คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : Love's Twin : : Chapter 1
Chapter 1
สนามบินนานาชาติอินชอน โซล,เกาหลี
“เมื่อไหร่มันจะมาวะเนี่ย”หนุ่มหล่อบ่นพึมพำก่อนจะมองดูนาฬิกาข้อมืออีกรอบ
“โย่วววววววววววววววววววววววววววว”
พูดยังไม่ทันจบดีเสียงของใครคนนึงก็ดังขึ้นด้านหลังเขา ‘พยอน แพคฮยอน’หนุ่มหล่อหันไปมองด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหงุดหงิดเต็มที ยิ่งเมื่อเห็นใบหน้าหวานของคนข้างหลังที่ยังส่งยิ้มระรื่นมาให้อย่างไม่รู้จักผิด นั่นยิ่งทำให้เขาหงุดหงิดมากขึ้นไปกว่าเดิม
“ไอ้ลู่ แกบอกว่าเครื่องมาถึงตอนเที่ยง นี่มันบ่ายสองแล้วทำไมแกเพิ่งมาวะ”
“โห่ ฮยองอ่ะ น้องมาเหนื่อยๆก็บ่นกันเลยเหรอ”
‘เสี่ยว ลูฮาน’ เจ้าของใบหน้าหวานเอ่ยขึ้นก่อนจะย่นจมูก เขาเกาะแขนแพคฮยอนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นพี่ชายคนสนิทก่อนจะเอาหน้าถูอย่างออดอ้อน “อย่าบ่นเลยนะๆๆๆๆ คนเรามันก็ต้องดีเลย์กันบ้าง”
“อย่ามาทำแบบนี้ดิวะ ขนลุก”แพคฮยอนพูดก่อนจะสะบัดแขน เขามองสำรวจคนตรงหน้าก่อนจะขมวดคิ้วอีกครั้ง “นี่แกเป็นตุ๊ดปะวะฉันถามจริง”
“เอาอะไรมาพูดล่ะ”ลูฮานพูดเบาๆก่อนจะหยิบกระจกขึ้นมาส่อง “อ๊าก สิวขึ้นเลยอ่ะ”
แพคฮยอนส่ายหน้าเบาๆก่อนจะเอื้อมมือไปหยิบกระเป๋าลากของลูฮานมาจับ “ก็ไอ้ทุกอย่างที่แกเป็นเนี่ยแหละ มันทำให้ฉันต้องคิด”
“ฮยอง”ลูฮานเก๊กเสียงเข้มก่อนจะมองหน้าแพคฮยอนอย่างจริงจัง “ผมไม่ได้เป็นตุ๊ดนะ ผมเป็นผู้ชาย แมนๆนี่แหละ”
“ไม่ใช่อ่ะ”
“โธ่ จะบอกให้ กลับมาคราวนี้ผมไม่ได้กลับมาคนเดียวนะคร้าบบบบบบ”ลูฮานลากเสียงยาวก่อนจะเก็บกระจกใส่กระเป๋ากางเกง แล้วกระซิบที่ข้างหูแพคฮยอน “ผมน่ะ มีแฟนแล้วนะ”
แพคฮยอนหัวเราะก่อนจะดันหน้าลูฮานออก “ตลก หน้าอย่างแกจะมีแฟนแซงฉันได้ไงวะ”
“เอ้า จริงๆนะ”ลูฮานพูดก่อนจะเขย่งปลายเท้าแล้วยืดคอมองหาใครบางคน “ไปไหนของเขาน้า”
“หาใครวะ”
“ก็แฟนผมไงฮยอง”ลูฮานพูดก่อนจะยิ้มกว้างอย่างดีใจ “อ๊ะ นั่นไง”
แพคฮยอนหันไปมองตามมือของลูฮานก่อนจะเผลอปล่อยกระเป๋าที่เพิ่งจะดึงมาจับ “อะ ไอ้ลู่”
“ไงล่า บอกแล้วว่าผมไม่ชะ..”
“นี่แกเป็นมากกว่าที่ฉันคิดอีกนะเว้ย”แพคฮยอนกลืนน้ำลายลงคออย่างฝืดๆก่อนจะมองลูฮานอย่างไม่อยากจะเชื่อ
คนที่ลูฮานบอกว่าเป็นแฟน คนที่นิ้วของลูฮานกำลังชี้ ..ผู้ชายตัวใหญ่อย่างกับตึก แถมยังดำอย่างกับถ่าน “ระ รสนิยมแกนี่มัน”
“อะไรของฮยองเนี่ย”ลูฮานกอดเอวแพคฮยอนก่อนจะมองไปตรงหน้าแล้วมองแพคฮยอน “นี่อย่าบอกว่าคิดว่าไอ้ล่ำคนนั้นนะ”
หงึกๆ
“โอ๊ยตรูอยากจะบ้า”ลูฮานตบหน้าผากตัวเองก่อนจะจับหน้าแพคฮยอนให้หันไปอีกข้าง “คนนั้นต่างหาก”
“อ้าว ไม่ใช่คนนี้เหรอ”
“ใช่ที่ไหนล่ะ”ลูฮานพูดก่อนจะกวักมือ “ทางนี้ๆ”
เขากัดริมฝีปากล่างก่อนจะหันไปยักคิ้วให้แพคฮยอน “เธอไปเรียนต่อที่ประเทศจีนมาน่ะ ก็เลยได้มาเจอกัน น่ารักใช่ไหมล่ะ”
“มากกกกกกกกก”แพคฮยอนพูดก่อนจะมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างเคลิ้มๆ
“หาแทบตายแน่ะลู่”
“ขอโทษทีนะ พอดีกลัวว่าใครบางคนจะบ่นน่ะ”ลูฮานพูดก่อนจะดึงกระเป๋าในมือของหญิงสาวมาถือ “นี่พยอน แพคฮยอน พี่ชายที่เล่าให้ฟัง”
“สวัสดีค่ะ”หญิงสาวพูดก่อนจะหัวเราะ “ลู่พูดถึงพี่ให้ฟังอยู่บ่อยๆ พี่หล่อเหมือนที่ลู่พูดเลยนะคะ”
แพคฮยอนยืดตัวตรงก่อนจะเก๊กเสียงเข้มทันทีที่ได้ยินคำชม “ขอบคุณมากครับ พี่คงมีแต่สิ่งดีๆให้ไอ้ลู่พูดถึงสินะ”
“เอ ไม่รู้สิคะ”หญิงสาวพูดก่อนจะยิ้มบางๆ “ลู่บอกว่าพี่หล่อ ..เจ้าชู้ เปลี่ยนผู้หญิงบ่อยยิ่งกว่าเปลี่ยนเสื้อ หน้าม่อ แล้วก็บอกว่าไว้ใจไม่ได้ด้วยค่ะ”
“ไอ้ลู่”แพคฮยอนเรียกลูฮานเสียงรอดไรฟันก่อนจะดึงคอน้องชายมากอด “ไอ้น้องเวร”
“แหะๆ”ลูฮานหัวเราะแห้งๆก่อนจะขยับออกมา “ยังไม่ได้แนะนำเลยนี่ นี่พยอน แพคฮยอนรู้จักอยู่แล้วเน๊อะ”
“อื้ม”
“ฮยอง ผู้หญิงคนนี้คือ ‘ซอ จูฮยอน’ แฟนของผม เธอคือสาเหตุที่ทำให้ผมกลับมาเหยียบที่นี่อีกครั้งนึง”
“ขึ้นไปปลุกมันเลย มันนอนอยู่แหละ”
“ขอบคุณมากเฮีย”
ชายหนุ่มรูปร่างสูงพูดกับหนุ่มหล่อขั้นเทพก่อนจะเดินขึ้นไปด้านบนแล้วไปหยุดอยู่ที่หน้าห้องที่คุ้นเคย เขาไม่รีรอที่จะเปิดประตู้เข้าไป และก็เป็นไปตามคาด
ร่างบางที่นอนคุดคู้อยู่ที่เตียงยังคงหลับสนิท ทั้งๆที่ตอนนี้เลยเวลาเรียนมาจะชั่วโมงนึงแล้ว
“แกจะตื่นไม่ตื่น”
“...”
ไร้เสียงตอบรับ แน่นอน มันเป็นแบบนี้ทุกวัน ชายหนุ่มยิ้มมุมปากก่อนจะจัดการดึงผ้าห่มออกแล้วก้มลงไปใกล้ “ยุนอา ตื่นได้แล้วโว๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
“อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก หนวกหู”เสียงโวยวายของหญิงสาวที่นอนหลับดังขึ้นก่อนที่ร่างบางจะเด้งตัวลุกขึ้นนั่งอย่างขัดใจ “ไอ้บ้าฮุน แกอีกแล้วเหรอเนี่ย”
“เฮียเขาเอือมที่จะขึ้นมาปลุกแกแล้วนี่” ‘โอ เซฮุน’ ยักไหล่ก่อนจะดึงแขน ‘ยุนอา’ให้ลุกขึ้น “นี่มันบ่ายโมงแล้วนะ ตื่นได้แล้ว”
“ฉันจำได้ว่าเรามีเรียนกันตอนบะ บ่ายโมงแล้ว อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”
“ไอ้ยุน ระวัง”
โครม!!!
“ไม่ทันแฮะ”เซฮุนพูดเบาๆก่อนจะเดินไปดึงยุนอาให้ลุกขึ้น เป็นแบบนี้ตลอดจนเหมือนจะเคยชินไปแล้ว การที่เซฮุนขึ้นมาปลุกยุนอาและจบด้วยการที่ยุนอาสะดุดอะไรสักอย่างแล้วล้มลง
“ขอบใจๆ แกลงไปรอข้างล่างไป ฉันจะอาบน้ำ”
“แล้วอย่าสะดุดสายยางในห้องน้ำล่ะ”เซฮุนพูดดักก่อนจะเดินออกมาจากห้อง
“ตื่นแล้วเหรอ”
“ครับเฮีย”เซฮุนตอบชายหนุ่มที่สวมเสื้อกล้ามอวดผิวขาว ใบหน้าหล่อเหลาราวกับเทพบุตร มองเผินๆก็แอบคล้ายกับเซฮุนอยู่เหมือนกัน แต่มันไม่ใช่ เพราะชายหนุ่มตรงหน้าก็คือ ‘คริส’ พี่ชายแท้ๆของยุนอาเพื่อของเขา
“เฮ้อ ฉันล่ะเหนื่อยใจกับไอ้น้องคนนี้จริงๆเลยว่ะ”
“เอาน่า ผมเห็นแบบนี้มาตั้งแต่เด็ก เริ่มจะชินแล้วล่ะ”
เซฮุนและยุนอาเป็นเพื่อนข้างบ้านกันมาตั้งแต่เด็ก แน่นอนพวกเขาสนิทกันมาก อยู่โรงเรียนเดียวกัน แม้ขึ้นมหาลัยพวกเขาก็อยู่ที่เดียวกัน และยังเป็นคณะเดียวกันอีกต่างหาก
“ฉันเองก็เริ่มจะชินแล้วเหมือนกัน”คริสพูดก่อนจะตบบ่าเซฮุนเบาๆ
“ชินอะไรอ่ะเฮีย”
“หึแกแน่ใจเหรอวะ ว่าแกมองไอ้ยุนเป็นเพื่อน”
เซฮุนเงียบก่อนจะหลบสายตาคริสที่จ้องจับผิด ..มันเป็นความจริงอย่างที่คริสว่า เซฮุนไม่คิดว่ายุนอาเป็นเพื่อนเลย เธอคือคนที่เขาแอบชอบ แม้จะเกรียนๆ ห้าวๆ แต่ยุนอาก็ยังดูน่ารักในสายตาของใครอีกหลายคนรวมทั้งเขา
“ไง เงียบไปเลยเหรอวะ”
“..ผมชอบเธอก็ไม่จำเป็นที่ผมจะต้องบอกนี่”
“ทำไมวะ”
“กะ ..ก็ผมอายอ่ะ”
“โธ่เอ๊ย ถ้าแกชอบแกก็บอกไปดิวะ แมนๆหน่อย”คริสพูดก่อนจะชกไหล่เซฮุนเบาๆ
เขาเองก็รู้จักกับเซฮุนมานาน เขามั่นใจว่าเซฮุนเป็นคนดี ถ้าจะคบกับน้องสาวที่เขาหวงแสนหวงก็ไม่มีปัญหาอะไร แอบเชียร์ด้วยซ้ำ
“มะ ไม่เอาหรอก”
“ทำไมวะ แกนะ..”
“มาแล้ววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว”
เสียงใสของยุนอาตะโกนจากข้างบนก่อนที่เจ้าของเสียงจะกระโดดลงมาด้านหน้าชายหนุ่มทั้ง 2 “คุยอะไรกัน ไปเถอะเซฮุน สายแล้วนะ”
“เอ่อ อืม”เซฮุนพยักหน้าก่อนจะเดินนำออกไปก่อน
“เฮีย เค้าไปนะ”ยุนอาพูดก่อนจะกระโดดกอดคริสแล้ววิ่งตามเซฮุนออกไป
คริสมองตามน้องทั้ง 2 คนก่อนจะหัวเราะเบาๆ “พอกันทั้งคู่”
ตอนต่อไป
ความคิดเห็น