คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ความลับแตก(100%)
"หวา!แสบตาจัง"คูรีบยกมือขึ้นมาบังแสง
"ก็พึ่งออกมาจากถ้ำนี่นา"โซระดับไฟบนเศษไม้
"แล้วจะนอนที่ใหนล่ะเนี่ยมอนสเตอร์เพียบขนาดเนี้ย"คูหันไปถามโซระ
"ก็หาถ้ำนอนเอาละกัน"ที่บลูมิงโครัลมันมีถ้ำด้วยเร๊อะ!
"แล้วมันจะเจอมั้ยเนี่ย..."
"ก็อยู่นั้นไง"โซระชี้ไปที่ถ้ำเล็กๆ
"ง่ะ...อะไรมันจะเร็วปานนั้น"คูถึงกับเหงื่อตก
"เอาน่า หาเจอก็ดีแล้วล่ะ"
โครม!เสียงเชลแทร็คงับลงบนหัวคู
"หวา!"คูรีบยกไม้หมอนทองขึ้นมารับอย่างรวดเร็ว
"แอร์โรรัช"โซระร่ายเวท(แค่เชลแทร็คเองเล่นแอร์โรรัชเลยเรอะ!)
"เฮ่อ ตกใจหมดเลย"
"ไม่เป็นไรหรอกน่า พวกนี้เลเวลนิดเดียวเอง"
"ไว้ให้ฉันลองตีดูบ้างสิ"คูขอ
"จะดีเร้อ..."
"น่า..."
"เอางั้นก็ได้ แต่ต้องไปกับฉันนะ"
"จ้า!"คูรับคำ
"ไปที่ถ้ำกันเถอะ"
- - - - -ที่ถ้ำ- - - - -
"โห กว้างกว่าที่คิดไว้เยอะเลยนะ"คูนั้งลงพิงผนัง
"ใกล้มืดแล้ว นายไปอาบน้ำก่อนละกัน เดี๋ยวฉันจะไปหาเศษไม้มาทำฟืน"
"แล้วจะให้ไปอาบที่ใหนล่ะ"คูถาม
"มีแม่น้ำอยู่แถวนั้นน่ะ"โซระชี้ไปทางซ้ายของถ้ำ
"อือ งั้นฉันไปนะ"แล้วคูกับโซระก็เดินออกจากถ้ำไป
คูเดินไปหลบหลังก้อนหินใหญ่แล้วถอดเสื้อผ้ากับวิกผมออก ปล่อยให้ผมสีดำยาวทิ้งตัวลงจรดปลายหลัง
คูก้าวลงไปในธารน้ำเย็นแล้วนั่งลงจนน้ำท่วมขึ้นมาถึงคอ
"ฮ้า สบายจังเลย"
ผ่านไปสักพัก
"อ้าว คูยังไม่มาอีกหรอ"โซระกลับมาที่ถ้ำแล้วไม่เจอคูจึงออกไปตามแล้วเขาก็ได้เห็น...
"เหวอ!คู!"โซระรีบหันหลังกลับอย่างตกใจกับสิ่งที่ได้เห็น
สาวน้อยผมดำยาวถึงปลายหลัง ส่วนโค้งเว้าที่แสดความเป็นหญิงที่ถึงจะไม่มากแต่ก็พอที่จะทำให้เขารับรู้ได้ และที่สำคัญ...
นั้นมันคูนี่หว่า!!!
"ว้าย!"คูรีบมุดตัวลงใต้น้ำ
"เหวอขอโทษ! แต่ทำไมนายถึง..."
"ออกไปฉันจะขึ้นแล้ว"คูสั่ง
"งั้นฉันไปรอที่ถ้ำนะ"โซระพูดแล้ววิ่งออกไป
"เข้าใจรึยัง"คูถามหลังจากอธิบายเรืองทั้งหมดให้ฟัง
"เอ่อ...ก็ยังไม่เข้าใจเท่าใหร่แต่นาย เอ้ย!เธอ เป็นผู้หญิงใช่ใหม"
"โว้ย! ก็ใช่นะเซ่ตาเบื้อก!"คูวีนแตกเนื่องจากอธิบายมาเป็น10รอบแล้วตามังกรสมองทึบนี่ก็ไม่เข้าใจซักที
"เฮ่อ ทำใจรับยากนะเนี่ย"โซระถอนหายใจ ก็จะให้ทำใจรับง่ายๆใด้ไงละเนี่ย จู่ๆก็เปลี่ยนเพศซะงั้น
"เอาเถอะน่า จะชายจะหญิงก็ช่างมันเถอะ คิดมากไปได้"คูเริ่มรำคาญ
"จะช่างใด้ไปเล่า!โซระโวย
"บอกให้ช่างก็ช่างดิฉันจะนอนแล้ว"คูล้มตัวลนอนแล้วหลับไปทันที
"เฮ่อ หลับซะแล้ว"ทำไมวันนี้ถึงมีเรื่องให้แปลกใจนักนะ ถึงบางครั้งจะคิดว่าเหมือนผู้หญิงไปบ้าง แต่ก็ไม่เคยคิดเหมือนกันว่าจะเป็นผู้หญิงจริงๆ
"ฮ้าวว"เขาเริ่มหาเพราะความง่วงแต่ก็...
หลับไม่ลงโว้ยยยยยย!
จะให้นอนกับผู้หญิง2ต่อ2เนี่ยทำไม่ใด้ค้าบบบบ!
โซระนอนไปก็ใจเต้นไป นี่ถ้ารู้ว่าเป็นผู้หญิงคงไม่พามาด้วยหรอก
ถึงใจจะหลับไม่ลงแต่กายก็ต้องหลับบ้างสิฟร้ะ ดังนั้นโซระจึงหลับไปในที่สุด
วันรุ่งขึ้น
"นี่ตื่นได้แล้วนะ"
"ตื่นได้แล้ว!"
"ตื่นสักทีสิโว้ย!"โอ้ย ทำไมมันตื่นยากอย่างงี้ฟร้~าคูคิด
"โว้ย!ตื่นได้แล้ว!!!"คูตะโกนแต่โซระก็ยังนอนนิ่ง
"ว้าก!โทมาฮอร์ค!!!"คูวีนแต่โทมาฮอร์คใส่โซระในระยะเผาขน
"จ้าก!!!"โซระรีบกางเมจิคบาเรียทันควันทำให้รอดจากการถูดโทมาฮอร์คลงหัวไปอย่างหวุดหวิด
"ทำอะไรของเธอเนี่ย!!!"โซระโวยวายกับวิธีการปลุกที่แสนหฤโหด
"ก็นายไม่ตื่นซักทีนิ"
"ยัยโหด!"
"เออ!ฉันมันโหด เชอะ!"
"อ่าว งอนซะงั้น ฉันง้อคนไม่เป็นนา"
"เชอะ!"
"ฮะ เฮ้ๆ อย่างอนสิคู"โซระเริ่มเหงื่อตก
"ฮึ ฉันไปอาบน้ำละ"
"ยะ อย่าทำงั้นสิ ถ้าไม่หายงอนฉันจะ..."
"จะ..."
"จะ..."
"เอ เวลาแบบนี้จะต้องพูดอะไรละเนี่ย"
"อุ้บ ฮ่าๆๆ"คูหลุดหัวเราะออกมา
"ฮ่าๆ เห็นมั้ย เธอหัวเราะแล้ว"
"ฮ่าๆๆๆๆๆ"
"หายงอนแล้วใช่ใหมละฉันรู้นะ"
"เออๆ หายก็ได้"คูพูดหลังจากหยุดหัวเราะได้แล้ว
"เฮ่อ ดีจัง"
"งั้นฉันไปอาบน้ำก่อนละ"คูพูดแล้วเดินออกจากถ้ำไป
"อืม...ตั้งแต่ไปตีกับพี่tmขึ้นบ้างใหมเนี่ย"โซระเปิดหน้าต่างtmขึ้นมาดู
"เอ๋ เฮ้ย! สกิลวาร์ปหายไปใหนฟร๊ะ!!!อ้ากกกกกกกกก"
"มีอะไรหรอ"คูที่พึ่งเดินเข้ามาถาม
"สกิลวาร์ปอะดี"
"ทำไมหรอ?"
"มันหายไปอ่ะ"
"หา!ว่าไงน้า!!!แล้ววันนี้จะไปถึงบลูมิ่งโครัลใหมเนี่ย!"
"ไอ่ถึงนะคงถึงแหละเพราะมันใกล้แต่ขากลับนี่สิยาว"
จากบลูมิ่งโครัลถึงท่าเรือนะใกล้ซะที่ใหน(ใกล้โว้ยย)แถมเขายิ่งไม่ชำนาญทางอยู่ด้วยเพราะเอาแต่ใช้วาร์ปนี้แหละ แล้วยังยัยเด็กจอมยุ่งอีก
"นายนี่ก็โวยวายไปได้ นายออกจะเก่งเรื่องแค่นี้ไม่เป็นไรหรอก"คูตอบสบายๆ
"อะไรจะสบายใจขนาดนั้นฮึ แม่คุณ"โซระอดประชดไม่ได้เมื่อเห็นท่าทางสบายๆของคู
"ก็นายอยู่ด้วยนี้นา"คูตอบยิ้มๆ
"หา"นี่เป็นครั้งแรกที่เขารู้สึกถึงความหนักหนาจากความไว้วางใจที่ผู้อื่นมอบให้
"ลองติดต่อมาเอลดูสิพวกนั้นอาจจะช่วยได้ก็ได้"คูเสนอ
"เออ จรืงด้วย"โซระเปิดช่องสื่อสารระหว่างกิลด์
"เฮ้! มาเอล ได้ยินรึเปล่า"
"อ้าว โซระ มีอะไรหรอ"
"คือ สกิลวาร์ปมันหายไปอ่ะ"
"แล้วจะทำไงล่ะ"
"นายช่วยส่งคนมานำทางหน่อยดิ"
"อารายจ้าน~แค่ไปถึงบลูมิ่งโครัลนายก็น่าจะไปถึงนา"
"ไอ้บลูมิ่งโครัลน่ะไปถึงแน่แต่ขากลับนี่สิ"
"เออ ก็จริง เห็นไหม บอกแล้วว่าอย่าใช้แต่วาร์ป"
"ไม่ต้องมาซ้ำเติมกันเลยนะ"
"ก็ได้ๆ แล้วจะให้ส่งใครไปล่ะ"
"ใครก็ได้แต่ไม่เอาผู้หญิง ขืนมีอีกคนคงสลบตายคาที่ ไม่เหลือกลับไปให้นายเหยียบเล่นแน่"
"อีกคน?"
"อะ ปล้าว เปล่าๆ ไม่มีอะไรทั้งนั้นเอาเป้นว่าเอาผู้ชายมาละกัน"(เฮ้ย!มันส่อyแล้วนะ!!!)
"เออๆ เอางั้นก็ได้ จะส่งไปภายในสองวัน"มาเอลพูดแล้วตัดการติดต่อไป
-------------------------------
นี่จ้า~ นู๋มังน้อย(นั้นผู้ชายนะ...)
ความคิดเห็น