Dangerous’s love รักอันตรายของยัยจอมเปิ่น

แนะนำเรื่อง

            ฉัน....ฉันก็เดินไปโรงเรียนดีตามปกกะติ แต่ไม่ปกกะติคือวันนี้ที่หน้าโรงเรียนฉันกำลังจะเดินเข้าไปในรั้วแต่รถที่ไหนไม่รู้แล่นมาตัดหน้าฉันก่อน ก็เลยเป็นเหตุให้ฉันเดินสะดุดขาตัวเองล้มไง สักพักเจ้าของรถคันนั้น(เขาเป็นผู้ชายค่ะ) ก็เดินออกมาจากรถด้วยใบหน้าเรียบเสยไม่แสดงอารมใดๆ แล้วก็นั่งลงข้างฉัน เขาสำลวดร่างกายฉันแต่หัวจรดเท้าแล้วเขาก็ลุกขึ้นยืนตามปกกะติ ฉันคิดว่าเขาจะมาขอโทษแต่ไม่เลย เขากับพูดให้ฉันด้วยช้ำ เขาส่ายหน้าเบาๆ พึมพำอะไรคนเดียว แล้วก็เดินกับไปตามเดิม หรือเพราะฉันไม่สวยเขาเลยไม่ขอโทษ(เกี่ยวเหรอ) ฉันรู้ว่าฉันไม่สวย แต่ฉันก็ต้องกานคำขอโทษนะ ไม่สวยแล้วไง ฉันแค่มีแว่นตาโตๆติดอยู่กับตา(ฉันสายตาสั้น อ่ะค่ะท่านผู้อ่าน) แค่เนี่ย (แค่เนี่ยเหรอ แต่ฉันไม่แค่หรอกนะจ๊ะต่อไปสนุกแน่ๆฉัน แต่ไม่รู้ว่าคนอ่านสนุกหรือเปล่า มันอาจจะน่าเบื่อมากก็ได้ แต่ก็อดทนอ่านหน่อยนะค่ะ นักเขียนมือใหม่คนนี้จะพะยายามให้ถึงที่สุด กราบขอบพระคุณค่ะ:June)