คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : My Pretty Boy : : CHAPTERS 4
C H A P T E R S 4
“ไม่ไปไหนจริงอ่ะ”
“ไปดีกว่า”ฉันพูดกับเอ็นก่อนจะส่ายหน้า “ไม่อยากอยู่ที่ห้องแล้ว”
“ทำไมล่ะ”
“ลินดาอยู่น่ะสิ”
“แล้ว?”
“ช่างมันเหอะน่า อย่าถามมาก”ฉันพูดก่อนจะเดินลิ่วออกมา
หลังจากเหตุการณ์เมื่อวานฉันก็รู้สึกแปลกๆจนไม่กล้าอยู่ในห้องกับลินดานานๆ ..ก็รู้อยู่นะว่าเราต่างก็เป็นผู้หญิงเหมือนกัน แต่มันรู้สึกแปลกๆนี่นา
“แล้วจะไปไหนน่ะฮะ”เอ็นเดินตามมาดึงคอเสื้อฉันก่อนจะถาม
“ไม่รู้”
“..ไปนั่งรถเล่นไหม เดี๋ยวพาไปแว๊น”
“นายมีรถเหรอ”
“อย่าบอกแม่ฉันล่ะ”เอ็นขยิบตาก่อนจะลากฉันเดินไปที่รถ ..มอเตอร์ไซค์ของเขา เขาส่งหมวกกันน็อคมาให้ฉันก่อนจะเริ่มออกรถ
“ลมเย็นดีจัง”
“ใช่ไหมล่ะ”
“อ่ะ”
“แต้งกิ้ว”ฉันรับขวดน้ำมาดื่มก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่
“เป็นอะไรไปอีกล่ะ”เอ็นถาม “ก็เห็นช่วงนี้คริสก็คุยกับเธอบ่อยๆนี่”
“...เรื่องที่เขาคุยก็มีแต่เรื่องลินดาทั้งนั้นแหละ”
“ก็เลยเครียดเหรอ”
“ไม่ใช่อ่ะ”ฉันส่ายหน้าก่อนจะเบ้ปาก
“งั้น ..ยัยแก๊ง 3 สาว มาก่อกวนเธออีกเหรอ”
“..ก็มีบ้างนิดหน่อย แต่มันก็ไม่ใช่ทั้งหมดอ่ะ”
“อะไรวะ งั้นเรื่องอะไรล่ะ”
“..ลินดาน่ะสิ”
“ทำไม”
ฉันเท้าคางก่อนจะหันไปมองเอ็น “ตั้งแต่ที่เจอลินดา ..เคยได้ยินเสียงลินดาพูดบ้างไหม”
เอ็นส่ายหน้าก่อนจะนั่งเท้าคางตามฉัน “ลินดาไม่เคยพูดเลย ใครถามก็พยักหน้าไม่ก็ส่ายหน้า”
“...มันแปลกๆอยู่นะ”
“บางคนเขาก็ลือกันนะ ว่าลินดาน่ะมีเสียงแปลกๆ อาจจะเสียงน่าเกลียด ก็เลยไม่ค่อยพูด”เอ็นพูด “แต่ก็นั่นแหละ ยังไงหน้าตาลินดาก็กินขาดทุกอย่างแล้ว”
“ก็นั่นสินะ”
“เครียดเรื่องนี้อ่ะเหรอ”
“..ช่างมันเถอะ”
ฉันก็แค่รู้สึกแปลกๆ ที่แปลกๆมันก็คือฉันใจเต้นแรงชะมัดเวลาอยู่กับลินดา ..นี่ฉันคงไม่ได้ชอบผู้หญิงด้วยกันใช่ไหม
...คริสโอป้าสิ ฉันชอบเขา ฉันชอบคริสโอป้า!!!!!
“เหนื่อยชะมัดเลยอ่า”
“ลุกๆๆๆ ลุกเร็วนิโคล”
“โอย ฉันไม่ไหวแล้ว”นิโคลโบกมือก่อนจะนั่งหอบอยู่ที่พื้น
ฉันยิ้มก่อนจะนั่งลงข้างๆเธอ “อะไรกัน แค่นี้ก็เหนื่อยแล้วเหรอ”
“ทำไมเราต้องมาเรียนดอจบอลด้วยนะ”
“เอาน่าๆ”ฉันพูดกับนิโคลก่อนจะชะเง้อมองหา อ๊ะ! นั่นไง
คริสโอป้ากำลังเล่นดอจบอลอยู่ เขาเก่งจังเลย ฉันลุกขึ้นยืนก่อนจะโบกมือให้เขา
“^^”
เขาหันมามองก่อนจะยิ้มให้ฉันด้วย >///< น่ารักจังเลย
พลั่ก
“โอ๊ย”ฉันร้องเมื่อจู่ๆลูกบอลก็มาโดนหน้าฉันเต็มๆ ฉันหันไปมองที่มาของบอลก่อนจะเห็นว่ายัย 3 คนนั้นกำลังยืนหัวเราะอยู่ หน็อย ฉันหยิบลูกบอลขึ้นมาก่อนจะปากลับไป
“โอ๊ย อ๊าย แอ่ก(นี่คือเสียงร้อง =_=:ไรเตอร์)”
“โหซอ เธอทำได้ไงอ่ะ โดนยัยพวกนั้นทั้ง 3 คนเลย”
ฉันยักคิ้วก่อนจะหันไปด้านหลัง ลินดากำลังยืนกอดอกและมองฉัน เธอยิ้มมุมปากด้วย
อะ อะไรกัน ใจเต้นอีกแล้ว
“ห้ามมองบินดานะยัยซอฮยอน”
“อะไรของนายน่ะซิ่วหมิน”ฉันหันไปโวยวายกับผู้ชายแก้มป่องตัวขาวนี่ ..อย่างกับซาลาเปา
“อย่ามองลินดาแบบนั้นนะ สายตาของเธอไม่คู่ควรกับการมองลินดาหรอก”
“ชิ ไปเลยไปไอ้บ้า”นิโคลผลักซิ่วหมินก่อนจะหันมากอดคอฉัน “เธอนี่เจอทั้งแฟนคลับคริส ทั้งแฟนคลับลินดาเลยนะ”
“ช่างเหอะ มันเป็นส่วนนึงของชีวิตไปแล้วล่ะ”
“ย๊า ซอฮยอน”
ฉันหันไปมองด้านหลัง ฮยอนอาตะโกนเรียกฉันก่อนจะปาลูกบอลกลับมา ฉันมองลูกบอลอย่างตกใจก่อนจะดันนิโคลเพื่อเบี่ยงตัวหลบ ลูกบอลผ่านหน้าฉันไปและมันตรงไปที่ลินดา ..โอ ไม่นะ
พลั่ก
“!!!!!!”
เหมือนทั้งโรงยิมได้หยุดภาพเอาไว้ ภาพที่ลูกบอลกระแทกหน้า ..คริสโอป้า เขาพุ่งเข้ามาบังลูกบอลให้ลินดา และผลก็คือเขาโดนเต็มๆ
“ไม่นะ คริส”ฮยอนอาวิ่งตรงมาก่อนจะเขย่าคริส “ตายแล้ว”
“คริส ทำไงดี”นานะก็ช่วยเขย่าอีกข้าง
“เธอทำอะไรของเธอเนี่ยฮยอนอา”โชยูพูดก่อนจะช่วยกันเขย่า
“นี่ลินดา เป็นอะไรไหม ไม่เจ็บตรงไหนใช่รึเปล่า”ซิ่วหมินเองก็วิ่งไปหาลินดาก่อนจะถามนู่นนี่
คริสโอป้า ..ตายแล้วววววววววววววววววว
ฉันนั่งอยู่ที่หน้าห้องพยาบาล หลังจากคริสโอป้าโดนลูกบอลที่ฮยอนอาโยนมา เขาก็สลบเหมือดไปเลย ..อยากจะเข้าไปเยี่ยมเขา แต่ก็ไม่กล้า
“อ๊ะ! ลินดา”ฉันลุกขึ้นอย่างดีใจเมื่อเห็นลินดาเดินมาทางนี้พอดี “มานี่ๆๆ”
เธอเดินมาหาฉันอย่างงงๆก่อนจะเลิกคิ้วแต่ก็ไม่ได้พูดอะไร
“เอ่อ คือว่า”ฉันอึกอักก่อนจะชี้ไปในห้องพยาบาล “คริสโอป้าน่ะ เขาช่วยเธอใช่ม้า?”
หงึกๆ
“เธอ ..เธอจะไม่เข้าไปเยี่ยมเขาหน่อยเหรอ”
ฉันไม่รอให้ลินดาพูดอะไรแต่ดันเธอเข้าไปในห้องทันที คริสโอป้าเด้งตัวก่อนจะยิ้มกว้างเมื่อเห็นลินดา ฉันยืนอยู่ข้างหลังลินดาก่อนจะส่งยิ้มให้คริสโอป้า
ในที่สุดฉันก็ได้เข้ามาเยี่ยมเขาสักที
-Luhan Part-
ผมหันกลับไปมองยัยหน้ารำคาญเบอร์ 1 ก่อนจะลากสายตากลับมามองเบอร์ 2 ที่นอนอยู่บนเตียง ให้ตายเถอะ ..ทำไมผมต้องเข้ามาด้วย
“ลินดา มาเยี่ยมฉันเหรอ”
คริสพูดก่อนจะดึงมือผมไปถูแก้ม ผมดึงมือกลับมาก่อนจะเช็ดที่กระโปรง ..น่ารังเกียจ หยึย
“เอ่อ โอป้า เป็นยังไงบ้าง”
“หือ”
ซอฮยอนพูดก่อนจะหัวเราะแห้งๆแล้วชี้มาที่ผม “ลินดาอยากถามน่ะค่ะ แต่ไม่กล้า”
“จริงเหรอ”
ผมจะส่ายหน้าแต่ยัยซอฮยอนกลับจับหน้าผมเอาไว้แล้วกดลง ให้ตายเถอะ
“ไม่เป็นอะไรหรอก แค่บินดามาเยี่ยมก็หายเลย”หมอนี่พูดก่อนจะยิ้มแป้นโชว์เหงือก โชว์เงิง
เฮ้อ ผมมาทำอะไรที่นี่เนี่ย
“ทำไมลินดาไม่พูดอะไรเลยล่ะ”
ถ้าพูดเสียงฉันอาจจะแมนกว่านายอ่ะดิ -*-
“ลินดาคงรู้สึกผิดน่ะโอป้า ที่ทำให้โอป้าเจ็บตัว”
ผมหันไปมองยัยซอฮยอนก่อนจะถอนหายใจ เฮ้อ ยัยนี่จริงๆเลย แสบชะมัด ผมปล่อยให้ 2 คนคุยกันไปโดยมีผมที่ทำหน้าที่เงียบ แล้วให้ยัยซอฮยอนเป็นเสียงที่ตรงกันข้ามกับความคิดของผมทุกอย่าง
ยิ่งอยู่ใกล้ยัยนี่ ยิ่งทำให้รู้ว่า ..โคตรจะติ๊งต๊องเลยจริงๆ
หึ ^o^
-Seohyun Part-
ฉันเดินกลับมาที่ห้องในตอนค่ำๆหลังจากไปช่วยนิโคลปั่นงานมา เมื่อเข้าไปในห้องฉันก็ต้องมองอย่างตกใจเมื่อเห็นลินดานั่งอยู่บนของหน้าต่าง ทำเหมือนกับจะกระโดดลงไป
“ลินดา!! อย่านะ”ฉันวิ่งไปที่ยัยนั่นก่อนจะจับแขนเอาไว้
“!!!”เธอหันมามองฉันอย่างตกใจก่อนจะสะบัดแขน แต่ฉันไม่ปล่อย
“อย่านะ แค่นี้เธอต้องคิดสั้นด้วยเหรอ ฉันไม่ให้เธอกระโดดลงไปหรอกนะ”ฉันพูดก่อนจะพยายามดึงร่างของเธอเอาไว้ แต่ยิ่งฉันดึงเธอก็ยิ่งดิ้น ฉันเลยตัดสินใจจับผมของเธอหวังจะกระชากลงมา
“ย๊า!!!!!!!!”
ฉันกระชากสุดแรงก่อนจะมองอย่างตกใจ
นะ นี่มันอะไรกัน OoO!!!!!
ความคิดเห็น