คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #13 : Love's Twin : : Chapters 12[BaekTae]
“ฉันคิมแทยอน ฉันคิดว่าชีวิตนี้ฉันมีพร้อมทุกอย่างแล้วล่ะครอบครัวที่ให้ฉันได้มุกอย่าง เพื่อนที่รักและเป็นห่วง มีแค่นี้ฉันก็มั่นใจแล้วว่าชีวิตนี้มีแค่นี้ก็เพียงพอ ..แต่ว่าทำไมมันถึงได้ ‘เหงา’จังนะ ในขณะที่คิดเล่นๆว่าจะมีใครไหมนะที่ส่งมาเพื่อฉัน จู่ๆประตูร้านอาหารที่ฉันนั่งอยู่ก็เปิดออกพร้อมกับร่างของผู้ชายคนนึง นั่น! ผู้ชายในฝันของฉัน เขาออกมาเดินข้างนอกแล้วเหรอ >////<”
“ผมบยอน แบคฮยอน เป็นลูกชายคนเดียวที่โตพอจะใช้ชีวิตด้วยตัวเองได้แล้ว ผมมั่นใจในหน้าตาของผมนะ แต่ตอนนี้ชักไม่มั่นใจแล้วล่ะ หรือว่าเมื่อก่อน ผมจะใช้ผู้หญิงเปลืองเกินไป ตอนนี้ก็เลยไม่มีผู้หญิงคนไหนมาเคียงข้าง แต่นั่น เด็กผู้หญิงคนนั้นจะมองผมทำไมนักหนานะ หรือว่า จะหลงทาง ผมควรจะเข้าไปช่วยเหลือเด็กน้อยน่าสงสารสินะ”
Chapters 12
หญิงสาวร่างเล็กผลักประตูร้านอาหารเจ้าประจำเข้าไปก่อนจะยิ้มทักทายกับพนักงานในร้านอย่างเป็นมิตร
“สวัสดีค่า”
“วันนี้มาซะเย็นเลยนะคะคุณหนูแท”
“พอดีเพิ่งเลิกเรียนน่ะค่ะ”แทยอนพูดก่อนจะสั่งอาหาร “แทเอาเหมือนเดิมนะคะ”
เพราะว่าร้านอาหารร้านนี้อยู่ใกล้บ้าน อาหารก็อร่อย เธอก็เลยมาที่นี่เป็นประจำจนรู้จักกับพนักงานในร้าน หนำซ้ำพนักงานในร้านจำเมนูอาหารของเธอได้ด้วย เธอหยิบหูฟังมาต่อกับไอพอดก่อนจะนั่งฟังเพลงเงียบๆ
ช่วงนี้อาจจะเป็นเพราะคุณพ่อต้องไปทำหน้าที่ทูตที่ประเทศอเมริกา คุณแม่ตามไปด้วย เธอก็เลยเกิดอาการเหงา ตอนไปเรียนมันก็ยังมีเพื่อน แต่ว่าพอกลับมาบ้านนี่สิ ..เหงาชะมัดเลย
ในขณะที่กำลังนั่งรออาหารและฟังเพลงเพลินๆอยู่นั่น ประตูร้านถูกผลักเข้ามาอีกครั้ง ตามปกติแทยอนจะไม่ใส่ใจอะไรนักเพราะไม่ใช่เรื่องของเธอ แต่ครั้งนี้มันต่างออกไป
นั่นมัน ..เขานี่
ผู้ชายที่เดินเข้ามาใหม่ส่งยิ้มหวานให้พนักงานจนตาของเขาแทบจะปิด เขาเดินมานั่งโต๊ะข้างๆเธอก่อนจะหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเล่น เธอไม่รู้จักเขา แต่เธอเคยเห็นเขา
ใช่แน่ๆ เธอเคยเห็นเขา
...
เห็นเขาในความฝันอยู่บ่อยครั้ง ..ผู้ชายในฝันของฉันออกมาเดินเล่นข้างนอกแล้วงั้นเหรอ >////<
แพคฮยอนกดปิดโทรศัพท์ก่อนจะเก็บมันลงกระเป๋าแล้วเอนตัวอย่างสบายใจ งานที่บริษัทเพิ่งจะเรียบร้อย ตอนนี้ก็เลยได้ออกมาลัลล้าสักที ถ้าเป็นเมื่อ 4 เดือนก่อน เขาก็คงจะควงผู้หญฺงสักคนไปเดินช็อปปิ้งที่ห้างหรูๆ หรือไม่ก็พาพวกเธอไปเที่ยวคลับดังๆ แต่ครั้งนี้กลับต่างออกไป
ไม่ว่าผู้หญิงคนไหนในลิสโทรศัพท์ต่างก็พร้อมใจกันปฏิเสธเขาเพราะเหตุผลที่ว่า ..พวกเธอมีแฟนเป็นตัวเป็นตนแล้ว
แล้วเขาล่ะ ทำไมต้องเหงาอยู่แบบนี้ด้วย
ตอนที่คิดอะไรเพลินๆอยู่นั้น แพคฮยอนกลับรู้สึกแปลกๆ รู้สึกเหมือนว่ามีคนจ้องมองเขาอยู่ เมื่อมองไปรอบๆก็สะดุดตาเข้ากับเด็กผู้หญิงที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆ เธอมองหน้าเขาตาไม่กระพริบ
พ่อแม่เด็กคนนี้ไปไหนซะล่ะ
แพคฮยอนมองตอบ แต่เด็กผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ยอมหันหน้ากลับแต่จ้องเขาจนตาแทบจะหลุดออกมา ดูลักษณะและดูจากใบหน้าแล้ว เด็กคนนี้คงเป็นเด็กม.ต้นสินะ ตัวเล็กๆ จะให้เรียกหยาบๆก็คือเตี้ย หน้าเด็กๆ แก้มใสปิ๊งแบบนั้น เขาขยับเก้าอี้ไปใกล้ก่อนจะมองหน้าเธอ
“หลงทางเหรอครับ”
“>////< คะ คะ?”
“หลางทางกับพ่อแม่เหรอ แล้วพ่อแม่ไปไหนล่ะ”เขาถามเด็กคนนี้ก่อนจะมองไปรอบๆ
แทยอนตาโตก่อนจะมองเขา “ละ หลงทาง ..แหะๆ ทำไมฉันต้องหลงทางด้วยล่ะคะ”
“อ้าว ก็เห็นหนูมองพี่ตั้งนานนี่นา”
“หนู ..ฉัน คือหนู”แทยอนชี้ตัวเองอย่างงงๆก่อนจะมองแพคฮยอน อะไรของเขา ทำไมพูดเหมือนว่าฉันเป็นเด็กๆล่ะ
“จำเบอร์โทรศัพท์ของพ่อแม่ได้ไหม หรือว่า จะให้พี่ไปส่งที่บ้านดี”
“-o- ฉันไม่ใช่เด็กนะคะ”แทยอนส่ายหัวก่อนจะก้มหน้างุด “ฉันไม่ได้หลงทาง ไม่ได้หลงกับพ่อแม่ แล้วฉันก็มีรถขับกลับบ้านเองได้ด้วย”
“ขับรถ?”
แทยอนพยักหน้าก่อนจะชูกุญแจรถให้เขาดู แพคฮยอนมองกุญแจรถก่อนจะมองมาที่หน้าของเธอ ดูใกล้ๆเธอก็ไม่ได้ดูเหมือนเด็กมอต้นซะทีเดียวนี่ งานเข้าแล้วไหมล่ะแพคฮยอน ไปมองเขาเป็นเด็กได้ไงเนี่ย
“เอ่อ คือว่า ..ผมขอโทษนะครับ พอดีผมกำลัง เอ่อ กำลัง”
“คะ?”
“กำลังซ้อมละครน่ะครับ เห็นคุณอยู่ใกล้ๆก็เลยลองต่อบทดู”
แทยอนหัวเราะกับท่าทางเขินๆของเขาก่อนจะส่ายหน้า “ไม่เป็นไรค่ะ >////< ดีซะอีก ที่คุณเข้ามาคุยกับฉัน”
“ครับ?”
“จะรังเกียจไหมคะ ถ้าเราจะนั่งด้วยกัน”
แพคฮยอนมองหน้าของเธอที่ยิ้มสดใสอยู่ตรงหน้าก่อนจะรู้สึกเหมือนว่าตัวเองตกเข้าไปในหลุมอะไรสักหลุมที่ลึกมาก และดูจะขึ้นมาไม่ได้ง่ายๆซะด้วย “^///^ ครับ ผมไม่รังเกียจอยู่แล้ว”
แทยอนมองหน้าแพคฮยอนก่อนจะจิกเล็บตัวเอง ใจเย็นๆไว้แทยอน อย่าแสดงอาการมากไป มันไม่ดีนะ
“ผมแพคฮยอนครับ”
“ฉันแทยอนค่ะ”
ดูเหมือนว่าเริ่มมีความรักเกิดขึ้นอยู่รอบๆตัวอีกแล้วสิ
ตอนนี้สั้น เพราะเอามาเบรครัก 4 เส้าก่อน
เดี๋ยวจะลุ้นกันมากไป 55555
ความคิดเห็น