[Fic 2PM] Unseen Lover : Khun x Dong

ลำดับตอนที่ #4 : unseen Lover :: chapter 3

Chapter 3

วะฮริ้ววววววววววว ววว !!!
เสร็จผมจนได้นะนิคคุณฮยอง 5555 5  ที่ตอนแรกนะทำเป็นปากแข็งไม่ยอมช่วย
นิคคุณไม่รู้อะไรเล้ย ข้อเสนอหลอกเป็นแฟนของผมเนี่ย สาว ๆ ทั่วราชอาณาจักรเค้าสนใจกันทั้งนั้น
ใคร ๆ ก็อยากได้ผมเป็นแฟนทั้งนั้นล่ะ มีแต่นิคคุณที่ปฎิเสธ (กล้าปฎิเสธได้ลงคอเน่าะ T.T)
นี่ถ้าไม่งัดไม้เด็ดมาใช้ ก็คงยังไม่ยอมช่วยล่ะมั้ง
แต่ผมก็คิดได้เนอะ ฉลาดเป็นบ้าเลยผมนี่ ฮ่า ๆๆๆๆๆๆๆ ๆ ๆๆๆๆๆ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ๆๆๆๆๆ

"=[]="  ว่าแต่ ดูสีหน้าคนข้าง ๆ ผมตอนนี้สิ แสดงออกอย่างเบื่อโลกซะเต็มประดา
"ฮยองจำแผนการสำหรับวันนี้ได้หมดแล้วใช่มั้ย ><"  ผมทวนถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ
"จำไม่ได้ก็ไม่รู้จะว่ายังไงแล่ว นายเล่นทวนซ้ำไปซ้ำมาจนมันติดอยู่ในหัวฉันแล้วเนี่ย !"  แห่ะ ๆๆๆ ก็เผื่อลืมง่ะ >__<

สำหรับเมื่อวานซึ่งเป็นวันแรกที่เราเริ่มลงมือปฎิบัติภารกิจพิชิตใจชายอูด้งนั้นเป็นไปอย่างราบรื่นไม่มีปัญหาแต่อย่างใด
การแสดงออกของเรานั้นค่อยเป็นค่อยไป เมื่อวานเป็นฉ็อดที่กินข้าวรวมกับเพื่อน ๆ ในวง
ผมทำทีกินข้าวเงียบ ๆ  จากนั้นนิคคุณก็เดินมานั่งข้าง ๆ
ผมเอื้อมมือไปตักกับข้าวจานที่อยู่ไกลสุดมือ (ทำหน้าหน่อมแน้มขอความช่วยเหลือด้วยเพราะมันตักไม่ถึง เหอ ๆๆ)
นิคคุณแสดงความเป็นสุภาพบุรุษอย่างสุดซึ้งโดยลุกขึ้นตักกับใส่จานให้ผม
(ก็รู้นะว่าทำแค่นี้มันเบสิค แต่เราต้องค่อยเป็นค่อยไป เพื่อไม่ให้ดูน่าสงสัย)
ระหว่างที่กิน ๆ อยู่นั้น นิคคุณก็เอาน้ำมาบริการถึงที่ และมีการเอาทิชชูเช็ดปากให้ผมนิด ๆ หน่อย ๆ พอเป็นพิธี
นั่นคือแผนทั้งหมดของเมื่อวานนี้ -.-

"โอยยย เมื่อจังเลย ..."  นิคคุณที่นั่งอ่านหนังสือที่โซฟาลุกขึ้นยืนบิดขี้เกียจไปมา  "อูยองงง >.< นวดให้หน่อยสิ เมื่อยมากเลย นะ ๆๆๆ"
นิคคุณหันมาส่งสายตาออดอ้อนผมที่นั่งเหม่ออยู่ข้าง ๆ
"ไปให้ไอหมีชานนวดสิ ผมขี้เกียจ -0-"
"ขอแค่นี้ไม่ได้เหรอ ทีฉันช่วยนายน้า >3<"  แง่ว มามุกนี้ เลี่ยงไม่ได้เลย =.=  
เอาหน่ะ ก็แค่นวด นี่แน่ะ นวด ๆๆๆๆ ๆ =[]=
ระหว่างที่ผมกำลังบีบ ๆ นวด ๆ อยู่นั้น นิคคุณก็ฉวยโอกาสเอนตัวลงนอนบนตักผมซะงั้น ?
"ฮ้า >[]<  สบายจัง ตักนายนี่มันนุ่มน่านอน ขอซักงีบนะ คร่อกกก zzZ"
"เตียงก็มีไม่ไปนอน ผมเมื่อยนะฮยอง >[]<  อยู่ในห้องกันสองคน ไม่ต้องเล่นละครก็ด้าย >.<"
"....."  ไร้การตอบรับ นี่สงสัยหัวถึงตักคงหลับทันทีเลยมั้งน่ะ ให้มันได้งี้สิ -.-
ผมก้มมองนิคคุณที่หลับตาพริ้ม แก้มใสนั้นสีอมชมพูระเรื่อ ไหนจะจมูกโด่งนั่นอีก ว้าว ! ถ้าผมเป็นสาว ๆ นะ ป่านนี้กรี๊ดฮยองไปนานแล้ว ... คนอะไร เกิดมาเพอร์เฟคจริง ๆ (ไม่นะ เราต้องไม่ชมกันเอง =.=)
ผมมองนิคคุณในขณะหลับอยู่พักใหญ่ รู้สึกว่ามันเพลินดีจัง ฮ่า ๆๆๆ
"อย่าจ้องสิฉันนอนไม่หลับ"  นิคคุณพูดขึ้นในขณะที่เขาหลับตาอยู่   เหวอ !  ขนาดหลับตายังรู้อีกเหรอว่าผมจ้อง
"ไม่ได้จ้องซะหน่อย (แค่มองและแอบเคลิ้มตามเฉย ๆ 555)"
"ฉันรู้ว่านายจ้องฉัน ..."
"แล้วรู้ได้ยังไง มั่วแล้วฮยอง ผมกำลังเคลิ้ม ๆ จะหลับอยู่ต่างหาก"  ว่าแล้ว ผมรีบเอนและหลับตาทันที
"ฉันรู้สึกได้ ..."  เพิ่งจะรู้ว่าฮยองมีสัมผัสพิเศษนะเนี่ย (เว่อร์จริง ๆ =0=)


.
.



ตื่นมาแล้วหิวชะมัด ท้องร้องจ๊อก ๆ เลย
ผมกำลังจะลุก แต่ก็รู้สึกเหมือนมีอะไรหนัก ๆ ทับอยู่ที่ตัก
นิคคุณฮยองนั่นเอง =______________=
ผมสะกิด ๆ นิคคุณเพื่อปลุก แต่ก็ยังไร้การตอบรับจึงเอานิ้วดันหัว  นี่ ๆๆๆ
"ฮยองงงงงงง  ลุกออกไป ผมหนักกก =O="
"งืม ๆๆ  เช้าแล้วเหรอ~~"  คนเพิ่งตื่นนี่สมองกลับกันทุกคนเลยแฮะ (ยกเว้นผม)
"เช้าบ้าอะไร เพิ่งจะเที่ยงวันเองฮยอง ลุกได้แล้วผมหิว !!!"
โคร่กกกกกกก ~~
"ว้า .. กะจะแกล้งนายซักหน่อย ท้องนายนี่มันขัดจังหวะจริง ๆ เลย"

ฉ่า ~~  
มันคือเสียงผมโยนเนื้อหมูลงน้ำมันในกระทะที่กำลังเดือดปุด ๆ อยู่ในขณะนี้
เนื่องมากจากอาหารกระป๋อง อาหารแช่แข็งในบ้านหมดเกลี้ยง ผมเลยต้องลงมือทำเอง =___=
"อ๊า นายทำอะไรอยู่เหรอ >[]< หอมจังเลย !!"  นิคคุณที่เดินเข้ามาในครัวเป็นคนแรกยื่นหน้ามาถาม มีจุนซูเดินตามมาติด ๆ
"อ๋อ ขัดส้วมอยู่น่ะฮยอง"
"บ๊ะ ! นายกวนฉันเหรออูด้ง ><"
"ก็เห็นอยู่ยังจะถาม -0-"
"ให้ช่วยมั้ย อยากช่วย" จุนซูชะโงกซ้ายชะโงกขวาหาเมนูที่อยากทำ
"ก็เอาสิ กะทำเลี้ยงอีกสี่คนที่เหลืออ่ะ"

ห้องครัวจากที่เคยโล่งกลับดูแคบถนัดตาเมื่อสมาชิกวงอีกสองคนเข้ามาเป็นผู้ช่วยเชฟ
จุนซูมีหน้าที่ล้างผักและนิคคุณเป็นหน่วยหั่น ส่วนผมเป็นคนคุมเตา
"ว้าว ! ฮยองทำไรกินกันอ่ะ ทำเผื่อมั่งจิ >w<"  เสียงชานซองดังมาแต่ไกล คาดว่าคงได้กลิ่นอาหารเลยตามเข้ามาถึงนี่
"ให้ผมช่วยไรมั้ย ๆๆ ><"
"ไม่ต้อง นายไปนั่งรอเลย"
"ง่า -v-"  ประเด็นคือผมกลัวมันทำครัวพัง ไอนี่ยิ่งซุ่มซ่ามอยู่
เพล้ง !!    
ใช่เลยเสียงนี้ =[]=  
พูดไม่ทันขาดคำ เจ้ามักเน่จอมยุ่งก็เผลอเอามือปัดจานบนอ่างแตกจนได้
"ไอ้ ... = =;;"
"ว๊ากกกก !! ขอโต๊ดค๊าบบบบ !! ที่หลังผมจะไม่มายุ่งในครัวอีกแล้วคร๊าบบ บ >[]<"  ไอตัวยุ่งโค้งหัวขอโทษขอโพยนับครั้งไม่ถ้วนก่อนจะก้มลงเก็บเศษจาน
"ไม่ต้อง ๆ !"  คราวนี้นิคคุณว่าบ้าง  "บ๊ะโท่งโบ๊งอย่างนาย เดี๋ยวก็บาดมืออีก ไปนั่งรอที่โต๊ะเลยไปฉันจัดการเอง"
เจ้ามักเน่พยักหน้าช้า ๆ ก่อนจะเดินออกไป ...    ฮ่า ๆๆๆ ว่าแต่มะกี้ ศัพท์ใหม่ของนิคคุณเหรอ บ๊ะโท่งโบ๊ง
นิคคุณวางมีดแล้วก้มลงเก็บเศษจานและบ่นไปพลาง "เจ้านี่หนิ ทำอะไรไม่รู้จักระวัง  โอ๊ย ! >_O"
"เฮ้ย !! ฮยองเป็นไร !?"  ผมหันควับไปหานิคคุณที่ร้องโอดโอยเสียงดัง
"จานบาด T_T"  เอิ่ม ตะกี้เพิ่งจะว่าชานซอง ทีนี้เข้าตัวเลยเห็นมะ
ผมย่อตัวลงให้อยู่ในระดับเดียวกับนิคคุณก่อนจะจับมือเพื่อดูแผล
"นิคคุณฮย๊องงงงง เกิดอะไรขึ้นน น ผมมาช่วยแล้ว !!!! >[]<"  เสียงเจ้าชานซอง = =;;
"อย่าเข้ามา !/อย่าเข้ามา !/อย่าเข้ามา !"  สามเสียงประสานเป็นหนึ่งเดียวของผม นิคคุณ และจุนซู  ขืนไอหมอนี่วิ่งพราดเข้ามามีหวังเดินเหยียบเศษจานเท้าเป็นแผลอีก คราวนี้หนักกว่านิคคุณเลย = =;;
"ฉันบอกว่าไงไอหมี"  จุนซูไล่ตะเพิดมักเน่น้อยให้ออกไปจากครัว
"อ้า ๆๆๆๆๆ !! ไม่เข้า จะไม่เข้าในครัวอีกแล้ววว ><"  ชานซองเปลี่ยนทิศวิ่งกลับไปทางเดิมแทบไม่ทัน 
"เจ้ามักเน่ตัวยุ่ง ..."  จุนซูบ่น ๆ แล้วเดินไปหยิบถุงมือกันร้อนมาใส่ก่อนจะเก็บเศษจานลงถังขยะ
ผมหันกลับมาโฟกัสที่แผลของนิคคุณ เลือดข้นสีแดงแจ๋ไหลอาบไม่หยุด
"มา ๆ เดี๋ยวดูให้"  ผมจับมือนิคคุณเข้ามาดูใกล้ ๆ
"โอ๊ย !  โอ๊ยย !  ไม่เอา อย่าจับตรงน้านนน มันเจ่บบบ T___T"  นิคคุณรีบชักมือกลับในขณะที่ผมบีบมือเขาแน่น นั่นยิ่งทำให้เจ็บเข้าไปใหญ่
"อ๊ากกกกกก !!"  ร้องลั่น = ='
"ตัวโตเปล่า อย่าทำใจเสาะไปหน่อยเลย   เล่นกระชากมือกลับอย่างนั้นก็เจ็บดิ อยู่เฉย ๆ สิฮยอง"  คนตรงหน้าเงียบและยอมจำนนแต่โดยดี
จุนซูที่เก็บจานแอบหัวเราะกับความบ๊ะโท่งโบ๊งของนิคคุณ
"ฮยองนี่มันบ๊ะโท่งโบ๊งเท่งเบ๊งจริง ๆ   เพิ่งจะว่าเค้าหยก ๆ"  ผมว่าพลางเอาสำลีกดเลือดไปพลาง
"อะไรนะ ฮ่า ๆๆๆๆ ๆ จะลอกเลียนก็ลอกไม่ถูก จอมมั่ว !  ... โอ๊ยยยย ย !! อย่ากดตรงน้านนนน >[]<"
"ฮ่า ๆๆๆๆๆๆ ๆ  ไม่ได้กด มือมันไปเอง ^ ^"  พูดมากต้องโดนแกล้งซักหน่อย   เอิ๊ก ๆๆๆๆๆ ๆ
"เอ่า เสร็จละ ..."  ผมปล่อยมือนิคคุณมือพันพลาสเตอร์เสร็จเรียบร้อย
"^___^"
"ยิ้มไรฮยอง ? = =^^"  ยิ้มแป้นแล้นจริง ๆ   โอ๊ยยยย ย !! อย่ายิ้มอย่างนั้นสิ  ม มัน ....
"ขอบคุณนะ นายน่ารักจัง >3<"  นิคคุณใช้มืออีกข้างที่ไม่ได้เป็นแผลหยิกแก้มผมอย่างแรง
"ฮยอง ! >[]< ปล่อยยยยยย ~~"  แว๊ก เห็นแก้มผมเป็นหนังยางหรือไง ดึงซะเหงือกแทบหลุด >{}<
ฉ่า !! ~~~~
ฟุดฟิด ๆ  
เอ๊ะ กลิ่นนี้ ?
"เฮ้ยยยยยย ยยยย !! จุนซูฮยองปิดแก๊สด่วนนนนนน !! >O<"  ลืมอาหารบนเตาไปซะสนิทเลย
เวรกรรม ไหม้ดำปี๋เลย T.T
"อด T_____T"  สามเสียงประสานพร้อมเพรียงอีกครั้ง

------------------------------------