no tech no life จิงหรือ

ข้อมูลเบื้องต้น

      ในปัจจุบันเทคโนโลยีเข้ามามีบทบาทในชีวิตของเรามากขึ้น ทั้งในระดับชาติไปจนถึงระดับรากหญ้า มีการคิดค้นเทคโนโลยีอย่างไม่มีที่สิ้นสุด ข้อดีของมันนั้นมีมากมายมหาศาลตามลักษณะการใช้งานของแต่ละอย่าง ถ้าไม่มีโตโต้ก้อไม่มีส้วมที่สะดวกสบาย ถ้าไม่มีฟอร์ดเราก็ยังคงต้องตะแคงตีนเดินเหมือนเดิม ถ้าหากองค์พระปิยมหาราชไม่มีพระราชดำรัสให้มีรถไฟ ประปา ไฟฟ้า เมืองไทยก็ยังคงต้องจุดตะเกียง อาบน้ำในคลองแข่งกับเป็ดอยู่เลย จะเห็นได้ว่าเทคโนโลยีทำให้เรามีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น แต่ในปัจจุบันก็ยังมีคนคิดเครื่องทุ่นแรงที่เกินความจำเป็น หลายๆคนจินตนาการให้โลกมีต่อเทคโนโลยี หลายอย่างสามารถทำได้โดยไม่ต้องใช้แรงคนแม้แต่ในชีวิตประจำวันเราก็ใช้เครื่องทุ่นแรงในการเปิดปิดประตู หากมองเผินๆอาจจะรู้สึกว่าโลกนี้ช่างสะดวกสบาย เปรียบเสมือนสวรรค์ที่ประทานพรอันยิ่งใหญ่ให้เรา แต่หากคิดในทางกลับกัน หากวันใดวันหนึ่งเทคโนโลยีเหล่านี้เกิดใช้การไม่ได้ขึ้นมาก็จะก่อให้เกิดผลเสียอย่างมากมายมหาศาลเลยทีเดียว เช่น ถ้าหากว่าในบ้านทุกอย่างควบคุมด้วยเทคโนโลยี ประตูหน้าต่างก็ใช้ระบบอัตโนมัติในการเปิดปิด จะให้น้ำไหลก็ต้องมีระบบต่างๆ กิจกรรมทุกอย่างในบ้านเทคโนโลยีควบคุมหมด แล้วถ้าเกิดวันหนึ่งเทคโนโลยีเกิดใช้ไม่ได้ ระบบทั้งบ้านพังหมดแล้วเราจะอยู่ยังไง ถ้าไม่สามารถเปิดประตูหน้าต่างในขณะที่ไม่มีอากาศหายใจ เราจะดำรงตนให้รอดได้อย่างไรหากติดแหงกอยู่ในบ้านที่ในขณะนั้นว่างเปล่าไม่มีอะไรเลยแม้แต่อากาศ ในความเห็นของฉันจึงควรใช้ทางมัชฌิมาปฏิปทา เดินสายกลางดีกว่า เราสามารถใช้มันได้แต่อย่าให้มันครอบงำชีวิตความเป็นอยู่ของเรามากจนเกินไป