คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #4 : ตอนที่ 1/3
เมื่อมาอยู่คนเดียวในห้องเขาก็ทิ้งตัวลงนอนบนเตียงก่อนที่จะยกมือขึ้นมาก่ายหน้าผากเอาไว้
หกปีที่เธอหายไปพร้อมกับลูกของเขาที่ไม่เคยรู้มาก่อนว่ามี
ทำให้ความโกรธมันปะทุขึ้นมาภายในใจของเขา นิโคลัสหยิบรูปของลูกสาวที่เขาหมั่นใจเต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ขึ้นมาดูอีกครั้ง
รอยยิ้มหวานของเด็กน้อยตาสีฟ้าที่กำลังส่งให้หญิงสาวคนนั้นช่างเป็นภาพที่สวยงามเหลือจะกล่าว
เขาบรรจงจูบลงไปบนรูปของลูกสาวเบาๆอย่างรักใคร่ ก่อนที่จะพูดกับรูปใบนั้น
“ลูกพ่ออีกไม่นานเราจะได้เจอกันแล้วนะครับ ส่วนเธอ
เธอกล้าพรากลูกไปจากฉัน ฉันจะทำให้เธอต้องพบกับความทุกข์ทรมานที่สุดค่อยดู
ดาราพรแล้วเราจะได้เจอกัน” เขาบอกกับรูปใบนั้นเหมือนต้องการจะสื่อให้มันส่งไปถึงเธอและลูกน้อย
ก่อนจะวางรูปและเดินเข้าห้องน้ำไป
ด้านดาราพรพอสายๆลูกค้าก็เข้ามากันอย่างเนืองแน่นไม่ขาดสาย
เพราะอยู่ใกล้แหล่งท่องเที่ยวขึ้นชื่อของจังหวัดจึงทำให้มีลูกค้าเข้าออกแทบจะตลอดทั้งวัน
เป็นโชคดีของเธอที่ได้ที่ดินผืนนี้มาครอบครองเอาไว้
“คุณดารา ฟ้าใสขอโทษนะคะที่มาช้า”
เสียงของฟ้าใสเด็กสาวที่เป็นลูกจ้างของเธอร้องบอกขณะที่กำลังวางกระเป๋าลงบนโต๊ะ
“ไม่เป็นไรจ๊ะ แล้วแม่เป็นไงบ้าง”
เธอบอกออกไปพร้อมรอยยิ้มก่อนที่จะเอ่ยถามถึงมารดาของเด็กสาวที่ไม่สบาย
“คุณหมอบอกว่าไม่เป็นอะไรแล้วค่ะ
แค่ความดันขึ้นให้ยามากินแล้วก็นอนพักเดี๋ยวก็หายค่ะ” ฟ้าใสตอบออกมาขณะที่มือก็กำลังผูกผ้ากันเปื้อนอยู่
“ดีแล้วล่ะที่ไม่เป็นอะไรมาก เราเองก็เถอะพักผ่อนบ้าง เช้าก็ทำงาน
เย็นก็ไปเรียนแบบนี้เหนื่อยแย่” ดาราพรบอกกับเธออย่างอาทร
เพราะเห็นเด็กสาวมานานจึงรู้ว่าฟ้าใสนั้นสู้ชีวิตมากเพียงใด
“ไม่เป็นไรค่ะ หนูไหวค่ะ” เธอตอบกลับมาอย่างคนอารมณ์ดี
ก่อนจะหันไปรับออเดอร์จากลูกค้าที่เดินเข้ามาใหม่ “รับอะไรดีค่ะ”
ดาราพรมองเด็กสาวรูปร่างอ้อนแอ้นที่หยิบจับโน่นนี่อย่างคล่องแคล่วก็ให้นึกสงสาร
เด็กสาวต้องกำพร้าพ่อเพราะอุบัติเหตุรถชนเมื่อสามปีก่อน
จึงทำให้ต้องหยุดเรียนกลางคันเพราะสูญเสียหัวหน้าครอบครัวผู้เป็นเสาหลัก
ทำให้เธอต้องหยุดเรียนเพื่อมาทำงานเก็บเงินก่อน
จนเมื่อเด็กสาวมาขอสมัครงานที่ร้านของเธอ
เธอจึงรับฟ้าใสเข้ามาทำงานโดยให้ค่าจ้างที่สูงพอสมควร
และแนะนำให้ฟ้าใสไปสมัครเรียนภาคค่ำแทนเพื่อที่จะได้ไม่เสียการเรียน ดาราพรมองเด็กสาวทำงานไปด้วยยิ้มก่อนที่จะตัดสินใจเดินออกมาหน้าร้านเพื่อเก็บโต๊ะที่ลูกค้าเพิ่งลุกไป
สายลมวูบหนึ่งพัดเข้าปะทะกับกายของเธอทำให้รู้สึกหนาวสั่นไปจนถึงขั้วหัวใจ
เธอรับรู้ถึงสังหรณ์แปลกๆทำให้ไม่สบายใจเป็นอย่างมาก
“ทำไมรู้สึกไม่ดีเหมือนตอนนั้นเลยจะมีอะไรเกิดขึ้นอีกหรือเปล่านะ”
เธอพึมพำออกมาเมื่อเหตุการณ์นี้มันช่างเหมือนเมื่อตอนนั้นเสียเหลือเกิน
6 ปีก่อน
“สตาร์วันนี้ยูดูไม่ค่อยสบายนะ มีอะไรหรือเปล่า” โซเฟีย
ผู้ดูแลสาวของดาราพรถามขึ้นเมื่อเห็นว่าวันนี้เธอดูไม่สดชื่นเอาเสียเลย
“เปล่าหรอกโซเฟีย ไอแค่รู้สึกสังหรณ์ใจแปลกๆนะ
มันรู้สึกไม่สบายใจยังไงก็ไม่รู้” เธอบอกกับผู้จัดการคนสนิทที่ทำหน้าที่ดูแลเธอในขณะที่ทำงานอยู่ที่ฝรั่งเศส
“ยูไม่ต้องคิดมากนะ ทำใจให้สบาย เดี๋ยววันนี่ไอพาไปเลี้ยงอาหารเอง
ตอนนี้ไปทำงานก่อนนะ”
โซเฟียบอกกับเธอก่อนที่จะให้เธอไปทำงานของเธอวันนี้ให้เสร็จเสียก่อน
“อืม โอเค” ดาราพรรับคำก่อนที่จะลุกออกจากเก้าอี้แล้วเดินเข้าไปในฉากที่เซ็ตไว้
เพื่อทำการถ่ายแบบเครื่องเพชรที่กำลังจะวางขายในแบรนด์ของ RDiamond ให้เรียบร้อย
การทำงานของดาราพรผ่านไปด้วยดีแม้จะมีบ้างที่อาการว้าวุ่นใจวกเข้ามารบกวนแต่เธอก็พยายามไม่สนใจ
ตั้งใจและตั้งสมาธิให้อยู่กับงานมากที่สุด
“เป็นไงบ้าง สบายใจหรือยัง”
โซเฟียที่เดินเข้ามาหาเธอหลังจากที่เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จถามขึ้น
“ก็ดีขึ้นแล้วล่ะ คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง”
ดาราพรตอบพร้อมส่งยิ้มหวานให้กับคนตรงหน้า
“งั้นก็ดีแล้ว ไปหาอะไรกินกันดีกว่า เสร็จแล้วยูจะได้กลับไปพักผ่อน”
โซเฟียบอกกับเธอก่อนจะจูงมือของดาราพรออกไปจากสตูดิโอทันที
สองสาวพากันไปหาอะไรทานกันอย่างสนุกสนาน
ตลอดระยะเวลาหลายเดือนที่ผ่านมาดาราพรก็มีโซเฟียค่อยเป็นเพื่อน ไม่ว่าจะทำอะไร
ไปที่ไหนทั้งสองก็แทบจะไปด้วยกันตลอด
“เดี๋ยวไอขับรถไปส่งที่อพาร์ทเมนต์แล้วกัน ยูจะได้พักผ่อน” โซเฟียบอกเมื่อเธอทั้งสองเดินมาถึงรถของเธอ
“อืม ขอบใจมากนะ”
ดาราพรรับคำก่อนที่จะเปิดประตูรถเข้าไปนั่งในรถของโซเฟีย
ดาราพรนั่งมาในรถด้วยอาการกระวนกระวายใจแปลกๆอีกครั้ง
ยิ่งใกล้ถึงที่พักเธอก็ยิ่งรู้สึกไม่ดี แต่ก็พยายามไม่สนใจ
“ขอบใจมากนะที่มาส่ง ขับรถกลับดีๆนะ”
ดาราพรบอกับโซเฟียเมื่อรถจอดสนิทที่หน้าอพาร์ทเมนท์ของเธอ
“จ๊ะ ยูเองก็นอนพักผ่อนนะอย่าคิดมาก” โซเฟียบอกก่อนที่จะขับรถออกไป
.............................................
ขอให้อ่านอย่างมีความสุขนะคะทุกคน
ติชมคอมเมนต์กันมาได้นะคะ
ไรท์ขอฝาก E-BOOK ด้วยนะคะ
|
|
|
|
|
ความคิดเห็น