรา2คนก็เริ่มทำความรู้จักกันไปเรื่อยๆ

จนกระทั่งถึงวันที่ผมจะต้องออกจากโรงพยาบาลสักที

ทุกอย่างเป็นไปด้วยดี เเต่เเล้วอะไรๆก็ไม่ได้ง่ายเสมอไป

ตอนที่ผมกำลังจะเดินไปขึ้นรถที่เเม่มารับ

เเหม นายสินะมิลเลอร์คนใหม่น่ะ

มิเซ:นายเป็นใคร

ถ้าบอกตอนนี้เลยเเล้วเรื่องมันจะไปสนุกอะไรล่ะครับ

เมริม่า:อย่าไปยุ่งกับเขานะ

มิเซ:อะไรนะ

เม ริม่า:ชายคนนี้นายอย่าไปยุ่งจะดีกว่า เขาคือ เนจิมะ รองหัวหน้ายมทูตเป็นคนที่ตัดสินทุกอย่างด้วยการวิเคราะห์ของตนเองโดยไม่สน ว่าใครจะพูดยังไง

มิเซ:ก็นะ ฉันเองก็ไม่อยากวุ่นวายเท่าไหร่

มิเซ:ผมไม่สนใจชายคนนั้นเเล้วขึ้นรถไป

มิเซ:นี่ถามหน่อยสิ

เมริม่า:อะไรเหรอ

มิเซ:เเล้วหัวหน้าของยมทูตล่ะเป็นไง

เมริม่า:เขาคนนั้นอิโทจิ ได้รับฉายาว่าคมเขี้ยวสีขาว

เคียวสีขาวของเขาหากฟันวิญญาณไปครั้งนนึงเเล้ววิญญาณนั้นจะเเตกสลายดับไปตลอดการ

จะไม่ไปนรกหรือสวรรค์หรือไปสู่สุขติ

เเต่จะเเตกดับไปถึงได้ชื่อว่าเคียวสีขาวที่ไม่เคยมีเลือดติดเลย

มิเซ:ฟังดูน่ากลัวนะนั่น

เมริม่า:เเน่นอนเขาเป็นผู้ชายที่คนทั้งยมโลกกลัวทั้งนั้นเเหละ

นี่เเล้วนายน่ะไม่เวลามาคิดเรื่องนี้หรอกนะ

เอานี่รับเอกสารนี่ไปดูซะ

มิเซ:มันอะไรน่ะ

เมสึนิ:มิเซลูกเป็นอะไรหรือเปล่าเห็นคุยกับใครตั้งเเต่เมื่อกี้เเล้ว

มิเซ:ไม่มีอะไรครับเเม่

ผมเปิดเอกสารนี่ดูข้อมูลเหมือนจะเป็นข้อมูลนักพนันที่โด่งดังในเรื่องโชคอยู่มากทีเดียว