คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : My Pretty Boy : : CHAPTERS 18
C H A P T E R S 1 8
“จูฮยอนอ่า”
ปังๆๆๆๆ
ฉันกับลูฮานมองหน้ากันอย่างตกใจ “คริสโอป้านี่”
“มาทำบ้าอะไรตอนนี้วะ”ลูฮานบ่นก่อนจะมองหาวิก “วิกผมฉันล่ะ”
“นายเอาไว้ไหนอ่ะ”ฉันพูดแล้วมองหา
ปังๆๆๆๆๆ
“จูฮยอน เปิดประตูเดี๋ยวนี้นะ”
ฉันมองไปที่ประตู เสียงทุบประตูเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ “คะ ค่าๆๆๆ จะไปเปิดแล้วค่ะ”
“บ้าชิบ ฉันเอาวางไว้ไหนวะเนี่ย”
“นาย นายไปแอบในตู้ก่อนนะ”ฉันพูดกับลูฮานก่อนจะดันเข้าไปที่ตู้แล้ววิ่งไปเปิดประตู
คริสโอป้ายืนอยู่หน้าประตูด้วยสีหน้างนิ่งผิดปกติ ในมือของเขาถือกระเป๋าของฉันเอาไว้
“อ๊ะ ฉันลืมหยิบมาเหรอคะ”
“ใช่”เขาพูดก่อนจะดันฉันเข้ามาในห้องแล้วก้าวตามมาก่อนจะปิดประตู
“อะ โอป้าเข้ามาทำไมคะ”
“เมื่อกี๊ฉันได้ยินเสียงผู้ชาย”
“อะ โอป้าหู..”
“ฉันมั่นใจว่าฉันไม่ได้หูฝาด ไม่ใช่เสียงโฟนอินจากโทรศัพท์ ไม่ใช่เสียงวิทยุ และไม่ใช่เสียงทีวีเพราะที่ห้องของเธอไม่มี”
“...”ฉันมองหน้าเขาอย่างไม่รู้จะหาข้อแก้ตัวยังไง
“เธอพาใครมาจูฮยอน”
“อะ โอป้าคะ มันไม่มีอะไรจริงๆนะคะ โอป้าออกไปเถอะค่ะ ขืนอาจารย์มาเห็นเข้าเราจะพากันซวยนะคะ”
“...”เขาไม่ตอบฉันแต่เดินไปที่ห้องน้ำแล้วเปิดประตู
ฉันมองไปที่ตู้เสื้อผ้าด้วยความกังวลก่อนจะปั้นหน้าให้เป็นปกติเมื่อคริสโอป้าเดินออกมา “อะ โอป้าคะ”
“เธอพาใครเข้ามาจูฮยอน ฉันถามเธอทำไมไม่ตอบ”
“...”
“ผู้ชายคนนั้นใช่ไหม”
“โอป้า..”
“แล้วลินดาล่ะ ลินดาไปไหน”เขาถามแล้วมองไปรอบๆห้อง “เพราะลินดาไม่อยู่เธอเลยพาผู้ชายเข้ามาใช่ไหมจูฮยอน”
“ไม่ใช่นะคะ โอป้าคะ มันไม่มีอะไรจริงๆนะคะ”
เขาส่ายหน้าก่อนจะเริ่มเดินสำรวจไปทั่วห้องโดยไม่สนใจฟังฉันเลยสักนิด และเขาเดินไปที่ ..ตู้เสื้อผ้า!!!
“โอป้าคะ”
“ฉันต้องรู้ให้ได้ว่าเธอพาใครเข้ามา”
เขาเอื้อมมือไปที่ตู้เสื้อผ้า ฉันมองอย่างตกใจก่อนจะตัดสินใจโพล่งขึ้นมา
“โอป้าคะ ฉันตกลงค่ะ!!!!”
ได้ผล.. เขาเอามือออกก่อนจะหันมามองหน้าฉัน “ตกลง ..เธอตกลง”
“ค่ะ ฉันตกลง ฉันจะเป็นแฟนกับโอป้าค่ะ”ฉันหลับหูหลับตาพูดก่อนจะมองไปที่ตู้เสื้อผ้า “ตะ แต่ตอนนี้โอป้าต้องออกไปนะคะ”
คริสโอป้าเดินมาใกล้ฉัน เขาแตะไหล่ฉันแล้วย่อตัวลงมา สายตาของเราอยู่ระดับเดียวกัน “จูฮยอน ฉันดีใจนะที่เธอตกลงแล้ว ซึ่งฉันก็คิดไว้อยู่แล้วล่ะว่าเธอไม่มีทางปฏิเสธฉันแน่ๆ”
ยังคงหลงตัวเอง =,,=
“แต่ฉันก็ต้องรู้ให้ได้ว่าเธอพาใครเข้ามา”
“แต่ถ้าคนเราคบกันก็ต้องเชื่อใจกันไม่ใช่เหรอคะ”ฉันพูดก่อนจะดึงแขนเขาไว้ “โอป้าออกไปเถอะค่ะ ถ้าลินดารู้ว่าโอป้าเข้ามารื้อ ค้นนู่นนี่ในห้อง ลินดาจะต้องไม่ชอบแน่ๆ”
“แต่..”
“ไม่มีใครจริงๆค่ะ ฉันอยู่คนเดียว”
เขาจ้องหน้าฉันก่อนจะพยักหน้าช้าๆ “ก็ได้.. ฉันเชื่อเธอ”
“...”
“เดี๋ยวฉันโทรหานะ”
“..ค่ะ”
ฉันตอบเสียงแผ่วก่อนจะดันเขาออกไปจากห้อง
-Luhan Part-
ผมกำมือแน่นเพราะไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากแอบมองพวกเขาผ่านช่องแคบๆในตู้เสื้อผ้า คริสเดินออกไปแล้ว เพราะผมได้ยินเสียงปิดประตู ผมออกมาจากตู้เสื้อผ้าพอดีกับที่ซอฮยอนเดินกลับเข้ามา เธอมองผมก่อนจะถอนหายใจ
“เกือบไม่รอดแล้วไหมล่ะ”
“...”
“ทำไมทำหน้าแบบนั้น นี่เรารอดแล้วนะ”เธอพูดก่อนจะหยิกแก้มผม “ดูทำหน้าเข้า”
“ฉันควรจะต้องยิ้มไหมล่ะ ..คนที่เพิ่งบอกว่าชอบฉัน”
“...”
“ไปคบกับคนอื่นแล้วน่ะ”
ซอฮยอนมองหน้าผมก่อนจะส่ายหน้าเบาๆ “ฉันจำเป็นนะ ..ถ้าฉันไม่พูดแบบนั้น โอป้าจะต้องเปิดตู้แน่ๆ แล้วเขาก็จะต้องรู้ ความลับของนาย”
ผมมองหน้าซอฮยอนก่อนจะถอนหายใจ ถ้าจะโกรธเธอผมก็คงจะดูเห็นแก่ตัวไปหน่อย ในเมื่อทุกอย่างที่ยัยนี่ทำก็เพื่อช่วยผมทั้งนั้น
“เอาน่า ..โอป้าเขาคงไม่ได้จริงจังกับฉันหรอกนะ เขายังต้องเจอคนสวยๆอีกมาก เดี๋ยวเขาก็เบื่อฉันเองแหละ”
“...หวังว่ามันจะเป็นแบบนั้น”ผมพูดก่อนจะลูบหัวซอฮยอน “ฉันขอโทษนะ”
“เรื่อง?”
“ทุกครั้งที่ฉันมีปัญหา เธอช่วยฉันจนตัวเองเดือดร้อนตลอด แต่เวลาที่เธอมีปัญหา ..ฉันไม่เคยช่วยอะไรเธอได้เลย”
ซอฮยอนส่ายหน้าก่อนจะยิ้มบางๆ “ใครจะไปสนล่ะ ..แค่นายเก็บความลับของนายไว้ได้จนถึงวันสุดท้าย แค่นั้นฉันก็ดีใจแล้ว”
“ขอบคุณนะ”
“อื้ม”
-Sehyun Part-
ฉันนั่งมองคนตรงหน้าด้วยความกระอักกระอ่วนใจ ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันคงดีใจนะ ที่ฉันได้เป็นแฟนกับเขา แต่ในตอนนี้ ..มันรู้สึกแบบบอกไม่ถูกจริงๆ
“กินเยอะๆนะ จะได้โตเร็วๆ”
“ฉันโตแล้วนะคะ”ฉันพูดก่อนจะตักคืนใส่จานเขา “โอป้าทานเถอะค่ะ”
“ฉันอยากให้แฟนฉันกินของดีๆนี่”เขาพูดก่อนจะลูบหัวฉัน “ฉันไปทำกายภาพมา หมอบอกว่าฉันสามารถขึ้นเวทีได้เหมือนเดิมแล้วนะ”
“เหรอคะ ดีใจด้วยนะ”ฉันพูดอย่างจริงใจ เพราะเขาเป้นนักร้อง และเขาก็พักงานมาเกือบจะ 2 เดือนแล้ว เขาคงอยากขึ้นเวทีแย่แล้วล่ะ แฟนคลับของเขาก็คงคิดถึงเขามากเหมือนกัน
“ไอ้ดีมันก็ดีนะ แต่ว่าต่อไปนี้”เขาพูดแล้วดึงมือฉันไปกุมเบาๆ “ฉันต้องไม่ค่อยได้มาเรียนแน่เลย แล้วก็จะไม่ค่อยได้เจอเธอด้วย”
เคร้ง!!
ฉันชักมือกลับก่อนจะมองไปที่โต๊ะฝั่งตรงข้าม ลูฮานทิ้งช้อนลงพื้นก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินออกไปจากโรงอาหาร นิโคลกับเอ็นที่นั่งร่วมโต๊ะมองตามไปอย่างงงๆ ก่อนที่นิโคลจะหันมาสบตากับฉันแล้วยักไหล่
“เอ่อ โอป้าคะ คือเรื่องที่เราเป็นฟะ..”
“โอ๊ะ!! ฉันต้องไปแล้วแหละ ขอโทษทีนะ ลืมไปว่านัดกับเมเนเจอร์ฮยองไว้”
พูดจบเขาก็วิ่งออกไป ฉันมองตามเขาก่อนจะพึมพำ “ฉันไม่ได้อยากเป็นแฟนกับโอป้านะคะ ..เฮ้อ วุ่นวายชะมัดเลย”
ทำไงดีๆๆๆๆ พล็อตเริ่มตัน T^T
จะว่าตันก็ไม่ใช่หรอก แต่จะบอกว่ามันไปต่ออีกเยอะๆไม่ได้อ่ะ ที่คิดพล็อตไว้ตั้งแต่แรกไม่ได้ยืดถึงกับมี 20 ตอนแบบนี้นะ
ที่คิดไว้แค่ 15 ตอนก็น่าจะจบแล้วอ่ะ แต่นี่ยืดมาค่อนข้างเยอะแล้ว
เพราะไม่อยากให้เรื่องมันดราม่าก็เลยมีข่าวจะมาบอก ไม่รู้ว่าเป็นข่าวดีหรือร้าย
My Pretty Boy กำลังจะถึงตอนจบแล้วแหละ
T^T
ฮานซอกำลังจะลงเอยกันแบบแฮปปี้เอ็นดิ้งแล้ว แต่เพื่อเป็นการขอบคุณ
เรื่องนี้ไม่มีสเปเชี่ยลหรอกนะ หรืออาจจะมี ยังไม่รู้ ไม่แน่ใจ
เอาเป็นว่า เพื่อเป็นการขอบคุณที่รีดเดอร์ยังคงเหนียวแน่นกับฟิคเรื่องนี้ เค้าได้แต่งตอนพิเศษขึ้นมาเพิ่มประมาณไม่เกิน 5 ตอน โดยเป้นของพ่อหนุ่มหลงตัวเองอย่างพี่คริส >,,< แต่จะเอาใครมาคู่ด้วยก็รอลุ้นแล้วกันนะ
แต่รีดเดอร์ที่ติดตามเค้ามาก็น่าจะรู้แหละว่าใครคือนางเอกคู่กับพี่คริส
-ขอบคุณค่ะ-
ความคิดเห็น