คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #16 : You're My Oppa : : CHAPTERS 14
CHAPTERS 14
“อ ฮุนโอป้ารออยู่หน้าห้อแน่ะ”
อฮยอนเยหน้าาหนัสือ่อนะมอไปที่หน้าห้อ เฮุนยืนพิรอบประูหน้าห้อเรียนอเธอโยมีสาวๆในห้อำลัล้อมเาอยู่ เธอรวบหนัสือเ็บใส่ระเป๋า่อนะวิ่ออไปหาเา
“โอป้า”
“มาพอีเลยยัยอ้วน”เฮุนพูแล้วึอฮยอนมายืน้าหน้า่อนะ้มลไประิบ “เธอน่ะ พาันออไปาที่นี่ที เพื่อนเธอะ่าันายอยู่แล้ว”
“หึๆ”อฮยอนหัวเราะเบาๆ่อนะแหวทาเพื่อนๆอเธอ “นี่ ันอัวพาพี่ายันไปิน้าว่อนนะ”
“โธ่อ พวเรายัไม่ไ้ลายเ็นเฮุนโอป้าเลยนะ”
“แ่โอป้าเาหิว้าวมาแล้วนี่นา”อฮยอนพูแล้วเอาศอระทุ้ที่เอวเฮุน “ใ่ไหม๊า”
“อะ อืม ใ่ๆๆๆๆ”เฮันพยัหน้า่อนะไอเบาๆ้วยวามุ ยัยอ้วนเอ๊ย
“ไป่อนนะ เี๋ยวโอป้าไ้เป็นลมันพอี”
“ัให่แล้วนะเี๋ยวนี้น่ะ”เฮุนพู่อนะมออฮยอนที่นั่อยู่ฝั่ร้าม
หลัามาที่โรอาหาร อฮยอน็มีผู้ายหลายนแล้วเ้ามาอถ่ายรูปและอลายเ็น “แหมโอป้า็ มัน็่าาโอป้ารไหนัน”
“่าิ”เฮุนพู “เธอน่ะไม่ไ้เป็นไออลแบบันสัหน่อย”
“็รินะ..”
“แล้วนี่!”
“ะ?”
“ในรายารน่ะ ใรใ้ให้เธอพูวามริ”
อฮยอนมอเฮุนอย่าๆ “อบไปั้หลายเรื่อเลยนะ”
“ะ ็เรื่อที่เาถามว่าเธออบใรมาที่สุไ”
“แ่ๆๆ”
อฮยอนสำลัน้ำที่ำลัะิน่อนะมอหน้าเฮุน “โอป้าอ่ะ”
“ินเลอะเทอะเป็นเ็เลย”เฮุนพูแล้วเอาผ้าเ็หน้าเ็ที่มุมปาออฮยอนเบาๆ “ว่าไ”
“ะ ็ันไม่อบโหนี่”อฮยอนพู่อนะหลบาเฮุน “มีนเยบอว่าไม่อบนโห”
“ั้นแสว่าเธออบแอลฮยอริๆสินะ”
“โอป้า ..ัน็อบโอป้าทุนเท่าันแหละ ่อามยอูโอป้า็เป็นฮุนโอป้าแล้วนะ ห่าันแ่นิเียวเอ นิเียวริๆ”
“หึ ยัยอ้วนเอ๊ย”เฮุนหัวเราะ่อนะยี้หัวอฮยอน “ันเพิ่นึึ้นไ้ว่าันมีสอบน่ะ ยัไเธอ็ลับบ้านเอนะวันนี้ โทรบอให้แอลฮยอมารับ็ไ้”
“ันลับนเียว็ไ้น่า”
“มันอันราย”
เฮุนพู่อนะลุออไป เาหันไปมออฮยอนที่ยันั่อยู่ที่เิม่อนะยิ้มออมาบาๆ ..สายเินไปแล้วริๆ
“บ๊าย บาย เอันพรุ่นี้นะ”
“้า”อฮยอนอบเพื่อนในห้อ่อนะสะพายระเป๋าแล้วเินออไปที่หน้าโรเรียน เฮุนบอว่าเามีสอบ เธอ็เลย้อลับบ้านนเียว เพราะไม่อยาโทรรบวนให้โอป้านไหน้อมารับ แ่แล้ว..
“ยัยอ้วน”
“มะ มยอูโอป้า”
แอลยิ้มมุมปา่อนะเินมาหาอฮยอน “ไม่เห็นันยืนอยู่รึไ”
“ะไปเห็นไ้ไล่ะ ยืนหลบมุมนานั้น”อฮยอนพึมพำ่อนะเยหน้ามอเา “โอป้ามาที่นี่ทำไม”
“ไอ้ฮุนโทรให้ันมารับเธอน่ะสิ เห็นบอว่ามันมีสอบน่ะ”
“็ไม่เห็น้อเื่อฟัสิ่ที่น้อบอนานั้นนี่ ันลับเอไ้หรอ”
“เหรออออออออ”แอลลาเสียยาว่อนะเินนำออไป อฮยอนหน้ามุ่ย่อนะเินามเาไปเรื่อยๆ
ทั้ 2 นเินไปพร้อมๆันโยที่ไม่มีใรพูอะไรออมา แ่แล้วู่ๆแอล็หยุเิน ทำให้อฮยอนที่เินามหลัมานับเานเือบะล้ม แ่โีที่แอลว้าเอาไว้ไ้ทัน
“ุ่ม่าม”เาพู่อนะีหน้าผาเธอเบาๆ
“อะ โอป้านั่นแหละ นึะหยุ็หยุอ่ะ”อฮยอนบ่น่อนะลำหน้าผาัวเอ “เ็บนะเนี่ย”
“ู่ๆ็นึึ้นมาไ้น่ะสิ”
“อะไร”
แอลหันมามอหน้าอฮยอน่อนะทำแ้มป่อ “เธอพูริหรือว่าเพราะเราสนิทัน”
“ะ?”
“ในรายาร radio star อบใรที่สุ เธออบว่าันใ่ไหมล่ะยัยอ้วน”
หึๆ
“เธอพูริ หรือว่าเพราะันับเธอสนิทัน”
“ทำไมวันนี้พวโอป้าถามันเรื่อนี้ล่ะ”อฮยอนพู่อนะเบ้ปา “็ะให้ันอบไปว่ายัไล่ะ ็เาถามแบบนั้นนี่”
“ั้นถ้าันถามเธออนนี้ล่ะ ..เธออบใรที่สุ”
“โอป้า!! ันอบโอป้าทุนเท่าๆันหมแหละน่า”
“...โห”
“ิ”อฮยอนแลบลิ้นให้แอล่อนะ้มหน้าุ “มยอูโอป้า”
“อะไร”
“็มยอูโอป้าไ”
แอลมออฮยอนที่้มหน้าอยู่อย่าๆ่อนะนึึ้นมาไ้ เายิ้มว้า่อนะแล้เ๊หน้ารึม “เธออบันริๆเหรอเนี่ย”
“รู้แล้วะถามทำไมเล่า”
“็แ่อยาแน่ใน่ะสิ”
“แ่โอป้าน่ะเลียัน”อฮยอนพู่อนะมอหน้าเา “โอป้าเลียัน”
“ันไม่ไ้เลีย”
“เลียสิ โอป้าเลียัน อบแล้ันลอเลย”
“ไม่ไ้เลีย”
“เลีย”
“ันบอว่าไม่ไ้เลียไ”
“เลียสิ โอป้าเลียัน”
“ไม่ไ้เลีย”
“เลีย”
“ันอบเธอ!!!”
“ะ ..!!!!”
อฮยอนมอแอลอย่าอึ้ๆ่อนะถามออมาเบาๆ “พูอะไรออมารู้ัวรึเปล่า”
“รู้”เาพยัหน้า่อนะับหัวเธอ “็รู้แล้วนี่”
“โอป้า”
“...”
“โหแน่ๆ”
“ันไม่ไ้โห”เาพูแล้วยิ้มออมาบาๆ “ันเยบอเธอนี่ ว่าันไม่อบนโห ..แล้วันะโหเธอทำไม”
“โอป้า”
“เธออบันริๆใ่ไหมล่ะ”
“...ทำไม้อให้พูอี้วย”
“่าเถอะ ..ันเอ็อบเธอเหมือนัน”
เาพูแล้วหัวเราะเบาๆ “นี่ันะเสียน้อสาวไปแล้วสินะ”
“โอป้า”
“อะไร”
อฮยอนมอหน้านรหน้า่อนะยิ้มออมา น้ำาอเธอไหลลมา้วยวามีใ “โอป้า ันีใ ีใที่สุเลย”
“อะไรอเธอ”
“ว่าะผ่านนมามายที่มาออิั่นเป็นน้อสาวอพวโอป้ามันยามาแ่ไหนรู้ไหม ..ันทำไ้แล้ว ันไ้เป็นน้อสาวอโอป้า และมาไปว่านั้น..”
“...”
“โอป้า็อบันเหมือนัน”อฮยอนพู่อนะยิ้มอย่าีใ “ันิว่าโอป้าะเลียันะอี”
“ันไม่เยเลียเธอหรอน่า”เาพู่อนะส่ลูบหัวเธอ “เอาอะไรมาิ”
“็ั้แ่เ็แล้วอ่ะ โอป้าเอาแ่ทำหน้ารำาัน เอาแ่ทำหน้าเบื่อันลอเลย ไม่ใ่อาารอนเลียแล้วะให้เรียว่าอะไรัน”
“...อโทษนะ”เาพู่อนะหยิแ้มเธอ “ันแ่เป็นห่วเธอน่ะ”
“อนนี้ ..อนนี้เรา”
“็ใ่ ..เราเป็นแฟนันเลยีไหม”
“แ่บริษัทโอป้าห้ามมีแฟนไม่ใ่เหรอ”
“แล้วไ”
“ไม่ลัวรึไ”
“..็แ่อย่าบอใร็พอ”เาพู่อนะึเธอเ้ามาอ “โอเไหมยัยอ้วน”
“โอเ โอเ”อฮยอนพยัหน้ารัวๆ่อนะยิ้มอย่ามีวามสุ
นที่เธออบมานาน็ือผู้ายนนี้ มันยิ่ว่าฝันะอี เอ๊ะ! หรือว่าอนนี้เธอฝันอยู่ันนะ
“โอป้า”
“อะไร”
เธอับมือเาึ้นมา่อนะพูับเาอย่าริั “โอป้าบันที”
“ฮะ?”
“ันอยารู้ว่าันฝันอยู่รึเปล่า”
“เธอะบ้าเหรอ ให้ันบเธออ่ะนะยัยอ้วน”
“ใ่”
แอลส่ายหน้า่อนะมอหิสาวรหน้า้วยรอยยิ้ม “เธอนี่บ้าไปแล้ว”
“นะๆๆๆ”
“หึๆ”
เาหัวเราะ่อนะ้มลไปแล้วโมยหอมแ้มป่อๆรหน้าอย่ารวเร็ว
ฟอ
“อะ โอป้า >////<”
“ถ้ามันรู้สึอุ่นๆที่แ้มน่ะ ไม่ไ้ฝันหรอ มันือวามริ”
“โอป้าอ่ะ”อฮยอนลูบแ้มัวเอ่อนะมอแอล้วยวามเิน “โอป้า!!!!!”
“ฮ่าๆๆๆๆๆ”
ความคิดเห็น