ลำดับตอนที่ #6
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #6 : บุกรุก
ตอนที่ ๖ บุกรุก
เช้าวันหยุดแบบนี้ผมหล่ะเบื่อชะมัด เดี๋ยวนี้ผมคิดวิธีการจะไปต่อกร
กะเอวิลไม่ได้เลย
"ตีหน้าเบื่อแต่เช้าเลยนะดาร์ก" ลุคกี้พูดแล้วทำหน้ากวนประสาท
"ก็ใช่หน่ะสิ เป็นพระเจ้านี้มันงานยุ่งจริงๆเลยนะ"
"หึหึ เริ่มเบื่อเดธโน้ตแล้วรึ"
"เปล่า แต่ชั้นเซ็งกะไอ้นี้หน่ะสิ" ผมพูดแล้วหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมา
"คิลเลอร์ VS เอวิล ฮ่าๆๆๆ นายขึ้นหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์ด้วยนะดาร์ก"
"ชั้นเริ่มดังแล้วนะสิลุคกี้"ผมพูดเชิงประชด แต่มันก็จริงนะ ผมดังใหญ่แล้วหล่ะตอนนี้
ยิ่งในนิตยสารบางฉบับก็มีแต่เรื่องของคิลเลอร์กับเอวิลกันทั้งนั้น
กองสืบสวน FBI
"เมื่อสักครู่ ได้รับรายงานจากเอวิลว่า คิลเลอร์สามารถควบคุมเวลาการตายได้ แต่
ยังไม่ทราบแน่ชัดว่า คิลเลอร์สามารถควบคุมพฤติกรรมก่อนตายได้หรือไม่ ถ้ามีอะไร
เพิ่มเติมเอวิลจะติดต่อมาภายหลังครับ" ชายนิรนามในชุดคลุมตัวสีดำนามแฝงว่า วา
ตาริ กล่าวกับ FBI
"ขอบคุณ วาตาริ มีอะไรอีกหรือเปล่า" หัวหน้า FBI ถามเมื่อเห็นว่า วาตาริยังไม่ปิด
โน้ตบุ๊ค
"เอ่อ เอวิลฝากบอกมาว่า ให้ FBI ติดตั้งกล้องภายในบ้านเขตลอสแองเจลิสทั้งหมด
เพื่อตามหาคิลเลอร์ได้ง่ายขึ้นครับ"
"บ้าน่า ทำแบบนั้นมันผิดกฏหมายนา"
"เอวิลรู้เรื่องนั้ดีครับ ถึงมันจะมีเปอร์เซ็นต์ในการเจอตัวคิลเลอร์อยู่ที่ 10% ก็ตาม"
"แต่ถ้ามันไม่สำเร็จหล่ะก็เราทุกคนที่ทำแผนการนี้ติดคุกโทษประหารแน่"
ผมกลับมาถึงบ้านในตอนเย็น เมื่อผมกำลังจะเปิดประตูห้องก็
ส้งเกตเห็นไส้ดินสอที่เมื่อเช้าผมเสียบเข้าไประหว่างประตูกับผนัง หักลงมาอยู่ที่พื้น
แสดงว่าต้องมีใครมาเปิดประตูห้องผม ตั้งแต่ผมก้าวเข้ามาในห้องก็รู้สึกแปลกๆ ผม
ว่าห้องผมต้องโดนติดตั้งกล้องวงจรปิดไม่ก็เครื่องดักฟัง
"นี่..ดาร์กนายไม่คิดจะเขียนชื่อลงไปในโน้ตมั่งเรอะ"
"..."
"ดาร์ก นายฟังที่ชั้นพูดอยู่รึเปล่าหน่ะ"
หยุดพูดซะทีเหอะลุคกี้ แต่ทำไมต้องมาติดกล้องในห้องผมด้วยเนี่ยผมไม่ได้มาแข่ง
AF นะ ผมจะเสียท่ามันคราวนี่รึเปล่า ไม่หรอก คราวนี้ผมต้องชนะ งั้นตอนนี้ผมต้อง
วางมาดเป็นเด็กเรียนเตรียมเอ็นท์
ผมอ่านหนังสือได้สักพักผมรู้สึดอึดอึชัดที่มีคนมาคอยจ้องมอง ผมว่าออกไปข้าง
นอกดีกว่า
"มีอะไรรึเปล่าดาร์ก"ลุคกี้ตั้งแต่ผมก้าวพ้นประตูบ้านออกมา
"ห้องชั้นถูกติดกล้องไม่ก็เครื่องดักฟัง หรืออาจจะติดทั้งสองอย่าง"
"จริงสิดาร์ก"เจ้ายมฑูตถามคำถามงี่เง่า ผมโกหกแล้วได้ถ้วยมั้ง
"อืม ตอนนี้ชั้นนึกอะไรดีๆออกแล้วหล่ะลุคกี้"
ผมพูดแล้วเดินเข้าไปในร้านค้าแห่งหนึ่ง เพราะมันก็ดีกว่าอยู่บ้านหล่ะน่า ผมหาซื้อ
อุปการณ์ที่จำเป็น เดี๋ยวก็รู้ว่าผมจะซื้ออะไร
เช้าวันหยุดแบบนี้ผมหล่ะเบื่อชะมัด เดี๋ยวนี้ผมคิดวิธีการจะไปต่อกร
กะเอวิลไม่ได้เลย
"ตีหน้าเบื่อแต่เช้าเลยนะดาร์ก" ลุคกี้พูดแล้วทำหน้ากวนประสาท
"ก็ใช่หน่ะสิ เป็นพระเจ้านี้มันงานยุ่งจริงๆเลยนะ"
"หึหึ เริ่มเบื่อเดธโน้ตแล้วรึ"
"เปล่า แต่ชั้นเซ็งกะไอ้นี้หน่ะสิ" ผมพูดแล้วหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมา
"คิลเลอร์ VS เอวิล ฮ่าๆๆๆ นายขึ้นหน้าหนึ่งหนังสือพิมพ์ด้วยนะดาร์ก"
"ชั้นเริ่มดังแล้วนะสิลุคกี้"ผมพูดเชิงประชด แต่มันก็จริงนะ ผมดังใหญ่แล้วหล่ะตอนนี้
ยิ่งในนิตยสารบางฉบับก็มีแต่เรื่องของคิลเลอร์กับเอวิลกันทั้งนั้น
กองสืบสวน FBI
"เมื่อสักครู่ ได้รับรายงานจากเอวิลว่า คิลเลอร์สามารถควบคุมเวลาการตายได้ แต่
ยังไม่ทราบแน่ชัดว่า คิลเลอร์สามารถควบคุมพฤติกรรมก่อนตายได้หรือไม่ ถ้ามีอะไร
เพิ่มเติมเอวิลจะติดต่อมาภายหลังครับ" ชายนิรนามในชุดคลุมตัวสีดำนามแฝงว่า วา
ตาริ กล่าวกับ FBI
"ขอบคุณ วาตาริ มีอะไรอีกหรือเปล่า" หัวหน้า FBI ถามเมื่อเห็นว่า วาตาริยังไม่ปิด
โน้ตบุ๊ค
"เอ่อ เอวิลฝากบอกมาว่า ให้ FBI ติดตั้งกล้องภายในบ้านเขตลอสแองเจลิสทั้งหมด
เพื่อตามหาคิลเลอร์ได้ง่ายขึ้นครับ"
"บ้าน่า ทำแบบนั้นมันผิดกฏหมายนา"
"เอวิลรู้เรื่องนั้ดีครับ ถึงมันจะมีเปอร์เซ็นต์ในการเจอตัวคิลเลอร์อยู่ที่ 10% ก็ตาม"
"แต่ถ้ามันไม่สำเร็จหล่ะก็เราทุกคนที่ทำแผนการนี้ติดคุกโทษประหารแน่"
ผมกลับมาถึงบ้านในตอนเย็น เมื่อผมกำลังจะเปิดประตูห้องก็
ส้งเกตเห็นไส้ดินสอที่เมื่อเช้าผมเสียบเข้าไประหว่างประตูกับผนัง หักลงมาอยู่ที่พื้น
แสดงว่าต้องมีใครมาเปิดประตูห้องผม ตั้งแต่ผมก้าวเข้ามาในห้องก็รู้สึกแปลกๆ ผม
ว่าห้องผมต้องโดนติดตั้งกล้องวงจรปิดไม่ก็เครื่องดักฟัง
"นี่..ดาร์กนายไม่คิดจะเขียนชื่อลงไปในโน้ตมั่งเรอะ"
"..."
"ดาร์ก นายฟังที่ชั้นพูดอยู่รึเปล่าหน่ะ"
หยุดพูดซะทีเหอะลุคกี้ แต่ทำไมต้องมาติดกล้องในห้องผมด้วยเนี่ยผมไม่ได้มาแข่ง
AF นะ ผมจะเสียท่ามันคราวนี่รึเปล่า ไม่หรอก คราวนี้ผมต้องชนะ งั้นตอนนี้ผมต้อง
วางมาดเป็นเด็กเรียนเตรียมเอ็นท์
ผมอ่านหนังสือได้สักพักผมรู้สึดอึดอึชัดที่มีคนมาคอยจ้องมอง ผมว่าออกไปข้าง
นอกดีกว่า
"มีอะไรรึเปล่าดาร์ก"ลุคกี้ตั้งแต่ผมก้าวพ้นประตูบ้านออกมา
"ห้องชั้นถูกติดกล้องไม่ก็เครื่องดักฟัง หรืออาจจะติดทั้งสองอย่าง"
"จริงสิดาร์ก"เจ้ายมฑูตถามคำถามงี่เง่า ผมโกหกแล้วได้ถ้วยมั้ง
"อืม ตอนนี้ชั้นนึกอะไรดีๆออกแล้วหล่ะลุคกี้"
ผมพูดแล้วเดินเข้าไปในร้านค้าแห่งหนึ่ง เพราะมันก็ดีกว่าอยู่บ้านหล่ะน่า ผมหาซื้อ
อุปการณ์ที่จำเป็น เดี๋ยวก็รู้ว่าผมจะซื้ออะไร
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น