ลำดับตอนที่ #23
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #23 : สารเอ็นโดรฟิน
อนที่ 22
สารเอ็นโรฟิน
‘TC Scan’ ามำบอออ้อนันทร์เรียอีอย่าว่าาร ‘เอ็เรย์อมพิวเอร์’
หมอันยินยอมทำามวามห่วใยเินเหุอีะเพื่อวามสบายอนเป็นเพื่อนที่มี่อู่หมั้นัวน้อยอเาเพราะอ้อนันทร์เิศีรษะระแทาอุบัิเหุรถยน์
ูเปอร์สาร์หนุ่มทราบ่าวาุยลภัทรึโทรหาอ้อนันทร์้วยวามร้อนรนระทั่อิธารารับสายแทนเพราะู่หมั้นสาวำลัเ้ารับารรวรัษาอยู่
เนื่อาหลัลอหลานฝาแฝอิธารา็ย้ายาเาะไ่มุเ้ามาทำานยัโรพยาบาลเอนสุหรูแห่นี้
และอิธารารับปาะูแลอ้อนันทร์ให้เป็นอย่าีนั่นเอีะึวาในระทั่เลิาน็รีบบึ่มาหาเธอทันที
“ถ้าอย่านั้นืนนี้หมอีะะรวร่าายอนไ้ให้อย่าละเอีย้วยารสัมผัสทุารานิ้วนะรับ”
“พี่เอส”
ใบหน้าหวานร้อนผ่าวยามถูริมฝีปาไ้รูประิบเสียนุ่มิริมใบหูเล็รับสัมผัสบเม้มแผ่วเบาลับสร้าวามหวิวหวามพาายสาวสะท้าน
แ่ร่าายอบสนอมือให่อำนวยวามสะวให้เาปลเสื้อนไ้ออพ้นาเรือนายท่อนบนอย่า่ายาย
ริมฝีปาอิ่มเผยออบรับริมฝีปาไ้รูปประทับทาบลื่ม่ำับูบหวานละเลียูเม้มลีบปานุ่มลอเลียแทรเรียวลิ้นอุ่นเี่ยวอเรียวลิ้นเล็หวานล้ำเินทัทาน
วามหวานหวาม่านสยิวเลื่อนล้อยสู่ลำอระหเมื่อริมฝีปาอุ่นเลื่อนลมาุไ้ออนูเม้มผิวนุ่มสลับับำาบลิ่นายหอมอ่อนาออระหสอ้าน
“พี่เอสา”
นัวเล็ราเสียแผ่วหยัทรวออิ่มให้อุ้ปาอุ่นูลืนื่ม่ำปลุเร้าระลอริ้วเสน่หาอาบไล้เรือนายามยินยอมพร้อมใไปับนัวโทุสัมผัสแห่วามปรารถนา
มือเล็เลื่อนเาะบ่าว้าแน่นรับสัมผัสวามหวามาอุ้ปาอุ่นสอประสานมือให่ลูบไล้สำรวทั่วเรือนาย
วอบุมเ้นลึทรวออิ่มปัปลายนิ้วโป้เรียวหยอเย้าปลายยอปทุมถันสีหวานนื่นเพริูัน
ทรวออิ่มสวยทั้สอไ้รับารเิมเ็มไม่น้อยหน้าเมื่อทรวอ้าหนึ่ถูอุ้ปาอุ่นรอบรอูลืนื่ม่ำสลับับปลายลิ้นอุ่นโลมเลียเลี่ยไล้ อี้า็มีมืออุ่นเ้นลึ
สะโพลมสวยยับยรับมือให่เี่ยวเอวาเ ุผู้ป่วยลาลพบว่า้านล่าไร้แพนีัวน้อยพ้นปลายเท้าถูทิ้ลบนที่นอนโฟาเบ้าเียนไ้อรวมับัวเสื้อ
ูบอ่อนโยนพร่าพรมลำัวเพรียวถึหน้าท้อแบนราบ เพียพบพานสะือเล็็แวะทัทาย้วยปลายลิ้นอุ่นเลี่ยไล้หยอเย้าอย่าอ่อนหวาน
เ้าอเรือนายามหเร็หน้าท้อรับสัมผัสหวาม่านึมสู่่อท้อราวมีฝูผีเสื้อโบยบินพาวามรู้สึบาอย่าเ้นเร้ายัุอ่อนไหวึ่ลาายสาวรอารเิมเ็มยิ่ว่า
เสียหวานราพร่าเมื่อเรียวาาวถูเปิทาออให้เรือนายแ็แรเ้าแทรนั่ึ่ลา
ใบหน้าละมุนโน้มลหาุหลาบอสวยลาายสาว เพียแะูบแผ่วเบา็ทำเอาายสาวสะท้านสั่นหอบหายใระั้นถี่ราวถูระแสลื่นแห่วามรัวนถาโถม
มือให่ลูบไล้าสะโพลมสวยลสู่้นานวลเนียนมายัอา้านในเพียปลายนิ้วเรียวยาวสะิหยอเย้าเสรอ่อนหวาน
พานพาายามบิเร้าเอวเล็ยับสะโพลมเย้ายวนอออ้อนามลไธรรมาิร่าาย
้อนิ้วเรียวยาวสอแทรเ้าสู่่อทาอบอุ่นอ่อนนุ่มับแบและบีบรัแน่นเพียลึล้ำแ่้อนิ้วยับระรัวพลิ้วไหวนำพาลื่นวามหฤหรรษ์อาบไล้สรรพา์ายสาว
มือเล็เาะเี่ยวบ่าว้าแน่นเรือนายสะท้อนสะท้านโอบรับวามาบ่านรัวน่านึมอาบไล้ยัอูเรือนาย
าสัมผัสปลุเร้าโอ้โลมหวานหวามระทั่ถูนัวโนำส่เยือนปลายทาแห่วามปรารถนา
ายามระุเร็ปลปล่อยหยาน้ำหวานพร่าพรูรับวามสุล้ำอิ่มเอมราวล่อลอยท่ามลาปุยเมละลิ่วสู่เียนุ่มให้ริมฝีปาอุ่นปัปลายลิ้นลิ้มรสหวานละมุนื่ม่ำ
ใบหน้าละมุนผละาุหลาบอสวยึ่ลาาย
ทอวามึมับวามามเย้ายวนอู่หมั้นัวน้อยนอนทอายเปลือยเปล่าระทวยอ่อน ลมหายใหอบสะท้าน
วหน้าหวานแสสีหน้าสุล้ำรารึทุอูแห่วามรู้สึ
“เ็ี”
วามอ่อนโยน่านึมสู่หัวใวแร่ทั้หวแหนอยาปป้อุ้มรอูแลและปรารถนาสัมผัสแนบิลึล้ำพลาระถถอยปลเปลื้อเสื้อผ้าออพ้นเรือนายแ็แร
อ้อมแนแ็แร้อนอุ้มเรือนายระทวยอ่อนพามาวาลบนที่นอนโฟาเบหนานุ่ม้าเียมีเรือนายแ็แรร่อมทาบทับมอบวามอบอุ่นปลุมเหนือายสาว
เรียวาเพรียวาวถูเปิทาออว้าอย่านุ่มนวลให้ายแร่แทรึ่ลาระหว่าเรียวาทั้สอ
มือให่ประอวามอบอุ่นแ็ึร้อนรุมลอเลียุหลาบ่ำื้นึ่ลาายสาว เพียสะโพสอบยับโยหยอเย้าเ้าหาสัมผัสเ้าอไม้ามผะแผ่ว
หยาน้ำหวานสีใสพลันเอ่อรินโลมอาบไล้แนายยับรัแทรลึสู่่อทานุ่มอุ่นลึล้ำนสุวามเป็นเา
เสียหวานราพร่าลอเล้าเสียราลึในลำอัหวะสอายลึล้ำหลอมรวมเป็นหนึ่เียว่าวาแนเี่ยวอสอประสานัหวะแห่รัยับสะโพอบรับัน
ท่วทำนอรันุ่มนวลอ่อนหวานำเนินามรรลอูบแสนหวานละเลียลิ้มริมฝีปาันและันให้สอเรียวลิ้นแทรลึในโพรปาเี่ยวอูับวามหวานื่ม่ำ
ัหวะแห่รัลึล้ำไ่ระับานุ่มนวลสู่วามเร่เร้าเร่าร้อนระั้นถี่วบนเยือนปลายทาแห่วามปรารถนาสอายยับัหวะอบรับระรัวเร่
เรือนายามสะท้อนสะท้านามารโนทะยาน่อนระุเร็ เปล่เสียราหวานประสานเสียราพร่า
สอลำแน่าเี่ยวอันและันระับแนบแน่นหยาน้ำหวานเอ่อรินพร่าพรูท่ามลาวามสุล้ำ
สะโพสอบยับรัระั้นถี่่อนระุเร็ามิปลปล่อยสายธารแห่รัฝาฝัในายามมอบวามอบอุ่นผ่าน่อท้อแบนราบ้วยวามสุล้ำอิ่มเอม
อ้อมแนแ็แรระออเรือนายระทวยอ่อน ลูบไล้ปลอบประโลมแผ่นหลับา ทอทอเวลารอลมหายใทั้อนเอและนในอ้อมอลับืนเป็นปิัเิม
ไฟปรารถนายัไม่มอับเพียลมหายใเป็นปิมือให่ับประอเอวเล็ยสะโพลมสวยให้นัวเล็ทรัวโยสอเ่าะนัวโเ้าอระับแนบ้านหลั
มือเล็เาะอบพนัโฟาเบระบายวามหวิวหวามยามมือให่เลื่อนลูบไล้อบุมเ้นลึทรวออิ่มนุ่ม
ใบหน้าละมุนโน้มลรมูบหัวไหล่ลาไล้สู่ลาไหล่ถึออาวำาบลิ่นหอมอ่อนูเม้มผิวนุ่ม่อเิเป็นวามหวามหวานปลุไฟปรารถนา่อัวอีรา
“พี่เอสา ระ”
“ระ One Way ้านอมอเ้ามาไม่เห็นรับ”
ีะระิบอบลับิริมใบหูเล็และเล็มบเม้มสร้าวาม่านสยิวแ่เ้าอายบาห่อไหล่ัวสะท้านสั่น
ยามมอผ่านระใสผนัห้อพัผู้ป่วยเห็นแสไฟึรามสูระยิบระยับราววาวบนท้อฟ้า็อไม่ไ้ที่ะเินอาย
วามหวานหวามแทรลึสู่วามนุ่มอุ่นทา้านหลันำพาวาลมโปิพริ้มวาลำแนเรียวล้อ้นอแร่ระบายวามาบ่านรัวนแล่นพล่านเป็นระลอริ้วเสน่หา
เรือนายามบิเร้าสะท้านสั่นบเบียสะโพสวยเ้าหาวามแ็แร่ร้อนรุมลึล้ำลึึ้่อนถอถอนราวะแยาทว่าลับลึล้ำเ้ามาสุวามเป็นเาั่แล้ัน
“อ๊ะ พี่เอส”
วามาบ่านรัวนวนให้เสียหวานราพร่าพานพาระลอริ้วรัไ่ระับสู่วามเร่เร้าเร่าร้อนระั้นถี่
“เ็ี”
แผ่นหลับเบียับอแร่รับแรปรารถนาเร่เร้าสัมผัสระสัน่านาปลายนิ้วเรียวรีผ่านเสรอ่อนหวานปลุเร้าุอ่อนไหวเป็นวามทรมานแสนหวาน
สอายเี่ยวอยับัหวะรัสอประสานระั้นถี่ับูัน้าวสู่ินแนแห่วามสุสุยอในรสรัหวานล้ำวแนแ็แร้อนเรือนายระทวยอ่อนอุ้มนั่บน้นาแร่
โยัวเายับพิพนันุ่มโฟาเบเลื่อนลูบไล้ทรวออิ่มนุ่มทั้ปลอบประโลมและปลุเร้าอีหน
ร่าเล็หมุนัวหันลับมาบใบหน้าแนบบ่าว้าวามือเาะอเอวสอบทอลมหายใสะท้านสุล้ำอิ่มเอม
แ่สัมผัสแ็ึลอเลียทำเอาเสียหวานอุทานผะแผ่ว
“ื้อ พี่เอส”
“สสัยอ้อน้อให้หมอเอสรวอีรั้แล้วรับ”
วาู่มพริบพราว โน้มลูบหน้าผามนแผ่วเบา
สอายแนบรัลึล้ำลื่นเสน่หาัสาอีรั้และอีรั้ว่าะหลับใหลในอ้อมอันและัน...
❤️❤️❤️❤️
หมอเอสะ อูใบประอบวิาีพ้วย่า รวน้อหนัเิ้น????
สารเอ็นโรฟิน
‘TC Scan’ ามำบอออ้อนันทร์เรียอีอย่าว่าาร ‘เอ็เรย์อมพิวเอร์’
หมอันยินยอมทำามวามห่วใยเินเหุอีะเพื่อวามสบายอนเป็นเพื่อนที่มี่อู่หมั้นัวน้อยอเาเพราะอ้อนันทร์เิศีรษะระแทาอุบัิเหุรถยน์
ูเปอร์สาร์หนุ่มทราบ่าวาุยลภัทรึโทรหาอ้อนันทร์้วยวามร้อนรนระทั่อิธารารับสายแทนเพราะู่หมั้นสาวำลัเ้ารับารรวรัษาอยู่
เนื่อาหลัลอหลานฝาแฝอิธารา็ย้ายาเาะไ่มุเ้ามาทำานยัโรพยาบาลเอนสุหรูแห่นี้
และอิธารารับปาะูแลอ้อนันทร์ให้เป็นอย่าีนั่นเอีะึวาในระทั่เลิาน็รีบบึ่มาหาเธอทันที
“ถ้าอย่านั้นืนนี้หมอีะะรวร่าายอนไ้ให้อย่าละเอีย้วยารสัมผัสทุารานิ้วนะรับ”
“พี่เอส”
ใบหน้าหวานร้อนผ่าวยามถูริมฝีปาไ้รูประิบเสียนุ่มิริมใบหูเล็รับสัมผัสบเม้มแผ่วเบาลับสร้าวามหวิวหวามพาายสาวสะท้าน
แ่ร่าายอบสนอมือให่อำนวยวามสะวให้เาปลเสื้อนไ้ออพ้นาเรือนายท่อนบนอย่า่ายาย
ริมฝีปาอิ่มเผยออบรับริมฝีปาไ้รูปประทับทาบลื่ม่ำับูบหวานละเลียูเม้มลีบปานุ่มลอเลียแทรเรียวลิ้นอุ่นเี่ยวอเรียวลิ้นเล็หวานล้ำเินทัทาน
วามหวานหวาม่านสยิวเลื่อนล้อยสู่ลำอระหเมื่อริมฝีปาอุ่นเลื่อนลมาุไ้ออนูเม้มผิวนุ่มสลับับำาบลิ่นายหอมอ่อนาออระหสอ้าน
“พี่เอสา”
นัวเล็ราเสียแผ่วหยัทรวออิ่มให้อุ้ปาอุ่นูลืนื่ม่ำปลุเร้าระลอริ้วเสน่หาอาบไล้เรือนายามยินยอมพร้อมใไปับนัวโทุสัมผัสแห่วามปรารถนา
มือเล็เลื่อนเาะบ่าว้าแน่นรับสัมผัสวามหวามาอุ้ปาอุ่นสอประสานมือให่ลูบไล้สำรวทั่วเรือนาย
วอบุมเ้นลึทรวออิ่มปัปลายนิ้วโป้เรียวหยอเย้าปลายยอปทุมถันสีหวานนื่นเพริูัน
ทรวออิ่มสวยทั้สอไ้รับารเิมเ็มไม่น้อยหน้าเมื่อทรวอ้าหนึ่ถูอุ้ปาอุ่นรอบรอูลืนื่ม่ำสลับับปลายลิ้นอุ่นโลมเลียเลี่ยไล้ อี้า็มีมืออุ่นเ้นลึ
สะโพลมสวยยับยรับมือให่เี่ยวเอวาเ ุผู้ป่วยลาลพบว่า้านล่าไร้แพนีัวน้อยพ้นปลายเท้าถูทิ้ลบนที่นอนโฟาเบ้าเียนไ้อรวมับัวเสื้อ
ูบอ่อนโยนพร่าพรมลำัวเพรียวถึหน้าท้อแบนราบ เพียพบพานสะือเล็็แวะทัทาย้วยปลายลิ้นอุ่นเลี่ยไล้หยอเย้าอย่าอ่อนหวาน
เ้าอเรือนายามหเร็หน้าท้อรับสัมผัสหวาม่านึมสู่่อท้อราวมีฝูผีเสื้อโบยบินพาวามรู้สึบาอย่าเ้นเร้ายัุอ่อนไหวึ่ลาายสาวรอารเิมเ็มยิ่ว่า
เสียหวานราพร่าเมื่อเรียวาาวถูเปิทาออให้เรือนายแ็แรเ้าแทรนั่ึ่ลา
ใบหน้าละมุนโน้มลหาุหลาบอสวยลาายสาว เพียแะูบแผ่วเบา็ทำเอาายสาวสะท้านสั่นหอบหายใระั้นถี่ราวถูระแสลื่นแห่วามรัวนถาโถม
มือให่ลูบไล้าสะโพลมสวยลสู่้นานวลเนียนมายัอา้านในเพียปลายนิ้วเรียวยาวสะิหยอเย้าเสรอ่อนหวาน
พานพาายามบิเร้าเอวเล็ยับสะโพลมเย้ายวนอออ้อนามลไธรรมาิร่าาย
้อนิ้วเรียวยาวสอแทรเ้าสู่่อทาอบอุ่นอ่อนนุ่มับแบและบีบรัแน่นเพียลึล้ำแ่้อนิ้วยับระรัวพลิ้วไหวนำพาลื่นวามหฤหรรษ์อาบไล้สรรพา์ายสาว
มือเล็เาะเี่ยวบ่าว้าแน่นเรือนายสะท้อนสะท้านโอบรับวามาบ่านรัวน่านึมอาบไล้ยัอูเรือนาย
าสัมผัสปลุเร้าโอ้โลมหวานหวามระทั่ถูนัวโนำส่เยือนปลายทาแห่วามปรารถนา
ายามระุเร็ปลปล่อยหยาน้ำหวานพร่าพรูรับวามสุล้ำอิ่มเอมราวล่อลอยท่ามลาปุยเมละลิ่วสู่เียนุ่มให้ริมฝีปาอุ่นปัปลายลิ้นลิ้มรสหวานละมุนื่ม่ำ
ใบหน้าละมุนผละาุหลาบอสวยึ่ลาาย
ทอวามึมับวามามเย้ายวนอู่หมั้นัวน้อยนอนทอายเปลือยเปล่าระทวยอ่อน ลมหายใหอบสะท้าน
วหน้าหวานแสสีหน้าสุล้ำรารึทุอูแห่วามรู้สึ
“เ็ี”
วามอ่อนโยน่านึมสู่หัวใวแร่ทั้หวแหนอยาปป้อุ้มรอูแลและปรารถนาสัมผัสแนบิลึล้ำพลาระถถอยปลเปลื้อเสื้อผ้าออพ้นเรือนายแ็แร
อ้อมแนแ็แร้อนอุ้มเรือนายระทวยอ่อนพามาวาลบนที่นอนโฟาเบหนานุ่ม้าเียมีเรือนายแ็แรร่อมทาบทับมอบวามอบอุ่นปลุมเหนือายสาว
เรียวาเพรียวาวถูเปิทาออว้าอย่านุ่มนวลให้ายแร่แทรึ่ลาระหว่าเรียวาทั้สอ
มือให่ประอวามอบอุ่นแ็ึร้อนรุมลอเลียุหลาบ่ำื้นึ่ลาายสาว เพียสะโพสอบยับโยหยอเย้าเ้าหาสัมผัสเ้าอไม้ามผะแผ่ว
หยาน้ำหวานสีใสพลันเอ่อรินโลมอาบไล้แนายยับรัแทรลึสู่่อทานุ่มอุ่นลึล้ำนสุวามเป็นเา
เสียหวานราพร่าลอเล้าเสียราลึในลำอัหวะสอายลึล้ำหลอมรวมเป็นหนึ่เียว่าวาแนเี่ยวอสอประสานัหวะแห่รัยับสะโพอบรับัน
ท่วทำนอรันุ่มนวลอ่อนหวานำเนินามรรลอูบแสนหวานละเลียลิ้มริมฝีปาันและันให้สอเรียวลิ้นแทรลึในโพรปาเี่ยวอูับวามหวานื่ม่ำ
ัหวะแห่รัลึล้ำไ่ระับานุ่มนวลสู่วามเร่เร้าเร่าร้อนระั้นถี่วบนเยือนปลายทาแห่วามปรารถนาสอายยับัหวะอบรับระรัวเร่
เรือนายามสะท้อนสะท้านามารโนทะยาน่อนระุเร็ เปล่เสียราหวานประสานเสียราพร่า
สอลำแน่าเี่ยวอันและันระับแนบแน่นหยาน้ำหวานเอ่อรินพร่าพรูท่ามลาวามสุล้ำ
สะโพสอบยับรัระั้นถี่่อนระุเร็ามิปลปล่อยสายธารแห่รัฝาฝัในายามมอบวามอบอุ่นผ่าน่อท้อแบนราบ้วยวามสุล้ำอิ่มเอม
อ้อมแนแ็แรระออเรือนายระทวยอ่อน ลูบไล้ปลอบประโลมแผ่นหลับา ทอทอเวลารอลมหายใทั้อนเอและนในอ้อมอลับืนเป็นปิัเิม
ไฟปรารถนายัไม่มอับเพียลมหายใเป็นปิมือให่ับประอเอวเล็ยสะโพลมสวยให้นัวเล็ทรัวโยสอเ่าะนัวโเ้าอระับแนบ้านหลั
มือเล็เาะอบพนัโฟาเบระบายวามหวิวหวามยามมือให่เลื่อนลูบไล้อบุมเ้นลึทรวออิ่มนุ่ม
ใบหน้าละมุนโน้มลรมูบหัวไหล่ลาไล้สู่ลาไหล่ถึออาวำาบลิ่นหอมอ่อนูเม้มผิวนุ่ม่อเิเป็นวามหวามหวานปลุไฟปรารถนา่อัวอีรา
“พี่เอสา ระ”
“ระ One Way ้านอมอเ้ามาไม่เห็นรับ”
ีะระิบอบลับิริมใบหูเล็และเล็มบเม้มสร้าวาม่านสยิวแ่เ้าอายบาห่อไหล่ัวสะท้านสั่น
ยามมอผ่านระใสผนัห้อพัผู้ป่วยเห็นแสไฟึรามสูระยิบระยับราววาวบนท้อฟ้า็อไม่ไ้ที่ะเินอาย
วามหวานหวามแทรลึสู่วามนุ่มอุ่นทา้านหลันำพาวาลมโปิพริ้มวาลำแนเรียวล้อ้นอแร่ระบายวามาบ่านรัวนแล่นพล่านเป็นระลอริ้วเสน่หา
เรือนายามบิเร้าสะท้านสั่นบเบียสะโพสวยเ้าหาวามแ็แร่ร้อนรุมลึล้ำลึึ้่อนถอถอนราวะแยาทว่าลับลึล้ำเ้ามาสุวามเป็นเาั่แล้ัน
“อ๊ะ พี่เอส”
วามาบ่านรัวนวนให้เสียหวานราพร่าพานพาระลอริ้วรัไ่ระับสู่วามเร่เร้าเร่าร้อนระั้นถี่
“เ็ี”
แผ่นหลับเบียับอแร่รับแรปรารถนาเร่เร้าสัมผัสระสัน่านาปลายนิ้วเรียวรีผ่านเสรอ่อนหวานปลุเร้าุอ่อนไหวเป็นวามทรมานแสนหวาน
สอายเี่ยวอยับัหวะรัสอประสานระั้นถี่ับูัน้าวสู่ินแนแห่วามสุสุยอในรสรัหวานล้ำวแนแ็แร้อนเรือนายระทวยอ่อนอุ้มนั่บน้นาแร่
โยัวเายับพิพนันุ่มโฟาเบเลื่อนลูบไล้ทรวออิ่มนุ่มทั้ปลอบประโลมและปลุเร้าอีหน
ร่าเล็หมุนัวหันลับมาบใบหน้าแนบบ่าว้าวามือเาะอเอวสอบทอลมหายใสะท้านสุล้ำอิ่มเอม
แ่สัมผัสแ็ึลอเลียทำเอาเสียหวานอุทานผะแผ่ว
“ื้อ พี่เอส”
“สสัยอ้อน้อให้หมอเอสรวอีรั้แล้วรับ”
วาู่มพริบพราว โน้มลูบหน้าผามนแผ่วเบา
สอายแนบรัลึล้ำลื่นเสน่หาัสาอีรั้และอีรั้ว่าะหลับใหลในอ้อมอันและัน...
❤️❤️❤️❤️
หมอเอสะ อูใบประอบวิาีพ้วย่า รวน้อหนัเิ้น????
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น