ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Break former love

    ลำดับตอนที่ #6 : B R E A K F O R M E R L O V E ตอนที่ 5 สิ่งที่กลัว

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 32
      0
      2 เม.ย. 58

    บทที่ 5






     

    ตอนนี้ฉันได้แต่นั่งร้องไห้อยู่ในห้องที่ฉันเปิดเพลงกลบเสียงสะอื้นของตัวเอง จนห้องฉันจะกลายเป็นผับอยู่แล้ว หลังจากที่นาย เอ่อ.. ฉันเรียกเค้าว่าเวสแล้วกัน หลังจากที่เค้ามาส่งฉันที่บ้านฉันก็รีบวิ่งเข้าบ้านโดยไม่สนใจอะไรอีกเลย ที่ฉันร้องไห้ก็เพราะคนชื่อเตอร์ยังไงล่ะ ฉันจะคิดถึงเค้าทำไมกันในเมื่อเค้ากล้าทำกับฉันได้ถึงขนาดนี้ ฉันเคยคิดที่จะฆ่าตัวเองด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่ฉันต่างหากที่จะฆ่าเค้าที่กล้าหักหลังฉัน
    แต่ทำไงได้ก็ฉันยังตัดใจไม่ได้ แง้
    !!! T^T


    (special : Soll)

    ก๊อกก ๆๆ ! ผมที่เป็นห่วงน้องตัวเอง เพราะยัยนี่ตั้งแต่กลับมาจากเที่ยวก็เอาแต่ขังตัวเองอยู่ในห้อง และยังเปิดเพลงเสียงดังจนจะได้ยินไปถึงบ้านข้างๆอยู่แล้ว ผมจึงตัดสินมาเคาะประตูยัยตัวเล็ก แต่เคาะจนมือผมแดงหมดแล้วก็ไม่มีเสียงตอบรับ เอาว้ะ ! ผมจึงตัดสินใจเปิดเข้าไป

    ตัวเล็กเป็นอะ.... O_o!”  สิ่งที่ผมเห็นทำให้ผมถึงกลับพูดไม่ออก ห้องที่เกลื่อนไปด้วยเศษกระจก อัลบั้มรูปที่ตอนนี้กระจัดกระจายเต็มพื้น และร่างของยัยตัวเล็กที่นั่งกอดเข้าอยู่มุมห้อง ดวงตาเหม่อลอยจนไม่เหลือคาบซีซาร์ และผมพอรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ผมเดินไปปิดเพลง จนยัยตัวเล็กหันมาหาผมอย่างช้าๆ แล้วหันกลับไปซุกน่าลงบนเข่าตัวเองอีกครั้ง


    หลังจากตอนนี้ผมเก็บกวาดห้องให้น้องสาวผมเสร็จ เฮ้ออ ! เหนื่อยเป็นบ้า แต่ผมว่าผมคงมีเรื่องให้เหนื่อยใจมากกว่านี้


    ซี ....เพราะมันใช่มั้ย?” ผมนั่งคุกเข่าลงตรงน่าเทอและถามเบาๆยัยตัวเล็กมองผมพร้อมกลับน้ำตาที่เอ่อล้นอีกครั้ง ผมโผลเข้ากอดร่างเล็กที่สั่นสะท้านเพราะสะอื้น ผมรู้สึกไม่ดีที่เห็นน้องสาวตัวเองร้องไห้ เหมือนผมไม่สามารถดูแลน้องสาวคนเดียวของตัวเองได้ผมกอดพร้อมกับลูบหัวเทอเบาๆจนตอนนี้ยัยตัวเล็กหลับในอ้อมกอดของผม


    เฮียสัญญา เฮียจะดูแลซีเองผมพูดเบาๆกับร่างเล็กที่ผมได้อุ้มขึ้นไปนอนบนเตียงเรียบร้อยแล้ว เฮ้ออ ! นี่มัน ตีสองแล้วนะเว้ยย พรุ่งนี้ต้องไปดูงานที่มหาลัยอีก ยัยตัวเล็กนะยัยตัวเล็กทำพี่รำบากอีกแล้ว –,,-


    (special : End)


     

    กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงง ! (เสียงนาฬิกาปลุก)


    โอ้ยยยย !....ชั้นร้องขึ้นหลังจากชั้นรีบลุกเพราะเสียงนาฬิกาปลุกนี่ คงเป็นเพราะเมื่อวาน... เฮ้ออออ ลงไปหาเฮียดีกว่า


    อ้าวว เป็นไงตัวเล็กลุกไหวร๋อ เฮียทักขึ้นพร้อมกับเงยหน้าจากหม้ออะไรซักอย่างขึ้นมามองฉัน


    ยังไหว แล้วนี่เฮียทำไรเนี้ยย


    ข้าวต้มกุ้งค๊าบบ คุณผู้หญิง เชิญนั่งที่โต๊ะเลยค๊าบ เฮียโซลผายมือไปที่โต๊ะกินข้าว หึๆ ตลกชะมัด เฮียโซลน่าจะไปเป็นเด็กเสิร์ฟท่าจะรุ่ง ^^


    โห แน่ใจนะว่าเฮียทำน่ะชั้นถึงกับร้อง เพราะถ้วยข้าวต้มที่วางอยู่ตรงน่า ทั้งหอม ทั้งน่ากิน


    คนเราก็ต้องมีอะไรดีกันบ้างเฮียโซลพูดพร้อมกอดอกแล้วหยักคิ้วให้ชั้น


    ชักอยากเห็นพี่สะใภ้แล้วสิ ท่าทางจะโชคดีที่มีแฟนดีๆอย่างเฮียยชั้นชมเฮีย และก้มน่าก้มตากินไม่รอให้ข้าวต้มเย็น


    หลังจากที่เฮียโซลกินข้าวเสร็จก็รีบเข้าไปมหาลัย ดูท่าเฮียจะยุ่งๆเพราะกำลังมีโปรเจ๊กใหญ่น่ะ ฉันบอกรึหยังว่าพี่ชายสุดหล่อของฉันเรียนสถาปนิกน่ะ เลยทำให้สาวๆตรึม เฮ้อออ ฉันเลยต้องนอนอยู่บ้านคนเดียว เหงาก็เหงา แต่ทำไงได้ปกติฉันจะออกไปเที่ยวกับเพื่อนแต่วันนี้สิปัญหา สภาพฉันเหมือนศพเดินได้อยู่แล้ว ไว้ค่อยหาอะไรสนุกๆทำ แต่ตอนนี้ไปนอนต่อดีกว่า
     


     

    ห้าววว ..แง่มๆฉันงัวเงียลุกขึ้น เพราะฉันลำคานแสงจากหน้าต่างที่เอาแต่ส่องน่าฉันอยู่ได้ เอ้ะ ! เฮียกลับมารึยังเนี้ย


    ฉันเดินลงมาจากห้อง เสียงเอ่ะอ่ะ คงเป็นเฮียกับเพื่อนล่ะสิ เอ้ะ ! แล้วที่อะไรที่คลอเคลียอยู่ที่ขาชั้น นุ่มๆขนเยอะๆ แถมยังเลียขาฉันอีกด้วย หรือว่าจะเป็น o_O แมววววววววววววววววววววววววววววววววววววววว !


    กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด !” ชั้นกรี้ดไม่เป็นภาษาหลังจากที่สัญชาตญาณฉันบอกว่าเป็นแมว และสติฉันก็วูบดับทันที

     
     


    ซีๆๆ เป็นไงบ้าง ไอ้ไคโตะ พัดสิว้ะพัด ใครมาพูดอะไรวะ รำคาญคนจะหลับจะนอน


    เฮ้ยยย ! ไอ้พี่โซลครับ น้องซีกลัวแมว แล้วทำไมแกยังเอาเข้ามาไว้ในบ้านเสียงใครอีก


    ก็แฟนฉันอยากให้เลี้ยงคู่กันนี่นา...เอ้ะ แล้วนี่พวกเขาคุยกันเรื่องอะไร เรื่องแมวงั้นร๋อ ห๊า ! แมววว o_O


    ฉันสปริงตัวขึ้นทันทีเมื่อนึกถึงเรื่องแมว ที่ทำให้ฉันถึงกลับเป็นลม


    เฮ้ยย ! ซีฟื้นแล้ว เป็นไงบ้าง


    เย้ๆๆ น้องซีที่รักฟื้นแล้ว


    ก็แค่แมว หึหึ


    น้องซี กลัวแมว 5555++”


    ตัวเล็กเป็นไงบ้าง


    ฉันจ้องทุกคนเขม่น ก็ทุกคนเล่นยิงคำถามมากะจะไม่ให้ฉันตอบรึไง


    แมวใครฉันถามเสียงเย็นชา


    เอ่ออทุกคนทำท่าอ้ำอึ้ง


    ซี ถามว่าแมวใคร !!!” ฉันตะคอกใส่พวกเขา โดยไม่สนใจว่าฉันเด็กกว่า ก็ใครให้ทำซีซาร์โกรธล่ะ


    แมวเฮียเอง คือเฮียอยากจะ...


    เฮียก็รู้ว่าซีกลัว เฮียก็ยังจะเอามาเลี้ยงอีกหรอ หรือเฮียรักมันมากกว่าซี ฉันพูดสวนขึ้นก่อนที่เฮียจะพูดจบ


    เฮียขอโทดซี


    ใจเย็นๆก่อนนะน้องซี พี่คิริวเข้ามาห้ามทัพ

     

    ซีขอตัวนะ ฉันพูดและเดินขึ้นห้องโดยไม่สนใจเสียงใครๆ ที่ร้องตามมา












    เย้ ! ตอนใหม่มาแล้วเน้ออ ขอบคุณที่กลั้นใจอ่านมาถึงตอนนี้ ฮิฮิ
    ฝากเป็นกำลังใจ และติชมด้วยนะเคอะ
    ไรท์จะไปต่างจังหวัดแล้ว อาจจะช้าหน่อยนะ
    *เจอกันตอนหน้าาา

     


    © themy butter
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×