ลำดับตอนที่ #37
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #37 : คืนจันทร์อ้อน
อนที่ 36
ืนันทร์อ้อน
ีะโอบประอร่าเล็เินุปัุ๊เป๋เพราะวามเมา้าวเินไม่ี่้าว็้อัสินใสอท่อนแนใ้สะโพสวยระับอุ้มนเมาราวับอุ้มน้อน้อยพาเินลับห้อพั
หาเาปล่อยให้อ้อนันทร์เินเอมีหวัอนเ้า็ยัไม่ถึห้อพัเป็นแน่
“เ้าหิไรรายาลายร่าเป็นเมรีเสียแล้ว”
ูเปอร์สาร์หนุ่มบมือลสะโพลมหนั่นแน่นทีหนึ่้วยวามมันเี้ยวนทำเสียฮือฮาในลำอลอเลียใบหน้าแนบบ่าว้านระทั่มาถึห้อพั
“อ้อนไม่ไ้มาวเสียหน่อย”
ีะออะมันเี้ยวนไม่เมาพูเสียยานาไ้น่าีับเธอปลเปลื้อเสื้อผ้าาม้วยถอุอเาแล้ว้อนอุ้มนเมาพาเ้าห้อน้ำมา้วยัน
เรือนายามเปลือยเปล่าบิเร้าเย้ายวนเร่าร้อนวาลำแนเรียวล้ออ้นอแ็แรเอื้อมัวูบแ้มาวะสอายเปลือยเปล่าแนบิันใ้เรนาวเวอร์
ใบหน้าหวานผละออ้อนวาลมโแวว่ำหวานสบมอวามเว้าวอนบูบริมฝีปาไ้รูปูเม้มเร่าร้อนหลัาีะเปิน้ำรินรสอเรือนาย
วแนแ็แรระับอร่าเล็แนบายบเบียเลื่อนฟอน้ำุ่มสบู่เหลวลูบไล้ทั่วลำัวนเมาอมุน
“เมาแล้วอ้อนเ่นะเราอะ หืม”
ใบหน้าละมุนแหนเยให้นัวเล็แนบริมฝีปานุ่มูเม้มผิวอออุ่นอย่าามใ แม้บ่นพึมพำราว่อว่าให้นเมาลายร่าเป็นนาแมวยั่วสวาทับเาลืนินเร่าร้อน
ฝ่ามืออบอุ่นละาฟอน้ำนุ่มมาเ้นลึทรวออิ่ม ปัปลายนิ้วโป้หยอเย้าปลายยอปทุมถันสีมพูหวานนื่นเพริูันภายใ้สายน้ำพร่าพรูล้าฟอสบู่นหม
เรือนายามบเบียเ้าหาอย่าเว้าวอนเย้ายวนเลื่อนล้อยใบหน้าหวานล่ำรริมฝีปานุ่มูบอแร่ละเลียลิ้มปลายยออเล็สีหวานูเม้มผะแผ่ว
ปลายลิ้นเล็ุนเลี่ยไล้พลิ้วไหวปลุเร้าปลายยอื่นเพริูันรับวามาบ่านรัวน ูบนุ่มนวลพร่าพรมลสู่หน้าท้อลอนลื่นิ์แพ็เมื่อร่าเล็ลนัุ่เ่าับพื้น
มือเล็นุ่มอบุมเ้าวามแ็ึยับัหวะนุ่มนวลใบหน้าหวานแนบลอเลียรริมฝีปานุ่มูบบนปลายยอรูปหัวใสีมพูระเรื่อทำเอาายหนุ่มสะท้าน
เสียพร่าราลึในลำอเลื่อนมืออบอุ่นลูบศีรษะเล็เมื่ออุ้ปานุ่มรอบรอวามเป็นเาเ้าสู่้านในและเล็มละเลียื่ม่ำสลับับปลายลิ้นเล็พลิ้วไหวราวลิ้มรสไอศรีมแท่โปร
นำพาวามหฤหรรษ์่านึมสู่ายแร่ยับโยสะโพสอบอบรับสัมผัสามือนุ่มับปลายลิ้นเล็ุนอย่าเย้ายวนามอารม์หวาม
่อนวามรู้สึหวานลึล้ำะแระายพร่าพราย มือให่รั้นัวเล็ึ้นประบูบริมฝีปานุ่มูื่มเร่าร้อนแทรเรียวลิ้นอุ่นเี่ยวอเรียวลิ้นเล็ลึล้ำ
ีะื่ม่ำลีบปาหวานรู่หนึ่ึเลื่อนใบหน้าลุไู้เม้มผิวนุ่มออาวหอมาานอรลาไปยัออ้ายวาำาบลิ่นายหอมละมุนหมุนวน้ำย้ำ
ทรวออิ่มสวยัึูันรออยรับสัมผัสรัหยัหาเมื่อใบหน้าละมุนลลลอเลียเฟ้นฟอนฟัูบเนินเนื้อนุ่มรอบรอูลืนปลายยอปทุมถันสีหวานสู่อุ้ปาอุ่น
“พี่เอสา”
เสียหวานราหวีเรือนายามแอ่นโ้อออ้อนส่มอบวามนุ่มหวานให้อุ้ปาอุ่นื่ม่ำสลับับปลายลิ้นอุ่นโลมเลียเลี่ยไล้พลิ้วไหวหยอเย้าปลายยอื่นเพริูัน
มืออุ่นเ้นลึปัปลายนิ้วโป้ปลุเร้าปลายยอสวยสลับับอุ้ปาอุ่นูื่มพานพาายสาวบิเร้ารัวน
อ้อนันทร์แม่วเร็หน้าท้อเมื่อูบนุ่มนวลพร่าพรมลามลำัวเพรียวบาผ่านหน้าท้อแบนราบแวะหยอเย้าสะือเล็น่ารั้วยปลายลิ้นอุ่นเลี่ยไล้พลิ้วไหว
มืออบอุ่นลูบไลุ้หลาบอสวยึ่ลาายสาว่ำื้นส่ปลายนิ้วเรียวสะิหยอเย้าเสรอ่อนหวานพาให้ายบาบิเร้าเอวเล็ส่ายร่อนสะโพลมสวยอออ้อนวอนอ
ใบหน้าหวานสีหน้าึ่อ่อนหวานึ่ทรมานหวามไหวเลื่อนมือเล็เาะบ่าว้าแนบแน่นเปิทาเรียวาเพรียวาวเมื่อร่าสูเป็นฝ่ายย่อัวลนัุ่เ่าับพื้นบ้า
ริมฝีปาไ้รูปรูบเนินเนื้อุหลาบอสวยนุ่มนวลส่ปลายลิ้นอุ่นเลี่ยเสรอ่อนหวานยิ่พาเสียหวานราพร่าหยัสะโพสวยอบรับ้อนิ้วเรียวับปลายลิ้นอุ่นเร่าร้อน
“พี่เอส”
หยาน้ำหวานสีใสเอ่อริน่ำื้นเมื่อถูปลุเร้าโอ้โลมนพร้อมรับสัมผัสรั
มือให่โอบท่อนาเรียว้าหนึ่ยับวามแ็แร่ลอเลียุหลาบอสวยึ่ลาายสาวให้หยาน้ำหวานสีใสโลมอาบไล้วามแ็แร่
ายแร่แทรลึล้ำสู่่อทาอ่อนนุ่มอบอุ่นับแบและรัรึอย่าอ่อนโยนนสุวามเป็นเา ่อย ๆ ยับโยสะโพสอบเ้าออเื่อ้าทว่าลึสุ
เรือนายามยสะโพลมสวยอบรับัหวะหวามเลื่อนลำแนไว่ว้าแผ่นหลัว้าระับอเมื่อทรัวยืนแทบไม่อยู่ ัหวะอบรับารทะยานรัแสนเร่าร้อน
สอายเี่ยวอหลอมรวมเป็นหนึ่เียวยับัหวะสอประสานท่วทำนออ่อนหวานโนทะยานสู่วามเร่เร้าเร่าร้อนระั้นถี่ามอารม์ปรารถนา
วบนเรือนายามเยือนปลายทาแห่ปรารถนาร่าเล็ระุเร็ถี่ ๆ ปลปล่อยหยาน้ำหวานสีใสพร่าพรู
แ่นัวโยัไม่ถึุหมายึ้อนอุ้มร่าเล็พาลับเ้าห้อนอนวาลบนที่นอนนุ่มอย่านุ่มนวล
เรือนายามนั่ร่อม้นาแ็แรบเบียอนุ่มหยอเย้าอแร่บเล้าลึุหลาบอสวย่ำื้นลืนินวามแ็ึเ้าสู่เรือนายอย่าเร่าร้อน
เอวเล็บิเร้าพลิ้วไหวเรือนายามสะท้อนสะท้านามแรัหวะรัที่นเอเป็นฝ่ายวบเลื่อนโนทะยานระทั่ร่าสูันัวนั่ื่ม่ำทรวออิ่มสวย้วยวามรัวน
มือให่ับประอเอวเล็ถอถอนอออย่าอ้อยอิ่ระิบปลอบประโลมนัวเล็ที่อ้อนวอนออย่าน่าเอ็นูเพราะวาม้อารพุ่ทะยานรอารปลปล่อย
น้ำเสียนุ่มนวลปลุปลอบอีะพาให้อ้อนันทร์ยินยอมทอัวุเ่าวามือเท้าลบนที่นอนนุ่มามมือให่
หยัสะโพลมสวยโอบรับวามแ็แร่สู่่อทารั่ำื้นาทา้านหลั้วยวาม่านสยิว
เรือนายามสั่นลอนสะท้อนสะท้านามัหวะ เสียราหวานพร่ายามมือให่อบุมเ้นลึอนุ่มสลับหยอเย้าเสรอ่อนไหว่อเิวามหฤหรรษ์แผ่่าน
ีะอประอเอวเล็รั้ลนั่บนท่อนาแ็แระวามแ็แร่ยับรัในเรือนายามอย่าเร่าร้อนให้แผ่นหลับาพิออุ่น
ใบหน้าหวานแหนเยพาศีรษะเล็ลบนบ่าว้าเมื่อใบหน้าละมุนุไ้ออาวอเธอผะแผ่ว
มืออุ่นเ้นลึทรวออิ่มสวย หยัสะโพสอบึ้นหาระุ้นให้สะโพลมสวยบเบียเล้าลึยับพลิ้วไหว
นำพาัหวะแห่รัำเนินท่วทำนอไ่ระับสู่วามเร่เร้าเร่าร้อนระั้นถี่ไปามรรลอแห่รัลึล้ำ
วามหฤหรรษ์าบ่านรัวนหวานหวาม่านึมสู่สอายับูัน้าวย่ายัปลายทาแห่วามปรารถนา
บทรัเร่เร้าเร่าร้อนหนัหน่วระั้นถี่นำพาายามสะท้อนสะท้าน่อนระุเร็ถี่ปลปล่อยหยาน้ำหวานเอ่อรินพร้อมสายธารแห่รัถูปลปล่อยฝาฝัในายาม
ทัู้่หลับใหลในอ้อมออุ่นหวานใ้ผืนผ้าห่มอุ่น...
ภายในเฟเฮ้าส์หลบ่อนัวลึลับอยู่ลาไม้ให่หามอาภายนอไม่รู้เลยว่ามีบ้านหลันี้ในย่านลารุ
ายร่าสูในุสูทสีำยืนุยสายสนทนาริมระเบียห้อนอนรายานผลับนเป็นเ้านายทันทีที่ัารทุอย่าเรียบร้อยามำสั่ารานอีฝั่ฟ้า
“ผมสอบสวนมันเบื้อ้นเรียบร้อยแล้วรับนายท่าน สรุปมันเป็นนอนายหินเ่าริ ๆ รับ”
“อบใมานะสิฮัน ันฝานายอยามูแลยัยหนูให้ี อย่าให้เธอไ้รับอันรายเ็า”
“รับนายท่าน”
“ันะไปให้เร็วที่สุ หาผู้หินนั้นยัไม่หยุรัวานรอบรัวอัน เราะไ้เห็นีัน
ันะไม่มีวันยอมให้ผู้หินนั้นแะ้อรอบรัวอันอีเ็า”
สิฮันรับำผู้เป็นนายแ็ันเรียมพร้อมัารับนร้ายา่อรอบรัวเ้านายามำสั่อย่าเร่รั...
❤️❤️❤️❤️
???????? เมาแล้วอ้อนเ่รินะน้ออ้อน
ในะเียวันลุ่มนในเามื็น่าลุ้น
ืนันทร์อ้อน
ีะโอบประอร่าเล็เินุปัุ๊เป๋เพราะวามเมา้าวเินไม่ี่้าว็้อัสินใสอท่อนแนใ้สะโพสวยระับอุ้มนเมาราวับอุ้มน้อน้อยพาเินลับห้อพั
หาเาปล่อยให้อ้อนันทร์เินเอมีหวัอนเ้า็ยัไม่ถึห้อพัเป็นแน่
“เ้าหิไรรายาลายร่าเป็นเมรีเสียแล้ว”
ูเปอร์สาร์หนุ่มบมือลสะโพลมหนั่นแน่นทีหนึ่้วยวามมันเี้ยวนทำเสียฮือฮาในลำอลอเลียใบหน้าแนบบ่าว้านระทั่มาถึห้อพั
“อ้อนไม่ไ้มาวเสียหน่อย”
ีะออะมันเี้ยวนไม่เมาพูเสียยานาไ้น่าีับเธอปลเปลื้อเสื้อผ้าาม้วยถอุอเาแล้ว้อนอุ้มนเมาพาเ้าห้อน้ำมา้วยัน
เรือนายามเปลือยเปล่าบิเร้าเย้ายวนเร่าร้อนวาลำแนเรียวล้ออ้นอแ็แรเอื้อมัวูบแ้มาวะสอายเปลือยเปล่าแนบิันใ้เรนาวเวอร์
ใบหน้าหวานผละออ้อนวาลมโแวว่ำหวานสบมอวามเว้าวอนบูบริมฝีปาไ้รูปูเม้มเร่าร้อนหลัาีะเปิน้ำรินรสอเรือนาย
วแนแ็แรระับอร่าเล็แนบายบเบียเลื่อนฟอน้ำุ่มสบู่เหลวลูบไล้ทั่วลำัวนเมาอมุน
“เมาแล้วอ้อนเ่นะเราอะ หืม”
ใบหน้าละมุนแหนเยให้นัวเล็แนบริมฝีปานุ่มูเม้มผิวอออุ่นอย่าามใ แม้บ่นพึมพำราว่อว่าให้นเมาลายร่าเป็นนาแมวยั่วสวาทับเาลืนินเร่าร้อน
ฝ่ามืออบอุ่นละาฟอน้ำนุ่มมาเ้นลึทรวออิ่ม ปัปลายนิ้วโป้หยอเย้าปลายยอปทุมถันสีมพูหวานนื่นเพริูันภายใ้สายน้ำพร่าพรูล้าฟอสบู่นหม
เรือนายามบเบียเ้าหาอย่าเว้าวอนเย้ายวนเลื่อนล้อยใบหน้าหวานล่ำรริมฝีปานุ่มูบอแร่ละเลียลิ้มปลายยออเล็สีหวานูเม้มผะแผ่ว
ปลายลิ้นเล็ุนเลี่ยไล้พลิ้วไหวปลุเร้าปลายยอื่นเพริูันรับวามาบ่านรัวน ูบนุ่มนวลพร่าพรมลสู่หน้าท้อลอนลื่นิ์แพ็เมื่อร่าเล็ลนัุ่เ่าับพื้น
มือเล็นุ่มอบุมเ้าวามแ็ึยับัหวะนุ่มนวลใบหน้าหวานแนบลอเลียรริมฝีปานุ่มูบบนปลายยอรูปหัวใสีมพูระเรื่อทำเอาายหนุ่มสะท้าน
เสียพร่าราลึในลำอเลื่อนมืออบอุ่นลูบศีรษะเล็เมื่ออุ้ปานุ่มรอบรอวามเป็นเาเ้าสู่้านในและเล็มละเลียื่ม่ำสลับับปลายลิ้นเล็พลิ้วไหวราวลิ้มรสไอศรีมแท่โปร
นำพาวามหฤหรรษ์่านึมสู่ายแร่ยับโยสะโพสอบอบรับสัมผัสามือนุ่มับปลายลิ้นเล็ุนอย่าเย้ายวนามอารม์หวาม
่อนวามรู้สึหวานลึล้ำะแระายพร่าพราย มือให่รั้นัวเล็ึ้นประบูบริมฝีปานุ่มูื่มเร่าร้อนแทรเรียวลิ้นอุ่นเี่ยวอเรียวลิ้นเล็ลึล้ำ
ีะื่ม่ำลีบปาหวานรู่หนึ่ึเลื่อนใบหน้าลุไู้เม้มผิวนุ่มออาวหอมาานอรลาไปยัออ้ายวาำาบลิ่นายหอมละมุนหมุนวน้ำย้ำ
ทรวออิ่มสวยัึูันรออยรับสัมผัสรัหยัหาเมื่อใบหน้าละมุนลลลอเลียเฟ้นฟอนฟัูบเนินเนื้อนุ่มรอบรอูลืนปลายยอปทุมถันสีหวานสู่อุ้ปาอุ่น
“พี่เอสา”
เสียหวานราหวีเรือนายามแอ่นโ้อออ้อนส่มอบวามนุ่มหวานให้อุ้ปาอุ่นื่ม่ำสลับับปลายลิ้นอุ่นโลมเลียเลี่ยไล้พลิ้วไหวหยอเย้าปลายยอื่นเพริูัน
มืออุ่นเ้นลึปัปลายนิ้วโป้ปลุเร้าปลายยอสวยสลับับอุ้ปาอุ่นูื่มพานพาายสาวบิเร้ารัวน
อ้อนันทร์แม่วเร็หน้าท้อเมื่อูบนุ่มนวลพร่าพรมลามลำัวเพรียวบาผ่านหน้าท้อแบนราบแวะหยอเย้าสะือเล็น่ารั้วยปลายลิ้นอุ่นเลี่ยไล้พลิ้วไหว
มืออบอุ่นลูบไลุ้หลาบอสวยึ่ลาายสาว่ำื้นส่ปลายนิ้วเรียวสะิหยอเย้าเสรอ่อนหวานพาให้ายบาบิเร้าเอวเล็ส่ายร่อนสะโพลมสวยอออ้อนวอนอ
ใบหน้าหวานสีหน้าึ่อ่อนหวานึ่ทรมานหวามไหวเลื่อนมือเล็เาะบ่าว้าแนบแน่นเปิทาเรียวาเพรียวาวเมื่อร่าสูเป็นฝ่ายย่อัวลนัุ่เ่าับพื้นบ้า
ริมฝีปาไ้รูปรูบเนินเนื้อุหลาบอสวยนุ่มนวลส่ปลายลิ้นอุ่นเลี่ยเสรอ่อนหวานยิ่พาเสียหวานราพร่าหยัสะโพสวยอบรับ้อนิ้วเรียวับปลายลิ้นอุ่นเร่าร้อน
“พี่เอส”
หยาน้ำหวานสีใสเอ่อริน่ำื้นเมื่อถูปลุเร้าโอ้โลมนพร้อมรับสัมผัสรั
มือให่โอบท่อนาเรียว้าหนึ่ยับวามแ็แร่ลอเลียุหลาบอสวยึ่ลาายสาวให้หยาน้ำหวานสีใสโลมอาบไล้วามแ็แร่
ายแร่แทรลึล้ำสู่่อทาอ่อนนุ่มอบอุ่นับแบและรัรึอย่าอ่อนโยนนสุวามเป็นเา ่อย ๆ ยับโยสะโพสอบเ้าออเื่อ้าทว่าลึสุ
เรือนายามยสะโพลมสวยอบรับัหวะหวามเลื่อนลำแนไว่ว้าแผ่นหลัว้าระับอเมื่อทรัวยืนแทบไม่อยู่ ัหวะอบรับารทะยานรัแสนเร่าร้อน
สอายเี่ยวอหลอมรวมเป็นหนึ่เียวยับัหวะสอประสานท่วทำนออ่อนหวานโนทะยานสู่วามเร่เร้าเร่าร้อนระั้นถี่ามอารม์ปรารถนา
วบนเรือนายามเยือนปลายทาแห่ปรารถนาร่าเล็ระุเร็ถี่ ๆ ปลปล่อยหยาน้ำหวานสีใสพร่าพรู
แ่นัวโยัไม่ถึุหมายึ้อนอุ้มร่าเล็พาลับเ้าห้อนอนวาลบนที่นอนนุ่มอย่านุ่มนวล
เรือนายามนั่ร่อม้นาแ็แรบเบียอนุ่มหยอเย้าอแร่บเล้าลึุหลาบอสวย่ำื้นลืนินวามแ็ึเ้าสู่เรือนายอย่าเร่าร้อน
เอวเล็บิเร้าพลิ้วไหวเรือนายามสะท้อนสะท้านามแรัหวะรัที่นเอเป็นฝ่ายวบเลื่อนโนทะยานระทั่ร่าสูันัวนั่ื่ม่ำทรวออิ่มสวย้วยวามรัวน
มือให่ับประอเอวเล็ถอถอนอออย่าอ้อยอิ่ระิบปลอบประโลมนัวเล็ที่อ้อนวอนออย่าน่าเอ็นูเพราะวาม้อารพุ่ทะยานรอารปลปล่อย
น้ำเสียนุ่มนวลปลุปลอบอีะพาให้อ้อนันทร์ยินยอมทอัวุเ่าวามือเท้าลบนที่นอนนุ่มามมือให่
หยัสะโพลมสวยโอบรับวามแ็แร่สู่่อทารั่ำื้นาทา้านหลั้วยวาม่านสยิว
เรือนายามสั่นลอนสะท้อนสะท้านามัหวะ เสียราหวานพร่ายามมือให่อบุมเ้นลึอนุ่มสลับหยอเย้าเสรอ่อนไหว่อเิวามหฤหรรษ์แผ่่าน
ีะอประอเอวเล็รั้ลนั่บนท่อนาแ็แระวามแ็แร่ยับรัในเรือนายามอย่าเร่าร้อนให้แผ่นหลับาพิออุ่น
ใบหน้าหวานแหนเยพาศีรษะเล็ลบนบ่าว้าเมื่อใบหน้าละมุนุไ้ออาวอเธอผะแผ่ว
มืออุ่นเ้นลึทรวออิ่มสวย หยัสะโพสอบึ้นหาระุ้นให้สะโพลมสวยบเบียเล้าลึยับพลิ้วไหว
นำพาัหวะแห่รัำเนินท่วทำนอไ่ระับสู่วามเร่เร้าเร่าร้อนระั้นถี่ไปามรรลอแห่รัลึล้ำ
วามหฤหรรษ์าบ่านรัวนหวานหวาม่านึมสู่สอายับูัน้าวย่ายัปลายทาแห่วามปรารถนา
บทรัเร่เร้าเร่าร้อนหนัหน่วระั้นถี่นำพาายามสะท้อนสะท้าน่อนระุเร็ถี่ปลปล่อยหยาน้ำหวานเอ่อรินพร้อมสายธารแห่รัถูปลปล่อยฝาฝัในายาม
ทัู้่หลับใหลในอ้อมออุ่นหวานใ้ผืนผ้าห่มอุ่น...
ภายในเฟเฮ้าส์หลบ่อนัวลึลับอยู่ลาไม้ให่หามอาภายนอไม่รู้เลยว่ามีบ้านหลันี้ในย่านลารุ
ายร่าสูในุสูทสีำยืนุยสายสนทนาริมระเบียห้อนอนรายานผลับนเป็นเ้านายทันทีที่ัารทุอย่าเรียบร้อยามำสั่ารานอีฝั่ฟ้า
“ผมสอบสวนมันเบื้อ้นเรียบร้อยแล้วรับนายท่าน สรุปมันเป็นนอนายหินเ่าริ ๆ รับ”
“อบใมานะสิฮัน ันฝานายอยามูแลยัยหนูให้ี อย่าให้เธอไ้รับอันรายเ็า”
“รับนายท่าน”
“ันะไปให้เร็วที่สุ หาผู้หินนั้นยัไม่หยุรัวานรอบรัวอัน เราะไ้เห็นีัน
ันะไม่มีวันยอมให้ผู้หินนั้นแะ้อรอบรัวอันอีเ็า”
สิฮันรับำผู้เป็นนายแ็ันเรียมพร้อมัารับนร้ายา่อรอบรัวเ้านายามำสั่อย่าเร่รั...
❤️❤️❤️❤️
???????? เมาแล้วอ้อนเ่รินะน้ออ้อน
ในะเียวันลุ่มนในเามื็น่าลุ้น
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น