ลำดับตอนที่ #8
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : รักนี้ตลอดกาล :: ฉันจะต้องบอกนายให้ได้ คิบอม
อนนี่สำหรับมันเศร้านะ แ่ไม่รู้ว่าทุนะเศ้ราันไหมอ่า
ร้อนอาหารแห่หนึ่ ลารุโล
“เฮรับเป็นไรหรอเปล่า” ฮยอแถามึ้น
“เอ่อ...ฮยอ ะ...ันว่าวันนี้ัน เอ่อ ัน”ผมพูะุะั
“ไรอ่าเฮ มีไรบอเราไ้ลืมแล้วหรอ ถ้ามีอะไรให้ปรึษาันเป็นนแร ันะอยู่้านาย”ฮยอพูออมา
“เอ่อ ฮยอันว่าันะบอรัิบอม”ผมพูออมาในที่สุ
“เฮ นายิีแล้วหรอ แล้วถ้าิบอมเ้า”ฮยอพู้วยวามเป็นห่ว
“ันิีแล้วฮยอ ันิีแล้ว ไม่ว่าะเป็นไ ันะลอูัรั้น่ะ” ผมพูึ้น ไม่ว่าำอบะเป็นยัไ หรือิบอมะเียัน ็ไม่เป็นไร
“อืมไม่ว่าิบอมะอบอย่าไรับนาย ันะอยู่ับนายนะเฮ”ฮยอพู
หลัาานลอเสร็
ทั้ 6 น ิบอม โอารา เฮ ฮยอแ ยู อมิน เินทาลับ
“เอ่อเฮ ันับยูเราลับ่อนนะไว้เอัน”อมินพูึ้น
ัน้อบอให้ไ้ ้อบอ
“เอ่อ บอมมี่ันมีเรื่อะบอ”ผมื่นเ้นั
“๋อพรุ่นี้ไ้ไหม ันะไปส่โอารา่อน”ิบอมอบมา
“แปป 5 นาทีเอนะ อเวลาให้ันันินะ”อเวลาให้ันหน่อยนะ ิบอมอเวลาให้ันันิ
“อืม มีไรหรอ๋อ””ิบอมพูออมา
“บอม ะ...ันรันาย ันรู้ว่านายไม่ไ้ิแบบเี๋ยวับัน ันรู้ว่านายไม่ไ้อบเพศเียวัน แ่ันอย่าบอับนาย ันรันายมาลอ 10 ว่าปี ันมีวามสุที่นาย่อยอยู่้าัน ไม่ว่าันะเป็นยัไ นันิไปเอว่านาย็รัันถึไ้สัาว่าะูแลัน”พูออไปแล้ว พูแล้ว โล่อไปเลยทีเียว
“ระ...ไรนะ นายบอว่าไรนะเฮ เราเป็นเพื่อนสนิทันนะ แล้วนาย็รู้ว่าันไม่อบเพศเียวัน ทำไมนาย ทำไม ันไม่ิว่านายะเป็นนเป็นนี่เฮ ่อไปนี่นายไม่้อมายุ่ับันอี วามเป็นเพื่อนอเราบันแ่ ันเสียายวามเป็นผู้ายอนายริ เฮ โว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย ทำไม้อเอเรื่อพวนี่้วยยยยยยยยยย ำไว้เลย ันเียนาย ำไว้ ันเียนาย ลี เฮ”ิบอมพู้วยวามโมโหสุ ๆ
“ทำไมแ่ันรันายมันผิมาเลยหรอ ผิหรอิบอม นายเห็นันเป็นไรารที่ันรันายิบอม อถามหน่อย อื้อ...อื้ม... ันมันไม่ีรไหน ันมันไม่ีว่าโอารารไริบอมไม่ีรไหน”ผมร้อไห้ออมาโยไม่อายโอาราและฮยอแ ั้แ่เ้ารู้ัับเฮมาเ้าไม่เยเห็นน้ำาอเฮเลย ไม่เย ะใ่มารยาน่ะสิ
“หิหิ นายน่ะมันไม่มีีเลยรู้ไว้ะเฮ นายไม่เยไม่ีในสายาันเลย โอาราเ้าีว่านายทุอย่า ส่วนนายไม่้อเอาัวเอมาเปรียบเทียบับโอารา ันรัโอารา ส่วนนายน่ะ ันเียั้แ่ นายบอรัแล้ว เป็นเพื่อนี ๆ ไม่อบ ป็นผู้ายี ๆ ไม่อบหรือไหาาาาา”ิบอมระเบิอารมืออมา
“ิบอม่ะ พอเถอะ่ะ อาราอร้อเถอะ่ะ”โอาราอร้อิบอม (พิมพ์มาั้นาน เพื่ะออโล่)
“ิบอมถ้านายทำไรเฮ ันะ่อยนาย เพราะันสัาับเฮไว้”ฮยอพูึ้นหลัาูมานาน
“ทำไมนายเ้านี่หรอ เอาไปเลย ันไม่้อาร สัา สัาไร นายไปทำสัาันอนไหนหา เฮ หรือแอบไปมีไรัน ถึไ้สัาันหา พวนายนี่มัน”ิบอมพูอย่าูถู
“ันไม่อยทำไรเฮแม้ันิ ที่ันสัา ันสัาว่า ะปป้อเฮ ไม่ยอมใรน่าไหนมาทำให้เฮ้อร้อไห้น้ำาอี เฮเสียน้ำาให้นายมามาพอแล้วนะิบอม ันไม่ยอมอีแล้ว”ฮยอพู้วยวามโมโห
“หรอ อให้มันรินะที่ไม่มีไรันน่ะ หิหิ เหมาะันนิ”ิบอมพูยั่วโมโห ฮยอ
“ิบอมนายะูถูเฮมาไปแล้วนะ”ฮยอพูแล้วะไป่อยิบอม
“ฮยอ อย่านะ อย่าทำไริบอมนะอื้อ...อื้ออย่า อร้อ”ผมพูทั้น้ำา แทนที่น้ำาะหยุ แ่ลับไหลหนัว่าเิม
“ทำไมเฮ ให้มัน่อยมาสิ มัน่อยมา ัน็่อยลับ นายอย่าินะเฮว่า ันนะะสสารนาย”ิบอมพูแล้ไม่มอหน้าอเฮแม้แ่นิ
“อื้อ..ิบอม นายเยเห็น้อีอันบ้าไหม ัน อื้ม... ันอยู่้านายมาลอ นายเยสัาว่าะไม่ทำให้ันเสียใไม่ใ่หรอ”ผมพูออไปทั้น้ำา
“สัาหรอ หิหิ นายริัลับมัน้วยหรอ ลีเฮ ใ่ันเยสัา แ่ำสัานั้นน่ะ ันไ้มอบให้โอาราไปแล้ว ไม่ว่าอะไระเิึ้นันะูแล อารา ้วยีวิอันำไว้ เฮ” ิอมพูบ็เินาไป แ่ยัไม่ทันเิน
“ิบอม ผั๋วว.....” ฮยอแเรียื่อิบอม แล้วเินไป่อยหน้า ทำให้เฮถึับะลึ่ ับสิ่ที่ฮยอแทำ เพราะเ้าไม่ิฮยอะล้าทำ เห็นเป็นนเียบ ๆ
ิบอมนอนอับพื้น
“ิบอมเป็นไรไหม” โอาราถาม้วยวามเป็นห่ว ันผิใ่ที่ว่าเป็นนลาระหว่า สอน แ่ันรัิบอม ันะไม่ยอมยิบอมให้ใร โยเพาะนอย่า ลีเฮ
“ิบอม อื้อ.... เป็นอย่าไบ้า เ็บมาไหม ฮื้อ ฮะ ฮยิแนาย่อยิบอมทำไม ่อยทำไม”เฮพู แล้วเินไปทุบที่อว้าอฮยอแ
“เฮ นายะว่าไรัน็ไ้ ะทุบีันยัไ็ไ้ แ่ะ ันะไม่ทนอี่อไปแล้วนะ ไม่ว่านายะทำยัไับัน แ่ออย่าเียวนะเฮ ออย่าอย่าเียัน็พอ ันทนไม่ไ้นะ ถ้านายเียัน” ฮยอพูบ็ึเฮมาอ
“หิหิ เพราะนายรัเ้านี่นิเอ ไม่น่า ปป้อันริ เฮำไว้เ้าฮยอแ ไม่ริัับนาย พอถึวันนั้น ถ้านายะ่าัวาย็ไม่มีใรสนในาย” ิบอมยื่นึ้น
“ถ้าันาย ถ้าันายริ ๆ ิบอมันอไรหน่อยไ้ไหม”ผมพู ถึผมายนาย็ม่เสียใใ่ไหมิบอม
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น