คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : MY FIRST LOVE :: CHAPTERS 12
Chapters 12
"ฉันรู้แล้วน่า นายก็รอฉันก่อนได้ไหมล่ะ เป็นคนลืมเองแท้ๆ ยังจะมาเร่งอยู่ได้ ฉันเพิ่งเลิกเรียนนะ"
(นี่ถ้าฉันไม่ลืมกุญแจบ้านฉันก็คงไม่โทรหาเธอหรอกนะ แล้วถ้าไม่ติดว่าฉันเข้าบ้านไม่ได้ล่ะก็ ฉันเข้าบ้านไปนานแล้ว)
"ฮะ?"
(ยัยโง่ ช่างเถอะ ฉันกำลังจะเดินขึ้นไปบนห้องเพื่อเอากุญแจบ้าน ส่วนเธอ อยากจะไปไหนก็ไป)
แล้วเขาก็วางสายไป บทสนทนาข้างต้นคือคำพูดที่ฉันเพิ่งคุยโทรศัพท์กับนายเหลือกดีโอ เขาไม่ได้มาเรียนเป็นอาทิตย์เพราะต้องไปต่างจังหวัดกะทันหัน พอถึงวันที่เขาจะกลับ เขาก็ดันลืมเอากุญแจบ้านมา ทำให้ต้องโทรมาหาฉันอย่างนี้แหละ
"ซอน้อย คุยกับใคร"
"ตกใจหมดแทยอน"ฉันพูด เมื่อแทยอนโผมากอดคอฉันจากข้างหลัง "เอ่อ คุยกับเพื่อนน่ะ"
"แน่ะๆๆๆๆ แน่เหรอ อย่าให้รู้นะว่าแอบมีกิ๊กน่ะ ฟ้องไอ้ฮุนจริงๆด้วย"
"ฉันไม่ใช่นายนะแบคฮยอน"ฉันพูดกับแบคฮยอน "ที่เมื่อวานไปขอเบอร์ผู้หญิงห้อง B เอาไว้น่ะ"
"-o-"
"เบค่อน!!!!!!!!! นายยังไม่เลิกอีกเหรอฮะ!!!!!!!!!!!!!!!"
"หัวหน้าห้อง T^T เธอทำร้ายฉัน"แบคฮยอนเบะปาก มายืนเกาะหลังฉันหลังจากที่แทยอนวิ่งไล่เขา "บอกแทแทไปเลยนะว่าเธอล้อเล่นอ่ะ"
"ซอน้อย เรื่องจริงหรือเปล่า ไอ้เบค่อนมันไปขอเบอร์สาวจริงๆเหรอ ฉันอุตส่าห์ให้โอกาสนายแล้วนะ นายอยากตายใช่ไหมไอ้หมา!!!!!!"
"หัวหน้าห้อง เร็วๆเซ่"
ฉันมองหน้าแบคฮยอน แอบสะใจนิดๆ เพราะว่าเขาชอบแกล้งฉันดีนัก หึๆ เห็นแก่ความสัมพันธ์ที่กำลังจะก้าวไปข้างหน้าหรอกนะ เพราะงั้น ฉันช่วยก็ได้
"นายต้องสัญญากับฉันก่อนว่าต่อไปจะไม่แกล้งฉันอีก"ฉันกระซิบ
"โอเค ต่อไปจะเลิกแกล้งเธอ จะเป็นเด็กดี ไม่ปากหมาอีกแล้ว"
ฉันยิ้มอย่างพอใจ จับมือแทยอนมาลูบเบาๆ "แทยอน ฉันล้อเล่นน่ะ ไม่มีอะไรหรอก"
"จริงเหรอ? ไม่ใช่ว่าช่วยโกหกใช่ไหม"
"จริงสิ เธอก็เห็นว่าแบคฮยอนรักเธอจะตาย น่าๆๆ ฉันแค่แกล้งเฉยๆ"
แทยอนมองหน้าฉัน พยักหน้าแล้วชี้หน้าคาดโทษแบคฮยอน "อย่าให้รู้นะ"
"จ้าๆ เค้ารักแทแทแค่คนเดียวจริงๆนะ"
ฉันอมยิ้มมองทั้ง 2 คนออดอ้อนกันไปมา แทยอนเพิ่งยอมตกลงปลงใจคบกับแบคฮยอนน่ะ หลังจากดูความประพฤติกันมาเกือบอาทิตย์ เท่าที่ดูก็เหมือนว่าแทยอนก็ชอบแบคฮยอนอยู่แล้วนะ เพราะไม่งั้นคงไม่ตกลงคบกันง่ายๆแบบนี้ ในขณะที่กำลังมองเพื่อนเพลินๆ สายตาของฉันก็มองเห็นตาเหลือกๆของนายดีโอยืนอยู่ตรงนั้น เขาเดินปรี่เข้ามาในห้องทันทีที่เห็นฉัน
"อ๊ะ ดีโอ"
"นายมาทำอะไรอ่ะ"
แทยอนและแบคฮยอนมองเขาอย่างแปลกใจ ฉันเอามือตบหน้าผากตัวเองอย่างหนักใจ เขาไม่รู้จักรอบ้างเลยหรือไง ทั้งๆที่เป็นคนพูดเองแท้ๆ ว่าให้ทำเหมือนว่าเราไม่รู้จักกัน นี่เขาก็ย้ายเข้ามาเรียนที่นี่ได้เกือบเดือนแล้ว แต่ก็ยังไม่มีใครรู้นะว่าฉันอยู่บ้านเดียวกับเขา นอกจากเซฮุนน่ะ
"เอามาเร็วๆดิ ฉันเหนื่อยนะเว้ย"
"ระ รอแป็บนึง"ฉันพูด ไม่กล้าเงยหน้าขึ้นมองแทยอนกับแบคฮยอน หยิบกุญแจบ้านส่งให้เขา
"ขอบใจ"
"เฮ้ย!!!"แบคฮยอนตะโกนออกมาเสียงดังเมื่อเห็นแบบนั้น "ทำไมต้องให้กุญแจบ้านกันด้วย นี่คบชู้เร๊อะหัวหน้าห้อง ฉันจะบอกไอ้ฮุน"
"เบค่อน เลิกพูดจาเหลวไหลได้แล้ว"แทยอนดึงหูแบคฮยอน ก่อนจะมาเกาะแขนฉัน "มันหมายความว่าไงเนี่ยซอน้อย"
"เอ่อคือ.."
"ฉันอยู่บ้านเดียวกับยัยนี่น่ะ"นายดีโอตอบแทนฉันทำเอาอีก 2 คนตาโตกันอย่างตกใจ
"บ้านเดียวกัน"
หนำซ้ำพวกเขายังพูดพร้อมกันอีกต่างหาก
"คือ มันไม่ใช่อย่างที่คิดนะ"ฉันรีบโบกมือปฏิเสธ "แม่ฉันกับพ่อแม่ของดีโอรู้จักกันน่ะ ดีโอไม่มีบ้านที่นี่ ก็เลยอยู่บ้านเดียวกัน แต่เราไม่มีอะไรเกินเลยจริงๆนะ"
"จริง เพราะอย่างยัยนี่ ..มาแก้ผ้าตรงหน้าฉัน ฉันยังไม่เกิดอารมณ์เลย"
"นาย!!!"ฉันหันไปถลึงตาใส่เขาอย่างหมั่นไส้ ปากนี่ไม่เคยลดความร้ายลงไปเลยนะ ฮึ่ม
"เฮ้ สหาย ฉันมาแล้ววววววววววววววว"
ทุกสายตาหันไปมองที่ยุนอาและชานยอลที่เดินเข้ามา ฉันมองหาเซฮุนแต่ก็ไม่เห็นเขา จนยุนอาเดินมาโอบไหล่ฉันเอาไว้
"เซฮุนยังไม่มาหรอก พอดีว่าอาจารย์ให้ดูแลเด็กใหม่น่ะ"
"..."
ดูแล ..มินอางั้นเหรอ
"อ้าวคยองซู นายมาทำอะไรที่นี่น่ะ"ยุนอามองดีโอย่างแปลกใจ
"นี่ยุน ไอ้ยอล รู้เปล่า ว่าดีโอกับหัวหน้าห้องน่ะอยู่บ้านเดียวกัน"
"ห๊า!!!!"
และก็เป็นอีก 2 คนที่ประสานเสียงอย่างตกใจ ชานยอลมองหน้าฉันอย่างงงๆ "ทำไมอ่ะ?"
"เฮ้อ"นายดีโอถอนหายใจ กลอกตาไปมา "จะมีใครมาอีกไหมเนี่ย จะได้พูดให้มันจบๆไปเลย"
เมื่อเห็นว่าทุกคนต่างก็ส่ายหน้าเป็นคำตอบแล้ว ดีโอก็เลยเป็นคนอธิบายเรื่องทั้งหมดโดยละเอียด ส่วนฉันเดินไปยืนที่ประตูหน้าห้อง รู้สึกได้เลยว่าตอนนี้ฉันกังวลมากจริงๆ
ทำไมต้องเป็นเซฮุน
...
เขาเองก็เป็นเด็กใหม่เหมือนกันนี่
...
แล้วทำไมต้องดูแล ในเมื่อตอนดีโอเข้ามาใหม่
...
ก็ไม่เห็นต้องดูแลอะไรเลย
"นี่ เธอจะกลับบ้านเลยหรือเปล่า"
ฉันสะดุ้งเบาๆ เมื่อนายดีโอมายืนอยู่ข้างๆ มองหน้าเขาก่อนจะพยักหน้าลงช้าๆ "อืม"
ยังไงวันนี้เซฮุนก็ต้องดูแลมินอานี่ ..ฉันจะอยู่ไปทำไม
ฉันเดินย้อนกลับไปหยิบกระเป๋า บอกลาทั้ง 4 คนก่อนจะเดินออกจากห้องพร้อมกับนายดีโอ เขาหันมามองหน้าฉันก่อนจะชกไหล่ฉันเบาๆ
"อะไรของนาย"ฉันพูดเบาๆโดยไม่ได้มองหน้าเขา
"เป็นอะไรของเธอ"
"..เปล่า"
"โกหก"
"..."
"เพิ่งรู้ว่าที่ห้องมีเด็กใหม่ด้วยแฮะ"
"แหงสิ วันๆนายเคยคุยอะไรกับใครที่ไหนกัน"
เรา 2 คนเดินกันไปเรื่อยๆโดยที่ไม่มีใครพูดอะไรออกมา แต่..
"ซอ!!!!!!!!!!"
เมื่อได้ยินเสียง ขาที่กำลังก้าวเดินไปข้างหน้าก็หยุดชะงักพร้อมกับหมุนตัวกลับทันที ฉันยิ้มบางๆเมื่อเห็นว่าเป็นเซฮุนที่กึ่งเดินกึ่งวิ่งตรงมา แต่ข้างหลังเขา กลับมีมินอามาด้วย นั่นทำให้หน้าของฉันหม่นลงกว่าเดิม
"..หวัดดี ^^"เขายิ้มทักฉัน
"หวัดดี"ฉันทักกลับเบาๆ
"กลับบ้านแล้วเหรอ"
"อื้ม"ฉันพยักหน้า ยิ้มให้มินอาเป็นการทักทาย "ไม่ต้องห่วงหรอก นายทำธุระของนายไปเถอะ"
"แต่ผม.."
"เซฮุน ซออนุญาตแล้ว งั้นเราไปห้องสมุดกันเถอะนะ ฉันอยากได้หนังสือเรียน"มินอาพูด คล้องแขนเซฮุนแนบแน่น
พวกเขาสนิทกันขนาดนี้เลยงั้นเหรอ
"คือว่ามินอา คือผม.."
"ถ้านายไม่ว่างก็ไปเถอะ อาจารย์ให้นายดูแลมินอานี่นา"
"แต่ผม"
"ไม่ต้องห่วงหรอก ฉันกลับได้"ฉันยิ้ม แสร้งว่าไม่เป็นอะไร แต่ก็หวังลึกๆให้เขาปฏิเสธมินอาไปซะ ทำไมฉันเป็นคนแบบนี้ล่ะเนี่ย
"เธอแน่ใจนะ ว่ากลับได้"
แต่เปล่าเลย เขาไม่ได้ปฏิเสธมินอา
"ไม่ต้องห่วงหรอกเซฮุน ฉันก็อยู่ คงไม่มีอะไรเกิดขึ้น"
นายดีโอพูด หันมามองเซฮุน แต่แล้วตาโตๆของเขากลับโตมากขึ้นกว่าเดิมเช่นเดียวกับมินอาที่หน้าซีดเมื่อเห็นดีโอ
"ดะ ดีโอ"
"-*- บัง มินอา"
ทั้ง 2 คนรู้จักกันงั้นเหรอ??
ความคิดเห็น