คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : Love's Twin : : Chapters 3
ตอนนี้เอารูปขึ้นแบบนี้ไม่ได้บอกว่าเป็นคู่ ‘ฮุนยุน’ หรือไม่ได้หมายความว่าจะไม่ใช่ ‘ฮุนยุน’นะ
เค้าสารภาพตามตรงเลย เค้าเองก็เป็นทั้งแม่ยกฮานซอ และฮุนซอ แต่จะเอียงไปที่คยูซอที่สุด(เกี่ยว?)
ก็นั่นแหละ เมนเค้าคือซอ ส่วนเมนรองคือยุน ก็เลยเอามาอยู่เรื่องเดียวกัน แต่มันดันมาติดตรงคู่เนี่ยสิ
ความจริงแล้วทั้ง 4 คู้เค้าชอบหมดนะ ฮุนซอ ฮุนยุน ฮานซอ ฮานยุน ได้หมดอ่ะสำหรับเค้า
แล้วอีกอย่างฟิคเรื่องนี้ไม่มีพล็อตด้วยสิ ไม่ได้วางเอาไว้ว่าใครคู่ใคร มันก็อยู่ที่ทั้ง 2 แม่ยกแล้วล่ะ
แรงผลักจากฝั่งไหนมากกว่า ตอนจบก็ฝั่งนั้น ในโพลก็มีส่วนนะเออ ไปตามแรงผลัก
Chapters 3
“โห เหลือเชื่อมากอ่ะเฮีย”
“ก็ไม่เห็นว่าจะแปลก”คริสพูดก่อนจะเอื้อมแขนยาวๆแล้วจัดการดีดหน้าผากเหม่งๆของน้องสาวตัวเอง “เวลากินข้าวแล้วข้าวมันยังอยู่ในปากน่ะ อย่าพูดได้ปะ หัดทำตัวเป็นผู้หญิงหน่อยดิวะ แกนี่จริงๆเลย”
“โหย มาโหดอ่ะ”ยุนอาบ่นพึมพำก่อนจะยกน้ำขึ้นมาดื่ม “แต่เฮียรู้ไหม ว่าหน้าตาของพี่ชายไอ้ฮุนน่ะ หน้าตาเหมือนกันมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”
“ก็เขาเป็นแฝดกัน”คริสพูดแล้วลุกขึ้นยืน “ไปนอนละ เก็บจานล้างด้วย”
“มันก็หน้าที่เค้าตลอดแหละ อย่ามาทำเป็นพูด”
“เออๆๆๆ เหนื่อยเว้ย ล้างจานแล้วก็รีบนอนล่ะ เดี๋ยวไม่ตื่นอีก”
“จ้าๆ บ่นอย่างกับพ่อ”
“พ่อไม่อยู่บ่นแกแล้วนี่”
ยุนอาหยุดมือที่กำลังเก็บจานก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินไปกอดพี่ชาย “แต่เค้าก็ยังมีเฮียที่เป็นทั้งพี่ เป็นทั้งพ่อ บางทีก็ยังเป็นแม่ด้วย แค่นี้เค้าก็พอใจแล้วนะเฮีย”
คริสยิ้มบางๆก่อนจะจูบหน้าผากยุนอาเบาๆ “อืม เฮียก็เหลือแกอยู่แค่คนเดียวเหมือนกัน รักแก หวงแกมากด้วยเข้าใจไหม”
“จ้า^^ เฮียไปนอนเถอะ พักผ่อนเยอะๆ อย่าไปเครียดกับงานมาก”
คริสพยักหน้าก่อนจะเดินขึ้นไปด้านบน ยุนอาเดินกลับมาเก็บจานก่อนจะคิดอะไรไปเรื่อยเปื่อย ..พ่อของเธอเพิ่งจากไปเมื่อ 2 ปีที่แล้วจากหน้าที่ตำรวจ ส่วนแม่ก็จากไปตั้งแต่เธอยังเด็กอยู่มาก ตอนนี้ครอบครัวเธอก็มีเพียงคริสคนเดียวที่ยังคงอยู่ คริสทำงานเป็นบอดี้การ์ด เห็นว่าตอนนี้กำลังดูแลลูกสาวของนักการเมืองชื่อดังรายนึงอยู่ เธอเองก็แอบเป็นห่วงพี่ชายคนนี้เหมือนกัน แต่ก็มั่นใจว่าคริสดูแลตัวเองได้ดี
ก็อย่างที่บอกชีวิตเธอเหลือแค่คริส ..อ้อไม่สิ! ยังมีเพื่อนที่เธอรักมากที่ยังอยู่ข้างเธอเสมออย่างเซฮุนกับแทยอนอีกนี่นา ‘คิม แทยอน’ เป็นเพื่อนผู้หญิงที่เธอสนิทที่สุด แต่เธอกับแทยอนช่างแตกต่างกัน
แทยอนเป็นลูกสาวของทูตที่มีฐานะร่ำรวยมาก ส่วนเธอ ..ฐานะธรรมดาๆ แต่ก็นะ ความเป็นเพื่อนน่ะมันไม่ได้วัดกันที่ฐานะหรอก
ส่วนเซฮุน ..รายนั้นคงไม่ต้องพูด รู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก ไม่ต่างอะไรกันมากนักด้วย ฐานะทางบ้านก็ใกล้เคียงกัน เซฮุนดีกว่านิดหน่อย แต่พอนึกถึงเซฮุน หน้าของใครอีกคนก็โผล่มา
“หน็อย อย่าให้ฉันเจอนายอีกนะ ไอ้ตุ๊ด”
“ไม่ต้องๆๆๆ ฉันไม่อยากรู้จักคนๆนี้หรอก”
คำพูดของไอ้หน้าหวานแนวตุ๊ดที่พูดเมื่อตอนเย็นทำให้อารมณ์พุ่งปรี๊ดขึ้นมาทันที “ฉันก็ไม่ได้อยากรู้จักกับนายเลย ไอ้บ้าตุ๊ดเอ๊ย”
“สุดยอด วันนี้ไม่ต้องขึ้นไปปลุกแกไอ้ยุน”เซฮุนที่เดินเข้ามาในบ้านของยุนอาร้องตะโกนลั่นอย่างแปลกใจเมื่อเห็นว่าเพื่อนนั่งอยู่ที่โซฟาแล้ว “เฮีย เป็นไปได้ไงเนี่ย”
“ไม่รู้เหมือนกันว่ะ”คริสส่ายหน้าก่อนจะหยิบแจ็กเก็ตหนังสีดำมาสวมแล้วคว้าหมวกกันน็อคมาถือ “ฉันจะไม่อยู่ที่บ้านคืนนี้ ยังไงก็ฝากช่วยดูไอ้เหม่งมันด้วยละกันนะไอ้ฮุน”
“ครับ ไม่ต้องเป็นห่วง”เซฮุนพูดก่อนจะมองยุนอา “เสร็จแล้วนี่ ไปกันยังอ่ะ”
“เออๆๆๆ”ยุนอาพยักหน้าก่อนจะเดินไปใกล้คริส “เฮีย ดูแลตัวเองด้วยนะ”
“อืม ไม่ต้องห่วง”เขาพูดก่อนจะวางมือใหญ่ลงบนหัวน้องสาว “แกด้วย ดูแลตัวเองดีๆ”
คริสเดินไปที่รถสุดเท่ของตัวเองก่อนจะออกรถไปด้วยความเร็ว เซฮุนหันไปมองยุนอาที่ยืนมองตามคริสก่อนจะเอื้อมมือไปขยี้หัวยุนอา “เฮ้ย เฮียเขาไปทำงาน แกจะมาทำหน้าเป็นหมาหงอยทำไมวะ”
“เปล่าซะหน่อย”ยุนอาพึมพำก่อนจะปัดมือเซฮุนออก “อ๊าก ผมฉันเสียทรงหมดไอ้บ้านี่”
“เหอะ ปกติมันก็ไม่ค่อยจะเป็นทรงอยู่แล้วเหอะ”
“ชิ ไปยังอ่ะ”
“ไปดิ”
ทั้ง 2 คนเดินออกมาจากบ้านก่อนจะเคียงข้างกันอย่างเช่นทุกวัน เนื่องจากบ้านของพวกเขาอยู่ไม่ห่างจากมหาลัยมากนัก ทั้งคู่จึงเลือกที่จะเดินไปเรียนแทนการนั่งรถ
หมับ
“!!”
เป็นแบบนี้ทุกวันแต่ยุนอาก็ยังไม่ชินสักที เมื่อถึงทางที่ต้องข้ามถนน เซฮุนก็ดึงมือยุนอาไปจับแล้วพาเดินข้ามแบบนี้ทุกที ..มันก็ไม่ใช่ว่าเธอจะไม่รู้หรอกนะว่าเซฮุนคิดยังไงกับเธอ เพราะเธอเองก็คิดไม่ต่างจากเขาเลยสักนิด แต่มันติดอยู่ตรงที่ว่า ความเป็นเพื่อน และความไม่ค่อยแน่ใจในความคิดของตัวเองน่ะสิ
เพราะความเป็นเพื่อนรึเปล่า ..เซฮุนถึงทำแบบนี้
เพราะเธอหลงตัวเองรึเปล่า ..ถึงคิดว่าเซฮุนจะคิดแบบเธอ ก็ในเมื่อเซฮุนน่ะ
“อ้าวแท”
“โย่ว เพื่อนๆทั้ง 2”
เซฮุนปล่อยมือยุนอาก่อนจะเดินไปหาผู้หญฺงตัวเล็กแล้วจัดการขยี้หัวเธออย่างที่เคยทำกับยุนอา
“อ๊ากกกก ผมฉันเสียทรง”
“พูดเหมือนกันเด๊ะ”
“ก็พวกฉันเพื่อนกันนี่ยะ ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
ยุนอายิ้มบางๆก่อนจะลอบถอนหายใจ “เฮ้อ นายรู้สึกยังไงกับฉันกันแน่วะเนี่ย โอเซฮุน”
“ยุนนนนนนนนนนนน”
“อะไรของแกแท”ยุนอาหันมองเพื่อนตัวเล็กก่อนจะจิ้มแตงโมเข้าปาก “เสียงดังมาแต่ไกลเลย”
“ไปดูเซฮุนแข่งบอลกัน”
เฮือก
ยังไม่ทันที่ยุนอาจะพูดหรือทำอะไรแทยอนก็กระชากยุนอาอย่างแรงจนแตงโมที่กำลังจะเข้าปากอีกขิ้นหล่นลงพื้น “อ๊าก ไอ้แท ฉันจะกิน”
“โอ๊ยเดี๋ยวค่อยกิน แกไปให้กำลังฮุนก่อนดิ๊”
แทยอนลากยุนอาไปที่สนามบอลที่ตอนนี้กำลังมีการแข่งขันฟุตบอลระหว่าง 2 คณะและหนึ่งในนั้นมีเซฮุนเพื่อนของพวกเธอด้วย ยุนอานั่งลงตรงที่ว่างก่อนจะจ้องมองไปที่เซฮุน “ดูเหมือนวันนี้มันแปลกๆไปนะ ทำไมเล่นไม่ค่อยดีเลย”
“แหม ก็แกไม่มาเชียร์มันนี่”แทยอนพูดก่อนจะลุกขึ้นเอามือป้องปาก “โอเซฮุน”
เซฮุนที่ยืนอยู่กลางสนามหยุดวิ่งก่อนจะหันไปมองทางต้นเสียง รอยยิ้มผุดขึ้นที่ใบหน้านิ่งเฉยนั่นทันทีที่เห็นว่าแทยอนพาใครมาด้วย
“ฉันพายัยยุนมาแล้วน้า”แทยอนตะโกนก่อนจะดึงยุนอาให้ลุกขึ้น “แก พูดอะไรหน่อยสิ”
“เอ้า แกจะให้ฉันพูดอะไรล่ะ”ยุนอาอึกอักก่อนจะหันไปมองเซฮุนอย่างเก้อๆ “เอ่อ..”
“พูดดิๆ”แทยอนสะกิดก่อนจะกอดอกรอดูผลงานของตัวเอง
“เอ่อ..”ยุนอาตะกุกตะกักก่อนจะเอามือป้องปาก “ย๊า เล่นให้มันดีๆหน่อยได้ไหม ไม่สมกับเป็นแกเลยนะเซฮุน!!!!”
เซฮุนยิ้มกว้างก่อนจะชูมือขึ้น “โอเค ประตูนี้ เพื่อแก”
เสียงเชียร์ดังมากขึ้นกว่าเดิมเมื่อเท้าของเซฮุนสัมผัสกับลูกฟุตบอล ทุกคนต่างพากันยืนและจ้องมองไปที่สนาม แทยอนยืนกำมือแน่น ส่วนยุนอา ..แม้จะทำเหมือนไม่สนใจแต่สายตาของเธอจับจ้องไปที่เขา ..เพื่อนของเธอ
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด”
“เฮ!!!!!!!!!!!!!!!”
เสียงเชียร์ดังลั่นเมื่อเซฮุนเตะลูกบอลเข้าประตูได้สำเร็จ เขาวิ่งไปทั่วสนาม เพื่อนในทีมต่างมารุมล้อมเขา แทยอนกระโดดโลดเต้นอย่างดีใจส่วนยุนอา ..
ทั้ง 2 กำลังสบตากันท่ามกลางผู้คนมากมาย ยุนอาชูนิ้วโป้งขึ้นก่อนจะชูไปตรงหน้า
เซฮุนหัวเราะก่อนที่เสียงนกหวีดบอกหมดเวลาจะดังขึ้นและแน่นอน ..ทีมของเซฮุนชนะ
“ถ้าแกไม่มามีหวังทีมคณะเราแพ้แหงๆ”
“แหม มันก็ไม่ขนาดนั้น แกก็เห็นว่าเซฮุนมันยิ้งของมันได้เอง ฉันไม่ได้ลงไปเล่นด้วยซะหน่อย”ยุนอาพูดแล้วนั่งลง
แทยอนยิ้มหวานก่อนจะนั่งชิดกับยุนอา “แต่แกไม่ได้ยินเหรอ เซฮุนมันพูดว่าอะไรน้าก่อนที่มันจะยิงประตูน่ะ”
“-///-“
“ลูกนี้เพื่อแก อ๊ายยยย ฉันล่ะเขินแทน”แทยอนหยิกแก้มยุนอาก่อนจะยิ้มแซวๆ “เมื่อไหร่พวกแก 2 คนจะคบๆกันไปเลยวะ”
“บะ บ้าเหรอ -///- ฉันกับไอ้ฮุนเป็นเพื่อนกันนะเว้ย”
“เพื่อนสนิทคิดไม่ซื่อรึเปล่าแก”แทยอนกระเซ้าก่อนจะยิ้มให้เซฮุน “มาพอดีเลย”
เซฮุนถือเหรียญในมือก่อนจะเดินมานั่งอีกข้างของยุนอา เขาสวมเหรียญลงบนคอของยุนอาก่อนจะยิ้ม “ฉันให้แก”
“-////- มะ มาให้ฉันทำไมล่ะ”ยุนอาพูดตะกุกตะกักก่อนจะดันเซฮุนออกไปไกลตัว “ออกไปไกลๆเลย เหม็นเหงื่อแกชะมัด”
“เซฮุน แล้วของฉันอ่า แกให้ไอ้ยุนคนเดียวเหรอ”
“ของแกเหรอ ..”เซฮุนพูดก่อนจะดึงเหรียญอีกเหรียญในกระเป๋ากางเกงออกมาส่งให้แทยอน “อ่ะ”
“แต้งกิ้วเพื่อน”แทยอนยิ้มก่อนจะสวมเหรียญบ้าง “คราวนี้แกไปเปลี่ยนเสื้อผ้าได้แล้วไป”
“อืม”เซฮุนพยักหน้าก่อนจะลอบมองยุนอา “ฉันไปก่อนนะ เดี๋ยวมา”
“อืม”ยุนอาพยักหน้าแล้วยิ้มให้เซฮุน
เฮ้อ ก็อะไรที่ทำให้เธอก็ทำให้แทยอนเหมือนกัน ..อย่างนี้จะมั่นใจได้ไงล่ะ ว่าจุดประสงค์ที่แท้จริงของเซฮุนมันคืออะไรกันแน่ = =;;;;
30 Comments Up
ตอนต่อไป
ความคิดเห็น