[Fic 2PM] Unseen Lover : Khun x Dong

ลำดับตอนที่ #31 : unseen Lover :: chapter 27

Chapter 27


นิคคุณดึงผ้าห่มของผมให้คลุมขึ้นมาถึงคอก่อนจะกล่าวลายามค่ำคืน

"ฝันดีนะ ^ ^"

เจ้าของมือใหญ่ลูบหัวผมเบา ๆ และเอนตัวพิงกับบันไดขอบเตียง พอดีว่าเตียงนอนห้องเราเป็นสองชั้นน่ะครับ
เวลานิคคุณจะขึ้นมาเฝ้าผมนอนทีก็ต้องเหยียบบันไดมาสองสามขั้นเพื่อให้ตัวอยู่ในระดับพอดีกับความสูงของเตียงชั้นบน


"ลงไปเหอะ ไม่ต้องรอผมหลับหรอก ง่วงเปล่า ๆ >.<" 
ผมรบเร้าให้นิคคุณปืนลงเตียงตัวเองที่อยู่ชั้นล่างไปซะ


"ก็อยู่ข้างล่างมันมองไม่เห็นนายนี่"  คนตรงหน้าทำเสียงอ้อนและซุกหน้าเข้ากับหมอน
เป็นอย่างนี้ประจำแหล่ะ เขามักจะขึ้นมายืนเฝ้า รอจนกว่าผมจะหลับตัวเองถึงจะลงไปนอน

หึหึ ทำแบบนี้ จะลักหลับผมล่ะสิ = =;;



"ไม่เบื่อหรือไงขึ้นมารอผมหลับทุกคืน ก็รู้ว่าผมหลับยาก"  และมันจะหลับยากยิ่งกว่าเมื่อมีคนมาคอยจ้องแบบนี้อ่ะ


"ไม่เคยเบื่อ ... ให้นั่งมองทั้งคืนจนนายตื่นยังได้เลยเอ้า"  เวอร์ไป =[]=


"นี่ก็เอาซะเว่อร์ ... ลงไปเถอะ เดี๋ยวนอนดึก ตาเป็นหมีแพนด้าแบบจุนซู ผมไม่รักนะ" 

จริง ๆ นะ  กว่าผมจะหลับก็ตั้งเที่ยงคืนโน่นแน่ะ
กลัวไอคนตรงหน้ามันจะเสียสุขภาพเพราะแฟนมันเอง = =

ฮ่า ๆ  แฟนเหรอ ?!  รีดเดอร์ถามกันใหญ่


ใช่แล้วครับ ... ผมกับนิคคุณเป็นแฟนกันแล้ว ^ ^






อยากจะทึ้งหัวด้วยความเขินเลยใช่มั้ยครับ ? ...

คุณพลาดได้ยังไงเรื่องสำคัญแบบนี้ ผมกับนิคคุณเป็นแฟนกันตอนไหน !! > <



....



มันเริ่มขึ้นตั้งแต่คืนนั้นล่ะครับ ... เดทครั้งแรกของเรา ^ ^


แต่เราไม่ได้พูดอะไรในเชิงที่จะบอกว่าคบกันเลยนะ  คือจู่ ๆ ก็คบกันเลย >//<

เหมือนกับตอนนั้นเราต่างจัดการหัวใจของตัวเองได้แล้ว เรารู้ตัวว่า ณ ขณะนั้นความสัมพันธ์ที่เราสองคนต้องการมันคือแบบไหน



บางสิ่งเราไม่ต้องพูด ไม่ต้องบอก มันก็สามารถรู้กันได้
นิคคุณไม่ได้ขอผมเป็นแฟน และผมก็ไม่ได้ตอบตกลง เพียงแต่เราสองคนค่อย ๆ จูนเข้าหากันเอง ...

การกระทำมันสำคัญนะครับ ... ถึงเราจะไม่ได้พูด แต่เราแสดงออก



ท่าทางที่แสดงออกของเราจะเปลี่ยนไปเมื่อเปลี่ยนสถานะ อันนี้ผมกับนิคคุณรู้ดี

ตอนนี้พูดได้เต็มปากเต็มคำแล้วครับ ... 'ผมมีแฟนแล้ว' ^ ^




สาวโสดทั้งหลาย ที่เหล่ทั้งผมและนิคคุณ ...

เสียใจด้วยนะครับ (ยิ้มชั่ว)









ตาของนิคคุณปรือลงเรื่อย ๆ  นี่เขาคงจะง่วงสุด ๆ แต่ยังอุตส่าห์อยู่เป็นเพื่อนรอผมหลับสินะ TT'
ไม่อยากให้ใบหน้าวิ้งค์ ๆ นั่นหมองลงเลยเมื่อเขาตื่นขึ้นมา > <


"นิคคุณ !  ลงไปได้แล้ว > <" 
ผมลุกขึ้นมานั่งตั้งท่าและดันตัวของเขาให้ลงจากบันไดข้างเตียง

"เฮ้ยนี่ !  นายอ่อนกว่าฉันนะ เรียกนิคคุณเฉย ๆ ได้ไง > <" 
เขารีบปืนขึ้นมาใหม่แล้วเอื้อมมือจนสุดแขนและเขกหัวผมเบา ๆ

อ๊าาาา  ไอนิคคุณ ! > <;;



"ก็จะเรียกอ่ะ นิคคุณหลบซิ ผมจะลงข้างล่าง" 
ผมหันเท้ามาจ่อตรงหน้านิคคุณเป็นการขอทาง เขาเด้งตัวกระโดดลงพื้นและถอยให้แต่โดยดี


"จะไปไหนอ่ะ"  ถามพลางมองดูผมที่กำลังปืนลงบันไดช้า ๆ


"แถวนี้แหล่ะ"  ว่าแล้วผมก็ขึ้นไปนอนตัวหลีบอยู่บนเตียงชั้นล่างของนิคคุณ  นั่นทำให้เขายิ่งงงเข้าไปใหญ่




"อ้าว แย่งเตียงฉันทำไม > <;;"


"-0-"



"แล้วฉันจะนอนไหน ? >_<" 

โอ้ยยย บื้อจริง ๆ เลย  นี่อุตส่าห์ลงมานอนอ่อยแล้วนะ !!




"ก็นี่ไง ข้างผมอ่ะ ! >////<" 

ต้องให้ตรูอายอย่างถึงที่สุดสินะ U_U
ผมตบพื้นที่ว่างข้างตัวแล้วเขยิบตัวเข้าไปอยู่ด้านในสุด 


"เฮ้ยยย ^///^"  เมื่อเก็ทแล้วนิคคุณก็กระโดดดึ๋งมานอนข้าง ๆ ผม (โห่ กว่าจะเก็ท)
เอิ่มมม แบบว่าที่มันสำหรับนอนคนเดียวไง  อยากจะบอกว่าผมกับเขานี่โคลสอัพมากเหอะ -.-


"นอนด้วยกันแบบนี้จะได้ไม่ต้องรอว่าผมจะหลับก่อนไง"




"^ ^"



"จะได้เห็นผมทั้งคืนจนกระทั่งตื่นนอนเลย ดีมะ"




"ดีคร๊าบที่ร๊ากกกก ~~ > <"

"-.-"





นิคคุณรวบตัวผมไปกอดเต็มแขนจนหน้าผมชิดกับแผงอกกว้าง
อืมมม อยากจะบอกว่าตั้งแต่คบกันมาเนี่ย แผงอกของนิคคุณเป็นสิ่งที่ทำให้ผมหวั่นไหวรองจากการจูบเลยอ่ะ -///-


กลิ่นหอมอ่อน ๆ อันเป็นเอกลักษณ์ประจำตัวของเขาทำให้ผมรู้สึกสบายขึ้นเมื่อหายใจ
เขาคลายอ้อมกอดที่รัดผมจนเนื้อแทบปลิ้นออกแล้วเปลี่ยนมากอดหลวม ๆ แทน



"นอนอย่างนี้ทุกคืนเลยนะ ?"

ยิ้มอย่างน่ารักก่อนที่มือหนาจะเลื่อนขึ้นมาปิดตาให้





"แล้วเจอกันในฝัน ^ ^"

ผมนิ่งเฉยด้วยความรู้สึกที่ว่าสติสัมปชัญญะกำลังจะดับลงทุกที





"ราตรีสวัสดิ์ ..."  เสียงสุดท้ายที่ผมได้ยินก่อนที่จะปล่อยให้ตัวเองเข้าสู่ห้วงนิทรา ...











.


.


.










ไม่แปลกใจที่ตื่นมาพบว่าตัวเองอยู่ในอ้อมแขนอันอบอุ่นของนิคคุณ
ดีแค่ไหนแล้วที่ยังเห็นเขาอยู่บนเตียง ไม่ได้นอนแอ้งแม้งบนพื้นหรือหนีขึ้นไปนอนข้างบน
ก็ผมน่ะ ตัวดิ้นจะตาย ฮ่า ๆๆ

ไม่รู้เมื่อคืนนิคคุณโดนจระเข้ฟาดหางของผมไปกี่ครั้ง




แอร์ในห้องให้ความเย็นอย่างทั่วถึงแต่ผมไม่รู้สึกหนาวเลยซักนิดเพราะได้ผ้าห่มชั้นดียี่ห้อนิชคุณนี่เอง
อบอุ่นที่สุด อยากจะอยู่ในอ้อมกอดนี้นาน ๆ ...

อย่าเพิ่งตื่นนะผ้าห่มจ๋า *U*




คุณก็ควรไปหาซื้อผ้าห่มดี ๆ แบบนี้ติดบ้านไว้ซักผืนนะ
แต่เอายี่ห้ออื่นที่ไม่ใช่ยี่ห้อนิชคุณดีกว่า ผืนนี้ผมหวง (ยิ้มเยาะ)



ผมค่อย ๆ เงยหน้ามองนิคคุณที่กำลังหลับปุ๋ย  ขนาดหลับยังวิ้งค์ได้อ่ะคิดดู  ทำผมใจเต้นแต่เช้าเลยนะ
ผิวหน้าขาวเนียนและวิงค์จนผมอิจฉา สันจมูกโด่งที่ผมโคตรอยากขโมยมาแปะดั้งตัวเอง


ไม่เคยเห็นเขาหลับในระยะใกล้ขนาดนี้มาก่อนเลยให้ตายสิ > <
ปากอิ่มสีกุหลาบเผยอออกน้อย ๆ ในขณะหลับ อดไม่ได้จริง ๆ ที่จะกดจูบเบา ๆ เพื่อปลุกให้เขาตื่นด้วยมอร์นิงคิส


"อืมมม"  นิคคุณปรือตาขึ้นช้า ๆ กะพริบตาถี่ ๆ เพื่อให้ตาปรับแสงได้ดีขึ้นและยิ้มทันทีเมื่อเห็นผมอยู่ตรงหน้า
เขานอนบนเตียงต่อเพื่อรอผมทำธุระส่วนตัวในห้องน้ำและเข้ามาแปรงฟันด้วยกัน >////<

ฮ่าาา ช่างเป็นเช้าที่สดใสจริง ๆ ^ ^





---------------------------------------------------------------------------
-----------------------------------------------------------
--------------------------------------------
-----------------------------





ตารางงานของสัปดาห์นี้ออกมาแล้ว !
มันเป็นอะไรที่ว่างโคตร ๆ เลยอ่ะ  ในหนึ่งสัปดาห์ผมมีงานแค่หนึ่งวันอ่ะ ฮ่าาาา !!

สบายมาก มีเวลาอู้หลายวัน แห้ะ ๆ



แต่ ..... !!!

นิคคุณ ...


อาทิตย์นี้เขาต้องบินไปถ่ายสปอร์ตโฆษณาโปรโมตการท่องเที่ยวที่ไทย ประเทศบ้านเกิดของเขาเป็นเวลากว่าสามวัน





สามวันเลยนะโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย !!!!!!
สามวัน !

สามวันที่ผมโดดเดี่ยว
สามวันที่ผมต้องนอนคนเดียวเปลี่ยวเอกา
สามวันที่ผมจะไม่ได้เห็นหน้าหล่อ ๆ ของเขา T[]T
ฮืออออออออออออออออออออออออออออออออออออ


แล้วคือ คืนก่อนที่นิคคุณจะบินลัดฟ้า เขามีงานถึงเที่ยงคืนกว่าส่วนผมก็มีงาน ดึกเหมือนกันกว่าจะกลับมาถึงนี่
ง่าาาาา ~~  จะเจอกันมั้ยอ่ะ นี่อยากส่งเขาเข้านอนบ้างอะไรบ้างน่ะ
(นี่แกเศร้าอย่างก่ะนิคคุณหนีไปมีเมียที่ไทยเลยอ่ะ ? - คนแต่ง)









ส่วนมากในวัน ๆ หนึ่งเรามักใช้เวลาอยู่แต่ในห้องนอนด้วยกันสองคน ตอนนี้ก็เช่นกัน
เรากำลังนอนเท้าศอกเหยียดแข้งขาอยู่บนโซฟาข้าง ๆ เตียง


"งานเยอะจัง > <" 
ผมชะโงกหน้าดูกระดาษตารางงานในมือของนิคคุณ
พี่แกฮ็อตจริง ๆ นะ    พักหลัง ๆ นี่งานเริ่มจากมากกว่าชาวบ้านแล้วอ่ะ


"อื้ม ..."



"เหนื่อยหน่อยนะ ^ ^"  เราต่างยิ้มให้กันนานพอสมควรจนกระทั่งนิคคุณค่อย ๆ หุบยิ้มลง







"... เดี๋ยวก็ ... ไม่เจอนายตั้งสามวันแน่ะ นายคงคิดถึงฉันแย่เลยมั้ง ^ ^"


"ไม่มีทาง ! -0-"



"เดี๋ยวฉันจะรอรายงานจากจุนโฮ เกี่ยวกับพฤติกรรมของนาย"

"อะไร !  ผมอยู่ได้น่ะ ที่จริงผมอยากให้นิคคุณไปด้วยซ้ำ"  ชิ ๆๆๆ หมั่นไส้ - -*



"ฮ่า ๆ  เชื่อฉันสิ เดี๋ยวนายต้องกินไม่ได้นอนไม่หลับถ้าขาดฉัน" 
รอยยิ้มผุดพรายบนใบหน้าหล่อ เขายักไหล่อย่างชิล ๆ

แหม ๆๆ ดูจะมั่นใจเหลือเกินนะพ่อคุณ




"นิคคุณต่างหากที่เป็น, ไม่ใช่ผม"  เบ้ปากใส่ด้วยความหมั่นไส้ก่อนที่จะโดนนิ้วเรียวจะดีดกลางหน้าผาก


เป๊าะ !
อ๊ากกกกกก เจ็บสิครับ  เสียงดังอย่างก่ะดีดเปลือกแตงโม นี่เห็นหัวผมเป็นอะไรฮะดีดมาด้ายยยยย T___T;;



"ดีดทำไม ! >O<" 
ตะโกนใส่หน้าพลางลูบหน้าผากตัวเองที่กำลังแสบ ๆ คัน ๆ
หยิกแก้มไม่พอยังมาดีดหน้าผากอีก สารพัดรูปแบบในการแกล้งจริง ๆ


"บอกกี่ครั้งแล้วว่านายอ่อนกว่าฉัน"  เหมือนเขาจะไม่ยอมเวลาที่ผมเรียกชื่อเขาเฉย ๆ

ก็ไม่อยากเรียกฮยงฮยองเหมือนแต่ก่อนแล้วอ่ะ ตอนนี้เขาไม่ได้เป็นพี่ผมแล้วซะหน่อย -0-



"กำลังจะบอกว่าตัวเองแก่งั้นสิ"  ฮ่าาา ได้ทีขอกัดหน่อย เสียแต้มมาเยอะละวุ้ยย


"อูยองอาาา ~~"  นิคคุณทำเสียงแง้ว ๆ เหมือนลูกแมวญาติแทค (?) แถมยังเอาหน้ามาซุกไหล่ผมอีก
พอตัวเองเถียงไม่ออกก็ชอบทำเสียงออดอ้อนออเซาะแบบนี้ทุกที


จะบอกความลับให้นะครับ ... จริง ๆ แล้วเขาไม่ได้แพ้หรอก
ที่เขาต้องอ้อนเพราะต้องการให้ผมแพ้ความน่ารักของเขาต่างหาก !!

ใบหน้าหวานแอ๊บแบ๊วที่ดูน่ารักนั่น ใครมันจะรู้ว่าสิ่งนี้เคลือบไปด้วยยาพิษ (เช่นเดียวกับแก้มยุ้ย ๆ ของผม) หุหุ ^ ^




แต่มุกนี้เล่นบ่อยแล้วอ่ะ ชิน  ฮ่า ๆๆๆๆ
คราวนี้เราชนะใส ๆ *U*



เอาเถอะ เรายังมีเวลาหรรษากันอีกหลายวัน (?)
ปลายสัปดาห์โน่นแน่ะกว่านิคคุณจะไม่อยู่ 



จนกว่าถึงตอนนั้นผมต้องคิดถึงเขาแน่ ๆ เลย T^T




---------------------------------------------
-----------------------------------
------------------------
---------------






วันนี้นิคคุณกับคนอื่น ๆ ออกไปทำงานแต่เช้ายกเว้นผมกับไอแสบ
พรุ่งนี้นิคคุณก็จะไปไทยแล้วล่ะ TT'

แค่คิดก็เหงา แต่บรรยากาศในบ้านกลับเงียบเหงาซะยิ่งกว่า
ผมตัดสินใจออกไปจากห้องนอนแคบ ๆ นี่เพื่อไปคุยเล่นกับจุนโฮ อย่างน้อยก็ไม่ต้องอยู่คนเดียว -0-


ผมเห็นจุนโฮจากด้านหลัง มันนั่งเอนบนโซฟาอย่างสบาย ๆ


"จุนโ ..."

"จ้า ๆ ... "  ตั้งใจจะเรียกแต่หูได้ยินเสียงแว่ว ๆ ของมันที่กำลังคุยโทรศัพท์กับใครบางคนอยู่เลยขอเลือกที่จะหลบมุมและดังฟัง





"โอยย ทำไมอ้า ~ ... งอนเหรอครับ อย่างอนสิ ดีกันนะ ๆ"

โฮกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก 
สาบานว่าไม่เคยได้ยินเสียงไอโฮในเวอร์ชั่นหวานปานจะกลืนกินขนาดนี้มาก่อน

พระเจ้า !!! OoO  กระเง้ากระงอดขนาดนี้คงไม่ได้คุยกับเพื่อนหรือญาติแน่ ๆ จ้าาาาา > <
นี่มันคุยกับสาวโดยที่เพื่อนคนอื่น ๆ ไม่รู้สินะ !!

ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน ?






จะตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้แต่ที่รู้ ๆ ตอนนี้ตูล่วงรู้ความลับของมันแล้วครับ ฮ่า ฮ่า !

"อ่ะแน่ะ ยิ้มอยู่ใช่ม้าา ~  เค้ารู้น้าว่าตัวแอบยิ้ม คิคิ"
โอ่กกกกกกก ! -0-  มีค้งมีเค้าด้วยเว่ยเฮ้ย !!
ชัวร์ แฟนมัน แน่นอนที่สุด

เดี๋ยวแกล้งทำเป็นเดินโฉบดีกว่า อยากเห็นสีหน้าตอนมันตกใจ ^ ^







ฟิ้ววววววววว ~~



พรึ่บพั่บ ๆๆๆ > <;;






นั่น ตูว่าแระ ...
เดินผ่านทีนี่เก็บมือถือกันแทบไม่ทันเลยครับ ฮ่า ๆๆๆๆ


ผมเดินเลี้ยวไปตั้งหลักที่ห้องครัวแล้วแอบมองมันด้วยหางตา
เมื่อเห็นผมพ้นจากบริเวณแล้วมันค่อย ๆ เอามือถือออกมาคุยเหมือนเดิมแต่กระซิบกระซาบจนผมไม่ได้ยิน

หึหึ แบบนี้มันต้องซึ่ง ๆ หน้า !!





"จุนโฮวววว !!! ^O^"  ย่องไปด้านหลังและโผล่ด้านหน้าโซฟา

"จ๊ากกกกกกกกก !!!! ฮ .. ฮยอง !? O[]O" 
ไอแสบสะดุ้งตัวโยนที่เห็นผมโผล่มาในระยะประชิด มือขวารีบเอามือถือเก็บใส่กระเป๋ากางเกง


"คุยกัยใครอยู่เหรอ คุยเป็นเพื่อนฉันหน่อย บ้านเงียบอ่ะ" 
หึหึ  ตาตี่ของมันลอกแลกไปมาเมื่อถามว่าคุยกับใคร
หน้าขาว ๆ นั่นก็ยิ่งซีดเข้าไปอีก ฮ่าา ๆๆๆ  จะตื่นเต้นอะไรกันขนาดนั้น >w<




"คุยกับแม่อ่ะ ฮยองมีไรป่ะ ?"  หลังจากที่หน้าซีดเป็นไก่เผือก (ขาวกว่าไก่ต้มแล้ว) มันก็สามารถควบคุมอารมณ์และใบหน้าให้กลับมาเป็นปกติ ...

แถไปเรื่อยสินะ ผู้หญิงเขาเสียใจแย่เลยไปว่าเขาเป็นแม่  ฮ่า ๆๆๆ




"นี่ ... ระวังหล่อนจะงอนนะไปหาว่าเขาเป็นแม่อ่ะ ^ ^" 
คิก ๆๆๆ สะจายยยย !!!  เห็นหน้าเหวอ ๆ ของมันแล้วสะใจ

ถือเป็นการแก้แค้นที่แต่ก่อนมันทำผมกับนิคคุณเหวอไปหลายครั้ง อุวะฮ่า ๆๆๆ



"ฮยอง ! หมายความว่าไงอ้ะ >/////<"

หึหึ  ผมไม่พูดอะไรต่อแต่ยักไหล่อย่างยียวนกวนส้นทรีนนิด ๆ ก่อนจะเดินออกมา
ขอแกล้งคืนมั่งเหอะครั้งนี้ นายแกล้งฉันหลายรอบแล้วอีจุนโฮ !











ให้เดา ... หล่อนคงไม่พ้นน้องโซฮีหรอกเชื่อสิ ^w^

----------------------------------------------

+Talk
รีดเดอร์อ่านแล้วคงคิดว่าแบบ อะไรมันน ? 5555 55
แต่งอะไรมาให้ฉันอ่านวะคะ ?
ฮ่า ๆๆๆๆ  ทำใจค่ะ พาร์ทนี้อิสอะปั่นโคตร ๆ กลัวไม่เสร็จ
คือวันนี้จะปั่นพาร์ทนี้ให้จบ แต่สมองมันมีพล็อตของเรื่องใหม่อยู่ในหัวซะงั้น !!
ไม่ใช่รีทึมนะคะ แต่เป็นเรื่องที่ต่อจากรีทึมเลยให้ตาย !!
พล็อตของสามเรื่องมารวมกันอยู่ในหัวแล้วค่าา โอย ๆๆ
เป็นลางของการดินพอกหางหมู ฮ่า ๆๆ
แต่ตั้งใจไว้แล้วว่าขอตูจบอันซีนเหอะค่อยอัพ สาธุ ๆๆ 5555
(อะไรไม่อะไร ไรเตอร์ทำภาพประกอบฟิคเรื่องนั้นไปแล้วด้วย ฮ่าาาา -..-)
รร.เราไม่เลื่อนเปิดเทอมอ่ะ เศร้าเลยยยยยยยยยยยยย T___________T
เพราะฉะนั้น อาทิตย์หน้าจะไม่มีมาแบบ ไรเตอร์โผล่มาอัพกลางสัปดาห์แล้วนะคะ
สัปดาห์หน้าเปิดเทอมฟูลออพชัน ของจริงแล้วค่ะทีนี้ 555

วันนี้ของดการตอบคอมเมนท์นะคะ
รีบจริงไรจริง ขออภัยรีดเดอร์ทุกคน T^TT
ปล. คงต้องกล่าวอย่างเป็นทางการสินะว่า เจอกันอาทิตย์หน้า ค่ะ TOT/