คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : INTRO
INTRO
Hanlim Multi Arts School
ใครๆต่างก็ทราบกันถ้วนหน้าว่าวันเปิดเทอมของโรงเรียนฮันลิมมันมีความสำคัญมากแค่ไหน
โดยเฉพาะกับน้องๆปีหนึ่งที่พึ่งเข้าใหม่
นักเรียนปีหนึ่งทั้งหลายต่างกำลังต่อแถวรอคอยกับการที่ต้องออกไป ‘เดินพรมแดง’ ท่ามกลางรุ่นพี่ปีสองและปีสามที่ยืนรายล้อมราวกับแฟนคลับยืนรอศิลปินยังไงยังงั้น
และวันนี้ ฉันก็มีแฟนไซต์ส่วนตัวด้วยนะ
ย้อนกลับไปเมื่อ 30 นาทีก่อน
[ตู๊ดดด ตู๊ดดดดด ฮาโหล]
“เซฮุน! นี่นายอยู่ไหนแล้วห้ะ วันนี้ฉันขอให้นายมาถ่ายภาพให้น้องสาวฉันไม่ใช่หรือไง!?”
[อือๆ รู้แล้วหน่า กำลังไปอยู่นี่ไง / เซฮุน จะออกจากบ้านรึยัง ป๊าจะไปแล้วนะ! / คร๊าบ ม๊า รอแปปดิ กินขนมปังอยู่]
“ไหนนายบอกว่ากำลังออกไง!”
[ก็นี่ไง กำลังจะออกจากบ้าน ไม่เห็นต้องรีบเลย บ้านฉันก็อยู่แค่นี้เอง -.-]
ไม่ต้องเห็นหน้าฉันก็สามารถรับรู้ได้ว่าพี่เซฮุนกำลังทำหน้ายังไงตอนคุยอยู่กับเจ๊รีนพี่สาวฉัน
“รีบมานะ! ไม่งั้นฉันจะหักร่างนายเป็นสองท่อนเลย!!”
ตี๊ด!
“โอ๋ เจ๊รีนของน้องง ใจเย็นสิ เดี๋ยวพี่เซฮุนเค้าก็มาแหละ”
“จะไม่ให้อารมณ์เสียได้ไงอะ ก็บอกแล้วว่าวันนี้ให้มาเช้าๆก็ไม่ฟัง”
“เอาหน่า แค่ไม่มีรูป ไม่เป็นไรหรอกก”
“ไม่ได้นะ! ยังไงน้องสาวพี่ก็ต้องมีรูปสวยๆไปติดในบ้าน!”
โอเคๆ ไม่เถียงกับเจ๊ละ เถียงยังไงก็แพ้ TT
“เฮ้อออ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ ปะ เยริ ไปรอกับเพื่อนๆตรงนั้นนะ พี่จะรออยู่ตรงนี้ หลังจบพิธีก็เดินมาหาพี่ตรงนี้นะ”
“โอเคค่าาา”
หลังจากนั้นฉันก็แยกจากพี่ไอรีน พี่สาวที่รักของฉัน ก่อนจะมารวมตัวอยู่กับเพื่อนๆที่ฉันยังไม่รู้จักซักคน
ก็แน่สิ เด็กใหม่กันหมดนี่นา
กลับมาที่ปัจจุบัน
พิธีกรประจำงานกำลังอภิปรายเกี่ยวกับประวัติโรงเรียน จนถึงช่วงแนะนำเด็กใหม่ ซึ่งนักเรียนชั้นปีหนึ่ง รวมทั้งฉันด้วย ต้องออกไปเดินพรมแดง เพื่อเป็นการต้อนรับน้องใหม่
แอบตื่นเต้นแฮะ
คนแรกออกไปแล้ว
คนต่อไป
แล้วก็คนต่อไป
“คนต่อไป ขอเชิญ นักเรียนคิม เยริม ชั้นปีหนึ่ง ห้อง 7!”
ถึงเวลาแล้วสินะ…
ฉันก้าวออกไปบนพรมสีแดงสด ก่อนจะพบกับสายตาหลายร้อยคนที่กำลังมองมาที่ฉันเป็นตาเดียว
ฉันพยายามยกขาเดินก้าวไปตามทางสีแดงเพื่อให้ถึงจุดหมายเร็วๆ โดยพยายามที่จะไม่มองหน้าใคร แต่ก็ไม่ลืมที่จะมองหาเจ๊ไอรีนพี่สาวของฉัน
อ้ะ! นั่นไง ถึงฉันจะมองเห็นเจ็รีนไม่ชัดมากเพราะพี่สาวฉันตัวเล็กกระจี๊ดริด แต่ก็พอที่จะเห็นหัวโผล่ขึ้นมา บวกกับออร่าความงามของพี่เบชูของฉัน
เจ๊รีนยกมือขึ้นมาเหนือหัวก่อนจะชี้ไปที่คนที่ยืนอยู่ข้างๆที่กำลังถือกล้องตัวใหญ่มหึมาอยู่
เอ๊ะ นั่นไม่ใช่พี่ฮุนนี่นา
ถึงแม้ฉันจะไม่ค่อยได้เจอกับพี่ฮุนมากนัก แต่รูปภาพในอินสตราแกรมที่เขาลงทั้งหลาย(ฉันกดฟอลพี่เค้านะ ไม่อยากบอกว่าพี่เค้าก็ฟอลฉันกลับเหมือนกันนะ)ทำให้ฉันพอจะมองออกว่านั่นไม่ใช่พี่ฮุนแน่ๆ
และที่สำคัญ พี่ฮุนหูไม่กาง
ฉันหันไปมองที่เลนส์ใหญ่ก่อนจะยิ้มเล็กๆให้เพราะไม่กล้ายิ้มกว้าง
กลัวเค้าไม่ได้มาถ่ายรูปเราเดี๋ยวจะหน้าแตก -.,-
แต่ทันใดนั้นพี่ตากล้องก็ชะโงกหัวออกมาจากตัวกล้องเผยให้เห็นใบหน้าที่......
เฮ้ย….หล่อ
พี่ตากล้องพยายามส่งสัญญาณให้ฉันที่กำลังจะเดินผ่านในไม่ช้าฉีกยิ้มกว้างให้กับกล้องเขา แต่ มัน......
….//////////////// เขินอ้ะ
ฉันมองหน้าพี่หล่อ(?) ที่กำลังยิ้มมาทางฉันตลอดเวลา ถึงแม้ฉันจะรู้ว่าเค้าไม่ได้มีเจตนามาชงมาชอบฉันหรอก แต่ว่ามันก็สามารถทำให้ฉันเขินได้เต็มสตรีมจนไม่กล้าหันไม่มองเลนส์กล้องเค้า
และ ในที่สุด
ฉันก็ก้มหน้างุดๆเดินผ่านหน้าพี่เค้าไปอย่างช่วยไม่ได้ TT
แง๊ คิม เยริมคงไม่ได้ทำตัวโก๊ะๆออกไปใช่ไหมมมม TT/////
-------
ฝาก tag เรื่องหน่อยน้า #theyoungchanri ไรต์อยากเขาไปส่องจังงง
จำลองภาพตอนน้าน้องเยเห็นหน้าพี่ชานคนหล่อ
หล่อถึงกับอ้าปากค้างเลยจร้าา
พี่ชานก็ไม่เห็นจะหล่อมากเท่าไหร่ (หราาาาาา!!!)
PS. HAPPY BIRTHDAY TO ONE OF THE BEST LEADER " BAE JUHYUN'
ความคิดเห็น