คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : :Xคอควาย.
ภาพที่ฉันถูกแจ็คสันพรากจูบแรกของฉันไปลอยมาลอยไปในหัวฉันตลอดทั้งวัน ..
ตอนไปปลุกก็ไม่อยากเห็นหน้ามันเลย ทุบๆพอมันเปิดก็วิ่งกลับห้อง
ตอนเช้านี่เรียนไม่รู้เรื่องเลยค่ะแม่ -*-
ฉันอยากจะเอาเป็ดโปรมาล้างสมองฉันจริงๆ -..-
"ยองจี" เสียงเวนดี้เรียกฉันมาแต่ไกล
"มีไรหรอวะคะ"
"ไม่มีแล้วเรียกไม่ได้เลยหรอ ' - ' "
"เออ ห้ามเรียกมีเรื่องแล้วค่อยมาเรียก" ไปเลยๆอิคนที่ทำให้ฉํนต้องลงไปทิ้งขวดทิ้งขยะ อิคนเป็นต้นเหตุทำให้เจออิหวัง อิบ้าๆๆ
"งอนฉันหรอจี .. แกก็รู้ว่าฉันกลัวผีมากอ่ะ" เชิญแก้ตัวค่ะ ฟังอยู่ๆ
"อืม .. แล้วไงต่อ"
"เออแกฉันขอโทษๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆนะ" เวนดี้พูดพลางเขย่าตัวฉันจนจะรวมกันเป็นก้อนละ/เดี๋ยวๆ
"เออๆๆๆๆๆ-__-"
"เออแกถ้าแกไม่เจอผีแกก็ห้ามงอนฉันนะเว้ย" มึงคะเจอยิ่งกว่าผีอีกค่ะ ขอร้องไห้แปป..
"เออ ไม่เจอผีแต่ของอนแปปละกันนะ"
"ยองจีง่าาาาาาาาาาาาาาาา / อ้อนแรง"
"เออ ไม่งอนๆพอละ ยิ่งมึงทำยิ่งจะงอนละเนี่ย" ยองจีใช้นิ้วชี้ผลักหน้าผากเวนดี้ออกไปเบาๆ
"ยองจีตั้ลล้าก"
"แน่นอนค่ะ" ฉันยักคิ้วใส่เวนดี้ไปสองที
"ป้ะๆซื้อของกินกันดีกว่า" ฉันลุกขึ้นตามเวนดี้ไปหาซื้อของกิน หิวละ เมื่อเช้าก็ไม่ได้กินข่าวเช้า yy
ฉันอึดอัดเรื่องแจ็คสันมากค่ะแง จะบอกให้แม่ฟังมันก็ไม่ใช่เรื่องที่ควรเล่าอ่ะ -..- ถ้าเล่าให้พี่ฟังพี่ก็คงไปบอกแม่อีก แล้วคุยโทรศัพท์กันมันไม่ได้อารมณ์อ่ะ ฮือ ; - ; ฉันควรเล่าให้เวนดี้ฟังค่ะ เวนดี้คนดี เวนดี้เพื่อนบ้า .
หลายคนสงสัยทำไม? ต้องเล่าให้เวนดี้ฟัง อยากอวดหรอ ..
.
.
.
.
.
.
.
.
.
เปล่าหรอกค่ะ เพราะปกติมีอะไรฉันก็จะเล่าให้เวนดี้ฟังอยู่แล้ว
.
.
.
.
.
.
.
.
.
แล้วอักอย่าง..ฉันอึดอัดง่ะ /ปาดน้ำตาแรง ขอเล่าค่ะ + _ +
ในวงอาหารของพวกเราคนเยอะมากค่ะละลานตามาก @.@ เอาจริงๆก็มีแค่พวกฉันกับพวกแจ็คสันแหละค่ะ แต่คนเยอะมาก หรืออาหารเยอะวะ == แต่ตอน ม.4 นี่พูดกันนับประโยคได้เลยนะ ไหง๋ตอนนี้มานั่งรวมกันวะ คนสวยงง เอาจริงๆไม่อยากเห็นหน้าอิหวังมัน ขอนั่งเงียบๆละกันค่ะ มันไม่พูดจีไม่พูด ไม่มีใครรู้หรอก แต่ขอไประบายที่นางเวนดี้หน่อยนะ /ยิ้มอ่อน
“เวนดี้ๆ” ฉันสะกิดเวนดี้เบาๆ
“หื้อออ ว่าไง”
“แกฉันมีไรจะเล่าให้ฟังอ่ะ”
“ความลับป้ะ ?”
“อือ.. แต่ถ้าแกรู้มันก็จะไม่ใช่ความลับละ -..-” ฉันพยักหน้าหงึกๆ
“แกฉันรู้สึกสำคัญจังเลย” แล้วนางก็ทำท่าบิดไปบิดมา
“ค่ะสำคัญมากๆๆๆๆ -__-“
“เออเคๆ เดี๋ยวเย็นนี้ฉันไปห้องแก” ไม่ค่อยอยากรู้เลยนะ ..
“เออแจ็ค มึงรู้ยังว่าน้องจีมินน้องรหัสคนน่ารักของมึงอ่ะเป็นน้องสาวของซูจี” ซองแจคนขี้เสือกข้อมูลแน่นค่ะ
“ไม่อ่ะ .. ไม่รู้ น้องแท้ๆเลยหรอวะ ทำไมคนละนามสกุลอ่ะ” แจ็คสันทำหน้างงๆ
“ไม่นะ เห็นบอกว่าเป็นญาติกันหนิ”
“ซองแจถ้าเลิกเสือกนี่เอากี่บาทค่ะ โหยยยข้อมูลแน่นมาก” ตัลคนสวยเริ่ม!!
“ฉันเปล่าเผือกน้า ฉันได้ยินมาเฉยๆเอง ..”
“ยังไงก็ขอบใจแกมากซองแจ อุตส่าห์บังเอิญได้ยินมาบอกฉัน”
“เออนี่ๆ ฉันจะเอาของไปให้น้องรหัสอ่ะ ฝากกันไหมจะได้เนียนๆ” นาอึนพูดตัดบทไปซะดื้อๆ
แต่ละคนก็มีของให้น้องรหัสกันทั้งนั้นรวมถึงฉันด้วยเป็นขนมเล็กๆน้อยๆน่ารักๆง่ายๆประหยัดๆเก๋ๆชิคๆ /เดี๋ยวๆ
“น้องคะๆ พี่ฝากเอาไปแจกเพื่อนๆด้วยนะ” นาอึนเดินไปสะกิดแล้วยื่นถุงขนมยักษ์ให้กับเด็กผู้ชายตัวใหญ่ๆ
“อ่อ โอเคครับพี่ ขอบคุณมากครับ” เขารับถุงขนมไปจากมือนาอึน
“จ้ะ ^^” นาอึนแจกยิ้มหวานไปทีแล้วก้เดินกลับโต๊ะมา
ตึง ตึง ตึง ตึง ตึง ตึง ตึง ตึง <- ใส่จังหวะกันเองนะคะ ตอนที่ 2 ฮ่าๆ
จะช้าอยู่ทำไมละคะไปเรียนคาบบ่ายสิคะ T _ T
“เอาล่ะนักเรียนทุกคน คาบนี้เราจะเรียนอย่างจริงๆจังๆคาบแรกนะ”
“ค่า/คร้าบบ”
“อ.ว่าการนั่งแบบนี้นักเรียนจะไม่ตั้งใจเรียนกันเพราะมัวแต่เม้าท์” -*- อ.คะอยากแยกฉันจากคริสตัลเลยค่ะ แล้วจีจะลอกใคร
“นั่งแบบหญิงชาย” โถทรุดเลยค่ะจีทรุดเลยค่ะ จีจะลอกใครคะจีเรียนไม่รู้เรื่องแน่ๆ yy อ.ซันนี่เห็นน่ารักๆโหดไม่เบานะคะ
“โดนคนที่นั่งคู่กันนั้น เวลาทำงานคู่ก็คู่กันแบบนั้นนะคะ” ขอผ้าเช็ดหน้าซักผืนทีค่ะ
“ผู้ชายออกมาจับฉลากชื่อผู้หญิงเลยค่ะ^^ เสร็จแล้วก็ไปหาคู่ของตัวเองเลือกโต๊ะนั่งได้เลยน้า อ่อ ที่นั่งแบบนี้นั่งแค่คาบ อ.ก็พอค่ะ” โอยยยยยยยโล่งอกๆๆๆๆๆเจอผู้ชายแบบนี้สอบตก ไม่อยากคบให้มันรกอ๊กกกกกก
“ยองจี” มีมือมาจับไหล่ฉันแล้วก็เขย่าเบาๆพร้อมเรียกชื่อฉันไปด้วย
“ห้ะ” ฉันหันไปมองด้วยความตื่นเต้นมาก -__- OMG แจ็คสันค่ะอิแจ็คค่ะ O[]O!!!!!
“ฉันได้นั่งคู่กับเธอ” เออค่ะ ไม่บอกก็รู้แล้วค่ะ -..-
“เออค่ะ”
"ฉันซวยมากอ่ะที่ได้นั่งกับเธอ -*- "
"คิดว่าฉันโชคดีหรอหวัง"
"ลอกงานก้ไม่ได้ ลอกข้อสอบก้ไม่ได้ การบ้านไม่เคยทำ งานคู่ฉันว่าฉันต้องทำคนเดียวแน่เลย เฮ้ออ"
"โหหห อย่ามโนเลยเหอะ ฉันว่านะ ฉันทำคนเดียวแน่ๆไม่ใช่นายหรอก ไม่มีทางอ่ะ"
" ฉัน ซวย -__-"
"แต่ ฉัน โคตร ซวย -0- "
"โดยเฉพาะเรื่องเมื่อคืน"
ฉันนึกว่านายลืมไปแล้วนะ .. ใครบอกให้จำไอบ้าาาาาาาาาา!!!!
"เรื่องเมื่อคืน เรื่องไรหรอ" แบ๊วใส่ค่ะ ทำใสๆให้มันงง
"ฉันรู้ว่าเธอไม่ได้ลืมหรอก" เกลียดคนรู้ทัน
"จำไรอ่ะ ?" เล่นละครต่อไปค่ะ ..
"เธออยากลองให้ฉันทวนความจำให้อีกครั้งไหม" มันโน้มหน้ามาใกล้ แต่วันนี้จีมีสติค่ะจีผลักแม่ม
"ไม่อ่ะ ทวนไปก็จำไม่ได้อยู่ดี -*-"
"เลิกเหอะ ยองจีฉันรู้ว่าเธอจำได้.."
"บ้าหน่าาาาาาาาา จงจำอะไร งงนะเนี่ย"
"ยองจี บอกให้เลิกโกหกไง -__-" สายตาที่แจ็คันส่งมาให้มันดุมากค่ะแม่ หนูกลัว /ตัวสั่นแรง
"ตกลงนี่ต้องให้ฉันทวนความจำให้ใช่ไหม" แจ็คสันทำหน้าไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ แล้วก็ยื่นหน้ามาใกล้ฉัน
" ละ ล ล .. แล้วนายทำแบบนั้นทำไม ?" เอาวะถามแม่งเลย
"ฉันเมา"
"เออ ก็รู้แล้วว่าเมาก็จบซะนะแล้วก็ทำเป็นลืมๆไปซะด้วย"
"ไม่โมโห หรือว่าโกรธฉันหน่อยหรอ"
"มันก็แน่อยู่แล้วป้ะ จะให้ฉันโวยวายใส่นายโมโหแรงใส่นาย ให้คนอื่นรู้หรอ"
"อืม" เดี๋ยวๆอิเตี้ยดูสมองมัน
"นายอยากให้ฉันอายมากนักหรือไง"
"อืม"
"ฉันทำอะไรให้นายไม่พอใจป้ะแจ็คสัน" แจ็คสันคนดีหายไปไหน ..
"ก็เปล่านะ"
"แล้วไมพูดจาหมาไม่กินงั้นวะ"
"ไม่รู้"
"แล้วนายจะอยากให้คนอื่นรู้เรื่องเมื่อคืนทำไม อยากให้ฉันอายทำไม"
"เพราะน้องรหัสฉันฝากอะไรเธอให้มาบอกฉัน แล้วเธอไม่บอกฉัน เธอจะเก็บไว้ทำไม"
"ห้ะ" งงค่ะเดี๋ยวๆเรื่องแค่นี้
"น้องจีมินบอกฉันว่า น้องเขาฝากเธอมาขอบคุณฉัน แล้วเธอไม่บอกฉัน" เอ้ากูลืมอ่ะ โด่เรื่องแค่นี้เอง - -
"เออ ฉันขอโทษๆ ฉันลืม" มันน่าจะขอโทษฉันมากกว่าที่มาจูบ เพราะแค้นหรอหรือไรของมัน
"แฮ่มๆ" เสียงอ.ซันนี่กระแอมเหมือนส่งสัญญาณว่าให้หยุดคุยกันได้แล้ว
"อ่ะมาเริ่มเรียนกันเลยนะคะ"
อาจารย์ค่ะหนูเรียนไม่รู้เรื่องแล้ว -*- งงกว่าเมื่อเช้าอีก
แจ็คสันส่งกระดาษมาให้ฉัน เออดีค่ะครูห้ามคุยเขียนคุยกันแม่งเลย
ที่เธอมาปลุกฉันทุกวันไม่ใช่เพราะแม่ฉันขอร้องเธอใช่ไหม ? อ่านแล้ว
ฉันได้แต่เอาปากกาแดงเขียนว่าอ่านแล้วไปค่ะขี้เกียจจะตอบจะเรียน ขนาดตั้งใจเรียนยังไม่รู้เรื่องเลย -..-
ยองจีไม่ใช่เวลามากวนตีนนะ ตอบมา!
ถ้าแม่นายไม่ขอร้อง แล้วมีเหตุผลอะไรที่ฉันจะต้องไปปลุกนายด้วยล่ะ ? ฉันทำเพราะแม่นายขอ
เธอไม่ได้ทำเพราะว่าชอบฉันใช่ไหม ? อย่าหลงตัวเองดิหวังใครบอกนายฉันแสดงออกแบบนั้นหรอ
เอาปากกาแดงเขียนอีกรอบเพื่อย้ำว่าความคิดบ้าๆของมันอ่ะผิดและหลงตัวเองมากๆ และไม่เห็นมีเหตุการ์ณอะไรมายืนยันว่าฉันชอบนายเลย.
ก็เปล่า แต่ต่อไปนี้ไม่ต้องไปปลุกฉันแล้วล่ะ
ทำไม
แว้บแรกที่ฉันอ่านข้อความนี้บอกก่อนเลยนะคะว่าฉันไม่เคยปลื้ม แอบชอบหรือว่ารู้สึกดีกับอิหวังคนนี้เลยแม่แต่นิดเดียว แต่พออ่านแล้วมันรู้สึกจุกๆ เจ็บแปลบๆที่หน้าอก อย่างที่เคยเป็นในเวลาที่อ่านนิยายหรือดูละครเศร้า มันก็รู่อ้างว้าง โหว้งเหว้งนะคะกับการที่อ่านข้อความที่บอกให้หยุดกิจวัตรประขำวันของตัวเองไปอย่างนึง ..
ฉันมีคนใหม่มาปลุกแล้ว
คนใหม่หรอใครวะ ? -..-
เออได้ดิดีเลยๆ /เขียนไปงั้นจริงๆก็ยังอยากปลุกนายอยู่นะ ..
ชัดเจนกับความรู้สึกตัวเองหน่อยยองจี ฉันไม่เคยชอบนายจะบ้าใครจะชอบนายเห้อมๆๆๆดีออกจะได้ไม่ต้องไปเคาะให้เจ็บมือทำไมล่ะ -..-
เรื่องจูบฉันขอโทษนะ
ขอโทษแล้วเอาคืนมาได้ป้ะ ?
เธอจะจูบคืนฉันก็ได้นะ / แจ็คสันยื่นกระดาษมาให้ฉันพอฉันอ่านจบเขาก็ทำปากจู๋ใส่ แม่งเอ้ย !
ขอเหตุผลที่ทำให้นายต้องจูบฉันหน่อยสิ ฉันถึงจะอภัยให้นาย .
ฉันก็ไม่รู้ฉันทำไปเพราะอะไรว่ะ -..- อาจจะเพราะรู้สึกแบบนั้นมั้ง
อย่างมาตลกค่ะ -*- เรื่องแบบนี้ไม่มีผู้หยิงที่ไหนเขามาตลกด้วยหรอก
เปล่าตลกนะ จริงๆ
ฉันไม่ตอบจดหมายกระดาษนั่นแล้วเพราะว่าฉันขี้เกียจเขียน และมีจุดประสงค์ที่จะตั้งใจเรียน /หรอจีหรอ แต่ก็อดคิดไม่ได้ว่าคำว่า จริงๆหรอ ? จริงๆอะไรของนายกันวะไอหวัง อะไรคือคำว่าจริงๆของเขา เขาจูบฉันเพราะเขารู้สึกจริงๆหรอ ไม่ใช่ดิเมื่อกี้เห็นบอกยังมีคนมาปลุกใหม่อยู่เลย - - ถ้าเขาชอบฉันเขาก็ต้องให้ฉันปลุกเขาต่อไปสิ โธ่โว้ยยยยยยยยยแกจะทำให้ฉันหวั่นไหวทำไมคะหวัง รู้ป้ะผู้หญิงคิดมากกับการกระทำแบบนี้ของนายนะ .. ฉันก็เห็นอยู่ว่านายกำลังกิ๊กกั๊กกับน้องรหัสของนาย แต่คำพูดของนายนี่มันส่อให้ฉันคิดนะเว้ย ไม่เอาหน่าา..ยองจีเธอห้ามชอบแจ็คสันนะ เขารุกจีบน้องรหัสขนาดนั้นเราจะอกหักเอานะเว้ยยยย /สมองก็สั่งอย่างนั้นแต่ว่าหัวใจมันยังดื้อดึง ฮ๋าๆ
ถึงฉันจะไม่มีสิทธิ์ไปเคาะประตูปลุกเขาแล้ว แต่ฉันก็มีสิทธิ์คิดสินะ ?
เอาเหอะถึงมีสิทธิ์แต่ฉันก็จะไม่คิดโว้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย!!!!
ตึง ตึง ตึง ตึง ตึง ตึง ตึง < - ใส่จังหวะกันให้มันส์ไปเลยยย
"หนิ กลับหอด้วยกันป้ะ" แจ็คสันหันมาถามฉัน
"หื้ออ ไม่อ่ะฉันจะกลับกับเวนดี้" นึกยังไงมาชวนกลับหอด้วยกัน
"ดูท่าทางเวนดี้จะไม่อยากกลับกับเธอนะ" เขาชี้ไปทางเวนดี้ที่กำลังทำท่าควงแขนอยู่กับมาร์ค
"ยังไง ?" ที่จริงๆรู้แหละว่ามันจีบๆกันอยู่
"เธอต้องกลับรถเมล์คนเดียวไง" ปกติพี่จีคนนี้ก็แว้นไปแว้นกลับตลอดอ่ะบอกเลยชิน (ความจริงชอบด้วย555)
"มันก็เป็นปกติของฉัน"
"แต่ต่อจากนี้เธอจะต้องซ้อนฉันกลับบ้านทุกวัน" ?????
"เพื่อ ?"
"เพราะถือว่าเป็นการขอบคุณที่เธอมาปลุกฉันตลอดปีครึ่งที่ผ่านมา" อ๋อ แค่อยากทดแทนบุญคุณนี่เอง..
"ไม่ต้องหรอก ให้ฉันไม่ต้องไปปลุกนายอีกก็เป็นพระคุณมากแล้ว"
"หรอ ไม่ได้ฉันต้องทำให้มั่นใจว่าบุญคุณของเธอมันหมดจริงๆ"
"ไม่เอาอ่ะ ไม่ชอบซ้อน"
"จะขับเองป้ะล่ะครับ"
"ได้นะเอากุญแจมาดิ" แจ็คสันเหวี่ยงกุญแจรถมาให้ฉํน เอิ่ม -_- เรียกว่าเขวี้ยงดีกว่า ฉันก็ทำหน้างงว่ามันเอาจริงหรอ สรุปมันน่าจะเอาจริงนะ พอฉันขึ้นปั้๊บนางก็รีบซ้อนทันที
"เกาะแน่นๆนะน้องนะ" แจ็คสันเอื้อมมือของกอดเอวฉันไว้แน่นอย่างที่ฉันบอกจริงๆ
"แน่นไปละ" คือแจ็คนี่จะขับละนะก็กลัวเอียงคว่ำมากคือหนักคือรัดมาก
"เอ้า น้องจีมินนี่นา.." แจ็คสันรีบปล่อยมือที่กอดเอวฉันอย่รางแน่นเมื่อกี้ทันที
สงสัยเขาคงแคร์น้องคนนั้นมากจริงๆสินะ ..
~ ♥ ~
ครบ 1OO% แล้วค่า.
ความจริงไม่ได้แต่งจริงจังอะไร แต่มีคนมาเม้นต์นี่มันก็ชื่นใจดีโน้ะ
ขอบคุณมากๆเลยค่ะอุตส่าห์หลงมา ชุ้บๆ ขอบคุณทุก คห.เบยน้า
ทั้งจีมินทั้งยองจีนี่ห้าสิบๆเลยค่ะตอนนี้มาลุ้นกันเถอะๆ แต่จะไม่ลุ้นก็ได้นะ
555555555555555555555555555555
[!!] ข อ ข อ บ คู ณ ธี ม ส ว ย ๆ จ า ก
* เชื่อมโยงลิงค์กับแบนเนอร์ไม่ได้แง *
O W E N TM.
ความคิดเห็น