KimHeechul - - >> Royal princess

ลำดับตอนที่ #2 : ความฝันหรือความจริง

"องค์ชายหานเกิงรับราชโองการ"

ราชโองการอีกแล้วหรอจะให้ข้าทำอะไรอีกหละ เสด็จพ่อนะเสด็จพ่อ

"องค์จักรพรรดิ์ได้แต่งตั้งให้องค์ชายหานเกิงทำหน้าที่ราชทูตแห่งต้าฉิงในการติดต่อทางการค้ากับเมืองโกกรูยอและหลังจากกลับมาแล้วองค์ชายต้องทำพิธีเลือกพระชายาเพื่อสืบตำแหน่งและราชบัลลังต่อไป"

การค้า โกกรูยอ สาวงามเมืองโกกรูยอ 555 ข้าไปแน่ ๆ Thank a lot เสด็จพ่อ[เจ้าชู้จริง ๆ นะเจ้าประคุณรุนช่อง]แต่ข้ากังวล ข้าไม่อยากไป ข้าห่วงสนมของข้าจังเลย เพราะหลังกลับจากที่นั่นข้าต้องเลือกชายาอีก เห้อ...ข้าไม่อยากได้แล้วแค่สองคนก็ไม่ไหวแล้วนะเสด็จพ่อ

"เสด็จพ่อ ข้าไม่ไปไม่ได้หรือ" นะ ๆ ๆ ข้าไม่ไปแล้วนะ อยู่วังแทนได้มั้ย

"ไม่ได้ เจ้ารับคำข้าแล้วเจ้าต้องไป อย่างนี้ต่อไปใครจะเชื่อเจ้าได้ หึ" ง่า ~ ก็ได้ไปก็ไป แง้ ๆ เสด็จพ่อใจร้ายยยยยยยยยยยยย

"งั้นข้าขอตัวไปนอนก่อนนะเสด็จพ่อ ถวายบังคมลา"

พรุ่งนี้ก็ต้องออกเดินทางแล้วทำไงดี

ไปนอนดีที่สุด อย่างน้อยก็เก็บแรงไว้หละ

[ในห้องบรรทมองค์ชายหานเกิง]

"ท่านเป็นใคร มาอยู่ห้องเราได้อย่างไรกัน" คนตรงหน้าเป็นใคร ทำไมเค้ามีปีกด้วยหละ 

"ข้าเป็นนางฟ้าประจำตัวท่าน ข้าชื่ออีทึก ข้าว่าท่านกำลังต้องการพบใครบางคนอยู่ ข้าจะพาท่านไปท่านจะไปกับข้ามั้ยองค์ชาย"

"ไปไหน แล้วข้าต้องการพบใคร ท่านรู้ได้อย่างไร ? "

"เนื้อคู่ของท่านยังไงหละ เอาเถอะ ท่านตามข้ามาแล้วท่านจะรู้เอง"

นางฟ้ากางปีกบินแล้วหละ เค้ากำลังจะพาข้าไปไหนหนะ เนื้อคู่ข้าเป็นใครหละอยากเจอจริง ๆ เลย เจ้าคงจะสวยพอที่จะให้ข้าพาไปเป็นชายาได้โดยที่ข้าไม่ต้องกลับไปเลือกคู่เหมือนรจนากับพระสังข์นะ

[โรงเตี๊ยมดอกเหมยพันปี]

"นางฟ้าแจจุงเจ้าอยู่ไหนออกมาหาข้าทีซิ" เจ้าอยู่ไหนหละไหนว่าวันนี้เพื่อนเจ้าจะพาเนื้อคู่มาหาข้าไง

"ใจเย็น ๆ ซิคิมฮีชอล เจ้านี้ใจร้อนจังเลยนะ เดี๋ยวก็มาถึงแล้วหละน่าเชื่อข้าซิ"จะมาแล้วหรอแล้วเนื้อคู่ข้าจะเป็นยังไงน้า~

"นี่ฮีชอลถ้าข้าบอกอะไรเจ้าแล้วเจ้าจะเชื่อข้ามั้ยหละ"

"อะไรหละ?"

"เนื้อคู่เจ้าหนะ ..เอ่อ..เนื้อคู่เจ้าเป็น...เอ่อ...เป็นผู้ชายอะ"

หา!!!ผู้ชาย จะบ้าไปแล้วรึไง เนื้อคู่เป็นผู้ชายแล้วข้าจะเป็นอะไรกันหละ แล้วถ้าแต่งงานกันแล้วข้าจะมีลูกกันยังไง

"นั่นแหละปัญหาใหญ่เลยหละฮีชอล เจ้าจะมีลูกกันยังไง???"

"เจ้าเป็นนางฟ้าเจ้าก็ทำให้ข้ามีซิจ๊ะ นางฟ้าคนงาม อุ้ย!!นู้นใช่เพื่อนเจ้ามั้ยอะ"

"ไหน ๆ อ่อ...ใช่แล้วหละ ทางนี้อีทึก"

"สวัสดีนางฟ้าแจจุง นี่องค์ชายหานเกิง องค์ชายนี่นางฟ้าแจจุงนางฟ้าประจำตัวของเนื้อคู่ท่าน ส่วนนู้น..."

"คิมฮีชอลเนื้อคู่ของท่าน"

ได้พบสบตา มาเจอหน้าเธอ
ครุ่นคิดวุ่นวาย ไม่เคยสับสน
จะขอติดตาม ด้วยความอดทน
หญิงอื่นไม่สน ขอเดินตามเธอ

น่ารักน่าถนอม คิดตรอมใส่ใจ
ส่งยิ้มไปให้ แนะทำไม่สน
หากแม้เปลี่ยนใจ ขอเดินด้วยคน
ถึงเดินตากฝน ยอมทนตามเธอ

*อยากบอกให้รู้ ว่าฉันชอบเธอ
หัวใจมันเพ้อ รักเธอเต็มทรวง
หากได้เธอนั้น มาเป็นคู่ควง
แสนสุดจะหวง รักเดียวตลอดไป

โอ้รักในวัยรุ่น คือรักครั้งแรก
แอบแฝงด้วยความร้อนแรง
แม้ตัวเธอจะเดินหนีแสนไกลห่าง
แต่ตัวฉันไม่หยุดรักเธอ

Prince Hangeng : เนื้อคู่ข้าหรอ สวยจังเลย เหมาะสมกับข้าที่สุด มองยังไงก็สวยกว่า
สนมขอข้าทั้งสองคนอีกแหนะ  นี่แหละ ชายาขององค์ชาบหานเกิง

Kim Heechul : เนื้อคู่ข้าเป็นถึงองค์ชายหรอ ความฝันของฮีชอล 555 ข้าไม่ต้องทำอะไรแล้วได้เป็นเนื้อคู่องค์ชายด้วย หล่อก็หล่อ รวยก็รวย ข้าไม่ให้ใครแย่งไปแน่

"สวัสดีข้าองค์ชายหานเกิงแห่งต้าฉิง ยินดีที่ได้รู้จักเนื้อคู่ของข้า"

"ถวายบังคมพะยะค่ะ หม่อมฉันคิมฮีชอลลูก..เอ่อ..จะเรียกว่าอะไรดีหละหม่อมฉันถูกเลี้ยงให้เป็นสตรีแต่ข้าเป็นบุรุษนะพะยะค่ะ เอาเป็นว่าหม่อมฉันเป็นลูกของเจ้าของโรงเตี๊ยมที่ใหญ่ที่สุดในโกกรูยอ"

Prince Hangeng:ผู้ชาย!!!! แต่ทำไมสวยยิ่งกว่าผู้หญิงอีกนะ ช่างมันเถอะยังไงข้าก็จะเอาไปเป็นชายาข้าให้ได้

"เออนี่ฮีชอลเจ้าคุยกับองค์ชายไปก่อนนะ ข้ากับนางฟ้าอีทึกจะไปพบเทวดายุนโฮกับเทวดาคังอินสักสองชั่วยามแล้วนางฟ้าอีทึกจะมารับองค์ชายกลับนะ"

"ฝากองค์ชายด้วยนะฮีชอล"

"อะ..อืม ๆ ไปเหอะเดี๋ยวข้าดูแลองค์ชายเอง"

Kim Heechul: เออ องค์ชายท่านคงไม่รังเกียจข้าใช่มั้ย ที่ข้าเกิดมาเป็นผู้ชายหนะ ท่านคงเสียใจซินะที่เนื้อคู่ท่านเป็นผู้ชายอย่างข้าหนะ 

"เออนี่ฮีชอลเจ้าพูดภาษาข้าได้ด้วยหรอ"

"เออ ก็นิดหน่อยพะยะค่ะ หม่อมฉันต้องดูแลพ่อค้าที่มาจากต้าฉิงบ่อย ๆ พวกเขาเลยสอนให้ข้าพูดภาษาต้าฉิงหนะพะยะค่ะ"

"นี่ฮีชอลต่อไปเจ้าไม่ต้องพะยะค่ะแล้วนะเปลี่ยนเป็นเพคะแทนดีกว่า เจ้าจะได้ชิน"

Kim Heechul:ชินงั้นหรอ ชินอะไรหละ พะยะค่ะก็ดีอยู่แล้วจะเปลี่ยนเป็นเพคะทำไมหละไม่เข้าใจจริง ๆ องค์ชายองค์นี้ เห้อ...เพคะก็เพคะ

"เพคะ เพคะก็เพคะ เออ...แต่ว่าองค์ชายว่าเราเป็นเนื้อคู่กันจริง ๆ หนะหรอ" 

"ข้าก็ไม่รู้ซิ พรุ่งนี้ข้าต้องมาโกกรูยอในฐานะราชทูต ข้าอยากจะมาพบเจ้าอีก จะได้มั้ย เออ...แล้วโรงเตี๊ยมเจ้าชื่อว่าอะไรหละข้าจะได้มาถูก"

"ดอกเหมยพันปีเพคะ"

"แล้วเจอกันนะเนื้อคู่คนสวย ^^ "

Prince Hangeng:เจ้าอย่ายิ้มหวานซิ เจ้ายิ้มหวานแบบนี้ข้าจะละลายแล้วนะเจ้าไม่รู้รึไง ยังไงข้าก็จะเอาเจ้าไปเป็นชายาให้ได้ ไม่ว่าเจ้าจะเป็นผู้ชายหรือเป็นผู้หญิง ยังไงข้าก็จะเอาไปเป็นชายาข้าอยู่ดีนั่นแหละ ใครจะกล้าจัดข้า

Kim Heechul : องค์ชายพูดแบบนี้ใครจะไปอดไหวหละ ตื่นเต้นนะ เนื้อคู่คนสวย พูดมาได้ยังไงไม่รู้รึไงว่าข้าก็อายเป็นนะ

"เจ้าหน้าแดงนี่ อายรึไง หึหึ"

"องค์ชายอะ ไม่เอาแล้ว นางฟ้าอีทึกมารับองค์ชายของท่านกลับไปเลยนะ"

"ข้ามาแล้ว องค์ชายกลับเถอะเดี๋ยวจะไปถึงช้าแล้วจะไม่ทัน"

"อืม ๆ แล้วเจอกันนะเนื้อคู่คนสวยยยยยยย"

ไปซะทีซิองค์ชายข้าอายจนหน้าแดงไปหมดแล้วนะ ข้าอายยยยยยยยยยยย รีบไปซิ

"เจ้าเขินรึไงฮีชอล หึหึ"

"ก็ใช่นะซิเจ้านี่นะ ลองให้ท่านเทวดายุนโฮมาทำแบบนี้กับเจ้ามั้งซิแล้วเจ้าจะรู้สึก"

"- -"
 
[ห้องบรรทมขององค์ชาย]

"องค์ชายเพคะ ตื่นรึยังเพคะสายแล้วสนะเพคะเดี๋ยวจาไปสายนะเพคะ"

ข้าฝันไปรึไงนะแต่เอ๋...โรงเตี๊ยมดอกเหมยพันปีงั้นหรอ ข้าจะต้องไปหาให้เจอเลยหละ 


[วังหลวง]

"องค์ชายเสด็จแล้ว"

"มาแล้วหรอหานเกิงลูกพ่อ ขอให้เจ้าโชคดีนะ"

"พะยะค่ะ เสด็จพ่อ เสด็จแม่ ดูแลพระวรกายด้วยนะพะยะค่ะ"

"จ่ะ ลูก เจ้าก็ดูแลตัวเองด้วยหละ"

"พะยะค่ะ ลูกไปก่อนนะพะยะค่ะ"

เดินทางออกเมืองมาแล้ว ข้าคิดว่าวันนี้คงจะถึงตัวเมืองแล้วซินะ งั้นก็ดีข้าจะให้คณะทูตเข้าไปในวังก่อนแล้วพรุ่งนี้ข้าถึงจะตามไป ข้าจะไปตามหาโรงเตี๊ยมดอกเหมยพันปีแล้วจะพีฃักที่นั่นข้าคิดว่าข้าคงเจอเจ้านะ คิมฮีชอล

"ท่านองครักษ์อีซาน พวกท่านเข้าไปในเมืองก่อนนะ พรุ่งนี้ข้าจะตามเข้าไป องครักษ์บูเหม่ย เจ้าตามข้ามาแล้วกันนะ"

"น้อมรับพระบัญชา"

"นี่บูเหม่ย เจ้าช่วยหาโรงเตี๊ยมชื่อว่า ดอกเหมยพันปีให้ข้าทีซิ"

"อ่อโรงเตี๊ยมของดงแฮนี่เอง องค์ชาย โรงเตี๊ยมนี้ข้ารู้จักดี อยู่ข้างหน้านี่เอง ตามข้ามาซิพะยะค่ะ"

"อืม ๆ"

[โรงเตี๊ยมดอกเหมยพันปี]

"เชิญข้างใน เจ้าคะคุณชาย อ้าว คุรชายบูเหม่ยนีเอง เชิญก่อนซิเจ้าคะ"

"เจ้ายังเหมือนเดิมนะดงแฮ ยังเจ้าคะเหมือนเดิมนะ"

"แหะ ๆ ท่านรู้แล้วก็เงียบไปซิแล้วนี่ใครหรอ"

"นายข้าเองหละ นายท่านนี่ดงแฮ คนรักของข้า ^^ "

"ท่านบูเหม่ย ท่านพูดอะไรหนะ"

"เจ้าไม่ต้องอายข้าหรอกนะ ข้าฮันกยอง เป็นนายของบู่เหม่ย จะพูดไปข้าว่าเป็นเพื่อนซะมากกว่านะ"

"แหะ ๆ "องค์ชายเปลี่ยนชื่อซะตั้งแต่เมื่อไหร่ เห้อ จะเล่นอะไรของท่านอีกหละ องค์ชาย

"นี่ดงแฮเจ้าหาห้งอพักให้ข้าสองห้องนะ เอที่ดีที่สุดเลยหละ"

"ได้ซิ แล้ววันนี้ข้าต้องไปอยู่เป็นเพื่อนท่านมั้ย ท่านบูเหม่ย"

"ไปซิเจ้าต้องไปอยู่กับข้าแล้วที่ข้ามาคราวนี้นะข้าจะมาขอเจ้าไปอยู่กับข้าที่ต้าฉิงด้วย"

"จริงหรอ ข้ารักท่านที่สุดเลย บูเหม่ย"

"อ่อดงแฮ ที่นี้มีคนชื่อคิมฮีชอลมั้ย"

"อ่อพี่ฮีชอลเค้าเป็นพี่สาวข้าเองแหละ ท่านรู้จักเค้าได้ยังไงขนาดข้ายังไม่เคยเห็นหน้าท่านเลย"

"ข้าได้ยินมาหนะ งั้นคืนนี้ขอใหพี่เจ้ามาพบข้าที่ห้องได้มั้ย"

"ได้ซิเจ้าคะ งั้นข้าจะพาพวกท่านไปที่ห้องพักนะเจ้าคะ เชิญเจ้าคะ"

ข้าไม่ได้ฝันไปแน่ ๆ เลย เจ้ามีจริง ๆ เนื้อคู่ของข้า คืนนี้เจอกันนะเนื้อคู่คนสวย