ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic 2PM] Unseen Lover : Khun x Dong

    ลำดับตอนที่ #19 : unseen Lover :: chapter 16

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.63K
      5
      1 พ.ค. 53

    Chapter 16

    ณ บัดนาว พวกเรากลับมาเหยียบโซลเป็นที่เรียบร้อย ...
    รู้สึกเหวง ๆ ยังไงไม่รู้ เหมือนจำใจกลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริงอะไรทำนองนั้น =[]=
    งาน งาน งาน งาน โอย งานบึม !!!
    เห็นตารางงานวันพรุ่งนี้แล้วคิดถึงเกาะนามิขึ้นมาเลย T_____T เฮ้อ ~
    พวกเราที่เพิ่งมาถึงตอนกลางคืนก็เหนื่อยเลยแยกย้ายกันไปนอนทันที
    พรุ่งนี้มีงานEventต้องตื่นแต่เช้าอีก ...
    ตีห้าเลยล่ะขอบอก -0-

    .

    .


    "ตื่นได้แล้วววววว วว !!!!!!!~~~" 
    เสียงใครมันมาแหกปากฟะ คนยิ่งจะหลับจะนอน

    "นิคคุณฮยอง ! อูยองฮยอง ลุกจากเตียงเร็วเข้าา า !! >[]<"  เมื่อฟังดี ๆ เลยรู้ว่าเป็นเสียงเจ้ามักเน่นี่เอง
    วันนี้มีงานEventกับนิคคุณและชานซองนี่นา ! 
    โอ ... แล้วน้องแกอุตส่าห์ตื่นมาปลุกพี่ ๆ   ช่างเป็นมักเน่ที่ดีจริง ๆ > <

    "ตื่นแล้ว ๆ"  ผมลุกขึ้นและบิดขี้เกียจ ส่วนนิคคุณกำลังลืมตาช้า ๆ

    "จัดการตัวเองเร็ว ๆ นะฮยอง  อีกชั่วโมงรถตู้มารับ"

    "โอเค"  ผมกับนิคคุณตอบพร้อมกันด้วยเสียงที่งัวเงีย
    เจ้ามักเน่ผงกหัวรับและเดินออกจากห้องไป ผมหยิบผ้าเช็ดตัวก่อนจะเดินเข้าห้องน้ำแต่ดันชนกับนิคคุณซะได้

    "อาบก่อนมั้ย ?/ อาบก่อนมั้ย ?"  อ่าว -0- 

    "นายอาบก่อนเลย / ฮยองอาบก่อนเลย"  เอ้า ! >.<

    "ฮยองอาบก่อนเลย เร็ว ๆ"  ผมถอยออกมาจากประตูห้องน้ำเพื่อเปิดทางให้

    "เสียเวลาอ่ะ  น่าจะอาบด้วยกัน ^ ^"  ห๊ะ !? OoO

    "จะบ้าเหรอฮยอง !  ยิ่งจะรีบ ๆ อยู่ ยังจะเล่นอีก เข้าไปเลยเร็ว ๆ"

    "ฮ่า ๆๆๆ ^O^"  นิคคุณหัวเราะไปด้วยในขณะที่ผมดันตัวเขาให้เข้าห้องน้ำไป
    ประตูห้องน้ำถูกปิดลงเบา ๆ  จากนั้นไม่นานก็ได้ยินเสียงน้ำจากฝักบัว

    เหอะ !  นับวันนิคคุณยิ่งพูดจาส่อไปในทางให้คิดลึกขึ้นทุกที = =;;






    รถตู้มารับเราตรงเวลาเป๊ะ
    ทีมงานรับเราไปแต่งหน้าทำผม+กินข้าวที่บริษัทก่อน หลังจากนั้นสองชั่วโมงจะส่งเราไปที่งาน
    งานEventวันนี้คือลานหน้าห้างแห่งหนึ่งใจกลางกรุงโซล แบบว่าใจกลางแหล่งวัยรุ่น  คนบึมอีกตามเคย -0-
    วันนี้กลายเป็น2PM เวอร์ชั่นทรีโอ มาแบบแพคสาม คุณ ด้ง ชาน  

    ทางสังกัดให้แยกกันไปคนละงาน จุนบราเทอร์กับแจบอมมีงานภายในตอนบ่าย ๆ
    ส่วนแทคซึ่งวันนี้ว่างจากการถ่ายละครเลยได้หยุดอยู่บ้านหนึ่งวันเต็ม ๆ (โคตรอิจฉา)



    อีกครึ่งชัวโมงจะถึงเวลางาน ผม นิคคุณ และชาน นั่งสัปงกกันหลังเวทีล่ะ =[]=
    ดีที่ว่าเวทีมีซุ้ม ถ้านั่งกันกลางแจ้ง สื่อคงได้ภาพพวกเรานอนสบายน้ำลายไหลย้อยซึ่งไม่ดีต่อภาพพจน์หนุ่มฮ็อตแห่งศตวรรษอย่างเรา ๆ เอาซะเลย


    "เข้ามาเลย ในนี้ เร็ว ๆ !"  เสียงผู้ชายรุ่นตาลุงตะโกนอยู่ใกล้ ๆ  ผมลืมตามองพบว่าเป็นสตาร์ฟของศิลปินวงอื่น
    ผ้าที่ปิดซุ้มถูกเปิดออก ศิลปินเกิลส์กรุ๊ปทั้งห้ากำลังเดินเข้ามาเก็บตัวในซุ้มนี้เช่นกัน  คาดว่ามางานเดียวกันแหล่ะ

    "อูยองโอป้า !"  พอsheเงยหน้าขึ้นมาและเอ่ยทักเท่านั้นแหล่ะ ผมตื่นเต็มตาเลยทีเดียว

    "น้องโซฮี O_O;;;"  ว่าที่คู่หมั้นผมเองครับ !!
    โอ้ววว ว !!  เล่นออกงานร่วมกันแบบนี้ ผมมีลางเห่าหอนทันทีเลยว่าต้องโดนนักข่าวถามหลังจบงานแน่ !  TOT

    "ม .. มางานนี้ด้วยเหรอ ?" 
    ผมถามออกไป นิคคุณที่นั่งสัปงกข้าง ๆ เมื่อขยี้ขี้ตาดูพบว่าเป็นน้องโซฮี เขาก็ตื่นเต็มตาเช่นเดียวกับผม
    "อื้ม โอป้าไม่รู้เหรอ"  ถ้ารู้แล้วจะถามเพื่อ ?
    "ไม่ .. กลับมาจากนามิ แทบไม่ได้ดูตาราง  ฮ่า ๆๆ" 
    ผมหัวเราะแก้เก้อแล้วพูดเบา ๆ กับตัวเอง  "บังเอิญเป็นบ้า T_T"





    บรรยากาศในซุ้มเก็บตัวศิลปินเริ่มอึดอัดทันทีเมื่อรู้ว่าน้องโซฮีอยู่ด้วย นิคคุณมองหน้าผมอย่างเห็นใจกึ่ง ๆ เวทนา T__T
    เจ้าชานผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ยังคงนั่งหลับต่อไป ...
    ผมล่ะเคืองเธอจริง ๆ !  ทำไมจะต้องให้สัมภาษณ์ว่าผมกับน้องเค้ากิ๊กกันด้วยนะ ไม่เข้าใจว่าจะสร้างกระแสเพื่อ ! >[]<

    "น้ำมั้ยโอป้า ^ ^"  โซฮียื่นขวดน้ำให้ผมแล้วยิ้มกว้าง  เทคแคร์เข้าไป เดี๋ยวถ้าสื่อมันเห็นล่ะโดนแน่ตู >O<

    "ไม่"  ผมปฏิเสธอย่างเย็นชา  ... อย่าหาว่าโง้นงี้เลย ผมแค่ต้องการตัดช่องทางไม่อยากให้น้องเค้ามาอยู่ใกล้ผมก็เท่านั้น

    "งั้น .. กินนี่มั้ย ^ ^"  โซฮียื่นข้าวกล่องให้ผม จะตื้อไปถึงไหน = =^^

    "ไม่เป็นไร กินมาแล้ว -0-"  ผมพยายามเก๊กหน้าให้ดูเย็นชามากขึ้น (หน้าเรามันเย็นชามั้ยน่ะ ?)

    "อ่า -.-"  เห็นน้องแกหน้าเสียเล็กน้อย ... เอาน่ะ ขอโทษนะ แต่ฉันไม่อยากหมั้นกับเธอนี่ ... .


    "อูยองไม่กินงั้นฉันขอได้มะ ^ ^"  นิคคุณเห็นบรรยากาศดูตึงเครียดเลยเล่นมุก

    "ขอโทษค่ะนิคคุณโอป้า แต่ข้าวกล่องนี่แม่โซฮีทำฝากมาให้อูยองโอป้าค่ะ ... เข้าใจนะคะ"

    "ครับ ๆ  =____="  นิคคุณหน้าเจือนไปเลย แป่ว
    เห้อ พวกแม่ ๆ นี่ ช่างหาหนทางให้ลูก ๆ ได้ใกล้ชิดกันซะจริง ๆ =[]=


    ผมรู้สึกไม่ค่อยสบอารมณ์เลยเดินออกมาจากตรงนั้น  โซฮีเดินตามผมมาและนิคคุณผู้อยากช่วยแต่ไม่รู้จะช่วยอะไรเลยเลือกที่จะนั่งเฉย ๆ = =;;


    "โอป้าโกรธฉันเหรอ"  โซฮีกระซิบถาม

    "ไม่ อย่าเข้าใจผิด"

    "แล้วทำไมต้องเมินฉันด้วยล่ะ ?"

    "เพราะฉันไม่อยากให้เธออยู่ใกล้ฉัน -0-"
    โซฮี็หน้าเจือนไปเล็กน้อยแต่ไม่ถึงกับหน้าเสีย

    "แต่ฉันไม่ได้รังเกียจเธอนะ .. ฉันแค่ ไม่อยากเป็นข่าวกับเธอ .."

    ".. ฉันรู้ค่ะ"

    "หืม ?" 
    บอกว่ารู้งั้นเหรอ  รู้แล้วยังจะตามมาอีก =[]=^^^

    "แต่ไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ วันนี้นักข่าวจะไม่ถามเรื่องของเรามากนักหรอก ..." 

    "หมายความว่าไง ??"

    "ก็ ... พองานเลิกนักข่าวต้องเข้ามาถามประเด็นร้อนกับตัวศิลปินใช่มะคะ  แต่ฉันเชื่อว่า วันนี้ข่าวของเราจะเป็นรองเมื่อเทียบกับอีกข่าวนึง"
    เป็นรอง ?! ..
    หมายความว่า มีข่าวอื่นที่ผมไม่รู้อีกงั้นเหรอ !!

    "ข่าวอะไรน่ะ ?!"
    "... อุ้ย !  ได้เวลาวงฉันขึ้นเวทีแล้ว ขอตัวก่อนนะคะ ^ ^" 
    ไม่ทันได้ตอบผม โซฮีก็เดินตามเพื่อนในวงออกไปจากซุ้มและขึ้นเวทีไป

    อะไรวะ ! ไอเด็กนี่ ... !!
    มาให้อยากแล้วจากไป >O<

    แล้วข่าวอะไรกันเนี่ย !!  สองอาทิตย์ที่ผมไม่อยู่ไม่ได้ติดตามข่าวตัวเอง ไม่รู้เลยว่ามีกระแสอะไรเกี่ยวกับตัวผมบ้าง
    ที่สำคัญ กระแสนี่มันต้องแรง !  แรงชนิดที่ว่ามันเบียดกระแสข่าวผมกับน้องโซฮีจนเป็นรอง !!!
    ไม่ธรรมดาแน่งานนี้ !  โฮกกกกกกก กก !! TOT
    เผลอ ๆ นักข่าวต้องรู้แล้วแน่ ๆ เลยว่ากลางฤดูร้อนที่จะถึงนี่กำลังจะมีงานหมั้นอ๊ะ !!

    ต้องเป็นเรื่องนี้แน่ ๆ เลย >O<


    "มีอะไรอูยอง ? O.O"  เมื่อเห็นสาว ๆ วันเดอร์เกิลส์ไปจากบริเวณนี้แล้ว นิคคุณก็เดินมาถามผมทันที

    "มีงานเข้าว่ะฮยอง TOT"

    "เฮ้ย !! เกิดอะไรขึ้น !?  OoO"

    "ไม่รู้ ... รอลุ้นหลังเลิกงาน !~  \TOT/" 
    อยากจะร้องไห้เป็นภาษาอินเดียให้รู้แล้วรู้รอดไป  ฮืออออ เรื่องมันเศร้า าาา  !!!






    แชะ  แชะ ~
    ตอนนี้เป็นการถ่ายรูปหมู่ก่อนจบงาน
    ผู้จัดงาน ตัวแทนคนอื่น ๆ และศิลปินขึ้นมาถ่ายรูปบนเวที
    สาว ๆ วันเดอร์เกิลส์ยิ้มสู้แสงแฟลชด้วยรอยยิ้มทีครองใจชายได้ทั้งโลก ส่วนเราทรีโอทูพีเอ็มก็เก็กท่าและยิ้มได้หล่อบาดจายย ย
    แต่ใครจะรู้ว่าภายใต้รอยยิ้มที่แสนจะน่าหลงไหลของผมนั้นมันมีความกลัวแฝงอยู่
    ฮือออออ อ !!   งานเลิกเมื่อไหร่ นายงานเข้าแน่จาง อูยอง T.T~

    ตอนนี้ผู้จัดงานกับเหล่าทีมงานทยอยลงเวทีไปแล้ว เหลือเพียงศิลปินทั้ง8ยืนเด่นเป็นสง่าอยู่บนเวทีเพื่อรอพี่ ๆ สื่อมวลชนมาทำข่าว
    ผมพยายามถอยหลังไปยืนด้านหลังให้เหลื่อมล้ำ โดยให้นิคคุณเป็นทัพหน้า (ช่วยบังให้หน่อยนะ >_<)

    นักข่าว ตากล้องขึ้นมาบนเวที เมื่อพวกเขาเห็นผมก็พากันกรูเข้าหาผมที่เดียว !
    เอาแล๊ววว  !!  ซวยแล๊วว >O<
    ผมสูดหายใจฟอดใหญ่เข้าเต็มปอดแล้วยิ้มกว้างรับสถานการณ์
    เอาหน่า มันแค่การสัมภาษณ์   สู้โว้ยย ย !!!
    อยากถามข่าวงานหมั้นหรืออะไรก็จัดมาเลย !!! >O<

    "ขอถามถึงกระแสที่กำลังถูกจับตามองหน่อยนะคะ ... คุณเป็นเกย์ใช่มั้ยคะ ?"
    เห้ย !!? OoO  มาแบบงงอ่ะ !  นี่มันข่าวอะไรวะเนี่ย >O<

    "แห่ะ แห่ะ ... ไปเอาข่าวมาจากไหนครับเนี่ย =[]=^^^"  ผมถามออกไปด้วยอารมณ์ที่แบบ ...  ข่าวอะไรของมันฟะ ?



    "น้องคุณ เจ๊ขอสัมภาษณ์หน่อยค่ะ เรื่องความสัมพันธ์แอบ ๆ ระหว่างคุณกับน้องด้ง เป็นเรื่องจริงใช่มั้ยคะ?"
    เจ๊นักข่าวเข้ามาถามนิคคุณ ด้วยความที่เขายืนอยู่ข้างผมเลยทำให้ผมได้ยินคำถามนี้ด้วย 
    แต่ เมื่อกี้เค้าถามว่าไงนะ !!

    'เรื่องความสัมพันธ์แอบ ๆ ระหว่างคุณกับน้องด้ง เป็นเรื่องจริงใช่มั้ยคะ?'


    เฮ้ยยยยยยยยยยยยยยย ยย ย !!!!  นี่มันอะไรกันวะเนี่ย !!!
    ใคร !  ใครเอาไปแฉ !? >O<
    อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก กกกกกก ก !!!  ทำไมจู่ ๆ เรื่องมันถึงกลับเป็นแบบนี้ได้ล่ะ นี่มันผิดแผนนะ !
    ที่เล่นละครผมต้องการแค่ให้คนในวงกับพวกแม่ ๆ เท่านั้นที่รับรู้ แต่นี่ทำไมข่าวมันรั่วไหลออกไปได้ อะไรกันวะเนี่ยย ย !!!! >O<
    วินาทีนั้น ผมเห็นนิคคุณหน้าเหวอไม่แพ้กับผม




    สองอาทิตย์ที่ผ่านมา ผมพลาดอะไรไปบ้างเนี่ย !!! >O<
    --------------------------------------------------

    คอมเมนท์ ...
    คอมเมนท์มันหายไปไหนหมดดดด ด ?! ToT
    ปกติมันมีมากกว่านี้ไม่ใช่เหรอคะ T____T
    ฮืออออ ออ
    หรือว่ามันไม่สนุกแล้ว คนเลยเลิกอ่านกัน ?
    แบบ แช๊ปที่แล้่วเห็นมาแค่16เมนท์เอง T.T
    แต่ก็เอามาลงให้แหล่ะ เพราะมันครบ15เมนท์แล้ว (ปกติมันจะอยู่ที่20กว่าต่อหนึ่งแช๊ปนะ T^T)
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×