ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [SNSD EXO]My First Love

    ลำดับตอนที่ #15 : MY FIRST LOVE :: CHAPTERS 13

    • อัปเดตล่าสุด 27 ต.ค. 56


    © Tenpoints!




    Chapters 13

     

                (Seohyun)

               

                ฉันโดนดีโอลากกลับมาบ้านในแทบจะทันทีที่เขาหันไปเจอกับมินอา ท่ามกลางความตกตะลึงของทุกๆคน เซฮุนกระหน่ำโทรมาหาฉันเป็นสิบๆสาย แต่ดีโอก็ไม่ยอมให้ฉันรับ ฉันไม่รู้หรอกนะว่านายตาเหลือกนี่เป็นอะไร แต่ฉันรู้สึกขอบคุณเขา

               

                ที่พาฉันออกมาจากสถานการณ์น่าอึดอัดตรงนั้น

     

              ฉันทนเห็นเซฮุนยืนให้มินอาคล้องแขนไม่ได้หรอก ..ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันถึงเห็นแก่ตัวขนาดนี้ แต่ว่าเขาเป็นแฟนฉัน ..ฉันมีสิทธิที่จะหวงใช่ไหม ฉันขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าข้างบน พอเดินลงมาข้างล่างก็เห็นว่าดีโอนั่งทำหน้านิ่วคิ้ว(หนาๆ)ขมวดผูกกันอยู่ที่โซฟา เขาเปิดทีวีเอาไว้ แต่ดูเหมือนว่าเขาจะไม่ได้ดูมัน

     

                ดังนั้นฉันเลยปิดซะ ก่อนจะทิ้งตัวลงนั่งข้างๆกับเขา "นาย เป็นอะไรหรือเปล่า"

               

                "..."

               

                "ดีโอ"

     

                "..."

               

                "โด คยองซู!!!!!"

     

                "โว๊ย อะไรของเธอเนี่ย"เขาหันมาโวยวาย หนำซ้ำยังเอาหมอนอิงปาใส่ฉันอีก "เสียงดังทำไม"

     

                "ก็เรียกนายเบาๆแล้วนายมะ.."

               

                "ฉันได้ยินตั้งแต่ดีโอแรกละยัยโง่"

     

                "-*- ยัยโง่อีกแล้วนะ"ฉันพูด รู้สึกเคืองๆ "เออ ฉันมันโง่ไง เพราะฉันมันโง่ฉันถึงไม่ได้เรียนอยู่ห้องเอ เพราะว่าฉันโง่ ฉันถึงได้ปล่อยให้แฟนของฉัน ฮึก ปะ ไปกับผู้หญิงคนอื่น"

     

                "..."

               

                "เพราะแค่ฉันโง่ไงดีโอ.."

     

                "มานี่มา"

     

                ไม่มีคำพูดอะไรนอกเหนือจากนั้น ฉันไม่ทันตั้งตัวอะไรก็ถูกดึงเข้าไปในอ้อมแขนของดีโอแล้ว เขากอดฉัน ลูบหลังฉันเบาๆ ถึงจะไม่มีคำพูด แต่ฉันกลับรู้สึกอบอุ่นเหลือเกิน

     

                ไม่คิดมาก่อนว่าอ้อมแขนของคนตัวเล็กๆคนนี้จะอุ่นถึงขนาดนี้ คนที่ไม่ค่อยจะชอบหน้ากันสักเท่าไหร่กลับยืนอยู่ข้างๆฉันในวันที่ฉันอ่อนแอ และถึงไม่มีคำพูดออกมา แต่ฉันก็มั่นใจได้ว่าฉันไม่ได้อยู่คนเดียว

     

                "ฮึก.."

     

                "..."
























     

                (DO)

     

                ผมหยิบโทรศัพท์ของซอฮยอนที่สั่นครืดอยู่บนโต๊ะขึ้นมากดรับ กลอกตาขึ้นด้านบนอย่างเหนื่อยๆ "ครับ?"

               

                (ดีโอเหรอ?)

     

                "อ้อ ..เซฮุนสินะ"

     

                (..พักนี้ นายรับโทรศัพท์ของซอฮยอนบ่อยเกินไปหรือเปล่า)

               

                "..."

     

                (ผมอยากคุยกับซอฮยอน ตอนนี้เธออยู่ไหนเหรอ)

     

                "หลับน่ะ"ผมตอบ หันไปมองซอฮยอนที่หลับอยู่บนโซฟา "จะให้ฉันปลุกไหม"

     

                (งั้นก็ไม่ต้องหรอก)

     

                ผมถอนหายใจ เมื่อได้ยินน้ำเสียงแปล่งๆของเซฮุน ไม่ต้องทายก็ถูกอยู่แล้วล่ะ ไม่มีผู้ชายคนไหนรู้สึกดีหรอกนะที่แฟนของตัวเองให้ผู้ชายคนอื่นรับโทรศัพท์ แถมยังอยู่บ้านเดียวกันอีกต่างหาก แต่มันไม่ใช่ความผิดของผมนี่ ใช่ไหม

     

                (วันนี้ทำไมถึงพาซอฮยอนกลับบ้านก่อนล่ะ)

     

                "..."

     

                (ผมอยากคุยกับซอฮยอนนะ)

     

                "..แล้วทำไมไม่ตามมาล่ะ"

     

                (มินอาน่ะ..)

     

                "แล้วนายจะปล่อยให้ยัยนี่ยืนดูนายกับผู้หญิงคนอื่นควงกันแบบนั้นหรือไง"

     

                (แต่ว่าผมกับมินอาน่ะ ไม่มีอะไร)

     

                "ฉันรู้ ..แต่นายไม่พูด แล้วซอฮยอนจะไปรู้ด้วยไหม"

     

                (...)

     

                "ฉันจะบอกนายให้นะเซฮุน มันก็ไม่ใช่ว่าฉันฉลาดอะไรมากมายหรอก แต่ฉันแค่อยากจะเตือนนายเอาไว้"

     

                (...)

     

                "ถ้านายไม่อยากให้ชีวิตคู่ของนายกับซอฮยอนต้องมีปัญหา สิ่งที่นายควรจะหลีกเลี่ยงน่ะก็คือ บังมินอา"

     

                แล้วผมก็กดวางสายเพราะไม่อยากจะต้องอธิบายอะไรให้ยืดยาว ถ้าเซฮุนฉลาดเรื่องความรักเหมือนเรื่องเรียน เขาจะรู้เองว่ามันเป็นเพราะอะไร

     

                และทำไมผมถึงรู้น่ะเหรอ..

     

                ...

     

                สาเหตุที่ทำให้ผมมาอยู่ที่นี่ก็เป็นเพราะ 'บัง มินอา' นั่นแหละ ..ทั้งๆที่ตั้งใจจะหนีออกมาให้ไกล แต่ก็ยังมาเจอกันอีกจนได้

     

                ...

     

                แฟนเก่า ..ที่ผมไม่อยากจะจำอีกต่อไป

     

     

     

     

     

     

     

     

                (Seohyun)

     

                ตอนเช้าฉันมาเรียนเหมือนปกติทุกวัน แต่แปลกตรงที่ดีโอ ปกติเขาไม่เคยมาเรียนพร้อมกับฉันและเซฮุน ดูเหมือนว่าเซฮุนอยากจะเข้ามาคุยกับฉันหลายต่อหลายครั้ง แต่ฉันก็เลี่ยง บอกให้เขาคุยทีหลัง จนเรามาถึงที่หน้าโรงเรียน

     

                "อ้าว เซฮุน"

     

                ฉันเงยหน้ามองตรงหน้า ผู้หญิงน่ารักที่ดูน่ารักยิ่งขึ้นเมื่อใส่ชุดนักเรียนเดินปรี่เข้ามาพร้อมกับคล้องแขนเซฮุนอย่างสนิทสนม ..มินอา

     

                "หวัดดีมินอา"เซฮุนทักตอบแห้งๆ เขาหันมามองหน้าฉัน แต่ฉันเบือนหน้าหนีไปหาดีโอ "นายจะเข้าห้องเรียนเลยไหม"

     

                "เดี๋ยวสิ"ดีโอพูด ดึงแขนฉันที่กำลังจะเดินเข้าไปในโรงเรียนเอาไว้ เขาหันไปมองเซฮุน ก่อนจะลากสายตามองมินอา "สวัสดีตอนเช้านะมินอา"

     

                "อื้อ สวัสดี"

     

                "แปลกนะ ยืนอยู่ตรงนี้กันตั้งสามคน แต่เธอทักแค่เซฮุนคนเดียว"ดีโอพูดลอยๆ และเหมือนมินอาจะไม่สนใจคำพูดของเขา เธอหันไปมองเซฮุน ส่งยิ้มสดใสให้กับเขา

     

                "บังเอิญจังเลยนะที่เรามาถึงโรงเรียนพร้อมๆกันน่ะเซฮุน"

     

                ฉันกัดปากของตัวเองแน่น พยายามจะไม่ให้น้ำตาแห่งความอ่อนแอไหลลงมา ..ที่ตรงนั้นมันคือของฉันไม่ใช่เหรอ แต่ทำไม เซฮุนถึงได้..

     

                "ขอโทษนะมินอา"

     

                ฉันหันกลับไปมองเซฮุน เขาแกะมือของมินอาออกก่อนจะมายืนอยู่ข้างๆฉัน

     

                "เซฮุน.. แต่ว่าฉันมีเรื่องสงสัยกับโรงเรียนจะถามนายเยอะแยะเลยนะ"

     

                "แต่ผมอยากคุยกับซอฮยอนน่ะ"

     

                ฉันหันไปมองเซฮุนที่สอดมือเข้ามาประสานกับมือของฉันพร้อมกับออกแรงบีบเบาๆ ..หัวใจที่เหี่ยวเฉา พลันสดใสขึ้นมาอีกครั้ง

     

                "ไปเถอะเซฮุน ซอฮยอน"

     

                "..."

     

                "เรื่องมินอาน่ะ เดี๋ยวฉันจัดการเอง"

     

                "ขอบคุณมากนะดีโอ"เซฮุนพูด เขาหันมามองหน้าฉัน "คุยกันก่อนได้ไหม"

     

                "..อื้อ"

     

     

     

     

     

     

     

                บริเวณสระว่ายน้ำเงียบไม่มีคนอาจเพราะตอนนี้ยังเช้าอยู่ เซฮุนนั่งอยู่ข้างๆฉัน เขาจับมือฉันแน่นไม่ยอมปล่อย แม้ว่าฉันจะพยายามดึงออกแต่เขาก็ไม่ปล่อยอยู่ดี

     

                "เธอ มีเรื่องอะไรไม่สบายใจหรือเปล่าช่วงนี้"

     

                "..ไม่นี่"ฉันตอบพร้อมถอนหายใจเบาๆ

     

                "ผมรู้ว่าถึงมีเธอก็คงไม่พูดอยู่ดีใช่ไหม"

     

                "..."

     

                "ผมกับมินอาน่ะ ไม่มีอะไรเกินเลยจริงๆ"

     

                "..."ฉันเงียบ ก้มหน้ามองพื้น ไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมองเขา

     

                "เพราะอาจารย์บอกให้ผมดูแลมินอา เธอเพิ่งย้ายเข้ามาใหม่ แล้วยังมาจากต่างประเทศอีก"

     

                "ดีโอก็เป็นแบบนั้นนี่.."

     

                "แต่ดีโอเป็นผู้ชายไงล่ะ"เขาพูด บีบมือฉันแน่นขึ้น "ผมน่ะ ไม่ว่าจะมีผู้หญิงสวยๆ น่ารักๆมาใกล้อีกสักกี่คน ผมก็ไม่หวั่นไหวหรอกนะ"

     

                "..."

     

                "ผมมีเธออยู่แล้วทั้งคนนี่นา"

     

                ".////////."

     

                "ผมขอโทษ ที่อาจทำให้เธอไม่พอใจ แต่ต่อไปนี้ผมจะหลีกเลี่ยงมินอา ผมจะไม่เข้าใกล้มินอา เพราะผมไม่อยากให้เธอต้องเป็นกังวลใจ"

     

                "อย่าเลย"

     

                "แต่.."

     

                "ก็นายต้องทำตามหน้าที่นี่"ฉันพูด เงยหน้าสบตากับเขา "ฉันขอโทษ ..ฉันงี่เง่าเอง"

     

                เซฮุนมองหน้าฉัน เขายิ้มออกมา กว้างขึ้นและกว้างขึ้นเรื่อยๆ ก่อนจะเอื้อมมือมาหยิกแก้มฉัน "แฟนผมนี่น่ารักจริงๆ"

     

                ".///////. อย่าสิ"

     

                "ต่อไปถ้ารู้สึกอะไรข้างใน ..บอกผมออกมาเถอะนะ"

     

                "..."

     

                "บอกทุกๆความรู้สึกเลยให้ผมได้รู้"

     

                "อืม.."ฉันพยักหน้า มองเซฮุนที่ลุกขึ้นยืนเพื่อเตรียมจะไปเรียน ฉันเองก็ลุกขึ้นบ้าง กัดริมฝีปากของตัวเองอย่างชั่งใจ "ซะ เซฮุน"

     

                "หืม?"

     

                จะบอกดีไหมนะ

     

                "มีอะไรเหรอ"

     

                "คือ.."

     

                "???"

     

                "ฉัน ..ฉันรักนายนะ"

     

                สิ้นสุดคำพูดของฉัน เซฮุนก็ก้มลงมาใกล้ประทับริมฝีปากลงมาเบาๆ ฉันเบิกตาอย่างตกใจ ปล่อยกระเป๋าหล่นลงพื้น และดูเหมือนว่าขาจะไม่มีแรงและอาจจะล้มลงไปแล้วก็ได้ถ้าไม่ได้ฝ่ามือใหญ่ช่วยประคองเอาไว้

     

                จูบของเขาหวาน ..และฉันชอบจริงๆ

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×