ลำดับตอนที่ #4
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : :XคอควายO2.
เป็นตอนสั้นๆนะคะ ไม่อยากตั้งชื่อตอนใหม่ เพราะเห็นมันไม่ยาวง่ะ
ถือว่าเป็นพาร์ทต่อกับคอควาย1. ตอนที่แล้วโน้ะ
ก๊อก ๆ ๆ ~
ฉันมองผ่านตาแมวเหมียวออกมาก็เห็นยัยเวนดี้เพื่อนรักทำหน้าสวยใส่อยู่ -__-
"กว่าจะเปิดนะคะ - -"
"ดีกว่าไม่เปิดนะคะ"
"ยังไงก็ ขอบคุณมากค่าาา^^"
ฉันตัดสินใจที่จะเล่าให้มันฟังแล้วฉันใด มันมาถึงห้องขนาดนี้ฉันก็ต้องเล่าแล้วฉันนั้น
"เล่า มา ดิ"
"พร้อม ฟัง ยัง"
"พร้อมมากกกกกกกกกกกกกกพูดเลย"
"เหตุการ์ณมันเกิดขึ้นเพราะแก .."
"หื้อออ ฉันหรอ ?" ใช่ค่ะแกคนเดียวเลยค่ะ อิเวนดี้ - -
"ตอนที่ฉันลงไปทิ้งขวดบ้าอะไรนั่นน่ะ"
"อาาห้ะ แล้วยังไงตอนหรอ" นางทำหน้าสงสัยสุดฤทธิ์สุดเดชใส่ฉันค่ะ
"แล้วฉะ..ฉ .ฉันก็เจอกับแจ็คสัน น นะ..นั่งอยู่ตรงขั้นบันได"
"หื้มมมมมมมมมมมมมม"
"ถามจริงแกคิดไรอยู่ในหัวบ้างป้ะ ?" ฉันถามเวนดี้ไปเพราะหน้ามันอ่ะคิดละ
"อืมม คิดนะ อย่าบอกนะว่า.."
"อาจจะใช่ถ้าแกคิดแบบนั้น"
"ไอหวังมันเมา .. มันลวนลามแกใช่ป้ะ ะ .."
"ก็ลวนลามนะก็ไม่ถึงขั้นคำว่าลวนลามหรอกมั้ง =''="
"จูบหรอ.. ฉันอ่านนิยายอ่ะคนเมาชอบจูบนางเอก"
"เหอะๆ มันแค่จูบแต่ว่าฉันไม่ใช่นางเอกหรอก.."
"แกมาเล่าให้ฉํนฟังเพราะว่าแกอึดอัดมากใช่ป้ะ ' - ' "
"แทบจะตัวระเบิดแล้วค่ะ" ถ้าไม่ได้บอกแกนะเวนดี้ฉันต้องระเบิดตัวกลายเป็นโกโก้ครั้น แน่ๆ
"แต่ถ้าแกไม่คิดอะไรกับมัน แกคงไม่อึดอัดหรอกใช่ป้ะ .. ?"
"ถ้าฉันไม่ชอบมันเนี่ยะ ฉันไม่มีสิทธิ์จะอึดอัดเลยหรอคะเวนดี้"
"ปกติแล้ว คนที่อึดอัดมันก็มักจะรู้สึกดีไม่ใช่หรอวะ แกปลุกมันทุกวันเลยนะเว้ยลองคิดดู"
"ก็ต่อจากนี้ก็ไม่ต้องปลุกแล้วไง.. ก็ไม่ต้องคิดแล่ว"
"แสดงว่าที่ผ่านมาเนี่ย .. แกคิด ?"
"เปล๊า เปล่าๆๆๆๆ เปล่าเลยไม่เคยคิดเลย"
"ถามใจตัวเองดูนะยองจี / ยิ้มอ่อน"
"ไว้ฉันอึดอัดอีกจะเล่าให้แกฟังอีกนะ คิคิ" โล่งอกไปหน่อยค่ะที่ได้ระบายออกไป แต่ก็หนักใจอีกละที่มีเรื่องให้คิดเพิ่มหนักกว่าเก่า - * -
"อื้มม ฉันพร้อมฟังเสมอนะ และก็พร้อมให้คำปรึกษาตลอด :)" ถึงมันบ้าแต่ก็เป็นเพื่อนที่ดีมาก..
"ขอบใจมากน้าาาาา" ฉันกอดเวนดี้แล้วโยกไปโยกมาโยกมาโยกไป
"เดี๋ยวไว้ฉันอึดอัดฉันก็จะมาเล่าให้แกฟังนะจี"
"เรื่องมาร์คอ่ะหรอค้าา"
"เออม้างงง ไปละนะ"
"เออๆ เดี๋ยวเดินไปส่งหน้าประตู"
"ขอบคุณมากเลยยองจี ตั้งหน้าประตูแน่ะ" - * -
คำปรึกษาที่ได้รับมาจากเวนดี้ก็นับว่าดีไม่น้อยเลยนะคะสำหรับฉัน คนที่ไม่ค่อยอินเรื่องความรักแล้วก็คิดเรื่องแบบนี้ไม่เป็นด้วย ที่ผ่านมาฉันอาจจะชอบหวังมันจริงๆก็ได้ เพียงแค่ฉันไม่รู้ตัวเองเลย (แม้แต่นิดเลยเนี่ยนะ-..-) แต่ต่อจากนี้ฉันจะพยายามไปทบทวนดูค่ะ แต่อย่างว่าแหละ แจ็คสันก็ดูจะปลื้มน้องรหัสเอามากๆ ถึงฉันจะได้คิดหรือคิดได้อะไรในตอนนี้ ก็มีแต่คำว่าอกหักสนับสนุนฉันอยู่ค่ะ ฉันคิดว่าช่วงเวลาต่อจากนี้ที่ฉํนไม่ต้องไปปลุกอิหวังมันแล้ว อาจจะเยียวยาความคิดกับหัวใจที่เพิ่งคิดได้บ้าง ว่ามันช้าไปหน่อย ..
แต่ช่างเหอะ ฉันอินดี้ค่ะ ไม่เศร้าหรอก เรื่องแค่นี้ ว้ายยยยยยยยยยยยยยยย5555555
"แจ็คสัน ตื่นนนนนนนนน เร็วๆๆๆๆๆ สายแล้วววว" ฉันทุบประตูห้องอิหวังแทบจะพังลงไปตรงหน้า
"ตื่นๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ" แจ็คสันเปิดประตูออกมาให้สภาพที่แต่งตัวพร้อมไปโณงเรียนมากๆ ผิดกับฉันเลย :(
"อะไร -_-"
"อ้าว ก็มาปลุกนายไง" งงไรวะก้กูมาปลุกเหมือนทุกวัน ตกใจไรอีก
"บอกแล้วไง ว่าไม่ต้องมาปลุกแล้ว เธอจำไม่ได้หรอ" เออว่ะลืมเลย -*-
"ก็ ..ก็ฉันปลุกนายทุกวันมันชินอ่ะ ฉันขอโทษนะ ^^"
"ต่อจากนี้ก็ชินได้แล้วนะ ไม่ต้องมาปลุกแล้ว ตื่นเองได้แล้ว"
"อืมๆ ^^" ฉันยิ้มแก้อายแก้หน้าแตกไปหนึ่งที
ฉันลืมจริงๆนะว่าไม่ต้องปลุกนายแล้ว ก็คนมันทำทุกวัน -..- แต่อะไรที่ปลุกนายได้กัน เห็นแม่นายบอกว่านาฬิกาปลุกเป็นสิบยังเอาไม่ตื่นเลย หรือเขาปรับตัวได้แล้ว.. ข่างแม่ม ห้ามมคิดสิห้ามคิด!!!!
"เอ้าา น้องจีมิน"
"เอ้าา สวัสดีค่ะพี่แจ็คสัน ^^" ฉันยิ้มทักทายพี่แจ็คสันไปเล็กน้อยอย่างมีมารยาท
"ไปคนเดียวหรอ ไปด้วยกันเปล่า ?"
"เอ้า พี่ยองจีไม่ได้ไปโรงเรียนกับพี่หรอคะ"
"หื้อออ ยองจีไปโรงเรียนกับพี่ ?"
"อ่อ.. พอดีเมื่อวานเค้าเห็นพี่ยองจีกลับหอมากับพี่หนิคะ" ก็เห็นจริงๆนี่นา -*-
"พอดีมันขอกลับมาด้วยอ่ะครับ พอดีมันอยากขับรถบ้าง ปกติขึ้นรถเมล์อย่างเดียว"
"อ๋ออ.. ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะหนูเกรงใจอ่ะ"
"ไม่เป็นไรครับ พี่เต็มใจหน่าอยู่โรงเรียนเดียวกับ เรียนสายเดียวกัน เรื่องแค่นี้เองถืเป็นน้ำใจเล็กๆน้อยๆ"
"เออ.. ขอบคุณนะคะ"
ฉันรับหมวกกันน็อกจากพี่เขามาสวมไว้แล้วขึ้นนั่งรถมอไซต์พี่เขาด้วยท่าสตรีเรียบร้อยๆ
"ระวังตกนะนั่งเรียบร้อยแบบนั้น"
"อ่ออ มันติกระโปรงอ่ะค่ะ ขืนยกนะ.."
"โอเคๆๆ งั้นเกาะแน่นๆนะครับ"
"ค่ะ^^"
ฉันถึงโรงเรียนด้วยความสวัสดิภาพ ถึงพี่แจ็คสันจะบอกให้เกาะแน่นๆแต่ความจริงเขาขับช้ามากเลยล่ะ สงสัยกลัวฉันหล่น พี่เขาก็ดูเป็นผู้ชายที่อบอุ่นดีนะเนี่ย ฉันรู้นะว่าพี่เขาอาจจะมาเต๊าะฉัน อ่อยฉัน หรือว่าจีบ ? เอาวะพี่เขารุกขนาดนี้แล้ว แถมยังเป็นคนดีด้วย ถ้าพี่เขามาขอคุย ฉันคงตอบโอเคได้ไม่ยากเลยล่ะ ^^'
"น่อวววว น้องหวังพ่วงสาวมาด้วย" ทันทีที่พวกพี่มาร์คเห็นก็แซวกันใหญ่เลยค่ะ เขินนะ -//-
"บ้า น่ะพวกมึงก็เห็นน้องเขาลงมาพอดีก็มาที่เดียวกันมาด้วยกันลดโลกร้อนไง"
"อ๋อหรออออออออ" เพื่อนพี่แจ็คสันทั้งโต๊ะพูดพร้อมเพรียงกันมากค่ะหนูสะพรึง -*-
- ตัดภาพมาที่ยองจีเห็ดน้อย -
ฉันรีบอย่างรีบมากๆๆๆๆของโลกเลยค่ะไม่เคยตื่นสายขนาดนี้เลย เป็นเพราะเมื่อคืนฉันคิดนั่งคิดนนี่จนตีสี่กว่าแล้วก็ยังไม่ได้นอน ตอนเดินไปปลุกอิหวังมันนี่แบบรู้สึกผิดมาก รับหน้าที่ความรับผิดชอบจากแม่เขามาแล้วทำได้ไม่ดี แต่พอไปเคาะประตูก็รู้สึกผิดน้อยลงมาหน่อยที่หวังมันแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้ว แต่ก็ยังรู้สึกผิดอยู่ดีแหละ T - T ฉันรีบอาบน้ำรีบแต่งตัวด้วยความเร็วแสง แถมพี่รถเมล์วันนี้ คันนี้ขับอืดมากค่ะไม่ทันใจจีเลย กะแว้นเมล์มาสักหน่อย ยังไงถึงโณงเรียนชาวบ้านเขาก็เข้าแถวกันหมดแล้วแน่ๆ
ฉันถึงโรงเรียนด้วยสภาพหัวยุ่ง /ไม่ใช่เพราะรถเมล์หรอกนะ-_- เพราะฉันวิ่งเข้ามาเนี่ยแหละ
"ยองจีไปทำไรมาอ่ะ * - *" นาอึนถามฉัน
"ก็ฉันรีบมาอ่ะดิ ตื่นสาย เหนื่อยมาก -..- เวนดี้อ่ะ ?" ฉันถามหาเพื่อนร้ากกกเพราะไม่เห็นมันมาปกติก็ไม่เคยขาด
"อ๋อ มันเอาขนมไปให้น้องอ่ะ" คริสตัลตอบ
"อ๋อออออออออออออออ"
"เออแกวันนี้แจ็คมันมาโรงเรียนกับน้องรหัสด้วยง่ะ -//-" นาอึนพูดพร้อมกับการบิดตัวไปมาประหนึ่งว่าเขิน
"อ๋อ หรอ.." ฉันตอบไปแบบนั้น แต่ในหัวฉันนี้คำถามร้อยแปดเลยอ่ะ -..- ตื่นเช้าเพื่อนไปส่งน้องจีมิน.. นี่หรอเหตุผลที่ทำให้แจ็คสันตื่นแต่เช้าได้แบบนี้ ..
"มันมาเช้ามากอ่ะแกไปปลุกมันเช้าหรอวันนี้" คริสตัลถาม
"ฉันก็บอกอยู่ว่าฉันอ่ะตื่นสาย ฉันไปปลุกเขา แต่เขาก็แต่งตัวเสร็จแล้ว - -"
"แสดงว่าแจ็คสันนี่ยอมตื่นเช้าเพื่อนน้องจีมินนั่นจริงๆสินะ.." นาอึนย้ำเหตุผลที่ฉันคิดเอาไว้ในหัวอีกรอบ
มันเจ็บแปลบๆมาที่อกของฉัน ความรู้สึกนี้มันอะไรกันวะ -*-
"สวัสดีครับน้องๆ พี่ฮงบินเองนะ คิดว่าคงรู้จักกันแล้ว^^" คาบโฮมรูมวันนี้เป็นคิวของรุ่นพี่สายเดียวกันค่ะ พี่เขาชื่อฮงบิน หน้าตาหล่อ นิสัยน่าจะดีนะ ฉันก็ไม่ค่อยรู้จักคนอ่ะ แต่เห็นว่าฮอตมากๆในโรงเรียนเลยนะ สาวๆนี่รุมตอมประหนึ่งแมลงวันตอมอุนจิเลย /เปรียบเทียบแย่ไปนะจี
"ตามที่พี่เคยบอกไว้นะครับ ว่าพวกพี่อยากจะมีกิจกรรมกับรุ่นน้อง"
"อ๋อค่ะๆ" คริสตัลตอบแบบหน้าตายๆมาก -_- เพื่อนคะนี่หนุ่มฮอตสุดคูลเลยนะคะ
"พี่อยากจะเล่นเกมส์อะไรที่มันจะสามารถสานความสัมพันธ์ได้เป็นอย่างดี เล่นได้ตลอดไป และมีความตื่นเต้นอยู่ตลอด"
"พี่เทคน้องเทค ครับ"
"พี่จะอธิบายให้ฟังเลยนะ .. น้องๆจะได้คำใบ้จากพวกพี่ๆคนละหนึ่งคำใบ้นะครับ" แหงล่ะพี่ให้เยอะก็ตายห่านกันพอดี -..-
"เอ่อ พี่ให้พี่ซูโฮออกมาอธิบายดีกว่าครับ เขาน่าจะอธิบายให้น้องฟังเข้าใจกว่า" ฉันว่าไม่มีใครฟังพี่เขาเลยเปลี่ยนคนพูดซะเลย
"แบบนี้นะครับน้อง พอน้องได้คำใบ้ไป น้องจะต้องตามหาพี่เทคให้เจอ จะมาถามอะไรได้หมดเลยครับ แล้วก็พวกพี่ๆเองก็สามารถหลอกๆน้องได้ด้วย" ใจร้ายยยยยยยยยยย
"ในหนึ่งอาทิตย์น้องๆทุกคนจะต้องส่งคำตอบมาให้พี่ว่าพี่เทคของน้องคือใคร"
"พี่เทคที่โดนน้องทายถูกคนแรกจะต้องโดนทำโทษ กับ น้องเทคที่ทายพี่เทคถูกเป็นคนสุดท้าย" อ๋อออ
"เข้าใจป้ะครับ" ทุกคนไม่ตอบแต่ก็พยักหน้ากันหงึกๆ
"ซึ่งพี่ก็รู้มาว่าน้องๆหำลังเล่นพี่รหัสกับน้องม.4อยู่ใช่ไหมคะ เล่นซ้อนกันไม่งงใช่เปล่า" พี่โชรงถาม
"ไม่งงครับ" ซองแจรีบตอบ ขวัญใจแกหนิ -..-
"เดี๋ยวพี่แจกคำใบ้ให้" พี่ไอรีนเดินแจกคำใบ้พวกเราทุกคน น่ารักจัง *-*
" หนึ่ง สอง ซั่ม" เสียงนับเบาๆของพี่ยองฮุน แต่ได้ยินทั่วห้องละมั้ง -..-
"เริ่มเกมส์ตั้งแต่บัดนี้เลยน้าาาา" พี่ๆทุกคนพูดพร้อมกัน แล้วก็จุดไอพุอันเล็กๆง่ะเรียกไม่เป็น -//- ดูน่าสนุกจังเลย
ฉันคลี่กระดาษคำใบ้พี่เทคสุดยับยู่ยี่ออกมา
" ผู้ชายครับน้อง "
* รูปรุ่นพี่อยู่ที่หน้าหลักนิยายแล้วนะตะเองไปดูกันน!! *
ที่ทำเป็น คอควาย2 เพราะคิดว่า งองู จะเริ่มกิจกรรมพี่เทค น้องเทคเลยค่ะ
เราตัดน้องจีมินออกไม่ได้นะคะใจเย็นๆ เรามา #ทีมยองจี ด้วยกันดีกว่า5555555
เอาจริงๆเห็นคอมเม้นนี่ปริ่มมากนะกรี้ดดดดด.
555555555555555
[!!] ข อ ข อ บ คู ณ ธี ม ส ว ย ๆ จ า ก
ที่ทำเป็น คอควาย2 เพราะคิดว่า งองู จะเริ่มกิจกรรมพี่เทค น้องเทคเลยค่ะ
เราตัดน้องจีมินออกไม่ได้นะคะใจเย็นๆ เรามา #ทีมยองจี ด้วยกันดีกว่า5555555
เอาจริงๆเห็นคอมเม้นนี่ปริ่มมากนะกรี้ดดดดด.
555555555555555
[!!] ข อ ข อ บ คู ณ ธี ม ส ว ย ๆ จ า ก
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น