คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : X
เ้าวันเสาร์ เวลา 7.00 น.
‘พ่อะมุนออไป้านอนะ’ มุนบยอลที่รีบแ่ัวั้แ่เ้า โผล่หน้าเ้ามาบออมินที่นัู่ทีวีอยู่ในัวบ้าน
‘แล้วน้อหละมุน’อมิน หันไปามเสียอลูสาวที่เินเ้ามานั่้า
‘น่าะยัไม่ื่นนะะ
แ่ถ้าื่นแล้วเี๋ยวะามไปมั้ะ’
มุนบยอลนั่ล้าๆพ่อและเอียหัวหนุนไปที่ไหล่ว้าอผู้เป็นพ่อ
‘แม่ีใแน่ๆที่เห็นเราโึ้นนานี้’อมินใ้มือลูบหัวอลูสาวอย่าเอ็นู
‘ั้นมุนไปนะ
พ่ออยาไ้อะไรไหมะเี๋ยวาลับมุนะแวะื้อเ้ามาให้’
มุนบยอลลุึ้นยืนและส่ยิ้มไปให้ผู้เป็นพ่อ
‘ไม่ละวันนี้พ่อะื่ม’อมินหันหน้าไปทาทีวี มุนบยอลเลยไม่ไ้ถามอะไร่อเินออไปที่อรถและับรถู่ใออไปทันที
‘โอ้วเย้ ฮู้วววว เย้ยยยยยย’ ยอนที่อยู่ภายในรถอัวเอำลัสนุสนานับเพลที่เปิ
เธอร้อเพลนสุเสียนเส้นเลือึ้นมาามลำอสีาวยอนำลัเปิอนเสิร์ในรถอเธออนนี้
ไม่มีอะไรสบายไปว่าารเปิเพลให้ัลั่นในรถที่แอร์เย็น่ำ และร้อะโนให้สุเสียไปเลย
ยอนร้อเพลและับรถไปามทา และสายาอเธอ็มอออไปามถนน
‘แอ๊ะ นั้นมันรถอเ็นั้นหนิ’สายาอยอนมอามรถหรูสีำันหนึ่ที่หัเลี้ยวเ้าไปในสถานที่รหัมุมถนน ยอนไม่รอ้าบไฟเลี้ยวอรถ ามรถสีำันนั้นไป
รถอมุนบยอล่อยๆหยุล
พร้อมับัวอเธอที่เินออมาารถและถืออไม้สีาว่อให่ในมือ
มุนบยอลสูมอไม้่อนั้นในมือ
‘อืมหอมั แม่ะอบนะ’ มุนบยอลยิ้มน้อยยิ้มให่ับอไม้่อโในมืออเธอ
‘หืม เ็นั้นะเอาอไม้มาให้สาวที่ไหน’ยอนที่อรถอยู่ไม่ใล้ไม่ไลมุนบยอลเท่าไหร่นั
มอูพร้อมทั้ทำเสียิ๊๊ะในอ ยอน่อยๆเปิประูรถแล้ว้าวาออมา
แ่็้อใเล็น้อยเพราะสถานที่นี้เป็นสถานที่ฝัศพนะสิ
ป้ายอหลุมศพรายล้อมเ็มไปหมสุลูหูลูา
ยอนที่ทำไมมุนบยอลถึยิ้มออมาในสถานที่แบบนี้ ้วยวามที่อยารู้ปนับารอยาเสือเล็ๆอยอน
หล่อนเินามมุนบยอลไปห่าๆเพราะิว่าถ้าามไปใล้ๆมีหวัยัยเ็นั้น้อรู้ัวแน่ๆเลย
มุนบยอลเินมาามทาอสุสานที่มีป้ายหลุมศพหลายๆป้าย
อนเ้าที่ไม่่อยมีนมาแบบนี้แสแสีทออ่อนๆและท้อฟ้าที่สใส สายลมที่พัโยมา
วันนี้เป็นวันที่อาาศีที่สุเลย็ว่าไ้
มุนบยอลหยุเินและยิ้มให้ับป้ายรหน้าอเธอ่อยๆหย่อนัวนั่ลหน้าแผ่นป้ายนั้น
นามิน ื่ออป้ายหลุม
‘สบายีไหมะแม่’ มุนบยอลพูและยิ้มออมาพร้อมวาอไม้่อโไว้ในที่วาอไม้
ใ้มืออเธอับไปที่รูปอผู้หิยิ้มสวยที่ิอยู่รป้ายหลุม
มุนบยอลยิ้มว้านยอนที่นายืนอยู่ไลยัสัเเห็นยิ้มนั้น
มุนบยอลนั่ัสมาธิและพูพึมพำับป้ายหลุมที่เป็นที่ฝัแม่อเธอ
‘หืม ยิ้มนปาะีแล้วแมุ่’ยอนที่ยืนแอบอยู่ร้นไม้ให่ เห็นท่าทีอมุนบยอล็ไ้
‘เฮ้อ แม่ะมุนอยาอแม่ัเลย’ มุนบยอลมอูป้ายหลุมศพอผู้เป็นแม่ สายาเริ่มสั่นอเธอทำให้เธอ้อหันไปมอทาอื่น ถึว่ามันะเป็นแ่ป้ายที่มีื่ออแม่เธอสลัอยู่เธอ็ไม่อยาที่ะให้ป้ายนั้นเห็นหยน้ำาอเธอหรอนะ
‘แล้วมุนะมาหาแม่อีนะะ’ มุนบยอลหันหน้ามามอรูปภาพอแม่และลุึ้นยืน้มหัวเล็น้อยและเินออไปามทา
‘อ้าวแล้วนั้นะไปไหนอีละ’ ยอนที่แอบอยู่หลั้นไม้ยับเท้าามทาที่มุนบยอลเินไปทันที
หิสาวผมสีเทาเินมาที่ท้ายอสวนในสุสาน
มีสระนาย่อมอยู่มี้นไม้ร่มรื่นและมีม้านั่ที่หันหน้าไปที่สระน้ำ มุนบยอลนั่ลที่ม้านั่และมอออไปทาสระน้ำที่มีน้ำพุเป็นสายลอยึ้นมา
สายาที่เหม่อลอยและสั่นเรืออ มุนบยอลส่ผลให้อบาอหิสาวื้นและเริ่มมีน้ำาไหลออมา
น้ำา่อยๆไหลออมาาวา้าๆยามที่มุนบยอล่อยๆหลับาอเธอล
น้ำาไหลอาบแ้มอมุนบยอลทั้สอ้า
หิสาวที่มัะมีสีหน้าเรียบๆนิ่ๆไม่แสอารม์อะไรออมา
แ่อนนี้เธอลับมีน้ำาไหลออมาไม่หยุ
‘หืม นั่ทำอะไรนเียวแบบนั้น
ไม่ลัวหรือไ’
ยอนที่เริ่มนลุึ้นมาบ้าแล้วหลัาที่เินามมุนบยอลมาหยุอยู่รท้ายสวนอสุสาน
ไหล่ที่เริ่มสั่นอมุนบยอลทำให้ยอนมวิ้วทันทีที่เห็นเพราะอนนี้เธอหลบอยู่หลั้นไม้ให่ที่มีอยู่้นเียว ้นที่อยู่ห่าเพียไม่ี่้าวาม้านั่ที่มุนบยอลนั่อยู่
‘หืมม เ็นั้นร้อไห้เหรอ’ ยอนิในใแู่เหมือนว่าวามิอเธออาะันหมุนบยอลไ้ยิน
มุนบยอลที่รับรู้ไ้ว่ามีสายาอใรบานำลัับ้อเธอยู่
เธอรีบปาน้ำาที่อาบแ้มทั้สอ้าทันที
‘ะหลบอยู่รนั้นอีนานไหม’ มุนบยอลที่ใ้มือปาน้ำาอนพูออไป้วยเสียที่สั่นเล็น้อย
‘พูะใรวะ พูะหมาเหรอ’ยอนที่ยืนหลบอยู่หลั้นไม้ิในใ
‘ันไม่ไ้พูับหมาัวไหนหรอนะ’ มุนบยอลหันหน้าไปทา้นไม้ที่อยู่ถัาม้านั่ที่เธอนั่อยู่
‘อะ เอ่อออ เหอะๆ’ ยอนที่่อยๆ้าวออมาาหลั้นไม้เมื่อรู้ว่าัวเอโนับไ้ะแล้ว
็ไ้แ่หัวเราะเสียแห้ๆออมาเพราะไม่ิว่ามุนบยอละรู้ว่าเป็นเธอ
‘ไ เอ่อสวัสีอนเ้านะ’ ยอนพยายามหาทาหลีเลี่ยสายาอมุนบยอล
‘ามันมาทำไม’
มุนบยอลหันหน้าลับไปที่น้ำพุเพราะว่าาอเธอยัแๆเพราะน้ำาที่หยเมื่อี้
‘บ้า ป๊าววว ันไม่ไ้าม
ะือัน ันอ่อมาเยี่ยมลุ’ ยอนิหา้อแ้ัว
‘อืม
ะอะไร็่าอะแหละเรื่ออเธอเถอะ’ มุนบยอลที่พูออไปอย่าไม่ใส่ใอะไรนั
ยอน่อยๆนั่ลบนม้านั่้าๆมุนบยอล
เพราะฟัาน้ำเสียที่ึ้นมูอเ็นนี้แล้วะแอบมาร้อไห้นเียวแน่ๆเลย
‘แล้วเธอรู้ไ้ไอะว่าเป็นัน’ยอนถามำถามเพื่อทำลายวามอึอัและวามเียบล
‘น้ำหอม’มุนบยอลพูออมาแผ่วเบาามเสียอลมที่พัผ่านไป้าๆ
‘หืมนี้น้ำหอมเราลิ่นุนนานั้นเลยเหรอวะ’ ยอนที่ิในใและหันไปมไหล่อัวเอ
‘็ไม่ไุ้นอะไรหนิออะหอม’ยอนิในใ
‘อะเอ่อ แล้วเธอมายะ’
‘พี่มุนนนนนนน โหยหาั้นาน
ออมาทำไมไม่เรียันเลย’เสียอฮามินที่วิ่มาพร้อมับเรียพี่สาวอเธอทำให้ยอนใและลุึ้นยืนทันที
‘อะอ้าว เอ่อสวัสีะ’ ฮามิน้มหัวเล็น้อยเมื่อเห็นว่ามีบานอยู่ับพี่สาวอเธอ
ยอนยิ้มส่ไปให้ฮามิน ที่มอมาอย่าที่เห็นเธอับพี่สาวอยู่้วยัน
‘อะเอ่อ ือันเป็น’
‘ลับันเถอะฮามินอา’ไม่ทันที่ยอนะบอฮามินเพราะเห็นท่าทีที่
็้อถูมุนบยอลพูึ้นและลุึ้นเินออไปทันที
‘อะเอ่อ
ั่นลา่อนนะะพี่สาวนสวย’
ฮามินทีู่เหมือนะับพี่สาวอเธอ
หันมา้มหัวให้อนและรีบวิ่ามพี่สาวอเธอไป
‘อะไรอยัยนั้นันอะ
เี๋ยวีเี๋ยวร้าย’ยอนที่ยืนพูับัวเอเพราะับอารม์อมุนบยอลที่ึ้นๆลๆ
‘นเมื่อี้ใรเหรอพี่
พี่รู้ัป่าวอะ’
ฮามินพูึ้นภายในรถยน์สีำอมุนบยอลที่เปิเพลลอไปเบาๆ
‘็แ่นรู้ัหนะ’ มุนบยอลอบออไป
‘แ่ันว่าันเยเห็นที่ไหนนะ
พี่สาวนนั้นอะ’ ฮามินที่พูออมาพร้อมใ้วามิอน
‘อะ นึออแล้ว
ผู้หินที่พี่ให้ันไปสืบไ ็ว่าอยู่ทำไมุ้นหน้าุ้นาัเลย’
ฮามินที่นึออและหันไปถามมุนบยอล
‘พี่สนิทับพี่สาวนนั้นเหรอ’ ฮามินถามพี่สาวอเธอพร้อมทั้แะถุนมในมือ
‘ไม่รู้สิ ถามทำไมเหรอ’มุนบยอลอบำถามอน้อสาวและบไฟเลี้ยวเ้าไปในุปเปร์มาเ็
‘ันอยาไ้’ ฮามินพูพร้อมหยิบิ้นนมเ้าปา
ันอนบ่อน
ฮามินนริะบอเลย
อนนี้สั้นหน่อยนะะพอีเราิานอะ อบุนที่เ้ามาอ่านนะะ
ฝาิาม่อไป้วยน่ะะะะะะะ
อยาให้เราเพิ่มเิมอะไร็บอไ้เลยนะ หรือใรมีเรื่ออะไรที่ไม่สบายใ็มาระบายับเราไ้นะเรารับฟัทุๆนะ นอาะแ่นิยาย ทำานแล้วเรายัรับปรึษาปัหา้วยนะเออ 5555
ปิท้าย้วยเพลนี้ ที่ะเ้าับู่ moonsun เป็นอย่าี
ความคิดเห็น