ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [EXO-SNSD]Love's Twin

    ลำดับตอนที่ #5 : Love's Twin : : Chapters 4

    • อัปเดตล่าสุด 19 ก.พ. 56


    JoopaJoop©









    Chapters 4


     

                “ออนนีคะ ฉันมาถึงแล้วนะ”ซอฮยอนกรอกเสียงหวานลงโทรศัพท์ สายตาก็สอดส่องไปทั่วร้านภัตตราคารสุดหรูเพื่อมองหาใครบางคน

     

                (หันมาข้างหลังสิ)

     

                ซอฮยอนหันไปมองด้านหลังตามที่ปลายสายบอกก่อนจะสะดุ้งอย่างตกใจเมื่อเห็นร่างบางสุดเปรี้ยวยืนยิ้มหวานอยู่หน้าประตู

     

                “ออนนี ><

     

                “อั้ก อย่าโถมตัวมาสิยัยซอ พี่หนักนะ”

     

                “สิก้าออนนี คิดถึงนี่นา”ซอฮยอนพูดก่อนจะกอดรัดฟัดเหวี่ยงหญิงสาวตรงหน้าด้วยความคิดถึง ผู้หญิงคนนี้ก็คือ จอง เจสสิก้าลูกสาวคนเดียวของนักการเมืองชื่อดัง จอง จางซอบ เธอและเจสสิก้ารู้จักกันเมื่อ 7 ปีที่แล้ว เธออยู่ที่ประเทศจีนมาตั้งแต่ 10 ขวบ ส่วนเจสสิก้าไปเรียนต่อเมื่อ 7 ปีที่แล้วทำให้ทั้ง 2 คนสนิทกันมาก เจสสิก้าเพิ่งกลับโซลเมื่อ 3 เดือนที่แล้ว และตอนนี้ทั้งคู่ก็ได้กลับมาเจอกันอีกครั้ง

     

                “โอย พอๆๆๆๆ รู้แล้วว่าคิดถึง พี่ก็คิดถึงเธอ”เจสสิก้าพูดก่อนจะจูงมือซอฮยอนเข้าไปนั่งด้านในที่เป็นโต๊ะ VIP “แล้วนี่อาลู่ไม่ได้มาด้วยเหรอ”

     

                “ลู่ไปจัดการเรื่องมหาลัยน่ะค่ะ”

     

                “แล้วเราล่ะ ไม่ต้องไปจัดการเหรอ”

     

                “ก็ซอได้ทุนมาจากที่นู่น ทางที่นู่นเขาเลยจัดการให้หมดแล้วล่ะค่ะ”

     

                เจสสิก้าพยักหน้าก่อนจะเริ่มสั่งอาหาร หลังจากสั่งอาหารเสร็จทั้ง 2 คนก็พูดคุยกันจนกระทั่ง..

     

                หมับ

     

                “อ๊ะ”

     

                ซอฮยอนมองอย่างตกใจเมื่อผู้ชายคนนึงเดินมาจับข้อมือของเจสสิก้า “ออนนี”

     

                “นะ นี่นาย!!!”เจสสิก้าลุกขึ้นยืนก่อนจะชี้หน้าผู้มาใหม่ “มาที่นี่ทำไม แล้วมาจับฉันทำไม ปล่อยนะ”

     

                “เงียบๆหน่อยสิคุณ”ชายหนุ่มพูดก่อนจะก้มลงไปกระซิบ “ถ้าไม่อยากให้ผมทำกับคุณเหมือนคราวนั้นก็ตามผมออกมาดีๆ อย่าโวยวาย”

     

                เจสสิก้ากัดริมฝีปากก่อนจะฮึดฮัดอย่างขัดใจ ถ้าให้ไอ้บ้าคนนี้ทำเหมือนคราวที่แล้ว เธอคงอายไปอีกนาน คราวที่แล้วเล่นแบกเธอจากร้านห้องเสื้อชื่อดังที่มีแต่คนมีชื่อเสียงอยู่ทั้งนั้น แล้วถ้าเป็นคราวนี้ ต่อหน้าน้องสาวที่เคารพเธอ ลองคิดดูสิว่ามันจะน่าอายขนาดไหน

     

                “ซอ เอาไว้เดี๋ยวเรานัดเจอกันใหม่นะ พี่ขอโทษจริงๆ”

     

                “ออนนี”ซอฮยอนเรียกเจสสิก้าก่อนจะมองตามเจสสิก้าที่เดินตามชายหนุ่มคนนั้นไป “แล้วอาหารที่สั่งตั้งเยอะตั้งแยะ ใครจะเป็นคนกินมันล่ะ”

     

                “...”

     

                เธอพึมพำเบาๆก่อนจะนั่งทำหน้าหงอย “ฉันกินคนเดียวไม่หมดหรอกนะ”

     

                Tru Tru Tru

     

              ซอฮยอนเอื้อมมือเรียวไปหยิบโทรศัพท์ที่วางบนโต๊ะขึ้นมาก่อนจะกดรับอย่างดีใจเมื่อเห็นชื่อของคนที่โทรมา

     

                (อยู่ไหนครับ)

     

                “ลู่ กำลังต้องการความช่วยเหลือพอดีเลยอ่า ฉันแย่แล้ว”

     

                (เกิดอะไรขึ้น มีอะไร ใครทำอะไร แล้วนี่อยู่ไหน)

     

                ซอฮยอนยกยิ้มอย่างดีใจ ..ใครๆก็ชอบบอกว่าแฟนเธอเป็นตุ๊ดบ้างล่ะ เก้งบ้างล่ะ หู่ววว คนพวกนั้นตาไม่ถึง เสี่ยวลูฮานน่ะแมนเกินร้อยเธอรับประกัน “รีบมาด่วนๆเลยนะ แย่แล้วจริงๆ”

     

                ฮ่า มีคนมาช่วยกินแล้วล่ะ ><



     

    30%


     

     

                “เล่นกันแบบนี้เลยเหรอซอ”

     

                ลูฮานนั่งจ้องตัวการที่ทำให้เขาเกือบตายเพราะซิ่งรถมาตาไม่กระพริบ “ก็แหม ออนนีเขาสั่งไว้เยอะมากเลยนี่นา ฉันกินคนเดียวไม่หมดหรอก”

     

                “ก็ไม่ต้องกินให้หมดก็ได้นี่นา”

     

                “เสียดายจะตายลู่”ซอฮยอนบ่นงึมงำก่อนจะยิ้มให้คนตรงหน้า “แต่ก็ขอบคุณนะที่มา นอกจากมีคนช่วยฉันกินแล้วยังมีคนออกเงินให้อีกด้วย”

     

                “= = ตลอดแหละ”ลูฮานพูดก่อนจะยกมือเรียกบริกร “นี่บัตรครับ”

     

                “ครับคุณผู้ชาย”บริกรรับบัตรทองในมือลูฮานไปก่อนจะเดินไปที่เคาน์เตอร์ เขายกน้ำขึ้นมาดื่มก่อนจะมองหน้าซอฮยอนที่ยังคงยิ้มอยากพออกพอใจ “ต้องไปฟิตเน็ตด้วยกันเลย”

     

                “ทำไมอ่า ก็รู้นี่ว่าฉันไม่ชอบออกกำลังกาย”

     

                “ไม่รู้แหละ พาฉันมากินเยอะขนาดนี้ อ้วนลงพุงล่ะแย่เลย แถมกินแต่ของมันๆ ถ้าหากสิวขึ้นนะ ใครจะมาระ..”

     

                ซอฮยอนเอื้อมมือไปปิดปากลูฮานก่อนจะหัวเราะเบาๆ “โอเค เลิกบ่นได้แล้ว จะห่วงอะไรนักหนาเรื่องหุ่น เรื่องสิวเนี่ย”

     

                “...”

     

                “คนเขาถึงได้มองลู่เป็นตุ๊ดไงล่ะ รักสวยรักงามเกิ๊นนนน”

     

                ลูฮานดึงมือซอฮยอนออกก่อนจะหยิกแก้มเธอเบาๆ “เป็นผู้ชายมันก็ต้องดูแลตัวเองเหมือนกัน ไปกันเถอะ ไปเดินเล่นกัน”

     

                “อื้ม”ซอฮยอนพยักหน้าก่อนจะคว้ากระเป๋าแล้วเดินตามลูฮานไปที่รถหลังจากรับการ์ดคืนมาแล้ว

     

                ลูฮานเปิดประตูรถให้ซอฮยอนเข้าไปนั่งก่อนจะวิ่งกลับมานั่งฝั่งคนขับ

     

                “เอ้อใช่ แล้วน้องชายลู่น่ะ ได้นัดเจอกันบ้างรึยัง”

     

                “ยังเลย”ลูฮานส่ายหัวก่อนจะออกรถ “เอาไว้ก่อนก็ได้ ยังมีเวลาเจอกันอีกนาน”

     

                “..หน้าตาเหมือนกันเป๊ะเลยนะ วันนั้นอายแทบตายแน่ะ ไปกอดแขนเขาเฉยเลย”

     

                “เหอๆ ไอ้ฮุนมันยังโชคดีที่คนทักผิดเป็นซอ แต่ฉันนี่สิ เจอยัยถึกนั่นทักอ่ะ เจอปุ๊บตบหัวปั๊บเลย ไอ้ฮุนมันคิดยังไงถึงได้มีแฟนโหดขนาดนั้น”

     

                “แล้วเจ็บมากไหมนั่น”ซอฮยอนถามก่อนจะมองลูฮานอย่างเป็นห่วง

     

                ลูฮานหันมามองหน้าคนข้างๆก่อนจะยิ้มอย่างเอ็นดู “มันผ่านมาตั้ง 2 วันแล้วนะซอ ไม่เจ็บแล้วครับ”

     

                ทั้งคู่ยิ้มให้กันก่อนจะพูดคุยกันไปตลอดทาง

     

                ลูฮานและซอฮยอนคบกันมาได้เกือบจะ 2 ปีแล้ว ซอฮยอนไปเรียนที่จีนตอนเธออายุ 10 ขวบ ส่วนลูฮานเรียนที่นั่นมาตลอดอยู่แล้ว และบังเอิญเมื่อลูฮานย้ายบ้านมาอยู่ข้างบ้านซอฮยอน ทั้ง 2 คนเริ่มรู้จักกันและเข้าโรงเรียนเดียวกัน สนิทกันจนกระทั่งเลื่อนฐานะมาเป็น ..คนรัก

     

                “แล้วจะพาไปไหน มาไม่กี่วันรู้แหล่งท่องเที่ยวแล้วเหรอ”

     

                ลูฮานหัวเราะก่อนจะพูด “ไม่ได้ไปไหนไกลหรอก ฮยองเขาให้ไปหาที่บ้านน่ะ ใกล้ๆนี่เอง”

     

                “โธ่ ไอ้เราก็นึกว่ารู้ที่เที่ยวแล้วซะอีก”

     

                “อยากเที่ยวเกาหลีต้องเป็นเซฮุนแล้วล่ะ เจ้านั่นมันอยู่ที่เกาหลี แต่ถ้าอยากเที่ยวจีนน่ะต้องเสี่ยวลูฮานคนนี้”

     

                “อยากเที่ยวจีนมากกว่าแฮะ”ซอฮยอนพูดก่อนจะยิ้มอย่างเขินๆ

     

                ส่วนลูฮานตอนแรกก็เหมือนจะไม่เข้าใจ แต่เมื่อซอฮยอนพูดอธิบาย รอยยิ้มก็ปรากฏบนหน้าหวานของเขา

     

                “อยากเที่ยวกับคนที่ชื่อเสี่ยวลูฮานมากกว่าน่ะ”

     

                “^////^

     

                “ไม่ว่าจะที่จีนหรือที่เกาหลีก็อยากเที่ยวกับคนที่ชื่อเสี่ยวลูฮานคนเดียว”

     

                อา ..ความรักที่สวยงามมันเป็นแบบนี้นี่เอง แค่มีเธอ แค่มีเธอเท่านั้น



     

    100%


    ตอนนี้สั้นไปหน่อย ตอนต่อไปจะพยายามให้จุใจไปเลยนะจ๊ะ

     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×