ลำดับตอนที่ #3
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ตอนที่ 2
อนที่ 2
หลัาที่ผมไ้ร้อรวราอยาะลับบ้าน แ่ยัไ็ลับไม่ไ้เลย้อมานั่ทนอยู่ในห้อับไอ้นายนั่นอยู่สอน
T0T
ไอ้บ้านั่น็นอนไ้นอนี นอนรน้วย ผมอยาะบ้าายแล้วนะ อยาลับบ้านใะา ถ้าผมไม่มีรูมเมทผมไม่มานั่
ร้อไห้อยู่แบบนี้หรอ นี่แม่หวัีลับผมหรือส่ผมมาายันแน่ T_T ผมอยาลับบ้าน
"ทำหน้าาแบบนั้น ้อารอะไราสัมหรอไอ้เี้ย?" อ้าวเห้ย! o.O นายนั่นืนแล้วหรอ? ทันทีที่ไ้ยินผมรีบหันไปมอ
ทันที แล้ว็เป็นไปามนั้น นายุนฮยอนั่มอผมอยู่บนเีย และส่ายหน้าับพฤิรรมอผม
"ิถึแม่หรือไ?55555 ลูี้แยว่ะ" ูมันแวะ =_____= ที่ันเป็นแบบนี้็เพราะนายแหละไอ้ั่
"อยาโน่อยหรือไ ใรลูแยว่ะ!" ผมทนไม่ไ้ึลุึ้นและถแนเสื้อเรียมะ่อย
"ัวเท่าลูหมา เอาแรที่ไหนมา่อยรับุ" ูมัน T______T
"อย่าูถูนอื่นนะเว้ย! อยาปาแหรือไ?" ผมพูพลาวิ่ไปทานายนั่นและเรียมะ่อย แ่ยัไม่ทันทีะออหมั
ไอ้บ้านั่น็วิ่หลบผม และปราว่าผม็ล้มมนะสิ ;_______;
"สมน้ำหน้า นายนี่มันลริๆเลยนะ" นายนั่นพูพลาส่ายหน้าและเอื้อมมือมาทาผม "เอ้า!ลุึ้นิ ะมอทำไม"
"ห๊าา?" ผมพูออไปเพราะสสัยว่าทำไมนายนั่น้อ่วยผม
"ลุึ้นมา ะนั่อีนานไหม? มา่วยันัห้อเหอะ" ุนฮยอบอพร้อม้มลมาับมือผมให้ลุึ้นและานั้น็เอามือมา
ลูบหัวอผม.... ไอ้บ้านั่นทำอะไรเนี้ย ผมยิ่เป็นนอ่อนไหวอยู่้วย ToT ถ้าันอบนายะทำไเนี้ย!
"ะว่าไปนาย็น่ารัเหมือนันนะเนี้ย" พูไม่พอยั้มลมา้อหน้าผมอี -///////////-
"เห้ย! ะมอทำไม" ผมบอพร้อม้มหน้าลทันที อยู่ๆ็เินแบบไม่มีเหุผล...ใ็ันมาสั่นอี TT
"มอนิเียวเอเถอะ แ่นี้ทำเป็นหว -*-" นายนั่นพูออมาพร้อมเินไปหยิบระเป๋าอัวเอ ะว่าไปนายนั่น็น่ารั
เหมือนันนะ แลเป็นห่วนรอบ้า อาะูเพลย์บอยและวนีนไปนิ็เถอะ :)
"เอ้า ะยืนมอันอีนานป่ะับุ? มา่วยันิ"
"อือๆๆ" ผมอบออไปพร้อมเินไปเ็บระเป๋าเรียมัห้อ
"นายไม่นอนแล้วหรอ?" อยู่ๆผม็ถามุนฮยอออไป ทำไมผม้อถาม้วยว่ะ? ไม่เ้าใัวเอ
พอไ้ยินผมถามออไปนายนั่น็หันมามอผม...อย่ามอแบบนั้นเินนะเว้ย -////-
"นอนไม่หลับ แ่ถ้านายมานอน้วยะหลับสบายนะ ฮ่าๆๆๆๆ"
ทำไมอบแบบนี้? T////T โว้ยยยย ผมเินอะไรอยู่
"ไอ้บ้า!! .__." ผมะโนออไปพร้อมหยิบผ้านหนูปาใส่นายนั่น
"อะไรัน นายเป็นอะไร? เินหรือไ?" ถามผมไม่พอทำไม้อยื่นหน้าเ้ามา้วย
"ใรเินนาย หลัวเอไปป่ะ?"
"ปาแ็ว่ะ เิน็บอว่าเินิ" นายุนฮยอพูพลาทำอารม์เสียใส่ผม ทำไม้ออารม์เสีย้วย? -*-
"็ันไม่ไ้เิน ันไปเ้าห้อน้ำ่อนล่ะ" ผมพูและรีบลุึ้นวิ่เ้าห้อน้ำทันที
หลัาเ้าห้อน้ำมาแล้ว ผมไ้แ่และสับสนับัวเอ นี่ผมเป็นอะไร? ทำไม้อเินนายนั่น้วย ToT
"อย่าหวั่นไหวเียวนะโยอบ ถ้าไม่ั้นนาย้อเสียใแน่ๆ!" ผมพูับัวเอเป็นเิเือนัวเอนั่นเอ
------junhyung side--------
"หึ! ปาแ็ะมัเลยเหอะ " ผมสบถออมาหลััาที่เ็เี้ยนั่นไปเ้าห้อน้ำ เอันรั้แร็ูถูะายัไไม่รู้แหะ
น่ารั น่าทะนุถนอม เห้อ~ผมะทนไ้นานแ่ไหนันว่ะเนี้ย ยิ่เป็นนวามอทน่ำะ้วย ผมอ่ะเป็นนที่หวั่นไหวับ
ใรยานะ นาผู้หิสวยๆผมยัไม่หวั่นไหวเลย แล้วทำไมับผู้ายนนี้ผมถึหวั่นไหวอาย แ่ับมือยัหวั่นไหวเลย
ทำไมนาย่ามีอิทธิพล่อหัวใันนานี้นะ ผมเป็นเ็(?) ที่าวามอบอุ่น เพราะแม่ผมเสียไปั้แ่ผมยัเ็และพ่อ
็แ่านใหม่ับแม่มที่ไหนไม่รู้ -_- พอพ่อแ่านปุบ็ย้ายบ้านปับ และนั่นึทำให้ผมย้ายโรเรียนมา้วยพร้อมับ้อ
มาอยู่หอ อนแรผมไม่ยอมมาอยู่หรอ แ่เพราะพ่อบอะื้อรถให้ ผมเลย้อทำาม อนที่ผมรู้ว่ามีรูมเมท ผม็สสัย
มาทันทีว่ารูมเมทผมะเป็นนแบบไหน น่ารัหรือเปล่า? แ่พอเอันผมเห็นผู้ายนหนึ่ยืนอยู่หน้าห้อ และทำให้ผมรู้
เลยว่านายนนี้แน่ๆที่เป็นรูมเมทอผม อนเห็นรั้แรทำให้ผมใสั่นอย่าบอไม่ถู แ่ผม้อเ็บวามรู้สึไว้่อน
เอาไว้ให้รู้ัันไปอีหน่อยผมะรุับนายนั่นแล้วล่ะ
"นาย้อู่ับันเท่านั้นแหละ ยัโยอบ" ผมพูออมาเบาๆผมหยิบบัรนัเรียนอนายนั่นึ้นมาูื่อ
"แ่ิที่ว่าันะรันายไม่ไ้นายแน่ๆ..." ผมพูออมาพร้อมเ็บบัรนัเรียนไปยัที่เิม
หลัาที่ผมนั่ทำใอยู่ในห้อน้ำอยู่นานสอนานผม็ออมาเผิับโลภายนอัที (ูเว่อร์เนอะ555555)
และาอผม็ไปสะุับผู้ายนนึที่ำลัเ็บเสื้อผ้าอเ้าู้ ทำให้ผมใรีบวิ่ไประาระเป๋าออมาทันที
"เห้ย!!!อะไรว่ะเนี้ย ะเ็บเสื้อผ้าให้ มาระาออไปทำไม มีมารยาทป่ะับ?"
ูมันพู ใรใ้ให้นายเ็บ -_- ระเป๋าอันมีอรัั้มามาย นายนั่นแหละไร้มารยาท
"ใรใ้ให้นายมารื้อระเป๋าอัน?! นี้มันอส่วนัวนะ" ผมพูพร้อม้อหน้านายุนฮยอ
"็ันหวัี" อบแบบไม่ไ้สะทสะท้านเลยนะ -*-
"แ่ันไม่้อาร ันเ็บเอไ้ นายไปเ็บอนายเหอะไป๊!" ผมพูพลาันหน้าอนายนั่นออไป "ออไปิ"
"ะให้ระผมไปไหนับุ?ห้อนี้็ห้อผมนะับ" แ่พูทำไม้อเ๊อะไรนานั้น รหูราะมั
"หมายถึให้ออไปารนี้ ะมายืนว้าทำไมมิทราบ?ผมะเ็บอ"
"็บอให้ออไป ะรู้ไหมล่ะที่หลัหับอให้ัเน้วยนะ" ูมัน = [] =
"ับผม ออไปสิ ผมไล่แล้วนะออไป" ผมพูพร้อมยมือึ้นมาไล่
ีนะผมมาทัน ไม่ั้นไอ้นั่นไ้เห็นเลิผมแน่ๆ -*- มาบอนอื่นไม่มีมารยาทแล้วัวเอล่ะ มาเปิระเป๋านอื่นทำไมสุ่มสี่
สุ่มห้า แ่นายนั่น็ยันิัสัยีนะ ไม่อย่านั้นผมไล่ะเพิแน่ๆ (แล้วนี่ไม่เรียว่าไล่หรอโยอบ?)
หลัาที่ผมเ็บเสื้อผ้าเ้าู้เสร็แล้ว ผม็เินออมาหานายุนฮยอ ว่าแ่หายไปไหน? ที่เีย็ไม่มี ในห้อน้ำ็ไม่มี
หรือะออไป้านอ? พอิไ้ันั้นผม็รีบใส่รอเท้าเินออมาามหานายนั่นทันที ที่ามหาไม่ใ่เพราะผมเป็นห่ว
หรอนะ แ่เพราะหอห้ามนัเรียนออาหออน2ทุ่ม และอนนี้็2ทุ่มแล้ว้วย ว่าแ่ไอ้นั่นไปไหนว่ะเนี้ย? ผมเินมา
นถึทาึ้นบันไ และไ้ยินเสียออมาาห้อบันไหนีไฟ ผมึเินเอาหูไปแนบรประู เพราะอยารู้ว่าใร
นี่มันเสียนายนั่นนิ มาทำอะไรในนี้ สสัยุยโทรศัพท์อยู่แน่ๆ
(พี่สบายี อยู่ที่นี้สบายะาย เธอไม่้อเป็นห่วพี่หรอนะ) เสียนายนั่นุยโทรศัพท์
ผมอยารู้ว่านายนั่นุยับใรอยู่?
(พี่ิถึเธอนะ ิถึที่สุ) พี่ิถึเธอนะ? พอไ้ยินำนี้แล้วผมรู้สึใไม่ียัไไม่รู้อ่ะ
รู้สึี๊ๆที่หัวใ หรือะเป็นน้อสาวอนายนั่น?
(อืม ถ้าพี่บม.6เราะหมั้นัน โอเนะ หลับฝันีับผมเ้าหิอพี่) หมั้น!!!!! O.o แบบนี้ไม่ใ่พี่น้อแล้วล่ะ
ทำไมผมรู้สึเ็บอ่ะ?ทั้ๆที่ผมับนายนั่นเพิ่รู้ัันและไม่ไ้เป็นอะไรัน้วย
"เห้ย!! มาทำอะไรรนี้ มาแอบฟัันุยโทรศัพท์หรือไ?" นายนั่นออมาั้แ่เมื่อไหร่?
นายนั่นถามผมพร้อมเ็บโทรศัพท์เ้าระเป๋าาเทันที
"ไม่ไ้แอบ ันออมาามนาย และไ้ยินเสียนาย็แ่นั้นเอ"
ผมอบออไปแ่ไม่ยอมสบานรหน้า
"มาามัน? ามทำไม เป็นห่วหรือไ?" นรหน้าพูพร้อมยมือมายี้หัวอผม
"ไม่ไ้เป็นห่วสัหน่อย อนนี้มัน2ทุ่มแล้ว หอมีว่าห้ามออาห้ออน2ทุ่ม"
ผมพูออไปอย่าแผ่วเบา เหมือนะพูไม่ออ้วย้ำ หลัาที่รู้ว่านายนั่นมีู่หมั้นอยู่แล้ว....
"ันรู้หรอน่าาา ันแ่ออมาุยโทรศัพท์แ่นั้นเอ" นายนั่นบอพร้อมับมือผม
"ปล่อย..ะับทำไม?" ผมบอและพยายามแะมือออ อย่าทำให้ันหวั่นไหวสิ ไม่อบเลยอาารแบบนี้
"ลับห้อไ ะยืนให้ยุมันลาไปปล้ำหรือไ" นายนั่นพูพร้อมเอื้อมมือมาับมือผมอีรั้
"ันลับเอไ้ ไม่้อมาับ..ละ แล้วนที่นายุย้วยอ่ะ ใรหรอ?"
ผมถามออไปเพราะอยารู้ำอบริๆ
นายนั่นมอหน้าผมอย่าๆ เพราะสสัยว่าผมะอยารู้ไปทำไม
"อ่อ ู่หมั้นันนะ หมั้นันมาั้แ่เ็แล้วล่ะ" นายนั่นอบพร้อมยิ้มให้ผม
พอไ้ยินแบบนั้นผมเหมือนนหูหนวไปเลยล่ะ เหมือนไม่อยาไ้ยิน ผมสับสนัวเอมาๆๆๆๆว่า
ทำไมำพูแบบนี้ถึทำให้ผมรู้สึเสียในานี้ นายมีู่หมั้นแล้ว? ็อย่าว่าแหละ นายเป็นผู้าย็้ออบผู้หิ...
"อ๋อ อ่าหะ ลับห้อันเถอะ" ผมหันไปบอนายนั่นพร้อมเินนำไป
"เฮ้~ นายเป็นอะไรนะ?" ุนฮยอวิ่มาัหน้าผมทันที
"ไม่ไ้เป็นอะไร ัน่วแล้วอ่ะ วันนี้เหนื่อยอยานอนพั" ผมพูออไปพร้อมยิ้มให้นรหน้า
"แน่นะ? อืม ถ้าั้นไปนอนเถอะ" ุนฮยอบอและลูบหัวผมอีรั้ ผมไ้แ่พยัหน้าให้เพราะพูอะไรไม่ออริๆ
นายอย่าทำแบบนี้สิ ันไม่อยาหวั่นไหวับนายเลยนะ ถ้ามีแฟนอยู่แล้วมาทำแบบนี้เหมือนให้วามหวัเลยรู้ไหม ันไม่
อยาเสียใเพราะนาย
"เอาน่าโยอบ นายไม่ไ้อบอะไรุนฮยอนานั้นหรอ" ผมเอนัวลนอนพร้อมพูับัวเอ
"ฝันีนะ เ็เี้ย" ุนฮยอะโหน้ามาบอผม และส่ยิ้มมาให้
"ฝันี~" ผมอบออไปและหลับาลทันที
-ันไม่ไ้อบนาย แ่วันเียวันอบนายไม่ไ้หรอ- ผมนึในใและหลับไปเพราะวามเพลีย
และู่ๆผม็ื่นมาในอนึๆ เพราะผมฝันร้าย.....
"ฮึ!" ผมถอนหายใและอยู่ๆ็ร้อไห้ออ ผมมัะฝันร้ายในอนที่ผมเ็บเรื่ออื่นๆมาิ
"เห้ย เป็นไรนะ" ุนฮยอลุึ้นมาและมอผม
"ะ..ันฝันร้ายนิหน่อยนะ" ผมอบออไปแ่พยายามะไม่มอนายนั่น
"เป็นอะไรมาหรือเปล่า ทำไมเหื่อออเยอะแบบนั้น?" นายนั่นถามออมาและเอื้อมมือมาแะหน้าผาอผม
"ันไม่เป็นอะไรหรอ ันมัะฝันร้ายแบบนี้อนที่ันเรียๆนะ นายนอนเถอะ"
ผมอบออไปและึมือนายนั่นออ และหันไปบอพร้อมยิ้มให้
"นาย็นอน้วยเถอะ พรุ่นี้้อื่นแ่เ้านะ" ุนฮยอบอพร้อมึผมให้นอนล้าๆ
รู้สึหวั่นไหวและมีวามสุะมัเลย ทำไมนายนั่น้อทำีแบบนี้ให้ผม้วย?
"อื้มม อโทษนะ ที่ทำให้ื่นมาลาึ" ผมอโทษนายนั่นออไปเพราะรู้สึผิที่ทำให้นอื่นื่นมา้วย
"ไม่เป็นหรอ :) ฝันีรอบสอนะ" นายนั่นบอแถมยิ้มให้ผมอีรั้ ันะหวั่นไหว็อนที่นายยิ้มเนี้ยแหละ -//-
"อืม ฝันี" ผมอบลับไปและหลับาลไปอีรอบ...... และานั้นผม็รู้สึเหมือนมีอะไรมาโนที่แ้มอผม
แ่เป็นเพราะผมเพลียมาๆึไม่ไ้ิอะไรและผม็หลับไปในทันที
"แ้มนุ่มนิ..." ุนฮยอพูออมาอย่าแผ่วเบาและเอื้อมมือไปแะแ้มนัวเล็
"พรุ่นี้ื่นมานายสบายมาึ้นนะ" ุนฮยอบอออไปและ้มลไปหอมแ้มโยอบอีรั้
T0T
ไอ้บ้านั่น็นอนไ้นอนี นอนรน้วย ผมอยาะบ้าายแล้วนะ อยาลับบ้านใะา ถ้าผมไม่มีรูมเมทผมไม่มานั่
ร้อไห้อยู่แบบนี้หรอ นี่แม่หวัีลับผมหรือส่ผมมาายันแน่ T_T ผมอยาลับบ้าน
"ทำหน้าาแบบนั้น ้อารอะไราสัมหรอไอ้เี้ย?" อ้าวเห้ย! o.O นายนั่นืนแล้วหรอ? ทันทีที่ไ้ยินผมรีบหันไปมอ
ทันที แล้ว็เป็นไปามนั้น นายุนฮยอนั่มอผมอยู่บนเีย และส่ายหน้าับพฤิรรมอผม
"ิถึแม่หรือไ?55555 ลูี้แยว่ะ" ูมันแวะ =_____= ที่ันเป็นแบบนี้็เพราะนายแหละไอ้ั่
"อยาโน่อยหรือไ ใรลูแยว่ะ!" ผมทนไม่ไ้ึลุึ้นและถแนเสื้อเรียมะ่อย
"ัวเท่าลูหมา เอาแรที่ไหนมา่อยรับุ" ูมัน T______T
"อย่าูถูนอื่นนะเว้ย! อยาปาแหรือไ?" ผมพูพลาวิ่ไปทานายนั่นและเรียมะ่อย แ่ยัไม่ทันทีะออหมั
ไอ้บ้านั่น็วิ่หลบผม และปราว่าผม็ล้มมนะสิ ;_______;
"สมน้ำหน้า นายนี่มันลริๆเลยนะ" นายนั่นพูพลาส่ายหน้าและเอื้อมมือมาทาผม "เอ้า!ลุึ้นิ ะมอทำไม"
"ห๊าา?" ผมพูออไปเพราะสสัยว่าทำไมนายนั่น้อ่วยผม
"ลุึ้นมา ะนั่อีนานไหม? มา่วยันัห้อเหอะ" ุนฮยอบอพร้อม้มลมาับมือผมให้ลุึ้นและานั้น็เอามือมา
ลูบหัวอผม.... ไอ้บ้านั่นทำอะไรเนี้ย ผมยิ่เป็นนอ่อนไหวอยู่้วย ToT ถ้าันอบนายะทำไเนี้ย!
"ะว่าไปนาย็น่ารัเหมือนันนะเนี้ย" พูไม่พอยั้มลมา้อหน้าผมอี -///////////-
"เห้ย! ะมอทำไม" ผมบอพร้อม้มหน้าลทันที อยู่ๆ็เินแบบไม่มีเหุผล...ใ็ันมาสั่นอี TT
"มอนิเียวเอเถอะ แ่นี้ทำเป็นหว -*-" นายนั่นพูออมาพร้อมเินไปหยิบระเป๋าอัวเอ ะว่าไปนายนั่น็น่ารั
เหมือนันนะ แลเป็นห่วนรอบ้า อาะูเพลย์บอยและวนีนไปนิ็เถอะ :)
"เอ้า ะยืนมอันอีนานป่ะับุ? มา่วยันิ"
"อือๆๆ" ผมอบออไปพร้อมเินไปเ็บระเป๋าเรียมัห้อ
"นายไม่นอนแล้วหรอ?" อยู่ๆผม็ถามุนฮยอออไป ทำไมผม้อถาม้วยว่ะ? ไม่เ้าใัวเอ
พอไ้ยินผมถามออไปนายนั่น็หันมามอผม...อย่ามอแบบนั้นเินนะเว้ย -////-
"นอนไม่หลับ แ่ถ้านายมานอน้วยะหลับสบายนะ ฮ่าๆๆๆๆ"
ทำไมอบแบบนี้? T////T โว้ยยยย ผมเินอะไรอยู่
"ไอ้บ้า!! .__." ผมะโนออไปพร้อมหยิบผ้านหนูปาใส่นายนั่น
"อะไรัน นายเป็นอะไร? เินหรือไ?" ถามผมไม่พอทำไม้อยื่นหน้าเ้ามา้วย
"ใรเินนาย หลัวเอไปป่ะ?"
"ปาแ็ว่ะ เิน็บอว่าเินิ" นายุนฮยอพูพลาทำอารม์เสียใส่ผม ทำไม้ออารม์เสีย้วย? -*-
"็ันไม่ไ้เิน ันไปเ้าห้อน้ำ่อนล่ะ" ผมพูและรีบลุึ้นวิ่เ้าห้อน้ำทันที
หลัาเ้าห้อน้ำมาแล้ว ผมไ้แ่และสับสนับัวเอ นี่ผมเป็นอะไร? ทำไม้อเินนายนั่น้วย ToT
"อย่าหวั่นไหวเียวนะโยอบ ถ้าไม่ั้นนาย้อเสียใแน่ๆ!" ผมพูับัวเอเป็นเิเือนัวเอนั่นเอ
------junhyung side--------
"หึ! ปาแ็ะมัเลยเหอะ " ผมสบถออมาหลััาที่เ็เี้ยนั่นไปเ้าห้อน้ำ เอันรั้แร็ูถูะายัไไม่รู้แหะ
น่ารั น่าทะนุถนอม เห้อ~ผมะทนไ้นานแ่ไหนันว่ะเนี้ย ยิ่เป็นนวามอทน่ำะ้วย ผมอ่ะเป็นนที่หวั่นไหวับ
ใรยานะ นาผู้หิสวยๆผมยัไม่หวั่นไหวเลย แล้วทำไมับผู้ายนนี้ผมถึหวั่นไหวอาย แ่ับมือยัหวั่นไหวเลย
ทำไมนาย่ามีอิทธิพล่อหัวใันนานี้นะ ผมเป็นเ็(?) ที่าวามอบอุ่น เพราะแม่ผมเสียไปั้แ่ผมยัเ็และพ่อ
็แ่านใหม่ับแม่มที่ไหนไม่รู้ -_- พอพ่อแ่านปุบ็ย้ายบ้านปับ และนั่นึทำให้ผมย้ายโรเรียนมา้วยพร้อมับ้อ
มาอยู่หอ อนแรผมไม่ยอมมาอยู่หรอ แ่เพราะพ่อบอะื้อรถให้ ผมเลย้อทำาม อนที่ผมรู้ว่ามีรูมเมท ผม็สสัย
มาทันทีว่ารูมเมทผมะเป็นนแบบไหน น่ารัหรือเปล่า? แ่พอเอันผมเห็นผู้ายนหนึ่ยืนอยู่หน้าห้อ และทำให้ผมรู้
เลยว่านายนนี้แน่ๆที่เป็นรูมเมทอผม อนเห็นรั้แรทำให้ผมใสั่นอย่าบอไม่ถู แ่ผม้อเ็บวามรู้สึไว้่อน
เอาไว้ให้รู้ัันไปอีหน่อยผมะรุับนายนั่นแล้วล่ะ
"นาย้อู่ับันเท่านั้นแหละ ยัโยอบ" ผมพูออมาเบาๆผมหยิบบัรนัเรียนอนายนั่นึ้นมาูื่อ
"แ่ิที่ว่าันะรันายไม่ไ้นายแน่ๆ..." ผมพูออมาพร้อมเ็บบัรนัเรียนไปยัที่เิม
หลัาที่ผมนั่ทำใอยู่ในห้อน้ำอยู่นานสอนานผม็ออมาเผิับโลภายนอัที (ูเว่อร์เนอะ555555)
และาอผม็ไปสะุับผู้ายนนึที่ำลัเ็บเสื้อผ้าอเ้าู้ ทำให้ผมใรีบวิ่ไประาระเป๋าออมาทันที
"เห้ย!!!อะไรว่ะเนี้ย ะเ็บเสื้อผ้าให้ มาระาออไปทำไม มีมารยาทป่ะับ?"
ูมันพู ใรใ้ให้นายเ็บ -_- ระเป๋าอันมีอรัั้มามาย นายนั่นแหละไร้มารยาท
"ใรใ้ให้นายมารื้อระเป๋าอัน?! นี้มันอส่วนัวนะ" ผมพูพร้อม้อหน้านายุนฮยอ
"็ันหวัี" อบแบบไม่ไ้สะทสะท้านเลยนะ -*-
"แ่ันไม่้อาร ันเ็บเอไ้ นายไปเ็บอนายเหอะไป๊!" ผมพูพลาันหน้าอนายนั่นออไป "ออไปิ"
"ะให้ระผมไปไหนับุ?ห้อนี้็ห้อผมนะับ" แ่พูทำไม้อเ๊อะไรนานั้น รหูราะมั
"หมายถึให้ออไปารนี้ ะมายืนว้าทำไมมิทราบ?ผมะเ็บอ"
"็บอให้ออไป ะรู้ไหมล่ะที่หลัหับอให้ัเน้วยนะ" ูมัน = [] =
"ับผม ออไปสิ ผมไล่แล้วนะออไป" ผมพูพร้อมยมือึ้นมาไล่
ีนะผมมาทัน ไม่ั้นไอ้นั่นไ้เห็นเลิผมแน่ๆ -*- มาบอนอื่นไม่มีมารยาทแล้วัวเอล่ะ มาเปิระเป๋านอื่นทำไมสุ่มสี่
สุ่มห้า แ่นายนั่น็ยันิัสัยีนะ ไม่อย่านั้นผมไล่ะเพิแน่ๆ (แล้วนี่ไม่เรียว่าไล่หรอโยอบ?)
หลัาที่ผมเ็บเสื้อผ้าเ้าู้เสร็แล้ว ผม็เินออมาหานายุนฮยอ ว่าแ่หายไปไหน? ที่เีย็ไม่มี ในห้อน้ำ็ไม่มี
หรือะออไป้านอ? พอิไ้ันั้นผม็รีบใส่รอเท้าเินออมาามหานายนั่นทันที ที่ามหาไม่ใ่เพราะผมเป็นห่ว
หรอนะ แ่เพราะหอห้ามนัเรียนออาหออน2ทุ่ม และอนนี้็2ทุ่มแล้ว้วย ว่าแ่ไอ้นั่นไปไหนว่ะเนี้ย? ผมเินมา
นถึทาึ้นบันไ และไ้ยินเสียออมาาห้อบันไหนีไฟ ผมึเินเอาหูไปแนบรประู เพราะอยารู้ว่าใร
นี่มันเสียนายนั่นนิ มาทำอะไรในนี้ สสัยุยโทรศัพท์อยู่แน่ๆ
(พี่สบายี อยู่ที่นี้สบายะาย เธอไม่้อเป็นห่วพี่หรอนะ) เสียนายนั่นุยโทรศัพท์
ผมอยารู้ว่านายนั่นุยับใรอยู่?
(พี่ิถึเธอนะ ิถึที่สุ) พี่ิถึเธอนะ? พอไ้ยินำนี้แล้วผมรู้สึใไม่ียัไไม่รู้อ่ะ
รู้สึี๊ๆที่หัวใ หรือะเป็นน้อสาวอนายนั่น?
(อืม ถ้าพี่บม.6เราะหมั้นัน โอเนะ หลับฝันีับผมเ้าหิอพี่) หมั้น!!!!! O.o แบบนี้ไม่ใ่พี่น้อแล้วล่ะ
ทำไมผมรู้สึเ็บอ่ะ?ทั้ๆที่ผมับนายนั่นเพิ่รู้ัันและไม่ไ้เป็นอะไรัน้วย
"เห้ย!! มาทำอะไรรนี้ มาแอบฟัันุยโทรศัพท์หรือไ?" นายนั่นออมาั้แ่เมื่อไหร่?
นายนั่นถามผมพร้อมเ็บโทรศัพท์เ้าระเป๋าาเทันที
"ไม่ไ้แอบ ันออมาามนาย และไ้ยินเสียนาย็แ่นั้นเอ"
ผมอบออไปแ่ไม่ยอมสบานรหน้า
"มาามัน? ามทำไม เป็นห่วหรือไ?" นรหน้าพูพร้อมยมือมายี้หัวอผม
"ไม่ไ้เป็นห่วสัหน่อย อนนี้มัน2ทุ่มแล้ว หอมีว่าห้ามออาห้ออน2ทุ่ม"
ผมพูออไปอย่าแผ่วเบา เหมือนะพูไม่ออ้วย้ำ หลัาที่รู้ว่านายนั่นมีู่หมั้นอยู่แล้ว....
"ันรู้หรอน่าาา ันแ่ออมาุยโทรศัพท์แ่นั้นเอ" นายนั่นบอพร้อมับมือผม
"ปล่อย..ะับทำไม?" ผมบอและพยายามแะมือออ อย่าทำให้ันหวั่นไหวสิ ไม่อบเลยอาารแบบนี้
"ลับห้อไ ะยืนให้ยุมันลาไปปล้ำหรือไ" นายนั่นพูพร้อมเอื้อมมือมาับมือผมอีรั้
"ันลับเอไ้ ไม่้อมาับ..ละ แล้วนที่นายุย้วยอ่ะ ใรหรอ?"
ผมถามออไปเพราะอยารู้ำอบริๆ
นายนั่นมอหน้าผมอย่าๆ เพราะสสัยว่าผมะอยารู้ไปทำไม
"อ่อ ู่หมั้นันนะ หมั้นันมาั้แ่เ็แล้วล่ะ" นายนั่นอบพร้อมยิ้มให้ผม
พอไ้ยินแบบนั้นผมเหมือนนหูหนวไปเลยล่ะ เหมือนไม่อยาไ้ยิน ผมสับสนัวเอมาๆๆๆๆว่า
ทำไมำพูแบบนี้ถึทำให้ผมรู้สึเสียในานี้ นายมีู่หมั้นแล้ว? ็อย่าว่าแหละ นายเป็นผู้าย็้ออบผู้หิ...
"อ๋อ อ่าหะ ลับห้อันเถอะ" ผมหันไปบอนายนั่นพร้อมเินนำไป
"เฮ้~ นายเป็นอะไรนะ?" ุนฮยอวิ่มาัหน้าผมทันที
"ไม่ไ้เป็นอะไร ัน่วแล้วอ่ะ วันนี้เหนื่อยอยานอนพั" ผมพูออไปพร้อมยิ้มให้นรหน้า
"แน่นะ? อืม ถ้าั้นไปนอนเถอะ" ุนฮยอบอและลูบหัวผมอีรั้ ผมไ้แ่พยัหน้าให้เพราะพูอะไรไม่ออริๆ
นายอย่าทำแบบนี้สิ ันไม่อยาหวั่นไหวับนายเลยนะ ถ้ามีแฟนอยู่แล้วมาทำแบบนี้เหมือนให้วามหวัเลยรู้ไหม ันไม่
อยาเสียใเพราะนาย
"เอาน่าโยอบ นายไม่ไ้อบอะไรุนฮยอนานั้นหรอ" ผมเอนัวลนอนพร้อมพูับัวเอ
"ฝันีนะ เ็เี้ย" ุนฮยอะโหน้ามาบอผม และส่ยิ้มมาให้
"ฝันี~" ผมอบออไปและหลับาลทันที
-ันไม่ไ้อบนาย แ่วันเียวันอบนายไม่ไ้หรอ- ผมนึในใและหลับไปเพราะวามเพลีย
และู่ๆผม็ื่นมาในอนึๆ เพราะผมฝันร้าย.....
"ฮึ!" ผมถอนหายใและอยู่ๆ็ร้อไห้ออ ผมมัะฝันร้ายในอนที่ผมเ็บเรื่ออื่นๆมาิ
"เห้ย เป็นไรนะ" ุนฮยอลุึ้นมาและมอผม
"ะ..ันฝันร้ายนิหน่อยนะ" ผมอบออไปแ่พยายามะไม่มอนายนั่น
"เป็นอะไรมาหรือเปล่า ทำไมเหื่อออเยอะแบบนั้น?" นายนั่นถามออมาและเอื้อมมือมาแะหน้าผาอผม
"ันไม่เป็นอะไรหรอ ันมัะฝันร้ายแบบนี้อนที่ันเรียๆนะ นายนอนเถอะ"
ผมอบออไปและึมือนายนั่นออ และหันไปบอพร้อมยิ้มให้
"นาย็นอน้วยเถอะ พรุ่นี้้อื่นแ่เ้านะ" ุนฮยอบอพร้อมึผมให้นอนล้าๆ
รู้สึหวั่นไหวและมีวามสุะมัเลย ทำไมนายนั่น้อทำีแบบนี้ให้ผม้วย?
"อื้มม อโทษนะ ที่ทำให้ื่นมาลาึ" ผมอโทษนายนั่นออไปเพราะรู้สึผิที่ทำให้นอื่นื่นมา้วย
"ไม่เป็นหรอ :) ฝันีรอบสอนะ" นายนั่นบอแถมยิ้มให้ผมอีรั้ ันะหวั่นไหว็อนที่นายยิ้มเนี้ยแหละ -//-
"อืม ฝันี" ผมอบลับไปและหลับาลไปอีรอบ...... และานั้นผม็รู้สึเหมือนมีอะไรมาโนที่แ้มอผม
แ่เป็นเพราะผมเพลียมาๆึไม่ไ้ิอะไรและผม็หลับไปในทันที
"แ้มนุ่มนิ..." ุนฮยอพูออมาอย่าแผ่วเบาและเอื้อมมือไปแะแ้มนัวเล็
"พรุ่นี้ื่นมานายสบายมาึ้นนะ" ุนฮยอบอออไปและ้มลไปหอมแ้มโยอบอีรั้
---------------------อน่อไปัวละรที่เหลือะทยอยออมานะ่ะ-----------------------------
อ่านแล้วเม้นสันินะ่ะ เป็นำลัใให้ไรเอร์สันิ T///T
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น