คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #12 : unseen Lover :: chapter 9
Chapter 9
พวกเราขยันตื่นกันตั้งแต่ไก่โห่โต้รุ่งมาเตรียมตัวสำหรับงานถ่ายสปอร์ตโฆษณาที่เริ่มวันนี้เป็นวันแรก
ผมนั่งโงนเงนไปมาด้วยความง่วงเพราะโดนเขี่ยให้ลุกจากเตียงตั้งแต่ยังไม่ตีห้า = =;;
(คอยดู กลางวันจะนอนให้เต็มอิ่มเลย ! >~<)
เซ็ทแรกเป็นฉ็อดที่พระอาทิตย์ขึ้นและพวกเราทูพีเอ็มที่นอนแผ่อยู่บนหาดทรายก็ลุกขึ้นบิดขี้เกียจ
นั่นจึงเป็นเหตุผล ว่าทำไมเราต้องรีบตื่นมาเตรียมตัวแต่เช้า ...
นี่ผมสัปงกเป็นรอบที่ร้อยตั้งแต่ตื่นมาแล้วมั้ง =__=
นิคคุณก็เช่นกัน เขานั่งหลับไปเลยล่ะ -0- (หนักกว่าผมอีก)
"เอ้า !! สองคนนั่นน่ะ ! มัวแต่หลับอยู่ได้ ลุกขึ้นมาทำงานเร็วเข้า >.<"
พอหลับตาไปได้แป๊บเดียวก็ได้ยินเสียงแจบอมตบมือปลุกให้ผมกับนิคคุณตื่นขึ้น
"ฮ้าวววว ว ~ / ฮ๊าววว ว ~ =[]="
"โห่ย หาวพร้อมกันอีก ขี้เซาจริง ๆ เลย เมื่อคืนไปทำอะไรกันมาเนี่ย >[]<"
หลังจากแจบอมพูดจบประโยค ตาของจุนซูและชานซองก็เบิกกว้างขึ้นทันที
(คำพูดของแจบอมมันสองแง่สามง่ามยังไงไม่รู้ -.-)
แสงแรกของพระอาทิตย์ที่โผล่พ้นเส้นขอบฟ้าเป็นประกายจ้าทำให้ผมแสบตาและตื่นมากขึ้น
พวกเราที่นอนบนผืนทรายค่อย ๆ ลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจตามคิว (แอบบิดจริงด้วยเพราะง่วงมากตอนนี้ =[]=)
แจบอมชี้ไปที่พระอาทิตย์ก่อนที่คนอื่น ๆ จะพากันยิ้มร่าและกระโดดโลดเต้น
(เหมือนเป็นตัวอะไรซักอย่างที่ไม่เคยเห็นพระอาทิตย์ -0-)
พวกเราโคตรจะมืออาชีพเพราะทั้งทีมงาน ตากล้อง และผู้กำกับบอกว่าเทคเดียวผ่าน
โว้วเยย ย ~~ ผมไปนอนต่อดีกว่า ง่วงเป็นบ้า !
--หลังมื้อกลางวัน--
"อังอังน้อยผู้น่ารักไม่มีใครเกิน ^.^ ~"
"รู้แล้วหน่า -0-"
อีกแล้วที่นิคคุณเรียกผมหลังมื้ออาหาร ... จะเป็นอะไรไปได้นอกจากจะให้ผมนวดให้ -.-
"สองคนเนี๊ยะ นวดกันเช้าเย็น ๆ เลยน้า >3<"
เจ้ามักเน่ซึ่งนั่งอยู่ฝั่งตรงข้ามแซวขึ้น
"นี่ นายสองคนน่ะ ... ฉันถามจริง ๆ เหอะว่ะ ..."
น้ำเสียงจริงจังของแจบอมทำให้ทุกคนตั้งใจฟัง "... ไม่ใช่เพื่อนกันธรรมดา ๆ ใช่มะ ?"
อู้ว ! >.< มาแล่วววว ว เข้าเป้า+ตรงประเด็นเลย
ผมชม้ายชายตามองนิคคุณอย่างหวั่น ๆ ก่อนจะ(แกล้ง)หัวเราะอาย ๆ กลบเกลื่อน
"ฮยองหมายถึงอะไร ?"
เชื่อว่าความอินโนเซ็นส์ของผมจะช่วยให้พวกเขายิ่งจับผิดเรามากขึ้น ^ ^
"นั่นสิ ... ช่วยพูดให้มันเข้าใจง่ายหน่อย"
นิคคุณทำหน้าแบ๊วไม่รู้ว่าแจบอมหมายความว่ายังไง ไม่รู้เลยจริงจรี๊งงง ง >.<
"พวกนาย ... แอบกิ๊ ..." จุนซูที่กำลังจะถามต่อโดนแจบอมเอามืออุดปากไว้ได้ทัน
"ไม่มีอะไร ๆ นวดต่อไปเถอะ ^ ^;;" แจบอมยิ้มเจือน ๆ แล้วก้มหน้าก้มตากินข้าวที่เหลือต่อ
อะโด่ ! ไม่ใจเลยอ๊าา า ถามมาเร๊ยย ย !! ด้งคนนี้ไม่เคยหวั่น กร๊ากก ก ๆๆ ๆ
"ฮยองอ้า ปิดปากผมทำไม >_<" จุนซูกระซิบ
"มันไม่ตรงไปหน่อยเหรอ เล่นถามอย่างงั้น เดี๋ยวสองคนนั่นก็อายหรอก"
ลีดจาคู่กรณีจุนซูคอยปราม
"โอยย ย แล้วอย่างงี้เมื่อไหร่เค้าจะยอมรับล่ะ ต้องถาม ๆ ไปเล้ยย ย >[]<"
"ในฐานะที่เป็นหัวหน้า ขอสั่งให้นายหุบปาก ! >.<"
"ฮยองอ๊า า =[]=" นี่ขนาดสองคนนี้กระซิบกัน ผมยังได้ยินแบบชัดแจ๋วแหวว
เจ้าพวกนี้หนิ ไม่โปรเอาซะเลย สู้เราก็ไม่ได้ ห้าคนที่เหลือติดเบ็ดไปเรียบร้อย ^ ^Y
แดดยามเย็นที่กำลังจะลาลับฟ้ากระทบกับทะเลเป็นประกายสีทอง
ท้องฟ้าเป็นสีส้มเสมอทั่วทั้งผืน
ผมกับนิคคุณเดินเลียบชายหาดกันตามลำพัง
ไร้ซึ่งผู้คน ไม่มีเสียงอื่นใดนอกจากเสียงลม เสียงคลื่น และเสียงรองเท้าแตะเปียก ๆ ของผมกับนิคคุณที่เพิ่งผ่านการเดินลุยน้ำมา
เราเดินออกมาไกลจากจุดที่พักอยู่พอสมควร
"แผนการของเรานี่ผ่านฉลุย ไร้อุปสรรคเลยเนอะ ^.^"
นิคคุณถามขึ้นเบา ๆ หลังจากที่ตั้งแต่เดินมาด้วยกัน เรายังไม่ได้พูดอะไรกันเลยคำ
"อื้ม ..." ผมพยักหน้ารับเบา ๆ สายตายังคงมองพื้นทราย ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาสบตาคนข้าง ๆ
"ขอบคุณฮยองมาก ๆๆๆ ๆๆๆๆ ๆๆๆๆ ๆ เลยนะ ><" จู่ ๆ ก็นึกอยากขอบคุณนิคคุณอย่างจริงจัง
"ถ้าผมไม่ได้ฮยอง ก็ไม่รู้ว่าแผนจะดำเนินมาได้ถึงขนาดนี้รึเปล่า ..."
เป็นจังหวะที่ผมหยุดเดินแล้วเงยหน้าขึ้นและเห็นว่านิคคุณกำลังมองผมอยู่พอดี
นิคคุณไม่ตอบอะไร เพียงแต่ยิ้มและยีหัวผมเล่นเท่านั้น ทำไมชอบทำอะไรให้ผมรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นเด็กเลยแฮะ -.-
"นี่ ... ถามอะไรอย่าง"
"...?"
"เรา เป็นแฟนกันรึยัง ?" หื๊มม ม !!? เป็นแฟน !? OoO
"ป.. เป็นแฟน !? OoO"
"ฮ่า ๆ ไม่ต้องตกใจขนาดนั้นก็ได้ ^ ^ ฉันหมายความว่า ที่เราเล่นละครตบตาชาวบ้านเค้าเนี่ย ฐานะในตอนนี้ของเราเป็นอะไรกันอยู่ ..."
"....."
"เป็นเพื่อนที่ต่างก็แอบรักเพื่อน หรือเป็นแฟนกันแล้ว"
"... น่าจะ เป็นแฟนกันแล้ว มั้ง ..."
"งั้น ..."
"....."
"อูยอง ..." เหยอ ~~ ดูเสียงเขาสิ จริงจังไปไหน (แถมแอบเซะซี่อีกต่างหาก >.,<)
I'm bringing sexy back
Them other boys don't know how to act
I think your special whats behind your back
So turn around and ill pick up the slack.
(เพลง sexy back - Justin Timberlake)
โว้ยย ยย ย !!! จู่ ๆ ไอเพลงนี้มันก็เข้ามาอยู่ในหัวเฉยเลย อ๊ากกก ก !!!!
"=[]=^^^"
"คือว่า ..." นิคคุณพูดแล้วเว้นช่วงไว้ซักพัก "ฉันชอบนาย เป็นแฟนกันนะ !! >[]<"
"=.=" นี่เขากำลังทำอะไรอยู่เนี่ย ย ?
"นายพูดกับฉันซี่ ~ ฉันชอบนาย ได้ยินมั้ยอูยอง ฉันชอบนายยย ย !!! >O<"
นิคคุณไม่พูดเปล่ายังเข้ามากอดผมแน่น
"แว๊กกกกกก กกก !! ฮยองทำอะไรเนี่ยย ย ปล่อยผมม ม O[]O"
ผมดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดของนิคคุณแต่เหมือนพี่แกไม่สะทกสะท้านเลย
"บอกฉันมาอูยอง ! นายก็ชอบฉันเหมือนกันใช่มั้ยล่ะ !"
อ้อมกอดนั่นยิ่งแน่นขึ้นราวกับว่าคนตรงหน้าต้องการเค้นคำตอบจากผม
"ไอฮย๊องงง งง >O< ปล่อยก่อน แอ่ก ><" ผมผลัก ๆ นิคคุณออกไป แต่ไม่เป็นผลเลย เขาไม่ขยับ
"ถ้านายไม่ตอบตกลง ฉันจะจูบนาย !!!"
หาาา า !! ว่าไงนะ !!?
"แวร๊กกกก กกกกก ก !! ฮยองอย่ามาเล่นอย่างงี้สิจริงจังอ๊ะ >O<"
ผมสะบัดตัวไปมาให้แรงขึ้น แต่ไม่มีวี่แววว่าจะหลุดออกจากอ้อมกอด TOT
"นึง ..." เสียงของนิคคุณต่ำลง
"ไอบ้าฮยอง ! >O<"
"สอง ..."
"คนอื่นไม่อยู่~~ ไม่ต้องแสดงละค๊รร รร >O</"
"สาม !! จะจูบแล้วว วว !!! >3<"
นิคคุณยื่นหน้าเข้ามาใกล้จนจมูกติดกัน
"ว๊ากก ก !!! โอเค ผมโคตรชอบฮยองเลย !!! ผมตกลง ๆๆๆ ๆ !!"
หลังจากตะโกนเสียงแปดหลอดใส่หู คนตรงหน้าก็คลายอ้อมกอดทันที
"ไอ่ ... ฮยองบ้า !!! อารมณ์ไหนเนี่ยย ย >O<"
"ต้องโทษนายน่ะแหล่ะไม่ยอมตอบตกลงซักที ฉันก็เหนื่อยนะ ดิ้นพราด ๆ อยู่ได้ -.-"
"ก็งงอ๊ะ อะไรของฮยองเนี่ยย ย !!?"
"ซ้อมไงเจ้าบื้อ" นิคคุณเขกหัวผมโป๊กนึง "เดี๋ยวเราต้องเล่นละครต่อหน้าคณะกรรมการทั้งห้านะอย่าลืม -0-"
ฮะ ?? นี่ซ้อมเหรอเนี่ย !
โว้ย ย !! มีซ้อมด้วยยย ย !!!?
ง่ะ มันก็แค่ซ้อม
แต่ผมแอบกลัวว่ามันจะเกิดขึ้นจริงนะเนี่ย ก็นิคคุณเล่นแอคติ้งซะสมจริง ไอเราก็ปรับอารมณ์ไม่ทันเลย มัวแต่ตกใจ
"ไอ่ฮยองบ้า"
"ไอ่บ๊ะโท่งโบ๊ง"
"คำนี้อีกและ"
เห้อ อ ~!! ใจผมมันเต้นตึก ๆๆๆๆ ๆ เลย >< เป็นอะไรของเราเนี่ย !!
"นี่อูยอง มีอะไรจะบอกอีกอย่างนึง ^ ^"
"อะไรอีก !? >O<"
"ตอนแสดงจริง นายช่วยทำหน้าให้แดงได้อย่างตอนนี้ด้วยจะดีมาก ๆ เลย ตอนนี้หน้านายแดงเว่อร์อ่ะ !! ฮ่า ฮ่า !!! ^[]^"
ดูนิคคุณมันหัวเราะอย่างมีชัย ฮึ่มมม ม !!!
"ไปให้พ้นเล้ย ย !!!!! >[]<"
ผมไล่ตะเพิดนิคคุณที่ตอนนี้วิ่งหนีนำผมไปแล้ว อ๊ากกก ก ! โมโหวว วว !!~
ว่าแต่ เมื่อกี้มันคือซ้อม อย่างงั้นใช่มั้ย ...
หน้าผมยังไม่หายร้อนเลยตั้งแต่ที่นิคคุณเข้ามากอด -0-
หรือว่า ผม ....
ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ ไม่ !!!
ผมหน้าร้อนไม่หายเพราะผมยังโมโหนิคคุณอยู่ต่างหาก !!!
ไม่ได้หวั่นไหวอะไรแบบนั้นแน่นอน !!
มันเป็นแค่การแสดงเท่านั้น ไม่มีอะไรนอกเหนือไปจากนั้นเลย
แต่ว่า เสียงเบา ๆ ส่วนหนึ่งของหัวใจมันบอกว่าผมกำลังหวั่นไหวล่ะ ... =___=;;
"อะโด่วว ว ขาสั้นอ่ะเด่ะ วิ่งช้าว่ะ ! ตามฉันให้ทันสิเจ้าอูด้ง ฮ่าๆ ๆ !!"
นิคคุณหันมาท้าผมที่กำลังวิ่งหอบแฮ่ก ๆ ตามเขา
แว๊กกกกกก กกก ก !!! ผมเกลียดเจ้าหัวใจบ้า ๆ ดวงนี้ !!! TOT
ไม่เชื่อหรอก !!! ผมเปล่าหวั่นไหววว ว !!!! >O<
ยิ่งกับเจ้านิคคุณฮยองจอมบ๊องเท่งบุ๊งยิ่งไม่มีทาง !!!! (เหรอ ^ ^ คนแต่ง)
.
.
ท้องทะเลยามค่ำช่างเงียบเหงาไร้ผู้คน
สองร่างอิงแอบแนบชิดอยู่บนหาดทรายขาวที่สะท้อนกับแสงนวลของพระจันทร์เต็มดวง
นิคคุณฮยองกอดเอวผมหลวม ๆ เขาค่อย ๆ ก้มหน้าลงมาใกล้จนลมหายใจของเราทั้งคู่กระทบใบหน้าซึ่งกันและกัน
ผมซึ่งเตี้ยกว่านิคคุณเขย่งปลายเท้าขึ้นกระซิบข้างหู
'ฮยอง ... ผมชอบฮยอง'
'ฉันก็ชอบนาย, อูยอง'
เมื่อตาประสานตา คล้ายกับต้องมนตร์สะกดให้ใบหน้าของผมกับนิคคุณค่อย ๆ โน้มเข้าหากัน
นี่เรากำลังจะทำอะไรกันเนี่ย !!
จ .. จูบ !!?
จูบกับนิคคุณ !!?
อ๊ากกก กกกกกก กกกกก กกกกก กก !!!!!!
"ม่ายยยย ยย !!!~ >O<;;;" ผมสะดุ้งตื่นทันที
มองไปรอบ ๆ ผมนั่งอยู่บนเตียงในบ้านพักท่ามกลางความมืดยามค่ำคืน
แสงของดวงจันทร์ซึ่งวันนี้พระจันทร์เต็มดวงทำให้ผมมองเห็นในห้องชัดขึ้นถึงแม้จะไม่ได้เปิดไฟ
เสียงกรนเบา ๆ ของนิคคุณซึ่งหลับสนิทอยู่ที่เตียงข้าง ๆ แผ่วเบาอย่างสม่ำเสมอ
เมื่อกี้ผมฝัน !!!!
ฝันร้ายที่สุดในรอบปีที่เคยมีมา !!! >O<
ฝันว่ากำลังจะจูบกับนิคคุณแหล่ะ ! อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกก ก !!! >[]<
ตอนเย็นที่หาดนั่น !! >__<
เพราะนิคคุณแท้ ๆ !!
โอยยย ย ไม่อยากจะพูดถึง ผมกลับมาฝันเลยเห็นมั้ยเนี่ย ว๊าก กกก ก !!
เหงื่อเม็ดโตผุดพรายเต็มใบหน้า แม้จะอยู่ในห้องแอร์แต่ความร้อนมันประทุขึ้นอย่างแรง
เสียงเข็มนาฬิกาดังถี่เข้ากับจังหวะหัวใจของผมที่เต้นเป็นทำนองอะโกโก้ไปแล้ว
แย๊กกกกกกกกก กกกกก กกก กกกกก ก !!!
จะอะไรนักหนา มันก็แค่ละครฉากนึงไม่ใช่เหรอจาง อูยอง >____<
------------------------------------------------------
ประกาศ !!!
พรุ่งนี้เนื่องด้วยคนแต่งไปเชงเม้งค่ะ ค้างบ้านญาติ1คืน จึ่งของดอัพฟิค1วัน
แห่ะ แห่ะ >.,<
วันเสาร์ถ้ากลับมาแล้วจะรีบมาอัพให้อย่างไวเลยนะคะ ขออภัยทุกท่านในความไม่สะดวก :'((
แล้วก็ ขอบคุณคอมเมนต์ทุกคอมเมนต์เลยนะคะ เป็นกำลังใจให้เราอย่างดี
คือ เราอยากจะบอกว่า ตอนแรกที่จะแต่งฟิคเรื่องนี้ กะแค่ปั่นอินโทรก่ะแช๊ปแรกเอามาลงลองเชิงดู ถ้าคนไม่เมนท์กะจะไม่แต่งต่อ
คิดว่าจะลบบทความทิ้งไปเลย
แต่ รีดเดอร์คะ ><
เราต้องขอบคุณคุณมาก ๆ ที่เมนท์และเป็นกำลังใจทำให้เราอยากอัพต่อ ๆ ไปเรื่อย ๆ จนมันจบ
ตั้งแต่เกิดมาแต่งฟิคมา5เรื่อง ไม่เคยมีเรื่องไหนที่คนเมนท์เยอะขนาดนี้มาก่อนเลย
(ไม่เชื่อลองดูด้านล่าง บทความทั้งหมดของเรา5เรื่อง เรื่องนี้คนอ่านและเมนท์มากสุด ซึ้งใจจริง ๆ)
ถึงแม้มันจะยังน้อยถ้าเทียบกับฟิคคุณด้งเรื่องอื่น เราก็เข้าใจว่าความสามารถเรามีแค่นี้
อาจมีคนเข้ามาอ่านแล้วไม่ถูกใจก็เป็นไปได้ >.<
สุดท้ายนี้ อยากจะขอบคุณคนที่ติดตามทั้งหน้าเก่าและใหม่นะคะ ขอบคุณจริง ๆ
ปล. มีคนเมนท์ถามว่ามีแทคเจย์มั้ย
ไม่มีอ่ะค่ะ แห่ะ ๆ คือ ขอให้เข้าใจว่าเราใหม่อยู่ การมีหลายคู่ในเรื่องเดียวเป็นสิ่งที่ยากสำหรับเรา
เราเลยอยากจะโฟกัสไปแค่คู่เดียวก่อนอ่ะค่ะ ขออภัย ณ ที่นี้จ้า
-จบ-
ความคิดเห็น