คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #9 : Love's Twin : : Chapters 8[KrisSic]
“ฉันจองเจสสิก้าลูกสาวคนเดียวของบ้าน ฉันถูกเลี้ยงมาอย่างดี ไม่มีสิ่งไหนที่ฉันต้องการแล้วฉันจะไม่ได้ อาจจะเป็นเพราะฉันเป็นลูกคนเดียว และคุณพ่อก็เลี้ยงฉันแค่คนเดียว คุณแม่เสียชีวิตไปตั้งแต่ฉันอายุ 3 ขวบ ชีวิตฉันเคยถูกตามใจมาตลอด แต่ว่าตั้งแต่เจอเขา ..ฉันก็โดนขัดใจไปซะหมดทุกอย่าง เช๊อะ! ฉันเกลียดนาย ไอ้บ้าคริส”
“ผมคริส พี่ชายและเป็นหัวหน้าครอบครัว ผมอยู่กับน้องสาวแค่ 2 คน พ่อแม่ของพวกเราเสียไปแล้ว ผมเป็นคนไม่ค่อยพูด ใครๆก็บอกว่าผมเย็นชา ผมทำงานเป็นบอดี้การ์ด อาจจะเป็นเพราะศิลปะการป้องกันตัวของผมเรียกได้ว่าขั้นเทพล่ะมั้ง ผมก็เลยเลือกทำงานด้านนี้ ผมดูแลคนมาหลายคนและผ่านไปด้วยดีทุกราย แต่เมื่อมาเจอกับเธอ คุณหนูขี้วีนจอมเอาแต่ใจ อะไรๆก็ดูยุ่งวุ่นวายไปหมด ..หัดอยู่นิ่งๆบ้างจะได้ไหม จองเจสสิก้า”
Chapters 8
“อ๊ายยยยยยยยยย ทะเล >,,,<”
ทันทีที่รถจอดเจสสิก้าก็วิ่งลงจากรถก่อนจะกระโดดโลดเต้นท่ามกลางหาดทรายสะอาดตาที่เป็นเกาะส่วนตัวของครอบครัวเธอ กว่าจะอ้อนวอนแกมขู่บังคับให้อีตาคริสพามามันไม่ง่ายเลยนี่
“นี่นาย มาเล่นน้ำกันไหม”
“ไม่ครับ เชิญคุณหนูตามสบาย”
“ชิ วันๆดีแต่ปั้นหน้าเก๊กหล่อ คิดว่าหล่อมากนักรึไง”
ปากก็พูดไปงั้นแต่ต้องยอมรับเลยว่าผู้ชายคนนี้เป็นคนที่หล่อจริงๆ แม้เขาจะสวมเพียงเสื้อยืดสีดำและกางเกงยีนส์ธรรมดาๆ แต่ก็ยังหล่อมาก หน้าตานิ่งๆนั่นยิ่งมองยิ่งหลง แต่คงไม่ใช่กับจองเจสสิก้าหรอก
“ผมจะเอากระเป๋าไปเก็บในบ้าน”คริสพูดสั้นๆก่อนจะคว้ากระเป๋าทั้ง 4 ใบของเจสสิก้ามาถือแล้วเดินเข้าไปภายในตัวบ้านหลังเล็ก
แม้จะบอกว่ามาแค่ 3 วันแต่ดูเหมือนเจสสิก้าจะเอาเสื้อผ้ามาหมดตู้ ดูจากกระเป๋าแล้วน่ะนะ ..คริสเปิดประตูบ้านเข้าไปก่อนจะเจอกับหญิงวัยกลางคนที่ยืนยิ้มต้อนรับอยู่ภายในบ้าน
“สวัสดีค่ะ ป้าคือคนดูแลบ้านหลังนี้ค่ะ”เธอพูดก่อนจะช่วยหยิบกระเป๋าในมือคริส “คุณคงเป็นบอดี้การ์ดคนใหม่ของคุณหนูใช่ไหมคะ”
“ครับ”
“ดูแลคุณหนูคงเหนื่อยน่าดู”เธอพูดก่อนจะมองออกไปด้านนอกเห็นว่าเจสสิก้ากำลังเริงร่าอยู่กับทะเลด้านนอก “ไม่มีบอดี้การ์ดคนไหนอยู่กับคุณหนูได้เกิน 1 อาทิตย์หรอกค่ะ”
“แต่ผมก็อยู่มา 3 อาทิตย์แล้วนะครับ”คริสพูดก่อนจะผลักประตูห้องด้านล่างเข้าไป “ห้องนี้?”
“ห้องนี้เป็นห้องนอนของคุณค่ะ เอากระเป๋าคุณหนูมาค่ะ เดี๋ยวป้าเอาไปเก็บที่ห้องคุณหนูเอง”
“ไหวเหรอครับ มันมีตั้ง 4 ใบ”
“สบายมากค่ะ”
คริสส่งกระเป๋าทั้ง 4 ใบของเจสสิก้าให้เธอก่อนจะเข้าไปในห้อง “ก็เอาแต่ใจขนาดนี้ใครจะไปทนอยู่กับเธอนานๆได้กัน”
“ไม่!!! ฉันอยากกินปู ยังไงคืนนี้ก็ต้องกินปู”
“คุณหนูคะ แต่ในบ้านไม่มีเสบียงอาหารไว้เลยนะคะ”
“แล้วทำไมไม่รู้จักเตรียมไว้ล่ะ”เจสสิก้าพูดก่อนจะเท้าเอว “ไม่รู้ล่ะ ยังไงคืนนี้ฉันก็ต้องได้กินปู มาทะเลก็ต้องกินปูสิ”
“อย่าเรื่องมากได้ไหมคุณหนู ก็คุณป้าเขาบอกว่าไม่มีไง”คริสพูดก่อนจะยืนพิงเสาแล้วจ้องไปที่เจสสิก้าที่ยังคงเอาแต่ใจเหมือนเด็ก
“ก็ฉันจะกิน ถ้าไม่มีก็ไปซื้อสิ มยองจา ฉันอยากกินปู ได้ยินไหม ว่าอยากกินปู”
มยองจาหรือหญิงวัยกลางก้มหน้ารับก่อนจะยิ้มบางๆให้คุณหนูของเธอ “ค่ะ เดี๋ยวป้าจะออกไปซื้อมาให้”
“ไม่ต้องครับ”คริสพูดก่อนจะเดินมาใกล้เจสสิก้า แล้วจ้องเธออย่างดุๆ
“อะ อะไร มองแบบนี้หมายความว่าไง”
“ตอนนี้ที่นี่ไม่มีปู มีแต่จาจังมยอน”คริสพูดเสียงเรียบก่อนจะเอามือเท้าโต๊ะแล้วจ้องเจสสิก้าไม่วางตา “ถ้าอยากกินปูไว้พรุ่งนี้ค่อยกิน วันนี้คุณหนูต้องกินแต่จาจังมยอน เข้าใจไหม ..ครับ”
“ตะ แต่”
“เข้าใจไหมครับ”
“แต่ฉันจะกิน ..เออๆๆๆ จาจังมยอนก็ได้”เจสสิก้าพูดอย่างยอมแพ้เมื่อเห็นสายตาของคริสที่จ้องเธอ เกิดไอ้บ้านี่คิดทำอะไรแผลงๆขึ้นมาอีก เธอจะทำยังไงล่ะ ใครจะไปกล้าขัดใจกัน
คุณพ่อนะคุณพ่อ ไปขุดเจอไอ้หมอนี่มาจากไหนกันเนี่ย ขัดใจไปซะทุกอย่างจริงๆเลย
“โอย ทำไมต้องปลุกฉันตั้งแต่เช้าขนาดนี้ด้วย”
“...”
“ฉันง่วงๆๆๆๆๆๆ ฉันง่วงจะตายอยู่แล้วนะ”
“...”
“นี่มันเพิ่งจะ 6 โมงเช้าด้วยซ้ำ จะรีบปลุกทำไม ฉันง่วง ฉันเหนื่อย เข้าใจไหม”
“เลิกบ่นสิ เผื่อว่าคุณหนูจะหายเหนื่อย”คริสพูดก่อนจะหันไปมองเจสสิก้า “แล้วถ้าง่วง นอนไปสิ ถึงแล้วผมจะปลุก”
“นายจะพาฉันไปไหน นี่! จะพาฉันไปขายเหรอ”
“ขายน่ะเหรอ ได้ไม่พอกินหรอก”คริสพูดก่อนจะยิ้มมุมปาก “ก็เมื่อวานบอกว่าอยากกินปูไม่ใช่เหรอ”
“ใช่ แล้วไง”เจสสิก้าพูดก่อนจะย่นจมูกอย่างขัดใจ คนกำลังนอนหลับสบายอยู่ๆก็ไปปลุกแล้วก็ลากมาที่รถแบบนี้ คิดจะทำอะไรของเขา
“ก็จะพาไปซื้อปูมาไง”
“ย๊า ให้มยองจาไปซื้อก็ได้ ทำไมต้องปลุกฉันด้วยฮะไอ้บ้า ไอ้งี่เง่า”
“หัดทำอะไรด้วยตัวเองบ้าง”คริสพูดก่อนจะดันเจสสิก้าให้เอนพิงเบาะ “นอนซะ ถ้าถึงแล้วผมจะปลุก”
“อะ อะไรล่ะ”เจสสิก้าพูดตะกุกตะกักก่อนจะหลบสายตาคริสเมื่อจู่ๆเขาก็พูดเสียงอ่อนโยนก่อนจะดันตัวเธอให้นอนลงอีก “รู้สึกผิดแล้วใช่ไหมล่ะที่ปลุกฉันขึ้นมาแต่เช้าน่ะ”
“เปล่า”
“...”
“รำคาญน่ะ ถ้าคุณหนูหลับเผื่อในรถมันจะเงียบขึ้นบ้าง”
“!!!”
“ค่อยยังชั่วขึ้นเยอะเลย”
“ยะ ย๊า!!!! ไอ้บ้าคริส”
“นี่! นายเห็นตอนที่เขาจับปูสดๆขึ้นมาไหม เล่นเอาซะฉันไม่อยากกินมันเลยล่ะ”
“แล้วซื้อมาทำไมเยอะแยะ”
“ก็อยากกินนี่”เจสสิก้าพูดก่อนจะวิ่งเล่นไปทั่ว
ดูเหมือนตลาดสดจะเป็นอะไรที่น่าตื่นตาตื่นใจสำหรับเธอมาก คริสมองตามเจสสิก้าก่อนจะลอบยิ้มบางๆเมื่อเห็นรอยยิ้มสดใสของเจสสิก้าที่เห็นได้ไม่บ่อยนัก อาจจะเป็นเพราะเวลาปกติคุณหนูคนนี้มักจะชอบปั้นหน้านิ่ง เชิดๆตามแบบฉบับคนเอาแต่ใจ
แต่รอยยิ้มสดใสแบบนี้เขาเพิ่งจะเคยเห็น
“คริส มานี่สิๆ ฉันอยากกินอันนี้ด้วย”
เจสสิก้ากวักมือเรียกคริสก่อนจะขมวดคิ้วอย่างขัดใจเพราะเขาเดินช้าเหลือเกิน “รีบมาเซ่”
“กำลังงรีบอยู่ครับ ของเต็มมือซะขนาดนี้”คริสพูดก่อนจะพยายามรีบเดินไปหาคุณหนูของเขา
“โอ๊ย ช้าชะมัด เร็วๆๆๆๆ”เจสสิก้าตะโกนเรียกคริสก่อนจะเดินไปหาเขา “นายนี่เดินช้าอย่างกับเต่า ต้องให้ฉะ ..กรี๊ดดดด”
“คุณหนู!!!!!!!!!!”
คริสปล่อยของในมือก่อนจะวิ่งไปตรงหน้าด้วยความเร็วเมื่อเจสสิก้าเหยียบอะไรบางอย่างจนลื่นและกำลังจะล้มลงไป เขาเอาแขนแข็งแรงของตัวเองโอบรอบตัวเธอไว้ได้ทันก่อนที่เธอจะล้ม
“เป็นอะไรไหมครับคุณหนู”
“คริส เอ่อ .. O//O ฉะ ฉันไม่เป็นไร”
“-////- เอ่อ”คริสพูดก่อนจะดึงเจสสิก้าให้ยืนขึ้นเหมือนเดิม “ไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว ของหล่นหมดเลย สงสัยต้องไปซื้อใหม่”
“มะ ไม่ต้อง -////- เอาเท่าที่เหลือนั่นแหละ ฉันอยากกลับบ้านแล้ว”
พูดจบเจสสิก้าก็เดินออกไปก่อน คริสเดินกลับไปเก็บของก่อนจะถอนหายใจเบาๆ ..เมื่อกี๊มันอะไรกัน หน้าของเขาและเธอห่างกันไม่ถึงคืบด้วยซ้ำ
หยุดเต้นแรงได้แล้ว ..มันก็แค่อุบัติเหตุน่าคริส
ความคิดเห็น