คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : My Pretty Boy : : CHAPTERS 7
C H A P T E R S 7
ฉันเดินเข้ามาในห้องหลังจากเอากระเป๋าคริสโอป้าไปไว้ที่ห้องของเขาแล้ว ..ห้องของเขาอยู่ข้างๆฉันนี่แหละ ส่วนอีกข้างก็คือห้องของเอ็นกับนายซิ่วหมินที่ตามมาประกบ ..ลินดา
“แล้วหมอนั่นทำไมยังไม่มาอีกนะ”ฉันพึมพำก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อจะกดโทร แต่ก็ทำได้แค่กดเบอร์ค้างเอาไว้ไม่ได้โทร ..ฉันไม่กล้าโทรหรอก เกิดหมอนั่น..
“เธอจะโทรมาทำไม สนใจฉันอยู่รึไง”
ฉันส่ายหน้าก่อนจะวางโทรศัพท์เอาไว้ ฉันไม่ได้สนใจเขาสักหน่อย ไม่เห็นจำเป็นต้องสนใจเลยสักนิด ..จริงไหมล่ะ
Tru Tru
“ฮัลโหล”ฉันคว้าโทรศัพท์ขึ้นมากดรับทันทีที่ได้ยินเสียง ..เอ่อ มันอยู่ใกล้น่ะ = =
(ทำไมเธอรับเร็วแบบนี้เนี่ย)
“ก็มันอยู่ใกล้ๆพอดี เฮ้อ นายจะโทรมาหาฉันทำไมเนี่ย สนใจฉันอยู่รึไง”
(..เห๊อะ! นี่เธอเพี้ยนไปแล้วเหรอ)
“ชิ”
(ฉันแค่จะถามว่าห้องนอนน่ะ ได้จัดการให้ฉันรึเปล่า)
ฉันเอนตัวนอนลงบนเตียงก่อนจะพูด “ไม่เห็นต้องจัดการ อาจารย์ให้นอนเหมือนที่หอพัก นายก็นอนห้องเดียวกับฉันเนี่ยแหละ”
(นี่ฉันต้องเจอเธออีกแล้วเหรอเนี่ย น่าเบื่อชะมัด)
“แหม ทำอย่างกับว่าฉันอยากจะนอนกับนายนักนี่ น่าเบื่อ แต่เสียงนายเหมือนมีความสุขเลยนะยะ”
(ก็ใช่ไง ช่างเถอะ เดี๋ยวฉันก็ถึงแล้วล่ะ)
พูดจบเขาก็ตัดสายไปเลย มะ เมื่อกี๊ ..เขาบอกว่าเขามีความสุขเหรอ -////-
เขาอาจจะมีความสุขเรื่องอื่นก็ได้ ซอฮยอน อย่าเขินสิเฟ้ย
“วันแรกเราจะปล่อยฟรีสไตล์ไปก่อนนะนักเรียน แต่อย่าออกไปไกล แถวๆนี้มีที่สวยๆเยอะแยะ จะเอาไว้ซ้อมร้อง ซ้อมเต้นเพื่อใช้แสดงในอีก 4 วันข้างหน้าก็ได้ ไม่ว่ากันนะ”
หลังจากฟังอาจารย์พูดจบฉันก็เตรียมจะออกไปเดินเล่นกับเอ็น เห็นว่าเอ็นต้องขึ้นแสดงในวันนั้นด้วย “แล้วจะไปที่ไหน”
“ฉันไม่กล้าเต้นตอนที่คนเยอะๆอ่ะ เราไปที่ห้องซ้อมดีกว่าไหม”
“ก็ได้ ตามใจนาย”ฉันพูดก่อนจะกอดคอเขา คือเรา 2 คนสนิทกันมากน่ะ ไม่ได้คิดอะไร ^^
“นี่จูฮยอน”
ฉันหันไปมองก่อนจะเลิกคิ้ว “คะ โอป้า”
“จะไปที่ไหน”เขาถามฉันก่อนจะหยุดเดิน
“ไปห้องซ้อมค่ะ”
“ฉันไปด้วยสิ”เขาพูดก่อนจะกวักมือ “มาพยุงหน่อย ขี้เกียจใช้ไม้ค้ำ”
“เอ๋”ฉันเอียงคอมองเขาอย่างแปลกใจ
“ฉันว่า เขาต้องสนใจเธออยู่แหงเลยยัยจอมยุ่ง”
“บ้าน่า”
“รีบไปสิ”เอ็นผลักฉันเบาๆก่อนจะยักคิ้วให้
ฉันเดินไปใกล้คริสโอป้าก่อนจะยืนให้เขาเอาแขนมาพาด “แล้วทำไมไม่นอนพักอยู่ข้างบนล่ะคะ”
“ฉันพักมานานแล้วนะ แล้วก็คงได้พักยาวด้วย”เขาพูดโดยที่ไม่มองหน้าฉัน “แล้วนั่นแฟนเธอเหรอ”
“..เอ็น? แฟนที่ไหนล่ะคะ เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กๆ”
“เป็นเพื่อนกันตั้งแต่เด็กๆก็เปลี่ยนเป็นแฟนได้ถ้าใกล้ชิดกันขนาดนั้น เธอไม่ควรไปกอดคอผู้ชายหรือให้ผู้ชายกอดคอนะ”
“ตะ แต่ ตอนนี้โอป้าก็กำลังกอดคอฉันอยู่นะคะ”
“...อันนั้นมันข้อยกเว้น”เขาพูดก่อนจะเงียบไป
เอ็นมองมาที่พวกเราก่อนทำท่าจะมาช่วย แต่คริสโอป้ากลับโบกมือ เขาก็เลยเดินไปพร้อๆพวกเรา “อ๊ะ! นั่นลินดานี่นา”
ฉันหันไปมองก่อนจะเผลอปัดมือคริสโอป้าออกทันทีที่สบตากับเขา ..ลูฮาน
“โอ๊ย จูฮยอน”คริสโอป้าร้องเสียงหลง ฉันหันไปมองอย่างตกใจเมื่อร่างของเขานอนอยู่บนพื้น “เธอปล่อยทำไมเนี่ย”
“อะ โอป้าไม่กลัวลินดาเข้าใจผิดเหรอคะ”ฉันเฉไฉก่อนจะมองเขาที่เดินมาช้าๆ
“เออใช่! ก็จริงแฮะ”คริสโอป้าพูดเหมือนนึกขึ้นได้ก่อนจะกวักมือเรียกเอ็น “นายน่ะ ช่วยฉันหน่อยได้ไหม”
“ได้ๆๆๆ”เอ็นพูดก่อนจะดึงคริสมาประคอง
ลูฮานมาหยุดยืนอยู่ที่ตรงหน้าพวกเรา เขามองหน้าฉัน รู้หรอกว่าอยากจะพูด แต่พูดออกมาไม่ได้น่ะ..
“พวกเราจะไปห้องซ้อมกัน ไอด้วยกันไหมลินดา”
เขาพยักหน้าก่อนจะคล้องแขนฉันแล้วก็เดินนำไป ถะ ถ้าเมื่อก่อนที่ฉันยังไม่รู้ว่าเขาเป้นผู้ชายฉันก็คงไม่ถืออะไร แต่ว่าตอนนี้ ..ฉันรู้ความจริงแล้วนะ
ทำแบบนี้มันเขินนะ >/////<
60%
“ฉันไม่กล้าเต้นว่ะยัยจอมยุ่ง”
“เอ้า ก็นายมาเพื่อซ้อมนะฮากยอล”ฉันกระซิบตอบเอ็นที่นั่งเกร็งอยู่ข้างๆฉัน
“ฉันจะกล้าเต้นได้ไง ในนี้มีทั้งคริส ทั้งลินดานะ”
“เอาน่าๆ ฉันเชื่อนะว่านายทำได้น่ะ”ฉันตบบ่าเขาก่อนจะพยักหน้าให้กำลังใจ
“ย๊า จูฮยอน ลงมาได้แล้ว เพื่อนเธอจะได้เต้น มัวไปกระซิบอะไรกันอยู่ได้”
“เอ่อ ค่ะ”ฉันตะโกนตอบคริสโอป้าก่อนจะเดินลงมาจากเวที ปล่อยให้เอ็นยืนอยู่คนดียว ฉันชูนิ้วโป้งให้เขาก่อนจะนั่งลงข้างๆกับลูฮาน เขาหันมามองหน้าฉันก่อนจะก้มลงมาใกล้
“สนิทกันเหลือเกินนะ”
“ก็เพื่อนฉันนี่”ฉันกระซิบตอบเขาก่อนจะมองไปที่เวที
“นายน่ะ เต้นเลย ฉันจะดูเอง”คริสโอป้าตะโกนพูดกับเอ็นก่อนจะหันมายักคิ้วหลิ่วตาให้ลินดา แต่เหมือนฉันจะรู้สึกว่ามันเผื่อแผ่มาที่ฉันด้วยแฮะ
“น่าระรื่นเลยนะยัยบ้า”
“อะไรของนายเนี่ย ฉันก็ปกติ ชิ”ฉันผลักเขาเบาๆก่อนจะมองไปบนเวที
เอ็นเป็นคนขี้อาย แต่เขามีความฝัน ..ฉันว่าเขาเต้นเก่งออกนะ ดูจากที่เขาเต้นน่ะ ขนาดคริสโอป้ายังอ้าปากค้างเลย
“นายน่ะ!! หยุดก่อน”คริสโอป้าพูดเสียงดัง
เอ็นหยุดเต้นก่อนจะมองหน้าพวกเรา
“...เต้นดีแบบนี้ มัวทำอะไรอยู่”คริสโอป้าพูดก่อนจะชูนิ้วโป้งให้เอ็น “สุดยอดๆๆๆ”
ฉันยิ้มให้เพื่อนก่อนจะถูกอีตาลูฮานดึงให้ลุกขึ้น
“อ้าวไปไหนกันเหรอลินดา”
“บอกไปว่าอยากพัก”ลูฮานก้มลงมากระซิบข้างหูฉัน
ฉันเบี่ยงตัวหลนิดหน่อยก่อนจะพูดกับคริสโอป้าและเอ็น “เอ่อ คือลินดาเหนื่อย อยากพักผ่อนน่ะ”
“งั้นก็ให้ลินดาไปคนเดียวสิ เธอจะไปทำไมจูฮยอน ฉันต้องการเธอนะ”
“!!!!!”
“หมายถึงว่า ให้คอยช่วยฉันไง”
“คะ คือว่า”
แล้วตัวฉันก็ลอยหวืดไปด้วยแรงกระชากของนายลูฮาน หมอนี่กระชากฉันออกมาจากห้องก่อนจะตรงไปที่ห้องนอน เขาล็อคประตูก่อนจะกระชากวิกผมออก
“น่ารำคาญชะมัด”
“..อะไรของนายเนี่ย แล้วเอ็นล่ะ”
“ก็ให้ซ้อมเต้นกับไอ้บ้าคริสไปสิ”เขาพูดแล้วมองเตียง “เตียงคู่เหรอ”
“ใช่ดิ”ฉันพูดก่อนจะชี้ไปที่โซฟา “นายน่ะนอนบนเตียงไป ฉันนอนโซฟาเอง”
เขาส่ายหน้าก่อนจะเอนตัวลงบนเตียงโดยดึงฉันไปด้วย
“นี่ >///<”
“ฉันสุภาพบุรุษพอนะ”เขาพูดก่อนจะเอาขามาก่ายฉัน “แต่ตอนนี้ขอฉันนอนก่อนแล้วกัน”
“นี่ ปล่อยฉันนะไอ้บ้า >////<”
“ฉันติดหมอนข้างนี่ ที่นี่มันไม่มี”เขาพูดก่อนจะกอดฉันแน่นขึ้น
ฉันดิ้นอยู่นานแต่ก็ไม่หลุดสักที จนเริ่มเหนื่อยและหยุดดิ้นไปเอง ..ให้ตายเถอะ หัวใจฉันตกอยู่ในอันตรายแล้วสิ
-Luhan Part-
ผมขยับตัวขึ้นเพื่อดูว่ายัยซอฮยอนหลับไปรึยัง ..หลับไปแล้วสินะ ถึงว่าสิทำไมนิ่งเลย ผมยิ้มก่อนจะหลับตาทั้งๆที่ยังกอดเธอเอาไว้
กลิ่นหอมอ่อนๆของเธอทำให้ผมแทบเคลิ้ม
เมื่อก่อน ..สเป็คผู้หญิงของผมห่างไกลจาก ‘ซอจูฮยอน’ อย่างสิ้นเชิง แต่ทำไม
ตอนนี้ ..กลับกลายเป็น ‘ซอจูฮยอน’ ที่ทำให้ผมแทบคลั่งเวลาเห็นเธอสนิทสนม เวลาเห็นเธอมอง เวลาเห็นเธอคุยกับผู้ชายคนอื่น
ทั้งๆที่ยัยนี่คือยัยน่ารำคาญเบอร์ 1 สำหรับผมแท้ๆ ..แต่ผม
ชอบยัยนี่ไปได้ไงเนี่ย
-Seohyun Part-
ฉันลืมตาขึ้นมาเมื่อรู้สึกว่าได้ยินเสียงเคาะประตู แต่ว่าหลับสบายจัง ไม่เคยรู้สึกหลับสบายแบบนี้มาก่อนเลย แขนอุ่นๆนี่มัน ..
“เฮ้ย”ฉันร้องลั่นอย่างตกใจก่อนจะดันแขนของอีตาลูฮานออก เขาลืมตาขึ้นมาก่อนจะมองฉันอย่างงัวเงีย
“อะไรของเธอ”
“ใครใช้ให้มานอนกอดฉันแบบนั้นล่ะ”ฉันพูดก่อนจะมองไปที่ประตู
“จูฮยอน เธออยู่ไหมเนี่ย”
“คริสโอป้านี่”ฉันพูดก่อนจะลุกขึ้นแต่ลูฮานกลับคว้าข้อมือฉัน “อะไร”
“ไม่ต้องเปิดหรอกน่า”
“นายจะบ้าเหรอ เดี๋ยวเขาก็สงสัยหรอก”ฉันพูดก่อนจะแงะมือของเขาออก “นอนไปเลยนายน่ะ”
ฉันดันเขาออกก่อนจะเดินไปที่ประตู เหมือนลืมอะไรเลยแฮะ
“ทำไมเปิดประตูช้าจัง”ทันทีที่เปิดประตูคริสโอป้าก็พูดก่อนจะเดินกระเผลกเข้ามาในห้อง “มัวทำอะไรอยู่”
“ฉันหลับน่ะค่ะ”ฉันพูดก่อนจะเหลือบไปมองบนโต๊ะ “!!!!!!!!!”
ฉันสะดุ้งเฮือกอย่างตกใจเมื่อเห็นวิกผมของลูฮาน ฉันหันไปมองที่เตียงก่อนจะเห็นว่านายลูฮานกำลังนอนหลับ และที่สำคัญ เขาไม่ได้ใส่วิก ฉันวิ่งไปที่เตียงก่อนจะกระโจนไปบนเตียงแล้วดึงผ้าห่มมาคลุมตัวพวกเราเอาไว้ทันที ลูฮานดิ้นไปดิ้นมา ฉันจับตัวเขาเอาไว้ก่อนจะหยิกเบาๆ เขาถึงสงบ
“อะไรของเธอน่ะ”คริสโอป้าถามก่อนจะเอียงคออย่างงงๆ
“เอ่อ คะ คือว่า”
“ซ่อนอะไรไว้เหรอ”
“เปล่านะคะ”
“...ไม่เชื่อ”เขาพูดก่อนจะเดินมาที่เตียงแล้วทำท่าจะดึงผ้าห่มออก
“โอป้า อย่านะคะ ลินดานอนอยู่ค่ะ”
คริสโอป้าชะงักมือก่อนจะพยักหน้า “จริงสินะ เธออยู่ห้องเดียวกับลินดานี่นา”
“ใช่ค่ะๆๆ โอป้าออกไปก่อนนะคะ ลินดาต้องอายมากแน่ๆเลยถ้าโอป้ามาเห็นเธอหลับน่ะ”
“ก็จริง”เขาพูดก่อนจะหันหลัง “งั้นฉันไปละ ถ้าเธอจะลงไปกินข้าวเมื่อไหร่ ไปตามฉันที่ห้องด้วยนะ”
“ค่ะ”
ฉันพยักหน้าก่อนจะมองดูจนเขาออกไปแล้ว ฉันลุกออกจากเตียงก่อนจะวิ่งไปกดล็อคประตูทันที “เฮ้อ” ฉันถอนหายใจอย่างโล่งอก เมื่อกี๊ฉันตื่นเต้นแทบตายแน่ะ
“เป็นอะไรของเธอ”ลูฮานถามก่อนจะลุกขึ้นมา
“ย๊า เกือบตายแน่ะ ถ้าเมื่อกี๊โอป้าเขาเดินมาเห้นว่าลินดากลายเป็นนาย จะทำยังไง”
“ก็ความแตกไง”เขาพูดก่อนจะเดินมาใกล้ฉันจนเกือบชิด
“นะ นี่ -///- ถอยไปหน่อยก็ได้”
เขาไม่ถอยแถมยังเอามือมาเท้าประตูกั้นฉันอีก “คราวหลังเธอไม่ควรปล่อยให้ผู้ชายคนอื่นเข้ามาในห้องนะ”
“...”
“ผู้ชายคนอื่นไว้ใจไม่ได้”เขาพูดก่อนจะก้มลงมาจนหน้าเขาเราอยู่ระดับเดียวกัน “ยกเว้นฉัน”
ฉันหันหน้าหนีไปทางอื่นก่อนจะพูด “รู้น่า ..ตะ แต่นายออกไปห่างๆได้ไหม”
ลูฮานยิ้มมุมปากก่อนจะถอยหลัง ฉันวิ่งเข้าไปในห้องน้ำทันที..
ตึกตัก ตึกตัก
สะ เสียงหัวใจของฉัน ><
-Luhan Part-
ผมยิ้มแล้วมองประตูห้องน้ำที่ยัยซอฮยอนเพิ่งวิ่งเข้าไป ยัยนั่นเป็นเอามากแฮะ แต่คนที่เป็นเอามากยิ่งกว่าน่ะ ..ผมเอง
ตึกตัก ตึกตัก
หัวใจของผมไม่เคยเต้นแรงขนาดนี้มาก่อนเลยด้วยซ้ำ
“ฉันบ้าไปแล้ว”
ความคิดเห็น