[Fic 2PM] Unseen Lover : Khun x Dong

ลำดับตอนที่ #3 : unseen Lover :: chapter 2

Chapter 2


[Nichkhun part]
หืมมม ?? เช้าแล้วงั้นเหรอ ...  
ฮ๊าวววววว =O=
แสงจ้าของแดดส่องลอดผ้าม่านเข้ามาในห้อง ทำให้มองเห็นในห้องได้อย่างชัดเจน ...

ผมพลิกตัวมาด้านฝั่งทางลงจากเตียง

"เฮ้ยย !! O.O" 
หันมาแล้วสะดุ้ง เมื่อเห็นหน้าไอด้งในระยะประชิด

"ตื่นแล้วเหรอฮยอง ^[]^" 
อูยองขยับตัวเข้ามาและเอาคางมาเกยไหล่ผม

"อะไรของนายฮะ !?  มาดูฉันหลับทำไม > <" 
ผมรีบถอยกรูดจนสุดขอบเตียง น่าขนลุกชะมัดเลย

"แห่ะ แห่ะ ^_____^"  ดูมันยิ้มสิ สายตาที่มันมองมาที่ผมนี่หวานเยิ้มซะไม่มี บรึ๋ยย ย !! >.<


"ไม่ต้องยื่นหน้ามาใกล้ฉันขนาดนั้น สยอง >[]<"  ผมว่าก่อนจะผลักหัวเจ้าอูด้งเบา ๆ

"ฮยองอ่า >.<"  ดูหน้ามันซะก่อน ทำปากจู๋ แก้มป่องแอ๊บแบ๊วซะ ...
ถึงนายจะน่าหวานเหมือนหญิงที่สุดในวง แต่ทำแบบนี้มันก็แอบหลอนอยู่ดี
(สู้ผมไม่ได้หรอก ทำหน้ายังไงก็ไม่ทุเรศเพราะผมหน้าตาดี ฮ่า ๆๆๆๆๆๆ  ^[]^)



.

.



"ฮยองงงงง ~~  ฮยองรู้มั้ยพวกเราเป็นห่วงฮยองมากเลยน้า เมื่อวานฮยองเงียบ ๆ อ๊ะ >[]<" 
หลังจากที่ผมกับอูยองออกมาจากห้องนอนพร้อมกัน เจ้ามักเน่ก็วิ่งเข้ามาหาอูยองเป็นคนแรก

"เนี่ย ๆๆๆ ฮยองมีเรื่องเครียดอะไร บอกพวกเราได้เสมอนะ"  เจ้ามักเน่เขย่าไหล่จนอูยองตัวโยกเยกไปตามแรง

"ใช่ ๆ นายมีอะไรบอกพวกเราได้นะเว่ยรู้ป่ะ เมื่อวานตอนนายเดินหนีเข้าห้องไป พวกเราโคตรเป็นห่วงเลยน้า" 
จุนโฮเดินเข้ามาสมทบ

เออ จะว่าไป เมื่อวานไอด้งมันเครียด ๆ นี่หว่า ...
อยากรู้เหมือนกันแฮะ ปกติมีอะไรมันก็คุยกับผม ผมมีเรื่องอะไรผมก็คุยกับมันคนแรกเหมือนกันเพราะเราสองคนสนิทกันที่สุดในวง
แต่คราวนี้เห็นมันเงียบไม่พูด อีเมื่อคืนผมก็ลืมถามไปซะสนิท ...


"เอาหน่า รู้ไป พวกนายก็ช่วยอะไรฉันไม่ได้อยู่ดี -.-"  อูยองตัดพ้อ

"นี่นายดูถูกพวกฉันงั้นเหรอ >[]<"  จุนโฮถาม

"เปล่า ... แค่คิดว่า นี่มันเรื่องของฉันคนเดียว ฉันไม่อยากให้พวกนายมาต้องมาเครียดเพราะฉัน พวกนายไม่ต้องเป็นห่วงหรอก เดี๋ยวฉันก็หาทางแก้เอาเองน่ะแหล่ะ"  อูยองตอบสีหน้าจริงจังแล้วเดินออกจากวงไป


"คุณ นายรู้เรื่องปะ ?"  จุนโฮเมื่อเห็นอูยองเดินพ้นจากตรงนี้แล้วก็หันมากระซิบถาม

"เหอะ (- -  )(  - -)(- -  )(  - -)"

"อะไรกัน คู่นี้ออกจะซี้ปึก ไม่รู้ได้ยังไงฮะ > <"  เจ้ามักเน่หันมาบ่น
เหอะ ถึงจะรู้ แต่ถ้าเจ้าตัวเค้าไม่อยากให้บอก ฉันก็บอกพวกนายไม่ได้อยู่ดีแหล่ะหน่า ~~~

แห่ะ แห่ะ แต่ก็อยากรู้นะ ไปถามมันดีกว่า เห็นว่าผมสนิทกับมัน มันอาจจะยอมบอกก็ได้ ^[]^


.

.


"นี่ ... ฉันรู้นะว่านายมีเรื่องเครียด แต่นายไม่ควรเก็บไว้คนเดียวนะ ถ้ายังเห็นฉันเป็นเพื่อนก็เล่าให้ฟังบ้าง ฉันยินดีช่วยนายนะ..." 
ผมหาจังหวะเหมาะ ๆ ลากอูยองเข้ามาคุยในห้องนอน

"ฮ่า ๆๆๆๆ ๆ  สมกับเป็นฮยองเลย ผมก็ว่าจะขอให้ฮยองช่วยอยู่พอดี..."  

"....."

"แต่เอ๊ ... ไม่อยากรบกวนฮยองเลยอ่ะ ทำไงดี ๆ ^O^"  ดูเหมือนจะเกรงใจ แต่ยิ้มร่าเลยนะ = =;;

"บอกฉันมาเถอะอูยอง ฉันจะช่วยนาย ! ><" 
รับปากแล้วเพื่อให้นายสบายใจ แต่หวังว่าปัญหาของนายมันคงไม่ใช่ปัญหาใหญ่โตหรอกใช่มั้ย ?

"ฮยองจะช่วยผมจริงอ่ะ ?"  เห๊ะ ?!  นี่ผมคิดผิดรึเปล่าวะ พอผมรับปากไป อูยองก็ถามและมองด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ 

มันคิดอะไรของมันอยู่นะ ...
จะไม่เป็นไรแน่เหรอ ?


"อืม ก็ช่วยน่ะสิ"  
ผมยืนเงียบเพื่อฟังอูยองเล่าเรื่องราวทั้งหมด ...


.

.



"ว๊ากกก !!! นายจะบ้าหรือไงอูยอง >[]<"

"บ้าอะไรล่ะ แผนนี้คิดสด ๆ เมื่อคืนเลยนา ^^"

"มันบ้ามาก =_______="

"แต่มันเป็นทางเดียวที่จะยกเลิกทั้งงานแต่งและงานหมั้นของผมได้นะฮยอง หรือฮยองมีวิธีอื่นล่ะ"

"....."  คำตอบคือไม่ 

"เห็นแม๊ะ !!!  วิธีนี้แหล่ะเวิร์คสุด ! >.<"

"นายบ้ารึเปล่า ให้ฉันเล่นเป็นแฟนปลอม ๆ กับนายเพื่อตบตาแม่นายเนี่ยนะ?! คิดได้ไงเนี่ยยย >[]<"

"ก็ถ้าแม่รู้ว่าผมมีแฟนแล้ว แม่จะไม่บังคับผมแต่งงานแน่นอน"  อูยองยิ้มตอบและยืนอกผายไหล่ผึ่งด้วยความภูมิใจใจผลงาน


"ก็หาแฟนที่มันถูกเพศสิอูยอง นายอยากให้แม่มองนายเป็นเกย์เร้อ >[]<"

"ถ้าเอาผู้หญิงมาเป็นแฟน ดีไม่ดียัยนั่นจะถูกแม่ผมเฉ่งไปซะก่อน ฮยองอยู่เมืองไทยก็น่าจะเคยดูละครน้ำเน่านะ แม่ฝ่ายชายไม่ปลื้มนางเอกเพราะเค้าจับคู่ให้ลูกชายไปแล้ว จะต้องหาเรื่องทำให้นางเอกดูไม่ดีและเกิดการเปรียบเทียบระหว่างหล่อนกับสาวไฮโซที่แม่หาให้ เพราะฉะนั้น !! ถ้าคู่ขาของผมเกิดเป็นชายขึ้นมา แม่จะหาเรื่องมาเปรียบเทียบไม่ได้ เพราะยังไง ชายกับหญิงมันเอามาเปรียบกันไม่ได้หรอก, เป็นไง ความคิดแหล่มไปเลยใช่มะล่ะ ^[]^Y"

"โอย ! ฉันไม่เอาด้วยหรอก >O<"

"แต่ฮยองรับปากแล้วนะ !!"

"ไอช่วยก็ช่วยไง แต่จะช่วยโดยวิธีอื่น ไม่เอาวิธีนี้ >_<" 
ไอเห็นใจก็เห็นใจมันนะ ถ้าเป็นผม ผมก็เครียดเหมือนกันแหล่ะ งงกับแม่มันเหมือนกันว่าคิดได้ยังไง
ทั้งแม่ทั้งลูกน่ะแหล่ะ คิดกันได้ไง =[]=

"โถ่ นะ ๆๆๆๆๆ  วิธีนี้แหล่ะนะฮยองน๊ะ >.<"

"ไม่ ..."

"ฮยองอ่า"

"ไม่ต้องมาอ้อน บอกว่าไม่"



.

.

.



เอาล่ะทุกคน ทายสิครับตอนนี้ผมกำลังทำอะไรอยู่
ผมกำลังฟังแผนการสุดประหลาดหงาดง้ำค้ำโลกของอูยองอยู่นะสิ !
T________________________T

โฮฮฮ ทำไมมันถึงต้องลงเอยแบบนี้ด้วยวะเนี่ยยย !  คนหล่อไม่เข้าจายยยยยยยย
อยากรู้ไหมครับ ว่าทำไมผมถึงยอมร่วมมือกับมัน ...

'ตกลงฮยองจะไม่ช่วยผมจริง ๆ ใช่มั้ย...'

'ใช่ !'

'หึหึ ถ้าฮยองไม่ช่วย ผมจะ..'

'นายจะทำอะไรฉันได้ฮะ'

'ผมจะแฉเรื่องที่ฮยองเคยชอบกระเทย'

'เอ๋ ? O.O'

ใบหน้าของหมอนั่นที่ฉาบด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ทำเอาผมได้กลิ่นลางร้ายในบัดดล
มันบอกว่ามันจะแฉเรื่องที่ผมเคยชอบกระเทยล่ะ !! TOT

เฮ้ออออออ ผมไม่อยากจะพูดถึงประสบการณ์แห่งความอัปยศอดสูตอนที่ผมไปเที่ยวกับวง
ตอนนั้นผมกับอูยองแยกกับคนอื่นเพื่อเดินเล่นกันสองคน
ระหว่างทาง ผมเห็นผู้หญิงคนนึง แบบว่า sheสวยโคตรรรรรรรรรรรร !!! >[]<
หุ่นงี้เช้งวับ .. อื้อหือ มันใช่เลย >.,<

ผมยืนมองหล่อนซักพักและมันนานพอที่อูยองจะสังเกตเห็น
มันตีความไปนู่นว่าผมปิ๊งเธอเข้าให้ มันวิ่งเข้าไปเธอ และเธอก็ทักตอบ

"ว่าไงจ๊ะหนุ่มน้อย ^ ^" 
พอได้ยินเสียงแหบทุ้มของเธอ เท่านั้นแหล่ะ ผมรู้เลยว่าเธอเป็นกระเทย =[]=
เจ้าอูด้งเลยพูดเสมอมาว่า 'ผมชอบกระเทย'

แต่รู้อะไรมั้ย กระเทยเป็นสิ่งที่ผมทั้งเกลียดและกลัว สยองกว่าปอบผีฟ้าอีก T____T
สุดท้าย เมื่อคิดดูแล้ว มันก็ไม่ได้มีผลเสียหายหากว่าจะยอมเล่นเป็นแฟนเก๊ ๆ ของมัน
อาจจะเปลืองตัวนิดเดียว แต่อย่างน้อยผมก็ไม่ถูกแฉ


ไม่มีผลเสียเลยซักนิด TOT



"แม่บอกว่างานหมั้นจะถูกจัดขึ้นกลางฤดูร้อน เพราะฉะนั้น เรามีเวลาเกือบสองเดือนที่จะเริ่มดำเนินแผนการ ><"

"-.-"

"แผนนี้เราจะไม่บอกใครเด็ดขาดแม้กระทั่งคนในวง ... อันดับแรก เราต้องแสดงละครเพื่อให้คนในวงเริ่มสงสัยว่าเราสองคนมีซัมติงกัน และค่อยเปิดตัวตอนหลังว่าเราเป็นแฟนกันคบกันแล้ว ^o^"


"ฉันถามอะไรนายอย่างได้มั้ย..."

"ว่ามาฮยอง ^^"

"ทำไมต้องเป็นฉัน T_T"

"อ้า ! คำถามนี้ไม่ยาก ... ข้อแรก เพราะเมื่อคืนผมเสิร์จเว็บกูเกิ้ล บอร์ดคู่ที่ขึ้นมาเป็นอันดับแรกคือคุณด้ง เพราะฉะนั้นตีความได้เลยว่าคู่คุณด้งเป็นคู่ที่คนจับตามองและสนับสนุนมากที่สุด"

"=[]="

"ข้อสอง เพราะผมสนิทกับฮยองมากที่สุด ผมเลยไว้ใจฮยอง และข้อสาม เพื่อสนองนีทคนอ่านฟิคเรื่องนี้ ^ ^"

"คนอ่าน เกี่ยวไรด้วย -0-"

"อ่า ... พูดไปฮยองก็ไม่เข้าใจหรอก มันค่อนข้างซับซ้อนและลึกซึ้ง เอาเป็นว่า เริ่มงานตั้งแต่วันนี้เลยแล้วกัน ^ ^"


โอ ... ทำไมผมโง่อย่างนี้นะ ผมน่าจะถามเรื่องราวของไอด้งก่อนจะรับปากช่วยมันนะเนีย T.T
ซวยจริง ๆ เลยตู
[End Nichkhun part]

----------------------------------