ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    [Fic 2PM] Unseen Lover : Khun x Dong

    ลำดับตอนที่ #16 : unseen Lover :: chapter 13

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 1.6K
      4
      27 มี.ค. 53

    Chapter 13

    "ฮั่นแน่ !  แอบย่องจะไปไหนกันสองคนเอ่ย ^ ^"  
    หลังมื้อเย็นผมกับนิคคุณก็พากันออกไปทัวร์เกาะ เมื่อจุนซูเห็นเรากำลังลุกเลยถามทันที

    "ขี่จักรยาน"  ผมตอบสั้น ๆ

    "อย่าโกหก ! พวกนายกำลังจะไปเดท ฉันรู้ ^[]^"

    "ฮิ้วววววว วววววว วว วว ^.^"  อีกสี่เสียงเป็นคอรัสตามเคย

    "ก็รู้แล้วยังจะถาม -0-"  นิคคุณทำหน้าเซ็ง ๆ ใส่ก่อนจะเอามือปัดให้จุนซูหลีกทาง  "ถอยไปได้แล้ว นายทำเราเสียเวลา ^ ^"

    "ฮิ้วววววว วววววว วว !!!"  นิคคุณนำไปหนึ่งแต้ม  วิ้ว ๆ ~~~
     










    "นายขี่"

    "ไม่ !  เชิญฮยองเลย > <"

    "ฉันเสียสละเพื่อนาย ยังจะปฏิเสธอีกเรอะ"

    "ผมเกรงใจ ฮยองขี่แหล่ะโอเคสุด ^ ^;;"
    การโบ้ยกันไปกันมาที่แสนจะงี่เง่าของผมกับนิคคุณคงจะไม่เกิดขึ้นถ้าจักรยานที่ร้านเช่าไม่เหลือเพียงคันสุดท้าย =[]=

    เมื่อวานนี้เราเดินกันมาทั้งวันแล้ว วันนี้เลยอยากขี่บ้างอะไรบ้าง แต่ปัญหาคือ คนเช่าจักรยานกันเยอะมากจนทั้งร้านเหลืออยู่แค่คันเดียว

    "ตกลงจะเช่ามั้ยคะ ? ^ ^;;"  เถียงกันอยู่นาน ป้าเจ้าของร้านคงเอือมเลยถามย้ำอีกที

    "เช่าครับ ๆ นี่ครับ"  นิคคุณยื่นเงินค่าเช่าให้เจ้าของร้านก่อนจะจูงจักรยานออกมา



    "อ่ะ .. นายขี่ ^ ^"  จากนั้น เค้าก็ยัดเยียดให้ผม

    "ไม่เอา ผมอยากซ้อน คราวนี้ผมอยากเป็นก๊อย ><"

    "เจ้าบ้า ฉันก็เมื่อยเหมือนนายน่ะแหล่ะโว้ย !"

    "ฮยองตัวหนักอ่า มาซ้อนผมผมขี่ไม่ไหวหรอก -.-"

    "แต่ฉันเป็นคนออกค่าเช่า ฉันลำบากไปแล้ว ดังนั้น นายต้องขี่ ! >O<"  

    "เรื่องอะไรอ๊ะ ผมไม่ขี่น้า >[]<"  โคตรแมนกันเลยแต่ละคน รอซ้อนท้ายเนี่ย -.-


    "ได้ ! นายไม่ขี่ ฉันขี่เอง !"  
    แจ๋วแหวว !! ฮ่า ๆ ทีนี้ผมก็ได้ซ้อนสบาย ๆ สมใจแล้ว เอิ๊กกก ก

    นิคคุณขึ้นขี่จักรยานแล้วจับแฮน ส่วนผมที่กำลังยกขาจะขึ้นไปนั่งซ้อนก็ต้องชวดเพราะ

    "ฉันบอกว่าฉันจะขี่ แต่ขี่โดยไม่มีนายซ้อน ฮ่า ๆๆๆๆๆ ๆ"  นิคคุณออกแรงปั่นจักรยานด้วยความเร็วทิ้งให้ผมยืนเอ๋ออยู่เบื้องหลัง

    "ฮ .. ฮยอ๊องงง ง !!! >O</  กลับมา !!"  
    แว๊กกก ก ! ไอ่นิคคุณฮยอง  แง~ หลงกลจนได้ ซวยอีก T^T

    "รอก่อนนน น  นี่ ๆๆ จะไปไหนฮะ !?"  ผมวิ่งตามนิคคุณที่เที่ยวขี่โฉบไปโฉบมาอย่างสุขสันต์หรรษา
    ฮึ่ม ! หรรษานักใช่มั้ย เดี๋ยวจะทำให้หรรษาไม่ออกเลย !!

    ผมรวบรวมพละกำลังแรงกายทั้งหมดที่มีอยู่ไว้ที่เท้า ก่อนจะออกสตาร์ทวิ่งฉิวปลิวกระจายตามจักรยานไป
    ปึ๊ดจ้ำปึ๊ด ๆๆๆๆ ๆ !!  เกือบทันแล้วว ว >O< อีกนิดเดียวเท่านั้น

    เมื่อกะจังหวะดีแล้ว ผมกระโดดขึ้นไปนั่งซ้อนจักรยานได้อย่างแม่นยำ
    "เฮ้ย ! ขึ้นมาได้ไงเนี่ย !?  เหวออออ อ ๆ ~!! OoO"

    "เฮ้ยยยยย ยยยยย ย !! OoO"  
    ผมกอดเอวนิคคุณแน่นเพราะนิคคุณทำแฮนสั่นด๊อกแด๊กไปมา ทำให้จักรยานหันซ้ายขวาฉวัดเฉวียนด้วยความเร็ว


    "เบรกสิฮยอง >O<"  ผมยิ่งเกาะเอวนิคคุณแน่นเข้าไปอีกด้วยความลุ้น

    "เฮ้ย ! ชิบหายแล้ว !  อูยอง มีข่าวร้ายจะบอก เบรกแตก !! >O<"

    "ห๊าาา า OoO"  เวรแล่วววว ว !!   "ฮยองบังคับแฮนดี ๆ เซ่ะ"


    "เจ้าบ้าา า  นายไม่น่าขึ้นมาเลย >O<"

    "ฮยองไม่น่าแกล้งผมก่อนเลยย"  ความเร็วของจักรยานยังคงน่าหวาดเสียว ไม่มีอะไรแย่ไปกว่านี้เมื่อรู้ว่าทางข้างหน้าเป็นทางลงเนิน
    จ๊ากกกกกก ก !!!!

    "เฮ้ยยย ยย !! อูยองเกาะไว้ !!"  ผมกอดเอวนิคคุณเต็มแขนแล้วหลับตาปี๋ด้วยความเสียว

    แท่ก ๆๆๆๆๆ ๆๆๆๆๆ ๆ ๆ
    "เหวออออ ออออออ !!~~  Oo<"  ตัวผมกับนิคคุณเด้งขึ้นลงเพราะพื้นถนนขรุขระมากแถมจักรยานยังวิ่งด้วยความเร็วสูงอย่างควบคุมไม่ได้


    "ว๊ากกกกก กกกกกกกกก ก !! >[]<"  ก้นกระแทกอานอย่างจังทำเอาจุกตูดไปตาม ๆ กัน ToT
    กึก !  เหมือนล้อจะสะดุดกับอะไรซักอย่าง ทำให้จักรยานเสียการทรงตัว

    "เฮ้ย ๆๆ ๆ !!"

    "เหยอออออ ออ !! >O<"


    โครมม ม !!

    เสียงเหล็กปะทะเข้ากับพื้นซีเมนต์อย่างจังเสียงดังสนั่นหวั่นไหว
    สองร่างนอนแอ้งแม้งอยู่ริมทาง

    โอยย ย  เจ็บชะมัด !! ก้นกระแทกพื้นเต็ม ๆ  ดีนะข้างทางเป็นพื้นหญ้า ไม่งั้นกระดูหักไปแล้ว TOT
    ผมรู้สึกเหมือนมีอะไรหนัก ๆ ทับตัวอยู่  ลืมตาขึ้นมาพบว่าเป็นนิคคุณนั่นเอง 

    แต่เฮ้ย !!  นี่ผมกับนิคคุณกำลัง ... !!!
    สัมผัสอุ่น ๆ ที่ริมฝีปากทำเอาผมถึงกับช็อกจนทำอะไรไม่ถูก
    เราจูบกันน !!!!!!!!!!!!! O[]o


    ม .. ไม่ใช่จูบสิ แค่บังเอิญมากกว่า บังเอิญว่านิคคุณล้มทับลงมาพอดีทำให้ปากเราประกบกัน !
    อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกก กกกก กกกก ก !!!!!!!  >O<
    ประจวบเหมาะไปม๊ายยยย ยยยยย ยย TOT


    "เฮ้ยย ย !! >O</ เฮ้ยย ย !! >////<"  ทันทีที่เรียกสติคืนมาได้ เราต่างก็ผละออกจากกันทันที

    ดีนะแถวนี้ไม่มีคน ไม่งั้นล่ะเป็นข่าวได้ลงสตาร์กอซซิปชัวร์ !!
    เผลอ ๆ งานนี้พลุแตกแหลกลาญกว่าข่าวผมกับน้องโซฮีอีกด้วยมั้งน่ะ !!!

    ให้ตายสิ หน้าผมชาไปหมดเลย ราวกับว่าระบบเลือดมันสูบฉีดที่ใบหน้าที่เดียว
    โอยย  อะไรกันวะเนี่ยย ย !!! >////<


    ผมชำเลืองมองคนตรงหน้าแว๊บเดียว นิคคุณก็หน้าแดงไม่แพ้กัน
    เราทั้งคู่นั่งก้มหน้ากันอยู่นานโดยไม่ได้พูดอะไรกันเลย (ขอเวลาทำใจ)
    ใช่ ต้องทำใจ ขอเวลาแป๊บเพราะตอนนี้ใจผมมันเต้นตึกตัก ๆๆๆๆ ๆๆๆๆ ๆๆๆ รัวมากจนจะออกมาเต้นเบรกแดนซ์ได้แล้ว !
    มันเต้นเร็วมาก ๆ ชนิดที่ว่า ก่อนจะขึ้นคอนเสิร์ตมันยังไม่รัวเท่านี้เลย T___T
    เสียงหัวใจมันกำลังจะบอกอะไรกับผมกันแน่ เสียงเบา ๆ ส่วนหนึ่งที่ผมมองข้ามมันไป ...
    เกิดอะไรขึ้นกับผมเนี่ย  อ๊ากกกกกกก กกกกกกก !!

    "คือ ..."  นิคคุณพูดอย่างกล้า ๆ กลัว ๆ
    แต่ตอนนี้ผมไม่กล้าแม้แต่จะขยับตัวเลย > <

    "... เมื่อกี้ ฉัน .. ฉัน ... > <"  แว๊กกกก ก !! อย่าพูดถึงเมื่อกี้ ~~


    "....."

    "....."

    "ช่างมันเถอะ ><"  ผมรีบพูดตัดบท

    "เอ๋ ..?"

    "ฮยองไม่ได้ตั้งใจไม่ใช่เหรอ   ลืม ๆ มันไปเถอะ >////<"  ผมพยายามควบคุมไม่ให้เสียงตัวเองสั่น
    โฮฮฮฮฮ  อะไรกัน ความรู้สึกนี้มัน >O<

    ตั้งแต่เดินกลับมา เราก็ไม่ได้พูดอะไรกันเลยซักประโยคแถมไม่ได้มองหน้ากันด้วย (ไม่กล้ามอง)
    เมื่อกลับถึงบ้านพัก สามทหารเสือ แทค ซู ชาน นั่งเมาท์กันอยู่ตรงม้าหินหน้าบ้าน

    "ไปเดทเป็นไงมั่ง ^.^"  ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าใครถาม -0-
    เหมือนนิคคุณเลี่ยงที่จะไม่ตอบ เขารีบเดินเข้าบ้านอย่างรวดเร็ว มอบงานให้ผมสะสางเต็ม ๆ = =

    "... ก็ดี"  ผมตอบพร้อมกับเปิดประตูแต่โดนแทคเข้ามาขวางไว้ซะก่อน

    "เฮ้ ... นายสองคนดูแปลก ๆ นะ ?"  แทคยอนถามแล้วจ้องเข้ามาในตาผม
    "แปลก ?  นี่เรายังดูแปลกไม่พอหรือไงในสายตาพวกนาย -0-"  ผมว่าแล้วดันตัวแทคให้หลีกทาง
    จะให้สารภาพหรือไงว่าเมื่อกี้มีเหตุการณ์ชวนหวิวอะไรเกิดขึ้นน่ะฮะ >O<



    ในห้องเงียบ ...
    ต่างคนต่างเงียบ ...
    แงงง ~~  พูดบ้างสิ ยิ่งเงียบแบบนี้ยิ่งทำให้ไม่ลืมเรื่องเมื่อเย็นนั่นอ่ะ > <
    ใจผมน่ะอยากพูด แต่พูดไม่ออก ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี T___T

    "อูยอง ..."  
    ซี๊ดดด ด >/////<   เอาแล้ว นิคคุณเรียกเราแล้ว สงบสติอารมณ์ไว้ ~

    "ว .. ว่าไง"  จะพูดตะกุกตะกักทำไมฟ้ะ >[]<

    "นายพูดบ้างก็ได้นะ บรรยากาศมันเงียบเกินไปเนอะว่ามั้ย เหะ ๆ ^ ^;;"  นิคคุณหัวเราะออกมาอย่างยากเย็น

    "แห่ะ แห่ะ ... ใช่ ๆ ^ ^;;"  แต่ผมยากเย็นกว่า T___T

    "ยิ่งนายไม่พูด ฉันยิ่งรู้สึกผิด .."
    ผิดเหรอ ผิดเรื่องอะไร ??

    "ผิดที่ไปจูบนาย >////<"
    แว๊กกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก กกกกกก กกกก ก !!!!!!!!!!!!!!!
    อย่า !  อย่าพูดแบบนี้เซ่ะ !!  >O</

    "ฉันขอโทษนะฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ >_<"

    "อ .. เอ่อ .. >/////<"  โอยย ย  หัวใจทีเต้นเป็นปกติ ตอนนี้มันกลับมาเต้นรัวอีกครั้งแล้ววว ว !!!

    "มันไม่ใช่จูบนะฮยองอย่าคิดอย่างนั้น มันเป็นอุบัติเหตุ !!!! >[]<"  ผมก้มหน้าไม่กล้าแม้แต่จะแอบมองนิคคุณ  ฮืออ อ  มันไม่ใช่จูบน้า >___<

    "งั้น ... นายไม่ได้โกรธฉัน ?"

    "ใช่ ..." ผมจะโกรธทำไม  ในเมื่อมันเป็นอุบัติเหตุ >O<  ไม่มีใครอยากให้เกิดหรอกจริงมั้ย (แต่เราอยากให้มันเป็นเรื่องจริง ไม่ใช่อุบัติเหตุอ่ะค่ะ ^ ^  คนแต่ง)

    "อ่าว -.-  ฉันเห็นนายเงียบ ก็นึกว่านายโกรธฉัน > <"

    ">.<"

    "....."

    "ผมไม่ได้โกรธฮยอง   จริง ๆ นะ"

    "แล้วนาย เงียบทำไม ..."

    "แล้วฮยองล่ะเงียบทำไม ..."


    "....."

    "....."  
    เราสบตากันแน่นิ่ง ไม่มีคำพูดใด ๆ หลุดลอดออกมาจากปากของทั้งสองฝ่าย
    คงเป็นเพราะ ต่างฝ่ายต่างไม่สามารถหาเหตุผลมาบอกได้ว่าทำไมจึงเงียบ



    "ช่างเถอะ ลืมมันไปซะ ..."
    ใช่ ลืมมันไปซะ !  พูดเหมือนจะทำได้ ผมอยากลืมจะตาย แต่พอเงียบ ๆ ทีไรต้องฉุกคิดขึ้นมาทุกที T__T
    นี่ผม เป็นอะไรของผมเนี่ย !! >[]<
    ------------------------------------------

    แฮ่ ~~~ มาต่อแล้วว ว !!! >O<
    ไม่รู้ถูกใจรึเปล่านะ  ฮ่า ๆๆๆ ๆๆๆ ๆๆ ๆ 
    แช๊ปหน้ากำลังปั่นอยู่จ้า  เหอ ๆๆ

    ปล. มีคนขอมาอีกแล้วเรื่องNC  =___=
    คือ จะบอกว่าเราไม่สามารถแต่งให้ได้จริง ๆ
    ขอโทษนะคะ T^T

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×